In 2006 is een wet ingevoerd die “bestuurlijke vernieuwing” in de onderbouw van het voortgezet onderwijs mogelijk maakte. De lessen geleerd hebbende wilde de overheid dit keer niet inhoudelijk bepalen hoe het onderwijs moest veranderen, maar gaf ze alleen maar de bestuurlijke “ruimte” en wat “kerndoelen”. Spannend!
Maar wat is er van terecht gekomen tot nu toe? Deze week lag daarover een dik evaluatierapport tussen de stapel kamerstukken. En, hoe zeg je dat netjes, het is prut. Samenvattend, de prestaties zijn niet toegenomen (zelfs op paar punten afgenomen), de kerndoelen worden niet echt gebruikt en de werkdruk is ook niet veel lager.
Lees gerust hoofdstuk 5 van het rapport, daar staat het met veel woorden in. Men probeert het nog te verbloemen door te praten over verschuivingen in profielen die een goede vergelijking moeilijk maken en door te wijzen op het toegenomen enthousiasme van leerlingen en docenten. Maar uiteindelijk is het oordeel toch gewoon negatief.
Wat maakt dat “vernieuwingen” in het onderwijs steevast uitdraaien op “verslechteringen”? En als dit een wetmatigheid is, waarom gaan we dan niet eens wat “verouderingen” doorvoeren.
Ja, ja, ik weet het, als overtuigd progressief is dat vloeken in de kerk. Maar soms…..
Vreemd genoeg kon ik nog niets vinden over dit rapport in de media. Wel over ballonnetje zoveel over “excellente scholen“.
En ik ga weer over tot de orde van de dag.
KSTn = Selectie uit recente KamerSTukken.
Reacties (3)
Klasse Steeph voor deze heldere samenvatting. Jammer dat dit erg relevante rapport zo totaal ondersneeuwt in de waan van de dag. We gooien ongezien onze toekomst weg.
Vreemd ook dat dit belangrijke onderwerp klaarblijkelijk niet de Sargasso lezers aanspreekt.
Dat er niet gereageerd wordt, wil niet zeggen dat het de mensen niet interesseert. Les geleerd in de vele jaren bloggen.
Er zijn heel wat mensen blij met deze “saaie” constateringen. Ze doen er dan elders wat mee.
Wat maakt dat “vernieuwingen” in het onderwijs steevast uitdraaien op “verslechteringen”?
Omdat het elke keer niet om echte vernieuwingen gaat, maar om zoveel mogelijke resultaat in zo kort mogelijke tijd en met zo min mogelijk middelen en mensen te willen halen?
Een andere manier van werken en organiseren wordt m.i. te vaak als vernieuwing gepresenteerd. Wat in prehistorische tijden op een schoolrapport “vlijt, ijver en gedrag” heette, zijn nu gespecificeerde competenties geworden. (Okee, dat is erg kort door de bocht samengevat).
Wat anders is dat de veranderingen, zowel de grote als de kleine, elkaar misschien in te korte tijd opvolgen. In het rapport (3.5) staat dat een deel van de docenten ziet “het feit dat ingezette veranderingen binnen hun school niet worden afgemaakt als belangrijker
oorzaken voor het niet of vertraagd invoeren van veranderingen”.
Waarom veranderingstajecten niet worden afgemaakt, staat niet in het rapport. Jammer, want daar ben ik dan wel nieuwsgierig naar.