ELDERS - Wie dacht nu eindelijk van dat gedoe met de Britten af te zijn vergist zich.
Elf maanden was volgens de Britse premier Boris Johnson genoeg om de nieuwe verhouding tussen de EU en het Verenigd Koninkrijk in een handelsakkoord te regelen. Het Britse parlement stemde er met een ruime conservatieve meerderheid na de verkiezingen graag mee in. Nu is er bijna drie maanden na de officiële datum van uittreding nog niets in zicht dat op overeenstemming lijkt. Volgende week zetten Michel Barnier (EU) en David Frost (VK), de onderhandelingen voort via een videoverbinding. Beide zijn getroffen door het coronavirus, maar inmiddels hersteld. Boris Johnson, die er naar nu gebleken is heel wat erger aan toe was, is ook weer aan de beterende hand na zijn verblijf op de IC, maar moet nog aansterken.
De twijfels aan EU-zijde over de haalbaarheid van een akkoord voor het einde van het jaar zijn er door de coronacrisis niet minder op geworden. Het hoofd van het IMF, Kristalina Georgieva, dringt nu aan op uitstel. ‘Laten we het niet moeilijker maken dan het al is,’ zei ze. Het coronavirus levert al zoveel onzekerheden op, brexit-spanningen daarbovenop kunnen alleen maar leiden tot meer economische ellende. Een besluit om de geplande datum van 31 december voor een akkoord los te laten zou heel wat verlichting kunnen geven. Een dergelijk besluit zou volgens de afspraken uiterlijk eind juni genomen moeten worden. De Britse regering wil er echter nog steeds niet aan. Zonder akkoord of uitstel van de onderhandelingen volgt op op 1 januari 2021 onverbiddelijk een ‘harde brexit’.
Nu even geen pendeldiplomatie
De geschiedenis van de brexit-onderhandelingen in de afgelopen jaren heeft geleerd dat consultaties van de onderhandelaars in de verschillende hoofdsteden aan EU-zijde van groot belang zijn geweest. Het is de vraag of consultaties via videobellen fysieke rondjes langs regeringen kunnen vervangen. De Duitse EU-ambassadeur merkt in een brief aan zijn regering op ‘dat het moeilijk is om elkaars gevoeligheden te begrijpen als je niet in dezelde ruimte zit.’ Dat kan er ook toe leiden dat het lastiger wordt de unanimiteit die we tot nu toe aan EU-zijde hebben gezien vol te houden. Met alle vertraging die dat dan weer kan opleveren.
Een klap voor de zorg
De onzekerheid over de coronacrisis zou voor de Britse regering reden genoeg moeten zijn om niet vast te houden aan de oorspronkelijk overeengekomen deadline. De zorg draait voor een flink deel op migranten uit de EU. Wat wordt hun toekomst als het VK per 1-1-2021 de EU zonder akkoord verlaat? Het nieuwe migratiebeleid van de regering-Johnson mikt op hoger opgeleide en beter betaalde mensen. Hoe gaan zorginstellingen de gaten opvullen die onvermijdelijk gaan vallen?
Seizoenarbeiders
Nu het nog kan zijn afgelopen week zes chartervluchten met 450 Roemeense arbeiders ingevlogen voor hulp in de landbouw. Britse boeren hebben 70.000 seizoenarbeiders nodig. Ondanks een miljoen werklozen zijn er nog geen vijfduizend werkers uit eigen land aangeworven, schrijft Craig Turp op Emerging Europe. Hij heeft er een hard hoofd in dat de hulp uit het buitenland in de zorg en de landbouw de Britten van mening zal veranderen over migratie. Eerder voorziet hij een boodschap als: ‘als we het coronavirus er onder kunnen krijgen, dan kunnen we een harde brexit ook wel aan.’
Vissers
Een van de lastige punten waar de brexit-onderhandelaars volgende week een oplossing voor moeten zien te vinden betreft de toegang tot elkaars visgronden. De EU zou graag alles bij het oude laten, dat wil zeggen dat EU-vissers toegang houden tot de Britse wateren en dat het VK gewoon blijft meedraaien in het Europese quotasysteem. In ruil daarvoor zouden de Britse visproducten onbeperkte toegang tot de EU-markt houden. Dat zou echter in strijd zijn met ‘take back control’, de leuze waarmee Johnson et. al. de steun van veel vissers hebben gekregen voor uittrede uit de EU. Voor de EU is het ook van het grootste belang de eigen vissers niet tegen zich in het harnas te jagen. Urk wordt toch al zo getroffen door het EU beleid. De kans is groot dat de huidige patstelling weer uitloopt op een langdurig en vruchteloos ‘armpje drukken’. Intussen verstrijkt de tijd.
Reacties (8)
De Britten zijn het helemaal zelf schuld als ze in de penarie zitten en er nog verder in komen. Het geduld is op en ik heb geen medelijden met ze als natie. Met een tweede referendum, dat dit keer wel beslissend moet zijn, zouden ze kunnen kiezen tussen de twee uitersten van weer terug in de EU of een harde Brexit waarbij Noord-Ierland weer deel van de Ierse Republiek wordt. In de aanloop van zo’n referendum kunnen – als tegenwicht voor de leugens van de Britse boulevardpers – Duitse bommenwerpers pamfletten afwerpen met de juiste voorstelling van zaken erop.
