#Dezeweek | Sneeuw

COLUMN - Bijna alles wordt beter als er sneeuw ligt. Behalve misschien het treinverkeer.

Als de winterstop afgelopen is, Matthijs weer op de buis is en je met een stuk taart in de mond al je goede voornemens overboord gegooid hebt, dan weet je zeker dat het nieuwe jaar pas echt kan beginnen. Behalve dan als er een hoop sneeuw valt, maar dat gebeurt toch niet.

Maar toen ik dinsdagochtend mijn gordijnen uit elkaar trok, toen lag er opeens een aardig pak vlokken op de stoep. Ik zal je vertellen. Woensdagavond was de kutfilm The Day The Earth Stood Still op tv, maar die titel staat in schril contrast met wat er met Nederland gebeurt als er sneeuw ligt. Toen ik diezelfde avond een patatje stoofvlees wilde halen bij de snackbar tegenover, waren ze al aan het sluiten. Veel te vroeg. ‘We hebben het koud!’ riep de eigenaar.

De witte sneeuw bedekt het land en laat ons weer even vergeten wat er eigenlijk allemaal aan de hand is. De Volkskrant covert idyllische foto’s van onherkenbare landschappen met onherkenbare personen. Cameron komt op bezoek toch? Nou en! Hier heb je een boer die met versleten noren op zijn eigen sloten schaatst. Heerlijk! Wat komt die Brit eigenlijk doen? Serieuze zaken zeker. Ga toch gewoon eens een sneeuwpop maken met Mark! Of ijsballen gooien naar Geert!

De ene dag gaat het op vermoeiende wijze nog over hoeveel euro’s we nou eigenlijk naar Egypte gestuurd hebben. De volgende dag zijn we in staat er potjandorie nog vijf miljard kilo sneeuw achteraan te sturen ook. Lekker van de pyramides sleeën. Een Elfstedentocht in de Nijldelta. Koek en Zopie in Caïro. En dat hele gedoe in Mali, kunnen we daar ook niet gewoon een sneeuwballengevecht van maken?

Ik zou Lance Armstrong veel liever inpeperen met gele sneeuw dan hem vertellen dat hij een stouterik is. Ik wil Lance niet vertellen dat hij een hufter is. Dat hij rolmodelletje speelde, dat ik hem bewonderde en hij mijn vertrouwen expliciet heeft geschonden. Dat hij stelselmatig vriend, vijand en sponsors bedrogen heeft en dat dat niet mag. Dat wil ik niet. Ik wil dat iedereen in het publiek bij Oprah een sneeuwbal onder z’n stoel krijgt en dat ze die dan zo hard als ze kunnen op Lance mogen gooien. En dat hij dan moet huilen en het aan zijn moeder gaat vertellen. Dat hij dan op de fiets naar huis gaat en dan uitglijdt omdat het zo glad is. En dan wil ik hem nooit meer zien.

Sneeuw maakt alles beter, behalve dan misschien social media. En vooruit, het treinverkeer gaat er ook niet op vooruit. Nu ik het erover heb, het is eigenlijk wel mooi geweest met die sneeuw. Mijn gestolen kerstpakket is bijna op en ik wil mijn patatje stoofvlees!