Een gastbijdrage van GB, te lezen op Publiekrecht en Politiek.
Misschien is alles er al wel over gezegd, maar Tom Schalken formuleert in zijn boekje Het eetcomplot een behoorlijke aanklacht. Mr. Oosten c.s., de rechtbank die Wilders vrijsprak, heeft volgens Schalken de hele zooi en vooral hem uitgeleverd aan een glamour-advocaat en het vrije spel van de media. Die aanklacht verdient ook hier aandacht. Al was het maar, omdat ik hem redelijk grotesk vind.
In de eerste plaats: vergeet Moszkowicz. Een ‘topadvocaat’ wint meer zaken dan alleen een zaak waarin het OM vrijspraak eist. De Hakkelaar? Vijf jaar cel en een miljoen gulden boete. Bouterse? 11 jaar voor drugshandel. En wat het vaak geroemde bespelen van de media betreft: de fijne dansjes met Mister Decembermoorden mogen van Bram niet meer vertoond worden en de verdediging van Holleeder verzoop in zijn eigen publicitaire oorlogje met Jort Kelder over de term ‘maffiamaatje’. Het is Wilders zelf die het proces onder hoogspanning zette. Zoals hij met de VVD deed, en met de PvdA toen ze een integratienotie wilden schrijven, en met het CDA afgelopen oktober. Het is dezelfde zwijgende dreiging waarmee hij Fitna een half jaar lang spannend hield. Het ontluisterende is dat Wilders het meest effectief is als hij zelf weinig doet. De instituties beginnen uit zichzelf te schudden en te kraken. Wilders was degene die Moszkowicz influisterde dat Schalken in het openbaar moest worden verhoord. Moszkowicz was degene die (halfdronken?) bij Pauw en Witteman inbelde om met Bertus Hendriks over het Midden-Oosten te bekvechten.
Maar dat maakt Schalkens aanklacht nog niet grotesk. Dat komt door een aantal spanningen in Schalkens verhaal. De kern van zijn inhoudelijke positie is dat ’kritiek op het geloof’ en het ‘beledigen van gelovigen’ niet zo strak te scheiden zijn als de Hoge Raad wil en de rechtbank Amsterdam doet. ‘Dat begrijpt immers geen hond meer,’ aldus Schalken. Maar in zijn boekje lezen we telkens uitvallen naar de rechtbank Amsterdam die het vertikt zou hebben om moelijke beslissingen uit te leggen als ze in zijn voordeel zijn. Bovendien geeft Schalken af op de mediatrucjes van anderen maar beschijft hij tegelijkertijd zijn eigen mediatraining. Schalken is wel zo grootmoedig om toe te geven dat hij daarin hopeloos gefaald heeft, maar wie in hockeykeeper-uitrusting een voetbalveld op komt hollen moet na afloop niet klagen over het speltempo. Verder had iedereen die niet ziet dat het hof enkel een bevel tot vervolgen kan geven zich beter in de zaak moeten verdiepen, zo luidt het verwijt. Maar uit het persbericht van het hof zelf citeert Schalken: ‘Het hof heeft overwogen dat de gewraakte meningsuitingen van Wilders (ook zoals ze in beeld zijn gebacht in zijn film Fitna) in onderlinge samenhang bezien naar Nederlands recht strafbaar zijn’. Wie in het boekje zoekt naar reflectie op de vraag of er formuleringen of passages in het arrest van het hof voorkomen die misschien iets te stellig waren, zoekt vergeefs.
