“Goh, ik zou ook zo graag muziek willen maken, maar ik weet niet welk instrument het best bij me past”. Als ik dat hoor reageer ik altijd met: “Mwah, neem een instrument dat niets kost, altijd overal naar meegenomen kan worden en van nature bij je past: je stem”.
De mogelijkheden van de stem zijn zo veelzijdig, dat het een raadsel is waarom de mens instrumentale muziek heeft uitgevonden. Vandaag puur vocale muziek, ofwel a capella. Zang zonder instrumentale begeleiding. In alle soorten en maten. Pop, jazz, klassiek. Met en zonder human beat box. In groepsverband of solo.
Naturally 7 is een wereldwijde hit met hun a capella r&b. Wat de individuele leden kunnen, demonstreren ze in dit filmpje. Hieronder zingen ze ‘Ready or not’.
Er wordt veel popmuziek a capella gezongen….
Er bestaat zelfs een metal a capella groep. Van Canto zette Metallica’s Master of Puppets op de plaat.
http://www.youtube.com/watch?v=HSpuVsLnl1k
Absolute topper in ‘onbegeleide vocale muziek’ is de uiterst veelzijdige Bobby McFerrin.
Klassiekers zijn, niet alleen vanwege hun repertoire, de Swingle Singers…..
… en de King’s Singers. Jammer dat deze groep iets te vaak zichzelf begeleidt met oubollige humor.
http://www.youtube.com/watch?v=HDMUraUAAY4
Ook klassiek geschoold is het Juice Vocal Ensemble met hun versie van Sweet Child of Mine (van Guns N’ Roses).
Twee voorbeelden uit de hoek van wat ‘hedendaagse klassieke muziek’ wordt genoemd.
Meredith Monk – Three Heavens en Hells voor 4 stemmen.
http://www.youtube.com/watch?v=NrC_E_SZSJs
Wat iedereen zeker een keer gehoord moet hebben zij de stemkunsten van Cathy Berberian. Met name de werken die de componist Lucian Berio voor haar schreef (o.a. Visage). Hier Sequenza III, voor vrouwenstem.
Tot slot komen we nog even terug op Bobby McFerrin. Hij is ook een uistekend zangleraar. Hij krijgt compelete stadions ‘in harmonie’ (zie hier) en volle zalen tot ‘community singing’ (zoals hier). Wil je weten of je wel kan zingen? Neem dan een lesje bij Bobby McFerrin. Het lukt altijd, mits de juiste toonladder wordt gebruikt. Ga er voor zitten doe mee.
Awel, zingend de zondag door!
Reacties (14)
Thanks, leuke start voor de zondag!
Vandaag wint Bobby (de laatste) het (wat mij betreft) van Bach.
Ik heb mijn Coke(ma)-snuif weer gehad :-)
Ah, de a capella is tegenwoordig wat het volksmuziek en -dansen vroeger was. Elk dorp heeft zijn koor soms van verrassend goede kwaliteit. En idd, Bobby die les geeft is geweldig. Ik zag hem vier/vijf jaar voor het eerst, kort na de publicatie, en was verbijsterd. En dan die opmerking op het eind : ‘als je een baan in neurowetenschappen ambieert ben je welkom’. Hij is zo goed zoals je zelden ziet. Leerzaam en om te lachen…
http://www.youtube.com/watch?v=ewoqPHaEo6I
Een politiek nummer van Robert Wyatt. Je hoort er gospel in doorklinken. Het voordeel van a capella is voor mij ook gelijk het nadeel: de nadruk komt zo erg op de tekst te liggen. Een paar losse nummers vind ik leuk, maar bij een complete a capella plaat ga ik toch wel erg de piano, drums en gitaar missen.
@4: U bent zo’n type die (bijvoorbeeld) een piano-intro hoort en als de zanger er in komt verzucht: jammer dat er iemand doorheen gaat zingen?
Zouden er ook mensen zijn die, om nog eens een voorbeeld te geven, de vijfde symfonie van Beethoven vervelend vinden omdat er maar geen zang aan te pas wil komen?
Edit: “Stalin Wasn’t Stallin’ (A Modern Spiritual)” was an American patriotic song written in 1943 by Willie Johnson and originally recorded by the a cappella gospel group Golden Gate Jubilee Quartet (of which Johnson was a member) in 1943. Robert Wyatt recorded a cover of the song in 1980.
