Mensen zijn gehecht aan hun dreigingen.
Vorige week verschenen er berichten in de krant over cyberaanvallen op en van het Nederlandse leger. Ik werd gebeld door een journalist die vroeg: ‘Is het mogelijk om heel Nederland plat te leggen met een cyberaanval?’ Die vraag krijg ik ongeveer een keer per maand.
Het is een onderwerp waar overdrijving de norm is geworden. Degene met de meest levendige fantasie, domineert het debat. Voor alle duidelijkheid: het lijkt me zinnig dat het leger haar systemen kan verdedigen en, binnen militaire operaties, de systemen van tegenstanders kan aanvallen. Maar veel zaken die nu onder het kopje ‘cyberoorlog’ worden geschaard, zijn marginale vormen van criminaliteit of activisme.
Laatst was ik te gast bij de VVD. Twee Kamerleden en tiental andere partijgenoten wilden zich laten informeren over het onderwerp cyberoorlog. Mijn poging om de overdrijving te bestrijden, stuitte op scepsis. Sprekers verontschuldigden zich telkens eerst voor het feit dat ze niet deskundig waren, om vervolgens mij ervan te willen overtuigen dat er heel ernstige dreigingen waren. De kennisoverdracht verliep in omgekeerde richting.
Op een gegeven moment sloeg de scepsis om in irritatie. Een jonge vrouw, waarvan later bleek dat ze als juriste aan de universiteit werkte, zei: ‘Ik vind het, met alle respect, nogal zinloos om te praten over of cyberoorlog wel of niet bestaat. Het lijkt me beter om ervan uit te gaan dat het bestaat.’
Toen begreep ik: mensen zijn gehecht aan hun dreigingen. Die kun je niet zomaar afpakken.
Ergens halverwege de bijeenkomst zei ik: ‘Ik voel me net een holocaust-ontkenner.’
Op weg naar huis, vroeg ik me af aan welke dreigingen ik gehecht ben.
Reacties (11)
Ze hebben last van “Mean world syndroom”.
Wat inkoppertjes: PVV’ers zijn gehecht aan de dreiging van ayatollah’s die hier een molsimstaat willen vestigen. En durf ze dat idee eens af te nemen.
Anti-PVV’ers zitten met smart te wachten op de rechtse knokploegen, en PVV’ers die met stramme rechtearmen door de straten marcheren.
Milieufanaten denken dat we over 10 jaar dood zijn gegaan aan de industrie.
‘goldbugs’ verwachten het instorten van het financiele stelsel, real soon now.
Nog meer?
Veel mensen zijn gehecht aan de dreiging van terrorisme. De voornaamste reden dat men nog steeds in de 9/11-sprookjes gelooft van de Amerikaanse regering.
De vraag is natuurlijk: als cyberoorlog reeds zo alomvattend is, waarom merken we daar dan zo weinig van?
Ik zag gisteren nog een reportage bij Brandpunt dat het een koud kunstje zou moeten zijn om de Nederlandse sluizen te ontregelen, de waterzuiveringsinstallaties, verkeerslichten, Schiphol, Borssele, en inbreken in het computersysteem van de politie al even simpel.
Maar toch merk ik daar niets van.
De vraag die mij dan ook wel eens bezighoudt (zij het nooit lang) is: zijn die jongens van Al Qaeda nou zo dom? Of zit er gewoon geen publicitaire winst in om het water van een halve stad te vergiftigen?
Zou ik toch wel graag willen weten in hoeverre onze energiecentrales/schakelstations, waterzuivering, gemalen, sluizen en bijvoorbeeld aardgaspompstations beveiligd zijn tegen kwaadwillige “techneutjes”.
Niet zo bijster goed, schat ik.
Of de toch reële mogelijkheid tot sabotage van dit spul nu cyberoorlogsdreiging genoemd moet worden of valt onder economische vandalisme, weet ik niet.
Wat extra aandacht voor de beveiliging lijkt me wel gewenst ;-)
De schade die een terrorist op de conventionele manier kan bereiken is gemakkelijker , groter en effectiever.
Dat leg je in 2 minuten uit zonder een holocaustvergelijking of sheets te hoeven gebruiken.
Iemand die dat niet begrijpt is niet geschikt voor de politiek
maar dat zijn VVD’ers wel vaker.
Niet alleen VVD’ers. Zeg maar gerust: “Politici in het algemeen”.
Nu rijst overigens wel de vraag bij mij: wanneer ben je geschikt voor de politiek?
De tsjakka-generatie en hun angst voor entropie.
conventional wisdom
Tja, de holocaust is bij wet beschermd, misschien moet dat ook gebeuren met 11 sept en El Quaida, en cyberaanvallen, natuurlijk.
De enige cyberaanval die me bekend is overigens was op Iran, USrael, zo wordt beweerd, is er in geslaagd ultra centrifuges op het verkeerde toerental te laten draaien.