Die Urker vissers kunnen nog altijd in de coketransporten, het zijn notoire overbevissers. De Noord-Ierse kwestie is van groter belang.
Dit alles klinkt bizar? Onhaalbaar? Pak een willekeurige krant van de laatste tijd. Er gebeuren gekkere dingen.
PS: dat Boris nog niet in topvorm is, kan genadeloos uitgebuit worden. Had hij maar gelijk met Barnier ziek moeten worden en die is er ook weer bovenop gekomen.
(Zo, de dag kan beginnen!)
@1: dat van die Urker vissers had ik ook in gedachten, ja. En bij de boeren dacht ik ook nog aan wietplantages als alternatief. Of gaat dat te ver?
” Dat kan er ook toe leiden dat het lastiger wordt de unanimiteit die we tot nu toe aan EU-zijde hebben gezien vol te houden.”
Dat kan voor de UK natuurlijk ook in het voordeel zijn, met de Coronabonds kan je zien hoe makkelijk de EU zich uit elkaar laat spelen. Maak een deal met de Franse vissersbond, dan doen Macron en Merkel even een onderonsje en vist Urk achter het net. Merkel heeft toch geen visserij van belang dus die ruilt wel wat anders met de Fransen uit, iets voor de auto industrie ofzo. Zie hoe dat gegaan is met de pulsvisserij.
“Wat wordt hun toekomst als het VK per 1-1-2021 de EU zonder akkoord verlaat?”
Dan wordt zorgpersoneel uitgezonderd als cruciaal beroep, zo doen ze dat in de VS en in de Golfstaten ook. Zelfs Boris had Oost Europeaanse zorgmedewerkers aan zijn bed, dus die heeft daar vast wel een plan voor verzonnen.
“boeren hebben 70.000 seizoenarbeiders nodig. Ondanks een miljoen werklozen zijn er nog geen vijfduizend werkers uit eigen land aangeworven. ”
In dat geval doe je als overheid iets fout en moet je die miljoen werkelozen wat meer stimuleren om aan het werk te gaan.
Na die Italiaanse solidariteitsschwalbe zou ik zeggen: optiefen met de EU, terug naar een EEG en als je zo nodig een politieke unie wil, begin dan met een Hanze Unie, naties die cultureel veel beter op elkaar afgestemd zijn wanneer het gaat op handel en de fiscale gezondheid.
@4: Kan Nederland daar dan nog deel van uitmaken met zijn fiscale gezondheid?
@3.
Geen Oost Europeanen maar verplegers uit Nieuw Zeeland en Portugal bij bed van pm Johnson.
Die laatste zinnen van jou zijn als populistisch te kwalificeren. Alsof dat maar even te regelen is. Dat hebben we bijvoorbeeld bij Rotterdam gezien waar bussen waren geregeld voor mensen in de bijstand die in de kassen zouden moeten werken.
Heb je al mondkapjes, met je aluhoedjes.
“Voor de EU is het ook van het grootste belang de eigen vissers niet tegen zich in het harnas te jagen. Urk wordt toch al zo getroffen door het EU beleid.”
De meeste Europese vissers waren anders heel blij met dat specifieke stukje EU-beleid. Maar goed, je noemt het al: De Brexit had geen meerderheid gehaald zonder beloftes de Britse wateren te vrijwaren van Urker en in mindere mate Franse vissers. Dus een akkoord op dat gebied zie ik niet makkelijk ontstaan. Gegeven dat Boris stiekem gewoon een harde Brexit wil, zal het die kant dus wel uitgaan. Daarbij noemt #1 trouwens terecht het belangrijkste pijnpunt.
Wat zullen die Remain types bij nader inzien hun zegeningen tellen dat ze snel af zijn van de “unie”. De gasten van Erdogan staan al weer aan de grens te kloppen. Soft EU beleid maakt dat dat alleen maar meer wordt, Eurobonds in de maak, pensioenen die nutteloos zijn en gezien kunnen worden als een extra belasting, enz, enz. Nee Boris lacht zich de ballen uit de broek.
Ik snap overigens wel dat ze graag uitstel willen. Immers die bureaucraten in Brussel “werken” ook vanuit huis. Natuurlijk tegen volledige betaling want men zou eens solidair zijn. Dus lastig.
Tijdens de huidige pandemie werken en stemmen de parlementsleden in het Europees Parlement vanuit hun woning. Desondanks eisen zij dat de forfaitaire vergoeding van 323 euro per dag blijft gelden.
Volgens de regels moet de vergoeding besteed worden aan “hotelkosten, maaltijden en andere uitgaven” die de parlementsleden maken tijdens “dienstreizen in Brussel of Straatsburg”.
De parlementsleden van de EU werken gemiddeld 16 dagen per maand in een van de twee steden, wat neerkomt op een bedrag van om en nabij 5.000 belastingvrije euro’s per maan