COLUMN - Op de persconferentie na de ministerraad van afgelopen vrijdag werd gevraagd wat minister-president Rutte bij de opening van de klimaattop in Madrid zou inbrengen.
Nou, dat wist Rutte wel. Zijn korte termijngeheugen lijkt uitstekend te werken.
“De belangrijkste boodschap is dat we van intenties naar actie moeten gaan”, antwoordde hij. En wel op deze manier:
Actiegericht, heel erg implementatiegericht over een langere tijd, waarbij mensen hun leven kunnen blijven leven, waarbij mensen ook met vakantie kunnen blijven gaan, de auto niet hoeven te verkopen, niet hun huis uit hoeven, maar waarbij we wel als land, met alle mensen in het land, stap-voor-stap en onze industrie toewerken naar een verlaging van de CO2-uitstoot.
En gisteren, eenmaal geland in Madrid en zijn collega’s een handje gegeven, kreeg hij bij de opening van COP25 zijn 5 minuten ‘ik-heb-ook-wat-te-zeggen’ momentje.
En in wat andere bewoordingen zei hij het inderdaad:
Om een breed draagvlak te krijgen en te behouden moeten we er ons van verzekeren dat alles wat we doen haalbaar en betaalbaar is.
Waarom die voorzichtigheid? Waarom die terughoudendheid? Nou, sprak hij in zijn beste Engels:
These ambitious goals pose an enormous challenge. Especially in a small, densely populated country like mine, where we have all kinds of ambitions. But where we’re reaching the limits of what the climate, nature and the environment can handle.
Oh, dus hij loopt niet tegen de grenzen van klimaatsceptici aan, hij botst niet met de weerstand van burgers die niet mee willen doen. Nee, het klimaat zelf, de natuur en de omgeving kunnen al die ambities niet aan.
Lopen we mooi de kans mis Costa Rica op te volgen als ‘Champion of the Earth’. Maar ja, Ruttes idee van consensus is natuurlijk dat roeptoeters die blèren dat Nederland niet het beste jongetje van de klas moet zijn, in het beleid terug te vinden zijn. Stel je voor dat ze eens niet gehoord zouden zijn.
Reacties (5)
“Lopen we mooi de kans mis Costa Rica op te volgen”
Geruststellende gedachte is, dat wij Costa Rica nooit zullen “opvolgen”. CR is n.l. een land wat helemaal nergens op lijkt (net als Noorwegen) met een kleine bevolking (4 mio), met extreme hoeveelheden bergen, neerslag, rivieren en vulkanisme en zijn stroom o.a. voor 65 % uit hydro haalt en 15% uit geothermie.
Voor NL is dat laatste volstrekt ondenkbaar, dus je vergelijking me CR slaat helemaal nergens op en is dus zonder enige betekenis.
@1: Misschien snap je deze wél?
“Lopen de Rijnsburgse Boys mooi de kans mis Liverpool als Europees Kampioen op te volgen”.
Het gelinkte artikel maakt duidelijk dat CR ondanks gunstige omstandigheden niet achterover is gaan leunen maar al veel eerder begonnen is en nul% als doel heeft waar NL alles getraineerd heeft en met een 45% target o.i.d. al niet rond komt.
En dat krijgt CR met een piepkleine bevolking voor elkaar!
@2 En NL heeft natuurlijk ook specifieke voordelen; rijk land dus er kan relatief veel geïnvesteerd worden (of hard gekund, als er politieke wil was geweest), land is zo plat als een broodplank dus veel kans voor windmolens, ook nog eens veel kust dus meer kans voor windmolens offshore…
“Om een breed draagvlak te krijgen en te behouden moeten we er ons van verzekeren dat alles wat we doen haalbaar en betaalbaar is.”
Ja toch? Daarbij mag je gerust streven naar het hoogst haalbare.
@4: “Daarbij mag je gerust streven naar het hoogst haalbare”.
Tuurlijk mag dat. Alleen, vier jaar na Parijs is het de vraag of dat
nu efficient is. Lastige doelen bereik je soms niet via het allerbeste, maar via het minst slechte. Niet uitgaan van de wereld zoals die zou moeten zijn, maar uitgaan van de wereld zoals die is. Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan.