Macht, misbruik, en gezeur

Foto: Afbeelding van MirceaIancu op pixabay.com

De VPRO had zondag een documentaire over de zogeheten manosphere: de rommelige verzameling van theorieën van mannen over de rol die hen toevalt, nu vrouwen zich meer hebben geëmancipeerd. Dat ‘rommelig’ zeg ik niet voor niets: de ideeën binnen deze manosphere lopen nogal uiteen. Die variëren van mannen die oprecht nadenken over wat ‘mannelijkheid’ tegenwoordig behelst en op zoek zijn naar een herijking daarvan, tot mannen die vooral uit zijn op de bevestiging van hun ‘biologisch gedetermineerde’ dominantie over vrouwen.

Tussen die twee extremen, die in deze manosphere op één hoop worden geveegd, zit zacht gezegd nogal wat verschil – om niet te zeggen: frictie, ruzie en tegengestelde belangen.

Nadenken over de vraag of partners over en weer aantrekkelijk voor elkaar blijven wanneer ze huishoudelijke taken en zorgtaken eerlijk verdelen, allebei carrière maken en geen van beiden over zich heen laten lopen, is serieus van een andere orde dan dealen met mannen die vinden dat ze een nieuwe vorm van dominantie moeten vinden en die in al hun vezels geloven dat vrouwen diep in hun hart ‘leiding’ nodig hebben.

Een aantal vragen werd in de documentaire secuur gemeden. Uiteraard is het goed dat mannen leren hun emoties te uiten, maar dat leek vooral neer te komen op schreeuwen, boos worden, je onwrikbaar betonen en dominantie bepalen. Nooit op klein durven zijn, om hulp vragen, steun geven, of solidair zijn. Wat vooral achterwege bleef, was dit cruciale punt: mannen aanpakken die vrouwen systematisch belazerd behandelen.

Geen van de mannen die aan het woord kwam, leek ook maar een seconde te hebben nagedacht over kwesties die hun eigen relatie te boven gingen – een lacune die, zoals elke vrouw ze subiet had kunnen vertellen, maakte dat ze de plank collectief missloegen. Want jij kunt als man privé nog zo’n schat zijn, maar als je negeert (of gewoon niet doorhebt) dat je vriendin of vrouw publiekelijk – op straat, in sociaal verkeer, op het werk, en in verwachtingen en reacties – met een totaal ander pakket moet dealen dan jij, snap je het niet.

Welke man heeft ooit, als-ie het wilde uitmaken met zijn vriendin, gedacht: fuck, als ik haar dat vertel, slaat ze me misschien halfdood? Welke man is ooit bang geweest om op straat door een vrouw van zijn fiets te worden gesleurd en door haar te worden verkracht? Welke man hoort ooit collega’s insinueren dat hij zijn promotie alleen dankt aan zijn lekkere kontje? Welke man breekt zich ooit het hoofd of hij is aangenomen omdat hij man is? (Man-kiest-man is normaal, maar elke aanstelling van een vrouw behoeft uitleg, argumenten en verdediging.)

Welke man ligt ooit wakker van de vraag: als ik laat merken dat ik seks lekker vind, mogen anderen me dan ongeclausuleerd als hoer wegzetten, en is dat een vrijbrief voor mijn verkrachting? Denk daarover na. Pas daarna wordt de manosphere relevant.


Deze column van Karin Spaink verscheen eerder in Het Parool
.

Reacties (15)

#1 AltJohan

Als het over misbruik van vrouwen gaat ervaar ik als man enorme onmacht.

Over heel veel mannen zeg ik. Ga er niet mee om (ook al voelen die mannen aantrekkelijk), want ik sta niet in voor je veiligheid.

Het gebeurt zonder uitzondering als ik niet in de buurt ben. Als de daders weten dat ze er mee wegkomen dan gebeurt het. Machtige mannen (Weinstien) aanspreken is ook lastig. Zoiets heeft een grote kans om funest te zijn voor de carrière.