En er is iets fundamentelers. Een van de belangrijkste argumenten van Schalken tijdens het etentje was volgens hemzelf: ‘Als dat [schuldig verklaring door de rechtbank, GB] al zou gebeuren, ligt naar mijn persoonlijke opvatting het accent niet zozeer op de bestraffing, maar op het trekken van grenzen tussen wat voor een politicus al dan niet strafbaar is bij het uitoefenen van zijn publieke verantwoordelijkheden.’ Politici die zich op de rand bewegen moeten maar eens voor de rechter gebracht worden om een piketpaaltje van strafbaarheid te slaan. Goed voor de discussie. Met ingehouden genoegen citeert Schalken uitgebreid uit een artikel van Rob Wijnberg, een ‘interessante beschouwing’ die toch maar ‘mede dankzij het proces Wilders’ het licht heeft gezien. Het lijkt mij echter zeer de vraag of Wilders het ook zo’n fijne mogelijkheid tot discussie vond en of we hem dat kunnen verwijten. Als Schalken zelf zich na 30 jaar magistratelijke ervaring overdonderd voelt door de wijze van aanvoeren met een geblindeerde auto en zich afvraagt of die bewapende parketpolitie nu voor hem bedoeld is, is dat wat mij betreft een begin van een antwoord. Schalken mag zelf wel vinden dat het wat hem betreft niet over bestraffing gaat – iemand die permanent politie nodig heeft om hem tegen terroristen te beschermen vindt het volgens mij niet comfortabel om verdachte te zijn ten behoeve van een goede discussie. Ik denk dat Wilders zich serieus in het nauw gedreven gevoeld heeft en uit lijfsbehoud alle politieke middelen en strategieen heeft ingezet die hem op andere vlakken succesvol maken.
Schalken moet worden toegegeven dat hij tijdens zijn getuigenverhoor geen schijn van kans gemaakt heeft, en dat dat van te voren duidelijk had kunnen zijn. Dus was hij inderdaad een zoenoffer. Tenzij natuurlijk ‘het accent niet zozeer op bestraffing ligt, maar op het trekken van grenzen tussen wat voor een raadsheer al dan niet laakbaar is.’ Maar als het een zoenoffer was, dan niet voor het aanzitten bij een dinertje met de hofbeschikking in de binnenzak, maar voor het schrijven van die beschikking alsof het een uitnodiging voor een dinertje was.
Iedere lezer van dit overigens goed geschreven boekje moet zelf oordelen. Maar tegen deze achtergrond een rechtbank die wel in staat bleek om het door Schalken georganiseerde spel af te maken verwijten te gaan maken, komt op mij enigzins grotesk over.
Bestel hier Het eetcomplot.
Reacties (44)
Niet mee eens. Ik heb zelf de indruk dat Schalken een van de weinigen is die openlijk tegenover de viswijverige M. en W. zijn rug recht heeft gehouden. Dat zijn collega’s hem daarna zo zijn afgevallen valt me van die collega’s tegen. Om nog eens een deur open te trappen: Het OM en de rechters treden soms veel te slap op in Nederland, de laatste tijd. Dat zie je in de zaak Wilders ook maar weer.
Een heel belangrijk punt uit het boekje wat hier niet aan de orde komt is de gebrekkige autoriteit die rechters in Nederland uitstralen en hebben. In een mooie passage schetst Schalken het contrast met de VS waar gerechtsgebouwen grote gebouwen in Grieks-Romeinse stijl die je via brede trappen betreedt, waar rechters hoger zitten in de zaal dan de rest, zalen waar ze heer en meester zijn en waar ze gesodemieter en teveel praatjes niet dulden. Hier in NL zijn gerechtsgebouwen niet te onderscheiden van nabijgelegen bedrijfspanden en zijn rechters als de dood om als partijdige D’66ers neergezet te worden.
Ik moet er toch niet aan denken dat hier de jury rechtspraak wordt ingevoerd.En amerikaanse rechters zijn verplicht politieke spelletjes mee te spelen om benoemd te worden,wat onpartijdigheid een stuk problematischer maakt.
Die Ton Schalken komt op mij over als iemand die zich tot een stand waant te behoren, waarvan leden nooit in een ‘beklaagdenbankje’ mogen & kunnen komen. Die rol is voor de lagere klasse. TS is gekwetst, en dat is alles. Dat hij zo op zijn nummer is gezet, is stichtend voor iedereen.
Overigens is hij in deze affaire een pot nat met die vadsige tricoteuse – een socialiste – die begon met GW voor het gerecht te brengen.
De NL rechtspraak maakt een armoedige, inferieure indruk. Het is het alweer een verdienste van GW die als gewoon burger te hebben kunnen krijgen.