Hier het origineel: http://www.youtube.com/watch?v=EI3u80z1qKo
@5, je doet er lacherig over, maar ik herken al die gevoelens eigenlijk best, op verschillende momenten in de tijd. Soms kan ik helemaal niets met instrumentale muziek, soms is de zang duidelijk het mindere deel van een goed opgebouwde intro (ik hou trouwens erg van piano-intro’s en hoop nog eens hele stukken te vinden die dat benaderen), en na verloop van tijd mis ik vaak een bepaalde dimensie bij a capella (met name in de diepte inderdaad.)
En toch kan ik het ook allemaal op z’n tijd erg waarderen.
Nog wat voorbeelden in de categorie “niet indeelbaar”:
Robert Fripp & the league of crafty guitarist (maar nu zonder gitaar): http://youtu.be/E1RnXIKKVec
Matmos: just waves : http://youtu.be/oaJ-SsnxoNc
Overigens vind ik persoonlijk zang vaak afbreuk doen aan de muziek. Dat komt omdat de tekst sterk af kan leiden. Zeker in geval van een tekst die nietszeggend is (in 90% van de gevallen een feit bij “pop”), dan heb ik zo iets van “hou je snater toch gewoon dicht als je niets te zeggen hebt.”
Een andere reden waarom zang vaak afbreuk doet is dat het alle aandacht vangt, en daardoor erg “concreet” kan worden. Ik hou persoonlijk meer van muziek die mysterieus is en die niet allerlei dingen voor jou invult. Bij zang vind ik dat dat veel moeilijker is, het vult te veel voor je in en laat weinig te raden over.
Een derde reden is dat er vaak gezongen wordt omdat “dat zo hoort”. Een erg slechte reden in de muziek. En zeker wanneer men dan niet eens een goede zanger(es) in kan huren, maar zelf de honneurs meent te moeten waarnemen. Vooral in de pop speelt dit: veel popartiesten kunnen gewoon niet zingen, en menen dat helaas toch te moeten doen.
Nog wat inbreng vanuit een wereld-achtergrond:
Eva Quartet (Bulgarije):
http://youtu.be/Z0mtrjIx_rY
Varttina (Finland):
http://youtu.be/KvnDbkIgrpk
Zap mama (Zaire/Belgie):
http://youtu.be/x6E–vhxKac
@5: [Zouden er ook mensen zijn die, om nog eens een voorbeeld te geven, de vijfde symfonie van Beethoven vervelend vinden omdat er maar geen zang aan te pas wil komen?]
Ja hoor. Ongeveer 70-80% van de NL bevolking, schat ik zo in.
@9:
Daar heeft Beethoven de 9e voor geschreven ;-)
@6: na verloop van tijd mis ik vaak een bepaalde dimensie bij a capella (met name in de diepte inderdaad.)
Teveel va één manier van uitvoeren gaat vervelen op den duur?
En ik hoopte nog wel met een paar voorbeelden aan te tonen dat a capella even sterk (even diep) kan zijn als instrumentale of gemengde muziek….
Gewoon een genre die evenals de anderen goede en minder goede stukken kent.
@7: Ook ik vind de zang soms afbreuk doen aan een stuk muziek. Misschien dat ik daarom zang of stemkunst de geen gewone woorden gebruikt vaak het beste vind.
Misschien vind ik de a capella uitvoeringen in de popmuziek vaak te cerebraal, te weinig rock ‘n’ roll. Toch blijf ik dan soms een zwak houden voor het nummer, hier van Joe Jackson.
http://www.youtube.com/watch?v=XjfH9mtasgQ
Was er ook niet een Fins schreeuwkoor, dat a capella concerten gaf in het rock ‘n’ roll circuit? Dus a capella maar toch ruig.
Ik weet van een liefhebber die eigenlijk vindt dat Jeff Buckey in zijn versie van ‘Strange Fruit’, eigenlijk alleen gitaar had moeten spelen, en niet had moeten zingen.
@13: Dat Finse schreeuwkoor is Huutajat, hier met hun verse van het Russische volksliedje Kalinka en hier met de Star Spangled Banner.
En ja, in KOZ Beste jazz covers verschilden jij en ik van mening over Jeff Bukley’s Strange Fruit.