“Hamas toch verantwoordelijk voor ontvoering jongens”
Volgens Haaretz.
Alle artikelen die de afgelopen jaren op Sargasso verschenen zijn en betrekking hebben op het Israël-Palestina conflict.
Volgens Haaretz.
Amnesty International en Human Rights Watch hebben sinds 7 juli, het moment waarop Israel de Gaza-strook aanviel, tevergeefs geprobeerd toestemming te krijgen om Gaza binnen te gaan. De twee mensenrechtenorganisaties kregen twee redenen te horen voor de weigering. De eerste was dat de grensovergang Erez gesloten was. De tweede dat de organisaties niet waren geregistreerd bij het Israelische ministerie van Buitenlandse Zaken of het ministerie van Sociale Zaken. Dat meldt Amira Hass van de Israelische krant Haaretz.
Beide argumenten zijn smoezen. De grensovergang was namelijk gedurende de hele tijd dat de operatie Protective Edge duurde gewoon open. En de mededeling dat HRW en Amnesty geregistreerd hadden moeten zijn bij het Israelische ministerie van Buitenlandse Zaken of het ministerie van Sociale Zaken is een doorzichtige administratieve truc.Yonatan Gher, de directeur van Amnesty in Israel, had van het ministerie van Buitenlandse Zaken te horen gekregen dat Amnesty zich daar helemaal niet kan laten registreren. Dit ministerie registreert alleen VN-organisaties. En voor het ministerie van Sociale Zaken geldt hetzelfde: dat ministerie registreert alleen humanitaire hulporganisaties en dat is een categorie waarin Amnesty en HRW niet thuis horen.
Beide mensenrechtenorganisaties hadden experts naar de Gaza-strook willen sturen, met name wapenexperts, om uit de eerste hand forensische details te kunnen verzamelen over welke ammunitie er op welke manier was ingezet. Volgens hen zijn er geen experts met voldoende kennis op dat gebied in Gaza zelf. Later details hierover verzamelen is lastig, omdat veel bewijsmateriaal – scherven, bomkraters en dergelijke, na korte tijd verdwijnen. Zowel Amnesty als HRW hebben in het verleden kritische rapporten geschreven over de operatie Cast Lead (2009) en Pillar of Defense (2012) (kijk bijvoorbeeld hier, en hier, en hier, en hier en hier). Human Rights Watch krijgt al sinds 2006 geen toestemming van Israel om Gaza binnen te gaan via Erez, Amnesty wordt geweerd sinds juni 2012. Voor in Egypte het regime van Abdel-Fattah el-Sisi aan de macht kwam, konden de organisaties via Rafah Gaza binnenkomen, dat is nu echter niet meer mogelijk.
Het dodental in Gaza als gevolg van de operatie Protective Edge is intussen tot boven de 2.000 gestegen door het overlijden van diverse gewonden in ziekenhuizen in Gaza zowel als in Cairo en Jeruzalem. Ook werd nog een lichaam gevonden in het puin van d wijk Shuja’iyyah in Gaza-stad. Het aantal doden is nu 2.016, van wie 541 kinderen, 250 vrouwen en 95 oudere mannen, volgens het ministerie van Gezondheid in Gaza. Het aantal gewonden bedraagt 10.196.
Gefilmd door Indiase journalisten.
What a strange conflict Gaza has been. On the one hand, countless videos and photos have depicted Israeli soldiers, Israeli tanks and Israeli Iron Dome missiles in action. And especially Israeli bombs—and the Palestinian homes these munitions destroyed and the civilians they killed as the Jewish state tried to destroy Hamas’ rockets and tunnels.
Yet we never actually see Hamas fire rockets. We might glimpse smoke trails crossing the skies as newscasters tell us those are Hamas rockets hurtling toward Israel. But we never see human beings in the act of firing the missiles.
Until now. A news crew from India’s NDTV has filmed a Hamas rocket crew in action.
De haat richt zich niet alleen op Israëlische Palestijnen. Radicale rechtse Israëliërs scanderen naast ‘dood aan Arabieren’, tegenwoordig ook ‘dood aan linkse Israëliërs’. Israëliërs die op internet hun mededogen uiten met de burgerslachtoffers in Gaza, worden bedreigd door hun landgenoten. Na afloop van demonstraties tegen het geweld in Gaza jagen groepjes radicale Israëliërs met stokken op de demonstranten en spuiten ze pepperspray in hun gezicht.
Maaike Hoffer vertelt in Trouw over de huidige situatie in Israël.
Is het met zware artillerie uren lang bombarderen van stadsdelen waar even tevoren een militair van het eigen leger gevangen is genomen, een adequate manier om die militair te bevrijden? Nou nee, niet echt, zou je zeggen. Los van het feit dat op die manier tientallen en mogelijk honderden burgers worden gedood, is de kans namelijk groot dat ook de eigen militair aan reepjes wordt geschoten.
Toch is dat precies wat Israel vrijdag in de stad Rafah heeft gedaan, nadat strijders van Hamas de Israëlische luitenant Hadar Goldin gevangen hadden genomen. Hamas heeft in twee communiqués de gang van zaken weergegeven. Vrijdag werd gemeld dat Israel ´s nachts een heel stuk was opgerukt in Rafah en dat om zeven uur ´s ochtends, nog vóór het ingaan van het bestaan, een clash plaatsvond van strijders van Hamas met het Israëlische leger, waarbij een Israeli gevangen werd genomen.
