De voicemail van Twan Huys

COLUMN - Vrijdag 12 oktober 2012. De avond ervoor zijn de opnames geweest van College Tour met Willem Holleeder. Waarin Willem Holleeder onder leiding van Twan Huys vragen beantwoordde van studenten. Holleeder wil de avond even doornemen, maar Twan Huys neemt niet op.

9.32 uur
“Twan! Met mij. Je gappie Willem. Ik wilde nog effe zeggen dat ik het gister ontzettend gezellig vond. Leuk ook om eens zo’n live uitzending mee te maken. Wat daar allemaal niet bij komt kijken, zeg. Niet te geloven. Wat een gedoe. Dan is een biermagnaat ontvoeren een stuk makkelijker om aan je poen te komen. Haha. Ach ja. Gekkigheid Twan. Gekkigheid. Daar hou ik van. Het leven is al serieus genoeg. Maar goed. Jammer dat je niet opnam. Ben benieuwd naar de uitzending vanavond. Bel effe terug, wil je? Doe-doei.”

11.46 uur
“Twan! Willem hier weer. Ik kom net bij Ferry vandaan. Je weet wel, die van dat klokkie om m’n pols dat jij zo mooi vond. Goed nieuws. Ik heb voor jou ook zo’n klokkie geregeld. Ligt morgen bij je in de bus. Graag gedaan hoor.”

13.10 uur
“Twan. Willem hier. Bel effe terug.” 

13.51 uur
“Twan…Wat een eigenaardige naam heb jij eigenlijk Twan… Twan Twan Twan. Heel vreemd.”

14.59 uur
“Ja. Twan. Willem hier. Ik sprak net mijn advocaat en die had van Moszkowicz gehoord dat een van jouw redacteuren aan Moszko’s vrouwtje had verteld dat jij aan Carel Kuyl had gevraagd hoe ik aan jouw nummer was gekomen. Wat zijn dat voor praktijken, Twan? Ik begin zo het gevoel te krijgen dat er achter m’n rug om over mij wordt geluld. En daar hou ik helemaal niet van, Twan. Je kunt mij alles vragen, dat weet je. Als ik iets niet wil vertellen, dan vertel ik het niet. Makkelijk zat. Als ik het wel wil vertellen, vertel ik het wel. Zo ben ik. Duidelijker kan niet. En ik wil je heel graag vertellen van wie ik jou telefoonnummer heb gekregen, maar dat ga ik niet tegen zo’n machientje zeggen, dat wil ik je zelf vertellen. Dus bel effe terug, ouwe. Doe nou maar gewoon. No hard feelings Twan. Doe-doei.”

15.44 uur
“Twan! Willem hier. Ik reed zojuist toevallig langs de school van je kinderen die net uitging. Wat een leuke vrouw is Cheryl zeg! Je hebt geen woord teveel gezegd. Ik spreek je!”

16.54 uur
“Twanneman. Leuk verhaaltje voor je. Ik kwam net die dikke van hoe heet het tegen, van dat rubriekie in De Wereld Draait Door. Dat met die rode dasjes. Hij stond te praten met een of andere gast. Maar die dikke zag me dus niet aankomen, dus ik pak m’n paraplu en druk die tegen de achterkant van zijn hoofd, en ik zeg tegen hem: ‘Wat zei jij over mij? Wat zei jij over mij?’ Ik was namelijk laatst met ‘m op de foto gegaan en dat was allemaal leuk en aardig, maar toen hoorde ik een paar dagen later van Filemon Wesselink dat die dikke van De Wereld Draait Door mij eigenlijk een enorme klootzak vond. En daar hou ik niet zo van, Twan. Als mensen mij in m’n gezicht toelachen, maar achter m’n rug om een klootzak blijken te vinden. Dat vind ik niet zo prettig. Dus je begrijpt dat ik die dikke even een lesje moest leren. Nou, hij zat ‘m flink te knijpen toen ie die koude paraplu in z’n nek voelde. Maar goed. Je weet, ik heb een klein hartje. Ik kreeg al snel medelijden met die bolle. Hij bood z’n excuses aan en toen vond ik het wel weer goed. Anyways. Hij vertelde me dat jij een ontzettende fan van Frank Sinatra bent. En toevallig ben ik dat ook. En in het kader daarvan heb ik nog een heel mooi collectors item dat ik graag aan je wil laten zien. Bel effe terug. Doe-doei.”

17.14
“De Jakhalzen. Zo heet dat rubriekie van De Wereld Draait Door waar die dikke in zit. De Jakhalzen. Doe-doei.”

18.26 uur
“Twan, wat hoor ik nou? Gaat dat hele programma straks krap een uur duren? Het kan aan mij liggen hoor, maar toen ik gisteren na afloop op eerder genoemde klokkie van mij keek, zag ik toch duidelijk dat ik daar een dikke anderhalf uur mijn hele hebben en houwe op tafel heb gelegd Twan. Ik vind dat eigenlijk niet zo leuk, Twan, dat ik nu moet horen dat daarin wordt gesneden. Ik heb dat niet zo graag, Twan, dat er in mij wordt gesneden. De mensen moeten Willem Holleeder leren kennen zoals ie is. En in Willem Holleeder zoals ie is wordt niet gesneden, Twan. Een Willem Holleeder waarin is gesneden, is geen Willem Holleeder. Begrijp je dat, Twan? Begrijp je dat goed? Ik neem aan dat het een misverstand is. Bel me anders effe terug. Doe-doei.”

19.53 uur
“Wat liep je nu allemaal te lullen, Twan, in De Wereld Draait Door. Wat bedoelde je met dat ‘een van de spannendste momenten die ik ooit in een interview heb beleefd’? Omdat één student iets durft te vragen wat jij niet durfde te vragen? Ik begin zo langzamerhand een steeds minder fijn gevoel te krijgen, Twan. Ik weet het niet. Als jij dat al spannend vindt, dan zou ik m’n hart maar vast houden, Twan.”

19.55
“Je zag er wat moe uit trouwens, Twan. Slaap je wel goed?”

20.15 uur
“Twan! Nog tien minuutjes, Twan! Ik ga in een café met wat gabbers kijken. Ben enorm benieuwd! Ik moet zeggen: het doet me eigenlijk toch wel wat. Voel toch een soort van spanning. Gek eigenlijk. Als je eens wist wat ik allemaal gedaan had! Nooit zoveel spanning gevoeld als nu. Nou goed. We overleven het wel. Bel me om een uur of tien even terug, als de uitzending klaar is. Ik spreek je. Doe-doei.”