Ugh… Video here:
“Throughout history men have always created personal spaces where they retreat to be amongst friends. Lately, these places, called “man caves”, have become a boom industry, with often more than $50,000 (£31,772) being spent on furnishing a single “cave”.
Jeff Wilser, co-author of “The Man Cave Book”, talks to the BBC about the forces behind these hideaways, why men are so protective of them, and why the variety of such caves is so immense.
“It’s basically about finding what your one passion is, what your hobby is, and building a space that does that passion justice,” says Mr Wilser.”
Because women don’t have hobbies and passions.
Because women don’t have tough days at work.
So, a man deserves his leisure space. Every other room in the house involves women’s work (housework, childcare) whereas the man-cave belongs to the man only. There are no woman-caves because a woman’s time is not seen as exclusively hers. A woman’s time is always possible to interrupt with domestic and child stuff. It is assumed that whatever a woman is doing, she must be available to domestic demands at all times.
It makes me laugh – and by “laugh”, I mean “barf” – when these guys say that the rest of the house belongs to the woman because that is the way patriarchy wants it: the wife, in the domestic sphere, fulfilling the expressive role, and the husband, in the social sphere, fulfilling the instrumental role (thanks due to Talcott Parsons giving some sociological luster to that little piece of patriarchal BS and naturalizing so thoroughly that it won’t go away).
This goes back to the idea that men are oppressed by domesticity and should be therefore exempt from its demands and be able to retreat from it. The very fact of calling it a “cave” sounds like this is where doodz get to get in touch with their inner, natural, and oh-so repressed caveman, in all its raw, somewhat childish, and undomesticated masculinity.
And let’s not forget that the man-cave also has to do with the growth in size of the average American house, at the same time that family size shrunk. So, children have their bedrooms (and less and less do we have siblings sharing bedrooms, it is more and more individualized); fathers can get their man-cave. The only person not having an individual space is actually the wife / mother. Her space is either shared (bedroom) or a collective space (living room / kitchen) but the whole house is her space, right? So it’s all good. Because still to this day, a woman is a first and foremost a social being whose existence is not individualized and whose fulfillment is supposed to come through dedication to others whereas other members of the household are entitled to their privacy and individuality.
Also, the man-cave from hell:
“A man in China has been detained on suspicion of keeping six women as sex slaves in underground rooms for two years and killing two of them, a state-owned newspaper has reported.
The Southern Metropolis Daily said that over the past two years, Li Hao allegedly kidnapped women who worked as hostesses in karaoke bars and locked them in two small rooms he had dug beneath a rented basement in Luoyang city in Henan province.
The secret rooms were located in a residential complex away from his home, where his wife and son lived unaware of the alleged kidnappings, the report said, citing unnamed police sources.
A publicity official for the city’s police department confirmed that a man named Li Hao who works for the city’s technological supervision bureau had been taken into custody. The official declined to provide further details, citing an ongoing investigation.
The newspaper reported that Li was a former firefighter and it claimed he regularly raped the women and would give them food only once every two days to keep them physically weak. It described the rooms the women ate, slept and defecated in as dank and smelly.
Over time, some of the captives started competing with one another for his attention, the report said, and two of them ended up fighting. Li allegedly killed one of them with the help of another woman, the paper said.
He also allegedly killed one of the other women who was said to have been “disobedient”, the report said, adding that he buried both bodies in the corner of one of the rooms.”
How is that for passion and hobby? See? It’s the same: he probably saw the home as the place for his wife and son and needed his own space to truly express his masculine nature away from domestic demands.
Reacties (28)
Morgen een artikel onder de titel “Women caves door de ogen van een caveman?”
die noem je ‘kitchen’.
oeps, nou heb ik iets heel fouts gezegd…
Plust oneindig hard
Mis ik nou totaal de ironie, of is deze schrijfster serieus? Dit kun je toch niet menen, zo’n stuk… Dat mens snapt óf totaal niets van mannen, óf is übergefrustreerd over het een of ander… En dan eindigen met dat verhaal over één of andere Chinese mafketel, alsof dat het eerste deel ondersteunt? W..t..f…
Research voor dit artikel gedaan door Diederik Stapel? Eindredactie door Roos Vonk?
Bij mij thuis zijn de taken 100% gedeeld. Kideneren, koken, werk, huishouden. En zonder overleg, dat gebeurt automatisch. En mij man heeft een ‘mencave’, de zolder vol pc’c en hobbytroep kom ik eigenlijk bijna nooit.