  • Volgende discussie
#2 Cerridwen

Het idee dat vrouwen mannen nooit pijn doen (fysiek of emotioneel) is een gevaarlijke fictie. Op slachtofferschap van mannen ligt nog een groot taboe, en als we dat niet slechten zal gendergelijkheid een utopie blijven. Het idee dat we pas over slachtofferschap van mannen mogen praten als vrouwen op geen enkele manier nog achtergesteld zijn is misplaatst, want de emancipatie verloopt niet synchroon op alle gebieden, dus waar op het ene terrein vrouwen nog achtergesteld worden, hebben ze op andere terreinen de overhand.

En dat zien we ook:
– mannen gaan eerder dood
– mannen zijn vaker slachtoffer van geweld
– mannen halen een lagere opleiding dan vrouwen en doen langer over hun opleiding
– vrouwen verlaten veel vaker hun relatie dan mannen. Zijn er kinderen, dan hebben mannen nog altijd veel minder toegang tot de kinderen na een scheiding.

Ik wil hierbij niets afdoen aan de noodzaak de barrières en dubbele standaarden voor vrouwen weg te nemen. Maar we moeten nu ook al kijken naar terreinen waar juist mannen achtergesteld zijn om problemen in de toekomst te voorkomen, en daarom moeten we weg van de simpele dichotomie man = dader en vrouw = slachtoffer.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 P.J. Cokema

@2 Kent u het begrip “on topic”?
Zo ja, waarom reageert u dan niet op de inhoud van de column zelf?
Zo ja, waarom haalt u er dan een ander onderwerp bij?
Zo nee: ik adviseer u eerst eens goed uit te zoeken wat “on topic” betekent voor u reageert.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 Cerridwen

@3: Lees anders deze alinea nog eens na:

Welke man heeft ooit, als-ie het wilde uitmaken met zijn vriendin, gedacht: fuck, als ik haar dat vertel, slaat ze me misschien halfdood? Welke man is ooit bang geweest om op straat door een vrouw van zijn fiets te worden gesleurd en door haar te worden verkracht? Welke man hoort ooit collega’s insinueren dat hij zijn promotie alleen dankt aan zijn lekkere kontje? Welke man breekt zich ooit het hoofd of hij is aangenomen omdat hij man is? (Man-kiest-man is normaal, maar elke aanstelling van een vrouw behoeft uitleg, argumenten en verdediging.)

Dat is om het voorzichtig uit te drukken nogal ongenuanceerd. Het beeld dat hier wordt neergezet is dat vrouwen op allerlei manieren bang zijn voor mannen en tegen een hogere standaard worden beoordeeld, en dat mannen nooit bang zijn voor vrouwen en nooit tegen een hogere standaard worden beoordeeld.

Volgens mij is het ook mogelijk om misstanden aan te kaarten zonder op een dergelijke grove manier te generaliseren.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 Arduenn

Is dit helemaal echt? Mannen die worstelen met hun man-zijn omdat: Rey Skywalker? Kijk ze nou staan met hun spierballen en hun gebrul. Wat een mietjes.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 P.J. Cokema

@4: in dat citaat staan een paar heel concrete vragen. Er staat dus niet “welke man is ooit bang geweest voor (een) vrouw(en)? of “welke man is ooit tegen een hogere standaard beoordeeld”

Nu kan je wel proberen die discussie aan het onderwerp toe te voegen, maar zoals je nu reageert (“grove manier generaliseren”) lijkt het alsof je het artikel wil diskwalificeren.

Overigens: het “en dat zien we ook” in je #2 zijn dat geen generalisaties?
– niet alle mannen gaan eerder dood (en waarom gaan ze dan eerder dood?)
– niet alle mannen zijn vaker slachtoffer van geweld (en daar waar ze dat wel zijn zijn ze het vaakst slachtoffers van mannelijke daders)
– niet alle mannen halen een lagere opleiding dan vrouwen en doen langer over hun opleiding (en je stelling is niet waar: heb je bewijs?)
– niet alle vrouwen verlaten veel vaker hun relatie dan mannen. Zijn er kinderen, dan hebben mannen nog altijd veel minder toegang tot de kinderen na een scheiding (wederom: bewijs? en wat is de reden dat mannen minder toegang tot de kinderen na een scheiding hebben?).

