Amsterdam laat zich er graag op voorstaan dat ze een homovriendelijke gemeente is zonder weigerambtenaren. Deze week bleken er toch twee weigerambtenaren rond te lopen. Iedereen sprak er schande van: de burgemeester, de gemeenteraad en het stadsdeel. De algemene mening: als die ambtenaren niet snel van mening veranderen, moeten ze ontslagen worden.
En toen hadden we D66. Op het partijcongres werd vastgesteld dat D66 voor bloeddonatie door homo’s is. Zij mogen op dit moment geen bloed doneren omdat ze een risicogroep zijn, want er is een verhoogde kans op HIV. Maar D66 vindt dit discriminerend en ziet er niets in omdat bloed altijd wordt gecheckt. Wat eerder van de Commissie Gelijke Behandeling wel mocht, mag van D66 niet: homo’s uitsluiten als bloeddonor.
Is dat allemaal nodig?
Met zoveel initiatieven om de rechten van homo’s te beschermen komt de vraag op hoe nodig dit allemaal is. Gaan homo’s in Nederland massaal gebukt onder het feit dat er Amsterdamse weigerambtenaren bestaan of lijden zij omdat ze geen bloed mogen doneren? Natuurlijk niet. Er is ongetwijfeld discriminatie en er zijn vooroordelen, maar dan is door buurtjongeren weggepest worden nog steeds een belangrijker probleem.
En dan blijkt opeens dat de politiek daar weinig aan kan doen. Sommige mensen willen homo’s weg hebben, en de politiek reageert dan te soft. Misschien is die aanpak inderdaad te soft, maar tegelijk is het moeilijk deze pesters anders te laten denken, en ze ervan te overtuigen dat je homo’s niet moet treiteren. Half Nederland kan dit wel willen, maar deze groep zal zich er niets van aantrekken. Misschien kun je harder tegen ze optreden, maar het zal niet leiden tot een tolerantere houding. Homo’s worden misschien niet meer weggepest, maar nog wel bij de nek aangekeken.
Maakt de mening van D66 iets uit?
De oplossing voor dit probleem is simpel: de dialoog met elkaar aangaan en voorlichting geven. Maar ook dit lost vaak weinig op, want hoe ga je voorlichting geven op scholen waar een meerderheid van de scholieren niet wil luisteren? Homo-emancipatie blijkt al met al niet zozeer een overheidstaak, maar een taak van burgers. Zij zullen moeten praten, elkaar moeten overtuigen en af en toe ruzie moeten maken. Wat D66 en de Amsterdamse gemeenteraad vinden, maakt in het dagelijks leven helemaal niets uit.
Dus wat doe je als politiek als je weinig aan homo-emancipatie kunt doen? Je zet een PR-campagne op. D66 met haar vele homo-kiezers doet alsof ze iets voor homo’s doet, maar het gaat om een irrelevant thema waar alleen bloeddonoren door geschaad kunnen worden. En in Amsterdam kan de gemeenteraad ook niet voorkomen dat homo’s weggepest worden, dus in plaats daarvan laat men zijn spierballen zien bij twee weigerambtenaren. Maar zij hebben natuurlijk nog niet een huwelijk van homo’s kunnen tegenhouden.
Als de politiek hoge verwachtingen schept over homo-emancipatie, is het voorspelbaar dat homo’s teleurgesteld achterblijven.
Reacties (19)
“Gaan homo’s in Nederland massaal gebukt onder het feit dat ze geen bloed mogen doneren?”
Dat is natuurlijk niet het enige probleem. Er is over het algemeen een tekort aan bloeddonoren. Door homo’s uit te sluiten, ben je 10% van je potentiële donors kwijt (vooropgesteld dat homo’s eerlijk zijn over hun geaardheid als ze bloed doneren, wat bij mijn weten niet wettelijk afgedwongen kan worden).
Overigens helpt het discrimineren van homo’s door de overheid (dat is waar weigerambtenaren feitelijk aan bijdragen) niet echt om het goede voorbeeld te geven aan de pestende buurtjongeren (zie je wel, die ambtenaar van de gemeente geeft gewoon toe dat het fout is om als man en man of vrouw en vrouw samen te leven).
