Jaren terug waarschuwde (toen nog) koningin Beatrix in haar kersttoespraak voor de moderne communicatiemiddelen die mensen van elkaar kan vervreemden.
De moderne technische mogelijkheden lijken mensen wel dichter bij elkaar te brengen maar ze blijven op ‘veilige’ afstand, schuilgaand achter hun schermen.
De toespraak kwam haar op nogal wat commentaar te staan.
In 2013 is er aan de individualisering niet veel veranderd. ‘Selfie‘ is nota bene woord van het jaar.
In bovenstaande advertentie wil Apple ons doen geloven dat moderne technologie juist helpt mensen dichter bij elkaar te brengen. Een jongen filmt zijn familie tijdens kerst in het geniep om hun vervolgens een hartverwarmend filmpje te laten zien.
Op Gizmodo wordt betoogt dat het filmpje juist laat zien dat smartphones ons vervreemden van onze omgeving. Kijk maar eens tijdens een willekeurige treinrit om je heen en tel hoeveel mensen naar hun telefoon zitten te staren. In dit filmpje ziet de schrijver van het artikel niet een jongeman die graag een filmpje maakt van zijn naasten, maar die zich terugtrekt uit het samenzijn van de familie om er een tastbare herinnering van te maken. Daarbij vergeet hij de gebeurtenis waar hij zo graag een herinnering aan wil bewust mee te maken. De schrijver ziet maar één perfect moment in de commercial. En daar komt geen smartphone aan te pas.
There’s one perfect moment in “Misunderstood,” and I’ll leave it below. There’s nothing to say about it, really, other than that it captures the joy and spirit of the holidays in a single frame.
Except that, also, there’s not a smartphone in sight.
De vraag die ik mezelf en u stel is deze: heeft technologie ons echt vervreemd van elkaar? Of brengt het (zoals Arjan Dasselaar betoogde in zijn reactie op Beatrix’ toespraak in 2009) mensen juist dichter bij elkaar, maar op een andere manier dan voorheen mogelijk was?
Reacties (8)
Vervreemd. Volgende vraag.
Ja, vroeger was het zo’n feest in de trein!
En dit jaar zag ik op lowlands nog maar sporadisch telefoons in de lucht om opnamen te maken, waar het er een paar jaar geleden nog van wemelde. Het filmen was een nieuwigheidje, en nu realiseren mensen zich langzaam hoe weinig ze doen met die beelden en laten het achterwege…
Als er geen smartphone aan te pas kwam, wie heeft dan die opname van dat ene perfecte moment gemaakt? Oh ja, die hele cameraploeg die er achter aan liep. Dat is pas vervreemdend.
Dichter bij elkaar, maar wel met mate.
Het gebruik is compleet doorgeslagen. Om Paranoide van te worden al die cameras en sociale controle. En zo’n gigantische spelbreker tijdens toffe/gezellige/grappige momenten. Niemand durft los te gaan en terecht.
Dat snelle neppe instagramfototje is de kanker op elk bijzonder momenten. Alles wordt een nep smile, meer ingetogen en is al een herinnering nog voor je de situatie één beleefd hebt.
Kijk voor de grap eens rond in de nieuwe backpackers scene.. geen vraag meer of je ergens mag slapen maar of er gratis wifi beschikbaar is.
Iedereen staart naar een schermpje om contact te houden met het thuisfront.. niemand let op de omgeving of heeft een zinnige interactie.. zucht.
@2: Ik merk er niks van. Neem bijvoorbeeld gisteravond de opening van serious request. Een evenement wat nota bene door tientallen televisie camera’s wordt vastgelegd. In dat hele publiek was er geen vierkante meter te zien zonder telefoon in de lucht.
Oh.
Christ.
Ik heb geen smartphone en mijn partner ook al niet…
We bellen gewoon even met elkaar– als dat nodig is —en verder…………noppes.
Gunst.
Wat nu gedaan??