Feest bij de boeren in de droge regio’s van de Indiase provincie Gujarat. Het Indiase hooggerechtshof bepaalde maandag dat de immense Sandar Sarovar-dam in de Narmada-rivier, nu in aanbouw, mag worden verhoogd tot 121 meter. Op die manier kan het water, dat vanuit het stuwmeer door een 450 kilometer lang kanaal wordt afgevoerd, de verste regio’s bereiken voor drinkwater en irrigatie.
Er is uiteraard een keerzijde. Het hele Narmada Valley Project, waarvan de Sandar Sarovar-dam er slechts 1 is, dwingt vanwege de stijgende waterspiegel honderduizenden tot het zoeken van een nieuwe woonplaats. Die er niet is. Het hooggerechtshof heeft een dwingende voorwaarde gesteld: als er geen herlocatie komt, dan wordt de bouw stilgelegd.
Weinigen zijn tevreden met dit compromis. De coalitie van tegenstanders, Narmada Bachao Andolan willen dat het project wordt afgeblazen. Volgens hen is de rivier heilig, is de milieuschade te groot, en is het maar de vraag of de dammen de stroom leveren die is toegezegd. Het is momenteel de grootste discussie in West-India, waar diverse prominenten zich in de discussie mengen.
Maar de vraag is: is dit project in al zijn megalomanie wel zo’n slecht idee? Is het vooruit helpen van een droge regio de verplaatsing van anderen waard? En tot slot: Is er iemand voor het afbreken van de Chinese Drieklovendam?
Reacties (7)
Het antwoord is ja: dit project is in heel z’n megalomanie een heel slecht idee. Of denk je het beter te weten dan al die tienduizenden mensen die zich er al jaren tegen verzetten. Als het gaat om het helpen van arme boeren in droge delen van het land, zijn er allerlei andere middelen om die te steunen. Maar daar gaat het echt niet om, dat is alleen een handige bijvangst. Donderdag wordt er gedemonstreerd bij de Indiase ambassade: http://www.globalinfo.nl/article/articleview/873/1/2/
Gaat dit geen probleempje verplaatsen worden? Dat water gaat nu toch ook ergens naar toe (en straks niet meer)? Los daarvan ga je inderdaad grond laten onderlopen die op dit moment ook tot nut is en creeer je een groot wateroppervlak, dus veel verdamping, zonde van het water.
Dammen in India worden nogal onzorgvuldig aangelegd. Het plan om met een serie van dammen en kanalen water van de ene kant van het land naar de andere kant te brengen zijn monsterlijk en grijpt drastisch in in de ecologie en samenleving. Bovendien gaat er bij het transporteren van water altijd heel veel verloren (tientallen procenten is niet ongewoon). Kortweg betekent het voor de nu nog natte delen van India: verdroging, bijvoorbeeld aantasting wetlands met een hoge biodiversiteit en voedselvoorzieningscapaciteit. En voor de droge delen die straks geirrigeerd gaan worden: verzilting.
Het zeer goed gedocumenteerde International River Network heeft een aparte pagina over de dammen in India: http://www.irn.org/programs/india
@Kees:”Of denk je het beter te weten dan al die tienduizenden mensen die zich er al jaren tegen verzetten”.
Ik ben zo allergisch voor zulke reacties. Ik heb dan per direct de neiging te zeggen “Ja, dat weet ik beter”.
Of denk jij het beter te weten dan al die tienduizenden mensen die zich er al jaren hard voor maken?
Misschien niet netjes, jezelf citeren, maar dit schreef ik vorig jaar in een boekje over India. Ik was in Varanasi en kreeg van een Nederlandse missionaris een boekje in handen gedrukt dat precies ging over dit dammenproject. Het heeft mijn ogen wel geopend waar het gaat over de keerzijde van dit soort mega-projecten:
“Ik moest denken aan het boekje The Common Greater Good, van Arundhati Roy dat ik van Frans kreeg op de dag van zijn vertrek. Lees dit maar, had hij gezegd, en je zult de problemen van corruptie, Indiase mensenrechten en minderhedenproblematiek beter begrijpen. Het boekje gaat over de constructie van waterdammen in de rivier Narmada. Het was een miljardenproject, een prestigeproject voor de Indiase regering, dat met behulp van de Wereldbank werd gefinancierd. Het zou de loop van een enorme rivier verleggen en indammen om zo schoon drinkwater en elektriciteit aan miljoenen mensen te kunnen bieden. Het project werd gekenmerkt door wanbestuur en corruptieschandalen. Het beheer van de dam ging meer geld kosten dan de verkoop van elektriciteit zou opleveren. Het drinkwater zou de doelgroep nooit bereiken omdat het dammencomplex zo inefficiënt werd aangelegd dat al het water was verbruikt voor de irrigatie van landbouwgrond. Landbouwgrond die vóór de aanleg al op natuurlijke en eeuwenoude wijze werd geëxploiteerd door volken langs de oevers van de Narmada. Volken die nu werden beroofd van hun geboortegrond en werden gerepatrieerd zonder schadeloos gesteld te worden voor het verlies van hun land, vee, inkomsten en eeuwenoude leefwijze. Ieder protest van deze volken werd door de overheid beantwoord met het instellen van een commissie, die de aantijgingen zou onderzoeken. In veel gevallen stelden de commissies de bevolking in het gelijk. Daarop stelde de overheid een nieuwe commissie aan om deze conclusies te onderzoeken. En daarna weer. En weer. Protesten van het volk werden beantwoord met bureaucratisch ingewikkelde procedures en processen, waarop het analfabete volk uiteindelijk geen antwoord meer had. De staat speelde haar macht uit, simpelweg omdat ze de langste adem had. De enige kracht van de staat, schreef Arundhati Roy, was dat ze er altijd was. Volken, mensen en hun leiders, zouden komen en gaan, moegestreden, gedesillusioneerd, teleurgesteld raken, onder de voet gelopen en simpelweg verhuisd naar een andere regio. Zo werd verzet gebroken. De staat kan zich langdurige procedures veroorloven, simpelweg omdat ze nooit weggaat, niet verhuisd wordt, niet moegestreden raakt, omdat er altijd nieuwe corrupte politici en ambtenaren komen.”
Vroeger, toen ik wat jonger was, dacht ik eignlijk dat dammen per defenitie goed waren, vooral vanwege de groene electriciteit. Inmiddels ben ik er ietsje sceptischer over.
Overigens is dit misschien niet iets voor de waan van de dag, met als smeuige titel “Vulkaanuitbarsting toch schuld aan luchtvervuiling en klimaatverandering!”? (Voor de niet ID-ers onder jullie overigens interessant om te lezen).