Interessante analyse, maar de conclusie is te kort door de bocht. Praten is natuurlijk heel belangrijk, maar het begint allemaal bij het wegnemen van discriminatoir optreden binnen de overheid, van wie je mag verwachten dat die iedere burger gelijk behandelt. En dat doet een weigerambtenaar niet. Logisch dus dat je dat uit principieel oogpunt moet oplossen. Los dat het hele probleem op? Nee, maar je moet ergens beginnen. Toeval of niet: de verantwoordelijke wethouder in Amsterdam Nieuw-West, Ronald Mauer, is ook van D66-huize. En hij gaat ‘gewoon’ het gesprek aan: donderdag, op de dag dat de weigerambtenaar in het nieuws was, organiseerde het stadsdeel nog een bijeenkomst over homo-emancipatie, waar Mauer een van de sprekers was.
Zie ook: http://bit.ly/kIK372
@1 Uw idee over bloeddonoren is onjuist. Er is een zeer groot tekort aan orgaandonoren, maar volgens de bloedbank is er geen tekort aan bloeddonoren. En is het risico van HIV niet uit te sluiten. Als het veiliger kan, waarom dan niet voor veiliger kiezen?
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2824/Politiek/article/detail/2438465/2011/05/28/Sanquin-tegen-homobloedvoorstel-D66.dhtml
@4 Toch is ook dat te kort door de bocht. De homo heeft het recht te trouwen. Dat wordt gegarandeerd door het instituut ‘democratie’ niet door het individu ‘ambtenaar’. Er is geen enkele reden dit op te leggen aan ambtenaren in Amsterdam, aangezien bijna niemand een probleem met het homohuwelijk heeft. Ambtenaren genoeg. En al die ambtenaren zijn ook veel prettiger als ambtenaar van de burgerlijke stand dan een ambtenaar die tegen het homohuwelijk is. Echte tolerantie betekent ook andersdenkenden respecteren.
@4
Echte tolerantie betekent ook andersdenkenden respecteren
Nee, dat is de grootste fout van de “multikul”
Respect betekent: achting, eerbied. Tolereren betekent: verdragen, gedogen, toestaan. En dat kan best, een homohater gedogen. Respecteren hoef je het echter niet. Je zou het zelfs moeten verachten.
@5 Er is gelukkig geen gedachtenpolitie. Er ligt pas een grens bij gedrag. Dus: niet pesten, spugen en schelden, maar iedereen heeft recht op zijn eigen mening.
@6 En de homohater kan precies hetzelfde zeggen.
Hij hoeft de homo niet te respecteren, slechts te verdragen (totdat hij met succes weggepest is)
Er is een groot gebied tussen “minimaal gedogen” en “volledig respecteren”.
Het beste is om een maatschappij te hebben waar de menswaardigheid van iedereen, inclusief al zijn mensenrechten, worden gerespecteerd.
Niemand hoeft zich te verontschuldigen dat hij een homo is. En, voorzover dat praktisch mogelijk is, worden weigerambtenaren ook gerespecteerd en getolereerd.
Als je agressief tekeer gaat tegen weigerambtenaren en andere homofoben, dan zul je alleen maar polariseren. Die mensen ervaren dat als discriminatie om hun geloof en het versterkt alleen maar het idee dat zij niet welkom zijn (en wees eerlijk, dat is ook de bedoeling van de anti-weigerambtenaar brigade).
Maar als je het op een respectvolle manier aanpakt, zoals tot nu toe (meestal) het geval is, dan zullen ze juist vanzelf bijdraaien. Kijk maar naar de ChristenUnie voor wie het homohuwelijk bijna een recht aan het worden is. In de SGP is er ook een beweging bezig, refoanders.nl
Stel dat we homo’s bloed laten doneren en iemand krijgt HIV via een bloed donatie van een homoseksueel. Wat zal dat doen voor homo-emancipatie?
Het zal juist de homohater bevestigen in hun vooroordelen.
