Kunst op Zondag | Carnavalswagens

Dit weekend gaat het carnaval loos. Een stukje cultuur waarbij, naar verluidt, rangen en standen er niet toe doen en de spot wordt gedreven met de waan van de dag.

Voor velen bekend als een prachtig feest, waar je ongeremd jezelf kan zijn, mits verscholen achter maskers, pruiken en zotte kledij. Voor veel anderen bekend als een orgie van bierzuipen, lallen en billenknijpen. De vermeende carnavalsvierder die zich daaraan overgeeft heeft het carnaval net zo min begrepen als degenen die carnaval als louter een orgie van ongepaste zondigheid ziet.

Geen mens houdt het vol 365 dagen per jaar te hossen en te zingen, maar de wereld op vrolijke wijze op haar kop te zetten zou niet tot één week beperkt moeten zijn. De mens is te weinig nar.

Hoogtepunt van menig carnavalsfeest is de parade van carnavalswagens. Kunst of kunstig, u mag het zeggen. Zeker is dat hier veel creativiteit en ambachtelijkheid in is gaan zitten.

Het grappige is dat niet alleen humor om de humor voorbij rijdt. De essentie van carnaval indachtig, kun je ook maatschappelijk en/of politiek betrokken spot langs zien rijden. Het bespotten van staat (de politiek, de politici), kerk (of religie) en kapitaal (bedrijven, banken) hoort van oudsher bij carnaval.

In Düsseldorf heeft dat dankzij Jacques Tilly al jaren ‘Charlie Hebdo’-achtige allure. De kunst van satire.

Angela Merkel was nog geen Bondskanselaar. Een bezoek aan Amerika leidde in 2003 tot deze rijdende spotprent.

In 2005 voerde deze carnavalswagen kardinaal Joachim Meisner op. De aartsbisschop van Keulen vergeleek vrouwen die een abortus lieten uitvoeren met massamoordenaars als Hitler, Stalin en Herodes.

In 2007 vroeg Jacques Tilly zich af of waarom er maar één cliché van zelfmoorddaders is.

Deze carnacvalswagen (carnaval 2013) spreekt voor zich.

Wat er met Edward Snowden gebeurt als hij in handen valt van de Amerikaanse justitie voorspelde Jacques Tilly met deze voorstelling (carnaval 2014).

Jacques Tilly was in 2015 niet te beroerd om het boek ‘Soumision’ (Michael Houellebecq) van repliek te dienen, evenals de Pegida-beweging. Meer van zijn cartooneske carnavalswagens hier.

Het hoeft niet louter spot te zijn op een carnavalswagen. In Rio de Janeiro rijden carnavalswagen van een totaal andere allure. Vorig jaar werd dat bewezen op het carnaval in Rio de Janeiro, toen de strijd tegen racisme het thema was. Met in bananen gehulde dansers als hommage aan Barcelona-voetballer Dani Alves (bekend van zijn koele reactie op de bananen die tijdens een wedstrijd naar hem werden gegooid). En carnavalswagens die hommages brachten aan Martin Luther King jr. en Nelson Mandela.

Carnavalswagens: een andere manier van geëngageerde kunst.