Maar goed, je bent er dus op tegen over het in het artikel gestelde na te denken, want je vindt niet dat de manosphere daarna pas relevant wordt.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 Cerridwen

in dat citaat staan een paar heel concrete vragen. Er staat dus niet “welke man is ooit bang geweest voor (een) vrouw(en)? of “welke man is ooit tegen een hogere standaard beoordeeld”

Ik geef een samenvatting waar deze vragen op neer komen. Het hangt van de vraag af in hoeverre mannen daar ja op zeggen, maar in zijn algemeenheid is het onzin dat mannen zich over dit soort zaken geen zorgen maken. Er zijn wel degelijk mannen die door hun vrouw fysiek worden mishandeld, en als je het breder trekt, heel wat mannen die uit angst voor de reactie van de partner in een disfunctionele relatie blijven zitten.
https://mindkorrelatie.nl/onderwerpen/mannenmishandeling
Dat het wellicht minder vaak voorkomt dan het omgekeerde, wil niet zeggen dat we dit maar mogen negeren.

Er zijn inmiddels ook beroepen met een vrouwenoverschot waar mannen een streepje voor hebben en vreemd aangekeken worden, en dat zullen er als de emancipatie vordert steeds meer worden.

maar zoals je nu reageert (“grove manier generaliseren”) lijkt het alsof je het artikel wil diskwalificeren.

Ik ben inderdaad geen fan van de toon van het artikel, nee. Dat mag toch neem ik aan?

[/q]Overigens: het “en dat zien we ook” in je #2 zijn dat geen generalisaties?[/q]Natuurlijk zijn dat generalisaties, het gaat over gemiddeldes, net zoals de achterstand van vrouwen over gemiddeldes gaat. Dat is dan ook precies mijn punt.

niet alle mannen halen een lagere opleiding dan vrouwen en doen langer over hun opleiding (en je stelling is niet waar: heb je bewijs?)

Jij weet toch wel dat meisjes inmiddels veel succesvoller zijn in het onderwijs dan jongens, en dat dit verschil steeds groter wordt?

https://digitaal.scp.nl/emancipatiemonitor2018/meisjes-vlijtig-door-het-onderwijs-en-jongens-een-flitsende-loopbaanstart/

Dit vertaalt zich nog maar beperkt in carrièresucces, al zie je dat bij het jongste cohort meisjes inmiddels meer verdienen dan jongens.
Dit is een ongelijkheid die lang gaat doorwerken. Ook al ben je -zeer terecht – nog bezig met zorgen dat vrouwen de verschillende glazen plafonds doorbreken, dan nog moet je je nu al zorgen maken over het achterblijven van jongens in het onderwijs. Het een sluit het ander niet uit.

(en waarom gaan ze dan eerder dood?)

Precies die vraag zouden we ons wat vaker moeten stellen. Is dat de biologie? Is dat de schuld van de mannen zelf? Is dat de maatschappij waarvan van mannen verwacht wordt de risicovolle klussen op te knappen? Ongetwijfeld is het een combinatie, maar het lijkt mij de moeite waard om te kijken wat we eraan kunnen doen.

(wederom: bewijs? en wat is de reden dat mannen minder toegang tot de kinderen na een scheiding hebben?).

Het zal wel zijn omdat mannen bruten zijn die een gevaar vormen voor hun vrouw en kinderen, toch? Of zou er meer aan de hand zijn?

Maar goed, je bent er dus op tegen over het in het artikel gestelde na te denken, want je vindt niet dat de manosphere daarna pas relevant wordt.

Ik vind het dus inderdaad bezopen dat aandacht voor mannen pas relevant wordt als de vrouwen alle achterstand hebben ingelopen.
Dat veel van die mannenclubjes weinig verheffend zijn geloof ik graag, en mag zeker benoemd worden, maar de boodschap dat we mannenproblemen niet serieus moeten nemen totdat ze hebben nagedacht over vrouwenproblemen, vind ik kwalijk.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 Frank789

@2: [ op het ene terrein vrouwen nog achtergesteld worden, hebben ze op andere terreinen de overhand. ]

Er is een groot verschil tussen (actief) achtergesteld worden en (passief) de overhand krijgen. Mannen willen niet voor de crèche of kleuterklas staan, dus staan er alleen maar vrouwen. Idem bij artsen en rechters.