Net zoals het ontslaan van weigerambtenaren dat ook doet.
Heel concreet: De oppositie had samen met de SGP een meerderheid in de eerste kamer.
Als de SGP haar reststemmen niet aan de coalitie had gegeven zouden PVVD+CDA zelfs 2 zetels tekort komen.
De SGP is een heel goedkope partij: je geeft ze wat koopzondagen en verder ben je helemaal vrij in je sociaal-economisch beleid.
Als links nou eens wat toleranters was jegens de SGP dan hadden we heel wat kunnen bereiken op sociaal-economisch gebied, milieu, dierenrechten, etc.
Dus nu krijgen we een kerncentrale, afschaffing subsidies groene auto’s en bezuiniging in de PGB, omdat de PVVD wel met het CDA en de SGP kan samenwerken en links niet. (Vergeet niet dat het de PvdA was die de stekker uit CDA+CU+PvdA trok, wat hebben wij linkse mensen toch daar van geprofiteerd, not!)
Ik ben het dus volledig met Chris eens.
En als meer linkse mensen zoals wij zouden denken, dan zouden we de verzorgingsstaat kunnen uitbreiden i.p.v. afbreken.
Hoe werkt dat eigenlijk, moet je als bloeddonor ergens een vakje aankruisen met je seksuele geaardheid / voorkeur? Dat gaat ze toch geen donder aan?
@9
Je moet een vragenlijst invullen.
Er staan aardig wat persoonlijke vragen. En het gaat ze echt wel een donder aan, want dit bloed moet koste wat kost veilig zijn. Privacy is ondergeschikt aan de gezondheid van patiënten.
Ik ben ook geweigerd als bloeddonor (niet omdat ik homoseksueel ben, andere reden).
Natuurlijk kun je liegen op dat formulier, maar wat heb je er aan?
Je verdient er geen geld mee en als vrijwillige bloeddonor wil je echt niet dat iemand ziek zou worden van jouw bloed.
Ik heb ooit een documentaire gezien over mensen in China die via bloedtransfusies HIV kregen. De vrouw van een arme boer kreeg het op die manier en haar man via haar. (via seksueel contact natuurlijk, ze wisten niet dat zij HIV-positief was geworden).
Zij ging als eerst dood, hij een paar maanden of jaren later.
Arme kinderen. Die waren gezond en zijn wees geworden door een bloedtransfusie.
Dat wil je niemand aandoen.
Als blijkt dat mensen met bruin haar en blauwe ogen een groter risicogroep vormen, dan moeten we daar maar op discrimineren.
Gezondheid is te belangrijk.
@9:
Alleen als er geen enkele andere manier is om vast te stellen, hun bloed besmet is of niet, of als vast staat, dat iedereen met bruin haar en blauwe ogen de ziekte heeft.
Welnee. Dan zou de SGP nog steeds met rechts mee stemmen over kerncentrales, groene auto´s en PGB.
@5: Andersdenkenden kunnen heel goed gerespecteerd worden zonder hun mening over homo´s te accepteren of respecteren.
Lees de verklaring van Sanquin waar Chris naar gelinkt heeft. De tests kunnen het virus niet altijd detecteren.
(Maar D66 weet het duidelijk beter dan de experts…)
Dus als 99% van alle kabouters HIV zouden hebben, dan nog steeds zouden kabouters van jou mogen doneren omdat 1% het (nog) niet heeft?
Gelukkig werk jij niet bij Sanquin, ik zou dan naar België gaan als ik bloed nodig had.
Overigens heeft de SGP de boete voor langstuderende al weten te voorkomen en zijn ze een van de partijen die niet wilde bezuinigen op ontwikkelingssamenwerking.
Zorg voor gehandicapten is voor hun belangrijk (ook omdat ze tegen het aborteren van gehandicapten zijn) en voor zover ik weet zijn ze vrij agnostisch over het milieu.
We weten wat zij willen, ze zijn de meest transparante partij die er is en de minst machtsbeluste partij (bijna 100 jaar zonder regeermacht).
Maar goed, als je ze liever als vijand dan als vriend wilt houden, dan is dat jouw keuze.