Alsof het hebben van een eigen plek in huis indicatief is voor de ongelijkheid tussen man en vrouw. Wat een frustratie en spreekt uit dit artikel!
@ Noor.
Volgens mij beweert SocProf dat er ongelijkheid is omdat jouw man een plekje op zolder heeft om spannende plaatjes te kijken op internet.
Alleen de vanzelfsprekendheid van een Man cave en de afwezigheid van het fenomeen Woman cave wordt ter discussie gesteld. Let wel dat een vrouw zich niet onderdrukt voelt betekend niet dat er geen ongelijkheid is. Veel SGP vrouwen voelen zich ook niet onderdrukt, idem voor veel vrouwen in Saoudi Arabië…
@Noor, prima reactie. 100 Punten. Door welke bril bekijken we de wereld?!? Met welke vooringenomen gedachten? Ik heb om de BBC video moeten lachen. Een beetje extreem, maar “it’s America!”. Live and Let Live. Have a Nice Day!
Grappig hoe mensen zich altijd aangevallen voelen door een feministisch perspectief.
En ook weer voorspelbaar hoe de reacties zijn: deze vrouw moet wel gefrusteerd zijn” e.d.
Hoezo zou dit arikel alleen uit frustratie kunnen voortkomen?
En ook de misverstanden die er zijn voor wat SocProf heeft geschreven. Er staat niet dat mannen (of vrouwen) geen eigen plek in het huis mogen hebben om hun zich aan hun hobbies te wijden. Wat er aan de kaak gesteld wordt is de vanzelfsprekendheid waarmee Jeff Wilser legitimeerd dat MANNEN een eigen plek in het huis tot hun beschikking moeten hebben. Alsof de man een holbewoner is de in het huishouden onderdrukt wordt en daarom een eigen hol nodig heeft waarin hij zijn oerinstinkt kan botvieren. En wat is het plaatje van dat oer instinkt? Dat de holbewoner een vrouw neerknuppeld en naar zijn hol sleept voor foekiefoekie. Dat wordt geillustreerd door het bericht over de chinees die vrouwen verkracht en vermoord in zijn “hol”.
Wel goed lezen dus, liever kijkbuiskinderen!
You want it to be one way but it’s the other way.
Daar moet een piemel in!
Ole Ole Ole!
Om het niveau van het stuk zelf maar eens omhoog te halen.
Kun je dan ook het omgekeerde zeggen over een naai kamer van een vrouw? Of een speelkamer van kinderen?
Wat me opvalt is dat SocProf vrouwen tegenover mannen zet. Terwijl ik uit de quotes van Jeff Wilser alleen maar iets over mannen behoefte lees.
Die man caves bestaan in de USA al langer onder een andere naam: namelijk ‘Den’. In een Den kan je alles doen wat god verboden heeft. En wat mij betreft kwam die behoefte niet zodra ik met een vrouw samen ging wonen maar pas toen er kinderen kwamen. Een kamer waar de kinderen niet komen waar je lekker alles kan laten slingeren en inderdaad waar 18+ activiteiten plaatsvinden.
precies high,
ik snap de frustratie van die vrouw ook niet helemaal,
mannnen hebben ook recht op en behoefte aan een eigen hobby hoekje zonder bemoeienis.
ze mag in de rest van het huis voor haarzelf ook zo’n hoekje maken.
Mag dat? Waarom gebeurt het dan niet?
Bij ons thuis heet het hoekje waar vrouwlief haar hobbies uitoefent gewoon “huis”
bovendien. ik ga het toch maar proberen.
al die tyfyuskussentjes op de bank. een beeldje hier. kandelaar daar. fotolijstjes door het hele godganse huis. spiegels in ieder fkcng vertrek. bloemen. een inloopkast vol schoenen en tassen. vijf kussens op het bed (5!).
of laat ik het anders formuleren. we kennen elkaar sinds we elf zijn, kregen wat toen we 26 waren en allebei in een veredelde studentenkamer woonden. Nu tien jaar later en drie kinderen (okee, twee, de derde is gisteren uitgerekend, maar laat zich nog niet zien) verder lijkt ons huis meer op haar studentenkamer dan op de mijne.
