Hypersnelrecht

13 januari 2007, Rotterdam.
Faisal rijdt zo snel als mag over de Blaak. Plotseling wordt hij ingehaald door een politieauto en tot stoppen gedwongen.
“Is deze scooter van jou?” snauwt de uitstappende agent hem toe.
“Jazeker meneer, die is al een jaar van mij.”
“Dan ben je bij deze gearresteerd en ga je in de cel.”
“Maar waarom, ik reed toch niet te hard.”
“Er is net een winkeldiefstal gepleegd en er vluchte een jongen met jouw uiterlijk op een zilveren scooter met rode bies. Kortom, je bent betrapt. En voor de zekerheid sluiten we je op.”
“Maar dat mag toch helemaal niet?”
“Jawel, volgens het nieuwe hypersnelrecht hebben we die bevoegdheid. Over een week kom je weer vrij en bepaald de rechter of je nog meer straf krijgt. Meekomen nu!”
“Maar……”. De deur van de politieauto sloeg dicht.

Faisal was op weg naar de bevalling van zijn vrouw Mehwish in het EMC.
….

In maart 2006 was Leefbaar Rotterdam onverwachts bij de gemeenteraadsverkiezingen de grootste partij gebleven. Samen met de weer sterk gegroeide PvdA hebben ze toen een coalitie opgezet. PvdA wilde niet minder daadkrachtig overkomen waardoor er een stoer plan ter bestrijding van de misdaad was gekomen.
Omdat Rotterdam niet wilde onderdoen voor Amsterdam, dat net het supersnelrecht had ingevoerd, hebben ze samen met de rechterlijke macht het hypersnelrecht opgezet.
Het was voor iedereen duidelijk dat er iets moest gebeuren aan de kleine criminaliteit. En hoe directer de koppeling tussen misdrijf en straf was, hoe duidelijker de kleine boefjes zouden begrijpen dat het niet loonde, was de redenatie.
Dus werd niet alleen de controlestap van de rechter-commissaris voor het opsluiten overgeslagen, maar ook een vaste periode van een week opsluiting neergezet. Agenten mogen bepalen of er voldoende grond is voor opsluiting. Een rechter besluit dan later wel of er nog meer moet gebeuren.
En om het geheel een modern tintje te geven hebben ze het hypersnelrecht gedoopt. Sinds afgelopen november loopt de proef. Er zijn zelfs al extra politiecellen in aanbouw vanwege het succes.

Faisal had niets met de overval te maken. Hij kon zijn vrouw niet bijstaan in de zware bevalling die meer dan 20 uur duurde. Noch kon hij aanwezig zijn tijdens de drie dagen dat zijn vrouw in het ziekenhuis moest blijven. Zelfs het aangeven van zijn eerste zoon bij de burgerlijke stand was niet mogelijk.
Vier maanden later besliste de rechter dat de opsluiting onterecht was. Faisal kreeg een standaard excuusbrief thuis.
Dezelfde dag dat Faisal opgepakt werd, waren nog twee mannen met zilveren scooters in het gevang gegooid. Eentje bleek wel de dader.