Jammer dat ik er ook onder moet lijden.
@11: als het virus niet altijd gedetecteerd kan worden, is dat altijd nog een enorme verkleining van het risico, terwijl de volledige groep uit wordt gesloten op basis van dat risico.
Wat een karikaturaal standpunt. Weet je wat: er zijn ook heteroseksuelen met HIV. Laten we iedereen uitsluiten.
Geweldig toch? En dat zonder dat links daar een vrije koopzondag voor op hoefde te offeren.
Zo lang ze geen enkele kans op de macht maken, is dat een onbewijsbare stelling. En het feit, dat ze hun macht wel degelijk gebruiken om standpunten over koopzondagen e.d. gerealiseerd te krijgen, lijkt de andere kant op te wijzen.
Waarom stel je kritiek op de SGP standpunten meteen gelijk aan vijandigheid?
Waar onder? Dat andere mensen soms andere meningen hebben?
Over HIV: het is risico beheersing. Homo’s hebben een verhoogd risico t.o.v. monogame heteroseksuelen. Dat is gewoon zo, dat zijn de cijfers.
Als je recentelijk een nieuwe partner hebt gehad dan wordt je ook uitgesloten, of als je -zoals ik- naar een malariagebied bent geweest. En nee, ik heb geen malaria. Maar net als HIV kan malaria niet altijd gedetecteerd worden, dus liever sluiten ze mensen met een verhoogd risico op HIV/malaria uit, dan dat het virus ongemerkt in een patient terecht komt.
We doen het niet om te pesten, maar om de kleinst mogelijke risico’s uit te sluiten.
Als ook maar één persoon doodgaat aan politieke correctheid is dat er één teveel.
Laat de experts van Saquin maar besluiten wie wel of niet een risico vormt. Dat is gewoon het beste. De politiek moet zich niet hiermee mengen.
Je mag alle kritiek hebben op de SGP. Ik vind hun vrouwenstandpunt ook achterlijk en discriminatoir.
Maar ik ben pragmatisch en links. En helaas zijn veel van mijn linkse broeders niet pragmatisch genoeg.
En ik moet lijden dat de CO2 uitstoot onder Rutte zal toenemen, de sociale voorzieningen worden afgebouwd en er wordt een nieuwe kerncentrale gebouwd.
Enkel omdat mijn broeders bij de PvdA, SP, GroenLinks, D66 en de ChristenUnie liever zitten te zeiken op de SGP en de PVV ipv dat ze verantwoordelijkheid nemen om met het CDA (en evt. de SGP/PVV) de verzorgingsstaat te behouden.
Dat stelde ik al voor: iedereen uitsluiten dus.
Daar ben ik mee eens. Maar dat is wat anders dan een discussie over het risico, of dan zelf oordelen te geven of een groep al dan niet terecht uit wordt gesloten.
Waarom die focus op jezelf? Daar lijden al je linkse broeders ook onder (en veel rechtse stemmers ook). En dat gebeurt niet, omdat je broeders liever zitten te zeiken op de SGP en de PVV, maar omdat het CDA liever een minderheidsregering vormt, waarin zij veel te vertellen hebben, dan een meerderheidsregering, waarin zij de tweede viool moeten spelen.
Risico’s minimaliseren is niet hetzelfde als iedereen uitsluiten.
Risico’s minimaliseren betekent dat je de kleinst mogelijke groep met de laagste risico’s laat doneren om voldoende bloed te hebben. En dat doen we nu.
De hele discussie gaat er over dat D66 Sanquin wilt voorschrijven wat ze moeten doen. Sanquin wilt liever geen homo’s. D66 vindt (vond?) dat ze dat moe(s)ten.
En toch was het de PvdA (niet het CDA) die de stekker uit de vorige regering trok.
Een regering die het toch wel aardig deed IMHO. Beter dan het Verdonk kabinet dat ervoor kwam en het Wilders kabinet dat er na kwam.
Het CDA was ook niet van de partij toen D66 en PvdA samen met de VVD het neoliberalisme in Nederland introduceerden.
