“The planting of fabricated DNA evidence at a crime scene is only one implication of the findings. A potential invasion of personal privacy is another.
Using some of the same techniques, it may be possible to scavenge anyone’s DNA from a discarded drinking cup or cigarette butt and turn it into a saliva sample that could be submitted to a genetic testing company that measures ancestry or the risk of getting various diseases. “
#2
mescaline
PAPA! (…?) O, je hebt een haar op je schouder. (…?)
Hint: rechtszaak.
#3
Maarten
dat is behoorlijk ernstig. Ik ben er nog niet helemaal uit wat ik hier van moet vinden. Enerzijds vind ik het fijn omdat het hele DNA verhaal aan het doorslaan was met databases, in paspoorten etc., aan de andere kant werden er ook wel ernstige zaken mee opgelost.
Misschien dat ze ook iets kunnen vinden in de toekomst waarbij je toch zou kunnen herleiden dat het gefabriceerd DNA is?
#4
mescaline
@3 Laatste zin:
“Nucleix’s test to tell if a sample has been fabricated relies on the fact that amplified DNA — which would be used in either deception — is not methylated, meaning it lacks certain molecules that are attached to the DNA at specific points, usually to inactivate genes.”
#5
Martijn T
Maar, maar … is het niet veel makkelijker om gewoon iemand anders z’n haar, nagels, huidschilfers mee te nemen en die te verspreiden op een crimescene?
#6
Kalief
Of nóg overtuigender, zet die iemand anders zelf neer op de crimescene!
#7
KJ
Gattaca
#8
Bismarck
Ik zit meer aan de andere consequentie te denken: Op de koffie uitgenodigd worden door je verzekeraar kan een dure grap worden. Hoezo gaat mijn premie ineens omhoog? U zit in een risicogroep. En durf jij straks bij een solicitatiegesprek nog iets te drinken?
#9
Martin
Ik deel de angsten wat minder. Sowieso laat dit artikel niets nieuws zien, hoogstens dat er wat te verbeteren valt aan forensische methodes. Dat je DNA van drinkbekertjes kunt isoleren staat daar verder los van.
Een schrale troost: verzekeraars hechten nog niet veel belang aan DNA-tests, ook omdat DNA alléén niet zo gek veel over risico’s voor veel ziektes zegt. Waarom gevoelig spul gebruiken voor je risico-indelingen als de dbc’s binnenstromen?
#10
Yevgeny Podorkin
Conclusie: DNA is te vervalsen maar deze is vervolgens ontegenzeggelijk op te sporen (@mesclaine#4).
Het forensisch onderzoek wordt er hoe-dan-ook niet eenvoudiger door…
Reacties (10)
En ook niet plezierig:
“The planting of fabricated DNA evidence at a crime scene is only one implication of the findings. A potential invasion of personal privacy is another.
Using some of the same techniques, it may be possible to scavenge anyone’s DNA from a discarded drinking cup or cigarette butt and turn it into a saliva sample that could be submitted to a genetic testing company that measures ancestry or the risk of getting various diseases. “
PAPA! (…?) O, je hebt een haar op je schouder. (…?)
Hint: rechtszaak.
dat is behoorlijk ernstig. Ik ben er nog niet helemaal uit wat ik hier van moet vinden. Enerzijds vind ik het fijn omdat het hele DNA verhaal aan het doorslaan was met databases, in paspoorten etc., aan de andere kant werden er ook wel ernstige zaken mee opgelost.
Misschien dat ze ook iets kunnen vinden in de toekomst waarbij je toch zou kunnen herleiden dat het gefabriceerd DNA is?
@3 Laatste zin:
“Nucleix’s test to tell if a sample has been fabricated relies on the fact that amplified DNA — which would be used in either deception — is not methylated, meaning it lacks certain molecules that are attached to the DNA at specific points, usually to inactivate genes.”
Maar, maar … is het niet veel makkelijker om gewoon iemand anders z’n haar, nagels, huidschilfers mee te nemen en die te verspreiden op een crimescene?
Of nóg overtuigender, zet die iemand anders zelf neer op de crimescene!
Gattaca
Ik zit meer aan de andere consequentie te denken: Op de koffie uitgenodigd worden door je verzekeraar kan een dure grap worden. Hoezo gaat mijn premie ineens omhoog? U zit in een risicogroep. En durf jij straks bij een solicitatiegesprek nog iets te drinken?
Ik deel de angsten wat minder. Sowieso laat dit artikel niets nieuws zien, hoogstens dat er wat te verbeteren valt aan forensische methodes. Dat je DNA van drinkbekertjes kunt isoleren staat daar verder los van.
Een schrale troost: verzekeraars hechten nog niet veel belang aan DNA-tests, ook omdat DNA alléén niet zo gek veel over risico’s voor veel ziektes zegt. Waarom gevoelig spul gebruiken voor je risico-indelingen als de dbc’s binnenstromen?
Conclusie: DNA is te vervalsen maar deze is vervolgens ontegenzeggelijk op te sporen (@mesclaine#4).
Het forensisch onderzoek wordt er hoe-dan-ook niet eenvoudiger door…