Klein berichtje van de persbureaus vandaag: elf doden bij een clash tussen de Iraanse politie en drugssmokkelaars in de aan Afghanistan grenzende provincie Khorasan. Het is het soort nieuws dat bekend is uit Mexico, maar ook in Iran is het dagelijkse realiteit. Het land is niet alleen een belangrijke doorvoerhaven van heroïne, maar ook de grootste gebruiker, met zo’n anderhalf miljoen verslaafden.
Zo bezien is het niet gek dat Iran een prominente plek claimt in de internationale strijd tegen drugsmisbruik. Dit jaar is het de voorzitter van de Commission on Narcotic Drugs (CND), het centrale VN-orgaan op dit terrein. De CND is tandeloos, maar het is natuurlijk wel een prestigieuze positie die Iran te pakken heeft, in weerwil van westerse protesten.
Anderzijds bereikte Iran vorige week een akkoord met Afghanistan om de strijd tegen de drugsbendes beter te coördineren. Dat zal niet zonder Amerikaanse goedkeuring gebeurd zijn – het gevecht tegen drugs is een belangrijke Iraanse bijdrage aan de strijd tegen de taliban. Toch valt er wel wat af te dingen op de anti-drugs credits van Iran.
Onder de leiding van president Ahmadinejad heeft het Iraanse anti-drugsbeleid een meer Amerikaanse aanpak gekregen, met nadruk op bestrijding van het aanbod in plaats van de vraag. Onder dezelfde president is Iran echter ook weer verder weggegleden in corruptie. Al voor Ahmadinejad was corruptie een groot probleem in de drugsbestrijding (.pdf), dus dat zal niet minder zijn geworden. En al zullen de ayatollahs waarschijnlijk wel oprecht zijn in hun afschuw van opium, je kunt je toch afvragen of het internationale beleid bij Iran in goede handen is.
Reacties (7)
We zitten momenteel met veel te veel mensen op deze aardbol om iedereen een zinvol bestaan te kunnen verkrijgen. Laat dan een maar goed wat mensen verslaafd zijn, zodat zij gelukkig zijn met hun dingetje. Daaruit voortkomend mensen die daar weer mee kunnen werken in de verzorging en bestrijding, zodat die weer een zinvolle taak hebben. Dat houdt de boel lekker bezig!
Ah, nu al teveel mensen op de aardbol. Tijd voor een nieuwe planeet.
@1: Overdrijven is ook een punt. Je ziet wat je wil zien! Nog iets inhoudelijks te melden?
@1. Voor jou beperkte blik niet, voor de betere verstaander wel!
En Iran is natuurlijk weer een prachtig voorbeeld van het ‘succes’ van een enorm streng antidrugsbeleid.
En ondertussen wordt er door wat mensen, die de jaren 50 terug willen halen in ons land volop gepleit voor het inperken van ons gedoogbeleid ten faveure van en veel strenger beleid.
PS: ik was pas nog anderhalve dag in Roosendaal en weet nu al meer plaatsen daar, waar ik drugs kan kopen, dan voor de sluiting van de coffeeshops. En ik durf te wedden, dat je op die plaatsen ook veel meer dan alleen softdrugs kunt kopen…
Pedro; ben het wel met je eens, echter je kunt de koop wel gedogen maar het verbieden en streng optreden tegen de productie en transport ervan? Dat is zeer scheef.
We moeten accepteren dat het een probleem blijft en dat je moet handhaven op een verbod of handhaven van het deel dat legaal is.(mocht dat er ooit van komen, ik hoop van niet) Harddurgs natuurlijk altijd aanpakken.
@6: Scheef? Ja, dat klopt. Dat drijft de handel en het transport in handen van de georganiseerde misdaad. Dat is een probleem. Het handhaven van een verbod op softdrugs leidt echter onherroepelijk tot een stijging van het harddruggebruik, zoals we overal ter wereld kunnen zien. Zie het voorbeeld van Iran hier. Dat is een ander probleem.