Zij waren wel van de partij toen ze samen met PvdA de verzorgingsstaat introduceerden.
Dus ik geloof het niet zo dat we de schuld bij het CDA moeten zoeken. Zij zijn het centrum. Ik kijk liever kritisch naar links.
@15: Risico´s minimaliseren is ook niet hetzelfde als de kleinst mogelijke risico´s uitsluiten. Dat we op dit moment de kleinst mogelijke groep met de minste risico´s laten doneren klopt (grosso modo). Zo lang dat voldoende oplevert hoeft dat niet te wijzigen.
De PvdA trok de stekker uit de vorige regering toen het CDA zich niet aan de gemaakte afspraken over Uruzgan wenste te houden. Ik zou nu aan kunnen voeren, dat ik niet zo geloof, dat we de schuld daarvan bij de PvdA moeten leggen, maar we moeten bij die uitspraak gewoon naar de feiten kijken en iets minder naar ons gevoel, vind ik. Mijn gevoel zegt daar, dat de schuld bij het CDA ligt, maar de feiten zeggen, dat de PvdA de stekker uit de regering trok.
Op dezelfde manier moeten we naar de vorming van de huidige regering kijken. Hoe kritisch je ook naar links kijkt, het CDA heeft er voor gekozen om met de VVD samen een minderheidsregering te vormen. Dan mag voor jou gevoel de PvdA niet voldoende toe hebben gegeven om het CDA de andere kant op te trekken, maar dan blijft de vraag nog altijd hoe veel ze nog -meer- toe hadden moeten geven en wanneer dat voldoende zou zijn. De feiten zeggen alleen maar, dat het CDA er voor gekozen heeft een minderheidsregering met de VVD te beginnen. Daar heeft de PvdA niets mee te maken en dus ook geen schuld aan.
BTW: we verschillen wel van mening over het centrum van de Nederlandse politiek, want voor mij hoort het CDA gewoon bij rechts en staat de PvdA zelfs dichter bij het centrum dan het CDA. Dat het CDA eerder rechts dan links staat, blijkt volgens mij wel uit het feit, dat het CDA en haar voorgangers veel meer rechtse coalities hebben gevormd dan linkse coalities. Als het CDA in het centrum zou staan, hadden ze 5 jaar geleden langer onderhandeld met de SP, en zouden ze ook deze keer langer onderhandeld hebben over de mogelijkheid om een meerderheidscoalitie te vormen. Het CDA voelt zich gewoon prettig op rechts.
Daarbij moet ik wel aantekenen, dat er ook wel min of meer linkse CDAers zijn (grofweg de oude ARP groep), maar zij vormen binnen het CDA slechts een minderheid.
@13: “Over HIV: het is risico beheersing. Homo’s hebben een verhoogd risico t.o.v. monogame heteroseksuelen. Dat is gewoon zo, dat zijn de cijfers.”
Homo’s over het algemeen ja, monogame homokoppels hebben daarentegen net zoveel kans. Ronduit zonde om ze uit te sluiten. Je zou echt wel wat gedetailleerder kunnen selecteren dan homo = wegsturen. Een homo die nog maagd is heeft een bijzonder laag risico op HIV-besmetting, die kun je best laten doneren. Ervan uitgaande dat een donor niet uit eigen belang doneert (want krijgt er niets voor dan een diploma), kun je best ook wat meer verantwoordelijkheid bij de donor leggen (daar mag je best bij helpen natuurlijk) over het vaststellen van het individuele risico op HIV-besmetting. Daarmee kom je ook tot een stuk eerlijker selectie.
Homo’s wegsturen omdat de gehele groep een gemiddeld hoger risico heeft dan hetero’s is daar geen goed voorbeeld van. Dat komt redelijk dicht bij alleen maar lichtgetinte jongeren preventief fouilleren omdat ze gemiddeld gezien vaker een wapen bij zich hebben dan bleekgetinte ouderen.
@6
Waar antwoord je nou eigenlijk op?
@18
Reactie @6 is een reactie op @5. Het begint allemaal met respect, en helaas is dat niet altijd wederzijds.