het erge is: het maakt me niet zo uit, maar dat gelul waarin man en vrouw bij de inrichting tegenover elkaar worden gezet ipv naast elkaar…pfft
een rgijsrode waas voor de ogen krijg ik ervan
Precies mb…gewoon: je eigen hut. Vroeger de garage, en de rest van het huis aan de plueraria. Je kan overigens in de betere feestwinkel spuitbussen Ouwesokkenlucht kopen wist u dat, houdt ze gegarandeerd buiten…
Die beargumentatie met die chinees is echt wel een brug te ver.
om het nog maar eens te betrekken op die verderfelijke Islam, of op de in die ‘achterlijke culturen’ heersende mores:
Vroeger ging ik geregeld met buurmannen uit het Turkenpension waar ik naast woonde mee als die in de zomer voor een maandje of 2 naar huis gingen.
Wat natuurlijk meteen opviel was de scheiding tussen mannen en vrouwen. Moeders of dochters kwamen binnen om hapjes op tafel te zetten en in het voorbijgaan olijk te knipogen, maar trokken zich daarna meteen weer terug in de keuken, waar de dames samenschoolden, en wat voor de mannen weer absoluut verboden terrein was.
In dat Turkenpension woonden een man of 30, waarvan een groot gedeelte naar huis ging, en ik had een lijstje adressen dat ik af kon werken door op de spotgoedkope bussen te stappen, of zelfs een keer de 1250 kilometer van Trabzon naar Istanbul af te leggen met een taxi, zo’n oude Amerikaan met kerstverlichting en vitrage, voor omgerekend 60 gulden door de kosten te delen.
Maar waar je ook kwam, dat gedoe met een mannen- en vrouwenwereldje was overal een beetje gelijk.
Op een gegeven moment was ik die 40 kopjes thee per dag in dat theehuis wel zat, na 5 potjes tricktrack ging me dat ook vervelen, en ging met de vrouwen tabak plukken en rijgen, hazelnoten plukken, dat soort dingen, of als het even kon gezellig in de keuken zitten te beppen (voor zover mogelijk natuurlijk met m’n beperkte Turkse taalbeheersing).
Dat laatste was zowat het moeilijkste. Dan kwam ik toch echt in het territorium van de dames (en kinderen, jongens tot de ‘jaren des onderscheids’).
Eigenlijk was het hele huis vrouwengebied, de heren werden ’s morgens naar het theehuis gebonjourd, deden de lunch daar met elkaar, en ’s avonds werden ze weer volgestopt met de hapjes waar de dames de hele dag aan hadden zitten werken.
Die dames deden werkelijk alles, wat me ook een beetje verwonderde, want al werkten de heren zich in Nederland uit de naad, daar deden ze absoluut niks anders dan theedrinken, tricktracken en allerlei kansloze zaakjes bespreken. Voor zover ik iets verstond was het altijd over dit kost hier zoveel, daar zoveel, en als je dat dan daar verkoopt enzovoort. En ’s avonds lekker eten en eventueel kindje maken.
Het had een soort charme, en vooral de hegemonie in huis (en vooral de keuken) is iets heel anders dan de ‘vrouwenonderdrukking’ waar ze het hier vaak over hebben.
Toch kon ik me ontzettend opgelaten voelen.
Eén van m’n favo ‘pieds à terre’ was een dorpje aan de Zwarte Zee-kust. Het winkeltje was beneden, en het gastgezin waar ik verbleef woonde een pittige klim de steile heuvels op die meteen oprijzen. Zo’n soort ezelpaadje.
Moeders en kinderen beladen met zakken meel, halve schapen, roep het. En de vaders er fluitend achteraan, druk bezig met hun kralenkettinkje.
Dat kon ik niet aanzien, maar als ik dan voorstelde om zo’n zak meel over te nemen was dat absoluut not done. Wat zou de buurt wel niet denken.
Die sociale controle, heel benauwend.
Nog iets wat me opviel: die moslims mogen zo homofoob zijn, maar ik vond het toch een beetje genant om gearmd of hand in hand met zo’n gastgever (vaak zowat een halve meter kleiner dan deze lange slungel) door de stad getroond te worden. Wat toendertijd (70er jaren) daar usance was.
