Al sinds ik het me kan herinneren heb ik absurde dromen, die zo filmisch en gedetailleerd zijn dat ik alle onrealistische aspecten als waarheid aanneem. Elke poging tot lucide dromen mislukt jammerlijk.
Toen ik laatst eindelijk in een droom het vermoeden had dat ik nog niet wakker was, testte ik dit door met mijn volle gewicht tegen een muur te schuren om mijn arm open te halen. De gevolgen waren realistisch, maar gelukkig niet zo luguber als een latere droom waarin een man voor mijn neus in een gemaal vast kwam te zitten. Nu heb ik werkelijk geen idee hoe zo’n ding er eigenlijk uitziet. Althans, zonder verwrongen mens erin. Maar ik kan me er blijkbaar wel een voorstelling van maken.
Hoog tijd voor een token. Dat zou mij ook kunnen verlossen van de ronduit vermoeiende dromen waarin ik intercontinentale missies uitvoer ten behoeve van het redden van de aarde. Nog geen maand geleden vloog ik een geheime vracht in een colonne van straaljagers naar een tropisch eiland, toen er voor de kust een immense afgeragde submarine transformeerde tot de grootste Decepticon ooit. Hij greep ons uit de lucht, en zo lag ik redelijk panisch tegen een stalen monster ter grootte van het nieuwe IBG-gebouw aan te klotsen. Gelukkig was het water warm.
Ook vermoeiend zijn de terugkerende dromen waarin ik onschuldige mensen de hersens in moet slaan met huis-, tuin- en keukenvoorwerpen. Ik heb tot twee keer toe iemand onthoofd met een lullig touwtje. Een tijdrovende klus.
Iets sneller dood ging de oma die me ontvoerd had naar een Oostblokland, maar dat kwam doordat ik een klapstoel als wapen gebruikte en ze geen weerstand bood. Ze vroeg me namelijk zélf of ik haar wilde doodmeppen.
Oké dan.
Ondanks de marginale nachtrust beschouw ik mijn absurde dromen vooralsnog als een zegen. Want wie kan er nou zeggen dat ie elke nacht gratis en schadeloos tript?
Dit stuk is ook verschenen in UK.
Foto Flickr cc mdverde
Reacties (6)
“Ook vermoeiend zijn de terugkerende dromen waarin ik onschuldige mensen de hersens in moet slaan met huis-, tuin- en keukenvoorwerpen.”
……
Ja nou en ?
Een nicotine pleister (niet te sterk natuurlijk) tijdens het slapen kan zorgen voor lucide dromen. Bij niet-rokers uiteraard.
Dat heb je ervan als je teveel op internet zit of teveel TV kijkt of teveel gekke boeken leest. Don Quichot werd ook gestoord van het lezen van infantiele ridderromannetjes. maar so what. Kijk eens wat een literatuur dat heeft opgeleverd.
Ik wacht op de film.
Of het boek.
Of de game.
Of het logje.
Doe er wat mee.
Heeft niets te maken met films of boeken. Ik droom zo ook al sinds ik mij herinner. Vroeger nog met slaapwandelen, nu schreeuw ik zo af en toe in mijn slaap. Geen idee waarom, rusteloze ziel waarschijnlijk
Gaat u daar maar ff lekker legge mevrouwtje. Ik zie me daar een berg archetypische symboliek in die dromen daar krijgt een paard de hik van. Ik adviseer een geheel vrijblijvende online sessie droominterpretatie. Helaas heb ik nu geen inloopspreekuur; u kunt inspreken na de piep.
*piep*