COLUMN - Deze week roept Klokwerk de SP en de FNV op om nu hun kans te grijpen met het ontslagrecht en de WW – voordat het straks voorgoed te laat is.
Goed. We hebben dus een regering die overal steun zoekt en daarbij bereid is concessies te doen. Hierop zetten de SP en de FNV de hakken in het zand. Een volkomen verkeerde reactie. Ze dienen nu juist hun kans te grijpen, voordat het te laat is.
Want welke waarde heeft de WW nog?
De WW is eerder al teruggegaan van maximaal vijf jaar naar maximaal 38 maanden. Bovendien moeten WW’ers tegenwoordig na een jaar reeds ieder werk accepteren, ook onder het eigen niveau. Belangrijker: het merendeel van de WW’ers heeft helemaal geen recht op de langste termijn, omdat ze de bijbehorende diensttijd missen. De gemiddelde werkloze zit dus nu al een stuk eerder in de bijstand.
En welke waarde heeft het ontslagrecht nog?
Het ontslagrecht wordt van twee kanten uitgehold. Enerzijds is de hoogte van de ontslagvergoeding eerder al sterk ingeperkt, voor velen zelfs gehalveerd. Anderzijds is een snel groeiend deel van de beroepsbevolking flexwerker, inmiddels al dertig procent, en heeft dus helemaal geen ontslagbescherming. Bovendien is het krijgen van je recht als ontslagen werknemer niet zelden een tijdrovend en psychisch zeer belastend proces.
Conclusie: De FNV en de SP vechten voor twee al bijna leeggelopen luchtballonnen. Hoe nuttig is dat?
Het levert misschien leden en virtuele zetels op, maar feitelijk staan beide bewegingen momenteel in een slachtofferrol aan de kant te kijken hoe de sociale zekerheid om zeep wordt geholpen. Want ook zonder hen komt er uiteindelijk wel weer een rommelcoalitietje in de Eerste Kamer met een volgend afbraakakkoord.
Het is daarom hoog tijd dat zij van strategie veranderen, voordat werkend Nederland morgen definitief met lege handen staat. Stop met klagen en begin met eisen, zolang het nog kan. Zolang de WW en het ontslagrecht nog wat waard zijn heb je nog wisselgeld in je rode knuisten. Koop er iets sociaals voor. Bijvoorbeeld:
1. Ga akkoord met het definitief vervallen van de ontslagvergoeding, maar eis in ruil daarvoor dat de WW in het eerste half jaar wordt aangevuld tot 100 procent. En eis daarbij dat iedere werknemer die langer werkloos is een scholingsbudget van zeg 5000 euro krijgt. De premies daarvoor betalen de werkgevers als dank voor het wegnemen van de last van de ontslagvergoedingen en de daarbij horende juridische rompslomp.
2. Accepteer dat de maximale WW-duur teruggaat naar twee jaar, maar alleen met een socialere bijstand, dus op voorwaarde dat mensen in de bijstand onder geen enkele voorwaarde meer gedwongen mogen worden onder het minimumloon te werken, zoals dat nu gebeurt. Dit betaalt zichzelf, want deze work-first strategie kost uiteindelijk werkgelegenheid. Een terecht punt van SP en FNV, waar ze tot nu toe niets mee konden doen.
Het resultaat van zo een gouden ruil zou zijn: flexibilisering, maar dan wel op een sociale manier. Met een veel beter vangnet dan we nu hebben. Het is beter toegankelijk, meer transparant en bovenal eerlijker, want er kunnen veel meer mensen gebruik van maken dan nu. En het levert naast meer zekerheid voor werknemers ook economische stabiliteit op.
Wie het woord sociaal op zijn voorhoofd getatoeëerd heeft staan en op wil komen voor werknemers kiest daarvoor. Hij eist het. Nu. Want straks is het te laat.
Reacties (10)
goed stuk!
Inderdaad zou met name de ontslagbescherming van de flex-werker beter moeten worden.
In Frankrijk krijgen werknemers met een tijdelijk contract na afloop van hun contract een premie van 10%.
Voor uitzendkrachten bestaan geen aparte contracten, zij zijn gewoon tijdelijke werknemers.
(waarom in Nederland uitzendburo’s bevoordeeld worden t.o.v. andere werkgevers snap ik niet).