[ En dat zien we ook: ]
– mannen gaan eerder dood
Eigen schuld! Moet je maar niet extra roken, drinken en te hard rijden.
– mannen zijn vaker slachtoffer van geweld
Logisch, ze zijn ook de geweldplegers. En vrouwelijke geweldslachtoffers zitten vaak achter de voordeur.
– mannen halen een lagere opleiding dan vrouwen en doen langer over hun opleiding
Eigen schuld! Moet je maar net zo goed je best doen als de meisjes en niet zoveel zitten zuipen en blowen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#9 tigger
  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#10 beugwant

@8: ”– mannen halen een lagere opleiding dan vrouwen en doen langer over hun opleiding
Eigen schuld! Moet je maar net zo goed je best doen als de meisjes en niet zoveel zitten zuipen en blowen.”

In cruciale fasen van de scholing valt de groei en ontwikkeling van tienerhersenen voor meisjes gunstiger uit dan voor jongens.
Het belangrijkste verschil is tenslotte: “girls grow up.”

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#11 Cerridwen

@9: Iets biologisch zal ongetwijfeld meespelen, vrijwel overal leven vrouwen langer dan mannen (en waar dat niet zo is, hebben vrouwen het heel zwaar). Maar aangezien het verschil niet overal gelijk is en niet constant in de tijd, zijn er ongetwijfeld ook culturele factoren die een rol spelen.

@8:

Er is een groot verschil tussen (actief) achtergesteld worden en (passief) de overhand krijgen.

Wellicht, maar ik denk dat je de mate waarin de verschillen tussen mannen en vrouwen tot stand komen door bewuste actieve achterstelling overschat. Dat er zo weinig mannen in de kinderopvang werken is niet alleen omdat ‘mannen er niet willen werken’, het is ook omdat de samenleving duidelijk laat merken ze daar niet te willen hebben.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#12 Karin van der Stoop

In het moderne feminisme is juist ook aandacht voor de positie van de man. Hun “emancipatie” begint eigenlijk nu pas.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#13 Frank789

@9:
– Dan is het nog steeds niet opgelegd door mannen.
– Het artikel zegt: “Gemiddeld leeft het geslacht met identieke chromosomen 17,6 procent langer. De resultaten gelden eveneens voor mensen”. Verderop wordt zelfs 21% genoemd.

Dat getal kom in NL absoluut niet in de buurt:
“In 2018 was de levensverwachting bij geboorte 80,2 jaar voor mannen en 83,3 jaar voor vrouwen. De resterende levensverwachting op 65-jarige leeftijd was 19,0 jaar voor mannen en 21,5 voor vrouwen. Een 65-jarige man wordt naar verwachting dus 84,0 jaar en een 65-jarige vrouw 86,5 jaar”.

Deze grafiek laat zien dat de levensverwachting vrijwel gelijk liep tot de welvaart in 1960 de mannen te hard liet rijden, teveel drinken en roken:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Levensverwachting#/media/Bestand:Stervensleeftijd.gif

@11: [ het is ook omdat de samenleving duidelijk laat merken ze daar niet te willen hebben. ]
Ik had het ook over scholen. En pas sinds de laatste jaren zijn mannen minder gewild. Maar we hebben altijd minder betaald aan vrouwen en vrouwen nemen sneller genoegen met een lager salaris.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#14 Leonz

Welke vrouw denkt bij het verbreken van het huwelijk (70 %) fuck nu moet hij alimentatie betalen?
Welke vrouw protesteert tegen het overschot vrouwen (meer dan 50%) met een deeltijd baan?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#15 Judith

@8 – Mannen halen een lagere opleiding dan vrouwen en doen langer over hun opleiding???
Lijkt me niet, want je ziet toch massa mannen die alles bovenop zitten n.l. functies ( werken ), zakendoen, hogere opleidingen HBO , Universiteit ook.
En vrouwen zuipen ook heel erg, nog erger dan vroeger; krijgen overhoop verschillende dranken in één glaasje,hup, meteen straalbezopen. Nog erger dan mannen!

