Hoe verzamel je stof tot nadenken? De NRC doet dat door een debat te stimuleren, dat al volop woedt. In dat debat ziet de NRC directeuren en bestuurders in de culturele sector volop aan het woord en mist de stem van de stem alle anderen die in de sector werken. Het debat gaat natuurlijk over hoe de culturele sector verder moet nu er snoeihard op ingehakt is.
Hoe verzamelen kunstenaars stof en wat doen ze ermee?
Kim Abeles verzamelde ‘smog’. Fijnstof dus. Onder andere verwerkt in serviesgoed.
Kim Abeles – Presidential Commemorative Smog Plates.
Igor Eskinja veegt huisstof niet onder het tapijt, maar maakte er eentje mee.
Hoewel huisstof van zichzelf al bizarre sculptuurtjes vormt, weet Paul Hazelton er veel meer van te maken.
Andere kunstenaars verzamelen op andere manieren stof. James Croak heeft een tijdvretend en ingewikkeld proces om standbeelden te maken waar stof in is verwerkt.
James Croak – Dirt Man with shovel II, 1993.
Zhang Huan maakte diverse werken van as.
Zhang Han – Ash Army No. 1, 2008.
Het moet gezegd: het kabinet overtreft menig kunstenaar in de kunst van weglaten. Deze techniek ligt overigens binnen handbereik van iedereen. ‘Reverse graffiti’ is juist stof weghalen. Erg bekend van de ‘kunst’ op vuile auto’s. Scott Wade is in gespecialiseerd in flink bestofte autoramen.
Scott Wade – Reverse Graffiti on Cars.
[kliktv nr=1]
Alexandre Orion pakte met water en een doek het stof op een tunnelwand ion Sao Paolo (Brazilië) aan.
[kliktv nr=2]
U heeft ongetwijfeld al gedacht: van stof tot stof, van as tot as. Deze uitdrukking krijgt gestalte in de beelden die Bryan Haab wil maken.
Bryan Haab, oprichter van het Zwitserse Soul Work Foundation, wil met het project ‘Dust of Famous People’ stof tot nadenken geven over onze waardesystemen in relatie tot de relativiteit van het bestaan. Het ‘van stof tot stof’ betekent natuurlijk dat iedereen uiteindelijk gelijk is. Hij zoekt geld om de wereld rond te gaan en standbeelden te maken van verschillende mensen. Rijk, arm, bekend of onbekend.
Dat de mens uit zo’n 55 tot 60 procent water bestaat, stelt Bryan Haab voor door met polyurethaan hars levensgrote, doorzichtige modellen van mensen maken. De overige substantie, een verzameling mineralen (het “stof van de aarde”), verkrijgt hij door van elke persoon wat lichaamsstof te nemen, bijvoorbeeld wat haar of huidschilfers. Hij brandt en maalt dat tot stof en injecteert het in het doorzichtige model. Bijvoorbeeld in een druppel die aan een vinger hangt.
Bekijk dit filmpje over Bryan Haabs ‘Dust of Famous People’.
[kliktv nr=3]
Gelukkig hoeven mensen met een stofallergie niets van al deze kunst te vrezen. De stof is keurig afgeschermd (behalve bij de ‘reverse graffiti’ dan). Nu nog kunst zien te vinden om mensen die een allergie voor nadenken hebben te genezen.
De foto boven dit artikel: Big Sweep, een sculptuur van Claes Oldenburg en Coosje van Bruggen.
Reacties (3)
“Tof tot nadenken”
Corrigeer dat asjeblieft niet.
Mooi werk dat van Paul Hazelton, en dat tapijt van Igor Eskinja, tof.
@1: Verrek, mijn praakgebrek heeft ook op het oetsenbord toegeslagen.
Ik begrijp je reactie en waardeer die ook zeer. Ik ga het toch verbeteren. Om redenen waar ik nu te lui voor ben om uit te leggen.
Voor de lezers die daarom niet weten waar het over gaat: Voor de correctie opende het artikel met: “Hoe verzamel je tof tot nadenken?”