En de keren dat ik op doorreis een ‘hotel’ nam, dat was dan geen kamer maar een bed met meerdere bedden (en gasten) op die kamer, heb ik 2 maal moeite gehad opdringerige gasten van m’n lijf te houden. Valt een beetje buiten de topic, maar heeft volgens mij wel iets te maken met krampachtige man-vrouw-verhoudingen, en de daar uit voortvloeiende ‘aberraties’.
Wat een mooi verhaal Piet. Ook zonder caves, prachtig!!
tesjekuur ederim
ofwel dankjewel op z’n Turks (in ieder geval fonetisch)
Yevgeni ook natuurlijk.
Boeiende ontboezemingen uit de dampende wereld van theeblad, pensionbed en braadschuur aan deze en aan gene zijde van de Hollandse en Turkse zindelijkheid. Smaakt naar meer! Serge
haha die Serge.
‘Braadschuur’, op zich zegt me dat woord niet veel, zal wel iets Belgisch zijn (Serge woont in Brussel, dat weet ik dan weer, ik hoop dat ik niet teveel van je anonimiteit heb geschonden door dat te zeggen).
Maar op die rit van Trabzon naar Istanbul in die oude Cadillac maakten we een tussenstop op een plek die je het best als, inderdaad, ‘braadschuur’ zou kunnen omschrijven. Alsof je er bij geweest bent, want dat komt in m’n verhaaltje helemaal niet voor.
De braadschuur bestond uit een soort betonnen garageboxen van flink formaat, aan de voorkant open, met daarin een slachtplaats, een bakkerij, een ruimte waar koud water gebotteld werd, een ‘kantoor’ voor de afhandeling van de bestellingen, en de uiteindelijke ‘braadschuur’ waar het geslachtte vlees aan het spit ronddraaide.
Voor die hokken een groot terras, dat naar de weg toe geleidelijk afliep naar een goot.
Want tussen de tafels en stoelen lag hier en daar een koeiekop je glazig aan te kijken, stroompjes bloed sijpelden uit de slachterij tussen je voeten door naar die goot, en om de paar minuten kwam er zo’n klein jochie die een puts water neergooide om dat proces te versnellen.
Uit Nederlands perspectief misschien een beetje barbaars, maar ik had m’n portie doorgesneden schapenkelen al wel gehad, bij meerdere gastgevers was ik onthaald met m’n aankomst te vieren door een schaap te slachten, en het smaakte me er geen hap minder om.
Voor het goeie zou er nog een ruimte moeten zijn waar salades bereid werden, maar ik kan me alleen herinneren heerlijk vlees, warm knapperig brood en ijskoud water genoten te hebben. En het was heerlijk.
Ik zou inderdaad nog veel meer herinneringen kunnen ophalen, om die aaneen te smeden tot een verhaal met een kop en een staart, maar mis vooralsnog het concentratievermogen daarvoor. Voorlopig beperk ik me maar tot kreten op blogs als Sargasso.
En ik zal het facebooken weer een beetje oppakken.
(Voor Serge bedoeld) daar komen we elkaar wel weer tegen…
Déjà vu Piet. Mooi. Maar je beschrijft min-of-meer het dagelijkse leven dat mijn vader en grootvader leidden. Nederland. Tot het punt waarop een groot gedeelte van de mannelijke bevolking vaak nog tegen dagloon verkapte slavenarbeid verrichtte. En toen kwamen daar uiteindelijk die jaren zestig uit het niets: oké, economische Heydays.
Maar met de spiegel gericht op de huidige ontwikkelingen in de maatschappij (verharding/ verrechtsing): de ketters, heidenen, druïden in opleiding, borderliners, hysterisch optimisten, verslaafde pessimisten, depressie verzamelaars, goudzoekers, idealistische nihilisten, surrealisten, experimentelen, spelleiders, feestvierders, reisbegeleiders, fantasten, bijzienden, ver-zienden, helderzienden, lachebekjes, bekkentrekkertjes, apestaartjes, systeembeheerders, numerologen, yin-yang trialogogen, pensionaires, baby-boomers, midlifecrisis overlevenden, bezweerders, beschadigden, gekwetsten, ongehoorzamen, dwarsliggende betweters, tegensprekende eigenheimers, ja ook U jongens en meisjes van de gestampte pot!…
U zal verworden tot volkomen overschreeuwd.
http://www.youtube.com/watch?v=nP0VBB7BO64
Alle mannen zijn onderdrukkers en verkrachters die alleen maar aan zichzelf denken! Wat zit de wereld toch simpel in elkaar.