Artikel ; Macht, misbruik en gezeur.

* Opmerkelijk leven mannen tegenwoordig nog verder dan Mars, aldus Neptunus, omdat ze niet willen begrepen worden, vluchten zelf weg uit hun mannelijke schaamte ?? Bijv. als vrouwen toevallig gecomplimenteerd krijgen, voelen mannen zich vernederd, waarom dan? Uit welke schaamte,omdat ze mannen zijn?

* Opvoedingen door ouders krijgen mannen al zover mee:
Blauwe kleur als trotse zoon, spelen met auto’s en trucks, dartsen, voetballen, messen gooien, pijlen, judo sporten, poppen met Army uniform ( met bewegende slaande armen, dat had mijn jongste broertje al op zijn 7e jarige leeftijd ) , noem maar op. Dat maakt hen te macho.

* Ik als vrouw, rookte vroeger als ketter, draaide drum, dronk graag met bier, dat was het dan. Reed vroeger met racewagen zo hard als het kon. Wat heeft elke man dus dan te maken als ze dat ook hebben?
Alleen begon ik wel hard te huilen van vernedering: Ik mocht niet voetballen met jongensclub, mocht niet judo sport met jongens, mocht niet met motor rijden, mocht allemaal niet eens. Ik begon hard te gillen: Wat kreeg ik wel voor: Zwemmen, wielrennen ( raar maar waar, motor even goed gevaarlijk ), basketballen, tennissen met families en aerobics ( vond ik verschrikkelijkste van allemaal ). Waarom mocht het wel: Omdat het meisjes-achtigs was, niets aan jongensclubs te merken was. Helemaal ONZIN, natuurlijk maar was helaas in jaren 70-80 zo geleefd !!!

* Als mannen gewoon begrepen willen zijn zoals vrouwen dat al ook hebben, zijn ze pas de maan in plaats van mars. Zo is het eenmaal.

* herinner me nog van mijn ex plato-vriend, dat hij zelf vond dat ik niet méér met vrouwen mocht omgaan omdat hij zich buitengesloten voelde. Ik had eerst medelijden met hem, maar later merkte je toch al dat hij méér van jou wilde dan je kon geven. Jammer dan voor hem.

En die plato volgde me al jaren lang overal aan, zelfs had ik afspraak met leuke vrouwen in café, dan kwam hij ermee en durfde vragen voor zijn drankje. Voelde me zo schaamte omdat hij toen als plato was .

* Herinner me nog van homo bekende kennis in Amsterdam die zei:” Ik haat echt geemancipeerde lesbiennes !!! Ik haat het echt !!!” Toen ik dat hoorde, schrok ik echt. Dan dacht ik van: Jezus, man man man toch weer verdomme!

* Wel ooit heb ik geprobeerd met mannen te evenaren met gevoelens en goeie gesprekken aangaan, was het ook vrij leuk en bijzonder. Maar na one-standingsex kon ik me niet goed evenaren met mannen, omdat ze dan anders wilden dan ik , vrij lastig. Andersom ook. Dan heb ik het toch tenminste geprobeerd, heel lang geleden.

* Wel heb ik geweldige minnaar, mijn eerste schoolvriendje, net Romeo en Julia, fantastisch zeg! Maar zijn idealen waren anders dan de mijne. Hij dacht als 17e jarige al aan de toekomst: Huisje, boompjes en beestjes en ik allemaal niks.

Ook vrij lastig, hoe je jezelf op gelijke lijn kan leven met mannen, maar OOOOO wat zijn ze echt aardig en leuk voor mij, echt wel, totaal anders dan vrouwen die ik nu nog ken. Veel vlotter , grappig en heel erg interessant. Met vrouwen ben ik toch beetje gevoeliger,
liever en romantischer dan mannen. Tja, wat moet je dan verder mee he?

  • Vorige discussie