@Klokwerk: Kun je ook uitleggen wat er zo verschrikkelijk is aan het onder het minimumloon werken met aanvulling vanuit de bijstand? Dat is toch veel beter dan volledig in de bijstand zitten? De SP doet net alsof loondispensatie een soort slavenarbeid is. Welk alles verpletterend argument ligt daaraan ten grondslag?
@3:
Mocht het geen slavenarbeid zijn, dan is het in ieder geval een subsidie aan waardeloze bedrijven die zo slecht renderen dat ze geen fatsoenlijk loon kunnen betalen of het geld liever geven aan aandeelhouders, of het persoonlijk inkomen van de baas.
@3: lees zeker ook Werken met behoud van uitkering leidt tot uitbuiting
Samengevat: concurrentievervalsing, verdringing van normale functies, geen werknemersrechten (arbo, verlofregelingen), weinig kans op doorstroom, belemmering in het vinden van volwaardig (/volwaardig betaald) werk, en machtsmisbruik.
@Vincent: In praktijk is aangetoond dat het echte werkgelegenheid kost en er niemand doorstroomt (zie de links in het artikel). Met andere woorden: het aantal uitkeringen neemt toe. Het kost de gemeenschap dus geld, en echte werknemers werk.
Feitelijk is het dus gewoon een cadeautje van de belastingbetaler aan het inhurende bedrijf, ten koste van de arbeidsmarkt. Ik kan me niet voorstellen waarom je daar met die kennis nog voor zou moeten zijn, los van welke politieke kleur je ook hebt.
@Co: Wat ik ook vind is dat de werknemer voor zijn sociale zekerheid minder afhankelijk zou moeten worden gemaakt van de werkgever. Sociale zekerheid haal je wat mij betreft bij de overheid. Werkgevers mogen premie betalen. Het juridische circus rond het ontslagrecht gaat ten koste van zowel werkgevers als werknemers.
Als de ontslagvergoeding vermindert begin dan bij de top dus bij de grootste graaiers. Betalen werkgevers het scholingsbudget of moet de overheid ook daar voor opdraaien?
Sociaal flexibilisering wat is dat? De overheid behoort juist flexwerken te begrenzen.
#3 Het minnen van een vraag getuigt niet bepaald van een open, kritische geest. Daarbij kloppen jullie antwoorden op zijn vragen niet. @3 Gaat er namelijk vanuit dat de bijstand wordt aangevuld tot minimumloon bij die ‘werken in de bijstand’-projecten. Dat is een vergissing, die ‘loondispensatie’ bestaat niet.
@Roland: “De overheid behoort juist flexwerken te begrenzen.”
Met een ruime dertig procent (en groeiend) aan flexwerkers en ZZPers lijkt me dat een beetje laat. Veel te laat. Moeten we die mensen nu vertellen dat ze allemaal snel een vast contract moeten gaan halen? Waar?
Los van of je dat moet willen: Ik ben voor realistische politiek. Met een sociaal stelsel dat via de overheid gaat en niet via werkgevers maak je werknemers onafhankelijker. Daar zijn met name werknemers bij gebaat. Maar dan moet die sociale zekerheid in de vorm van een hogere WW en een betere bijstand er wel zijn.
De alternatieven:
1. de helft van de werknemers heeft ontslagbescherming – dat zorgt in praktijk voor steeds meer flexwerk + een continue kaasschaaf over dat stelsel + een grote afhankelijkheid van werknemers van werkgevers (dat is wat nu gebeurt),
2. helemaal geen sociale zekerheid boven de 70% van een uitgeklede WW (dat is waar we vanzelf naartoe gaan vanuit (1) als de SP en de FNV doorgaan met het bedrijven van getuigenispolitiek).
@Kalief (9): Ik vind het niet zo gek dat mensen zich vergissen. Bij de WW bestaat die dispensatie wel. Maar goed, inderdaad, het gaat hier om mensen die werken met behoud van uitkering. Dit vormt nu naar blijkt een reële bedreiging voor de werkgelegenheid. Echte postbodes worden vervangen door onderbetaalde bijstandsgerechtigden. Een regelrechte greep van het bedrijfsleven in de beurs van de werknemer zowel als in die van de belastingbetaler.
Overigens vind ik de betiteling van de SP dat het om “slavenarbeid” zou gaan over de top. Een en ander is al voor het Europees hof geweest en dat beoordeelde dat het niet ging om dwangarbeid.