In het tweede communiqué van zaterdagochtend, zegt Hamas onder meer:
Second. We lost contact with the group of fighters who were present at the scene. We believe that all the members of this fighting group were killed in the Israeli strike along with the missing soldier if that group had really captured him.”
“Third: We, al-Qassam Brigades, have no information, whatsoever, about the issue of the missing Israeli soldier.”
“Fourth: We informed the mediators of the brokered humanitarian ceasefire that we cannot stop firing at advancing Israeli troops that have been moving into the Strip round-the-clock. Such incursions will inevitably trigger clashes.
De huidige Israëlische operatie in Gaze onder de naam “Protective Edge” heeft sinds de start op 8 juli al zeker 1399 doden aan Palestijnse kant opgeleverd. De vorige, tot nu toe grootste, operatie van Israël, “Cast Lead” eiste uiteindelijk 1398 slachtoffers.
Ook aan Israëlische kant zijn er meer doden (59) gevallen als bij de vorige operatie (5).
DATA - Het suikerfeest begon deze maandag, ook in Gaza. Een gammel bestand hield niet lang stand.
Dit is het overzicht van het aantal doden per dag, gevallen in Gaza, aan Palestijnse kant, sinds het begin op 8 juli. Totaal 1083.
Zie eerder.
Als we het wc-eend-gehalte van dit bericht even terzijde schuiven, wie dan wel?
Zo bericht BBC-correspondent Jon Donnison naar aanleiding van een gesprek met de Israëlische politiewoordvoerder Micky Rosenfeld.
De kidnappers zouden wel sympathiseren met Hamas, maar niet onder hun gezag staan. De woordvoerder omschreef de ontvoerders als een ‘lone cell‘.
En daarmee komt ook de aanleiding van de Israëlische aanval op de Gazastrook op de tocht te staan. Deze aanval vond immers plaats in respons op raketaanvallen van Hamas, die op hun beurt waren uitgelokt door Israëlische aanvallen op Hamasleden wegens de vermeende betrokkenheid van deze organisatie bij de ontvoering van en moord op de drie tieners.
Israel must be permitted to crush Hamas in the Gaza Strip.
Voormalig Israëlisch ambassadeur in de VS Michael Oren.
In the past week I’ve seen and heard the popular statement “let the I.D.F. win” more and more frequently. It’s been posted on social media, spray-painted on walls, and chanted in demonstrations. […]
The first erroneous assumption it contains is that there are some people in Israel who are preventing the Army from winning. These supposed saboteurs could be me, my neighbor, or any other person who questions the premise and purpose of this war. […]
The second, much more dangerous idea that this slogan contains is that the I.D.F. actually could win. […]
Twelve years, five operations against Hamas (four of them in Gaza), and still we have this same convoluted slogan. […] Even if each and every Hamas fighter is taken out, does anyone truly believe that the Palestinian people’s aspiration for national independence will disappear with them? Before Hamas, we fought against the P.L.O., and after Hamas, assuming, hopefully, that we’re still around, we’ll probably find ourselves fighting against another Palestinian organization.
DATA - Tijdens de mensenrechtenraad eergisteren zei de VN dat in de huidige oorlog in Gaza zeker 70% van de gedode Palestijnen burgers zijn. Activisten aan Israëlische kant geven de indruk dat dit eerder tussen de 30% en 40% ligt.
Is het mogelijk om op afstand op basis van de beschikbare gegevens daar ook een uitspraak over te doen?
We nemen de meest actuele lijst van gedode Palestijnen zoals gerapporteerd door het Palestijnse ministerie van gezondheid en gepubliceerd door al-Akhbar.com. Die combineren we met deze lijst om te bepalen wat het geslacht is van de doden.
En dan na veel handelingen is het mogelijk om bijvoorbeeld een verdeling te maken van alle niet-vrouwelijke doden in lijn met de presentatie van de Israëlische activisten:
Afgaande hierop zou je conclusie kunnen trekken dat ruim 70% in de categorie “potentiële” militanten zit. Als we er vanuit gaan dat de vrouwen niet als militanten tellen, zou ongeveer 40% burgerslachtoffer zijn.
Maar de verhouding met de normale bevolkingssamenstelling ontbreekt. Dus hoe “afwijkend” is het dat in de groep 18 tm 38 jaar zoveel doden vallen. Wat zou er gebeuren als je echt willekeurig zou doden in dat gebied?
Gelukkig is er een demografische piramide speciaal voor de Gazastrook, opgesteld door de CIA:
Een vriendschappelijke voetbalwedstrijd tussen het Franse OSC Lille en het Israëlische Maccabi Haifa uit Tel Aviv is stilgelegd nadat pro-Palestijnse demonstranten het veld op renden en de spelers van Maccabi belaagden.
En dit volgt op rellen afgelopen week in Frankrijk:
In Frankrijk sloeg de sfeer afgelopen weekend tijdens een pro-Palestijnse betoging afgelopen weekend. Een kosjere kruidenierszaak ging in vlammen op. Een drogisterij werd in brand gestoken om het simpele feit dat de drogist een Jood is.