Invoering van de jury-rechtspraak, een eis van democratie, is gewenst, maar lijkt vooralsnog niet haalbaar. Het NL-volk laat de rechtspraak maar al te graag aan een stelletje regenten over. Au fond zijn we niet democratisch, maar meeschuifelende diakenhuismannetjes.
@4
Invoering van de jury-rechtspraak, een eis van democratie, is gewenst
Henk en Ingrid betrekken in de rechtspraak ? Dan maar liever minder democratie.
Het meest ontluisterende is niet het gedrag van Mos, Wilders of de rechtbank maar het gedrag van de pers.
@6 Sjiek: Wilders is gepokt en gemazeld wat betreft de pers. Hij opereert al jaren in een omgeving waar best ook wel vijanden heeft gemaakt. Hij heeft geleerd om daar op een bepaalde manier mee te dealen.
Voor Moskou-fiets geldt hetzelfde. Die is ook getraind en weet hoe met de pers om te gaan.
De rechters waren, wat de pers betreft, slecht getrainde amateurs. Geen partij voor Moskou-fiets en Wilders.
“In de eerste plaats: vergeet Moszkowicz. Een ‘topadvocaat’ wint meer zaken dan alleen een zaak waarin het OM vrijspraak eist. De Hakkelaar? Vijf jaar cel en een miljoen gulden boete. Bouterse? 11 jaar voor drugshandel.”
Je kunt het succes van een strafrechtadvocaat niet afmeten aan het aantal vrijspraken. Vrijspraak is vaak niet eens het doel. Soms zijn de bewijsmiddelen zo overweldigend dat alleen strafvermindering een haalbare kaart is. Soms heeft de verdachte oprecht berouw en onderkent hij de noodzaak van een straf. Bovendien vergeet je er bij te vermelden wat de eis van het OM was in de zaken die je aanhaalt. Verder heeft de staat (OM) altijd meer middelen en mankracht dan de verdachte en zijn advocaat en is in de ogen van het publiek (media) een verdachte vaak al op voorhand schuldig. De strijd is vaak ongelijk. Een advocaat afrekenen op het aantal vrijspraken is dan ook onzinnig.
Een boeiend en goed geschreven boek over een zaak die volstrekt irrelevant is. Terecht dat GB van een zoenoffer spreekt. Maar een zoenoffer dat de Nederlandse rechtspraak – vermoed ik – wel beschadigd heeft. En dat Schalken zich gekwetst voelt, kan ik me eerlijk gezegd ook nog wel voorstellen. Het is niet eens zozeer dat zijn collega’s hem lieten vallen (@1 about), maar dat hij als getuige – dus niet als collega – onvoldoende werd beschermd.
Jammer, want Nederlandse rechters en het OM leveren – ondanks een aantal dieptepunten – over het algemeen goed werk.
@6 Sjiek: ‘de’ media aanwijzen, vind ik te algemeen. Het gaat met name Eerdmans’ WNL, (soms) Zembla en de Telegraaf die mensen – met succes – het tegendeel aan te praten.
@2 Jos: het Amerikaanse systeem deugt voor geen meter. Zie bijv.: http://www.ordinaryinjustice.com/images/stories/nyrbpdf.pdf.
@8 Ik denk dat je gelijk hebt. Bij ongeveer 94% van de strafzaken volgt een veroordeling. Tel daarbij het primacy-effect (informatie die als eerste wordt gehoord, beklijft het beste en zet de toon) en art. 359 Sv (rechter motiveert alleen waarom de verdachte schuldig is) op, dan is het niet terecht om een advocaat af te rekenen op het aantal vrijspraken. Bovendien wordt er in Nederland steeds zwaarder gestraft.
@7 alt. johan: De rechterlijke macht en het OM leggen het sowieso af als ‘de’ pers iets schrijft dat volstrekte onzin is, maar wel lekker bekt. Neem het recente verhaal in de Telegraaf over de uitwisseling tussen taak- en celstraffen. De aanleiding was een interview met CDA-Tweede Kamerlid Coskun Çörüz, die duidelijk niet begrijpt hoe het systeem in elkaar zit. Hij mocht vervolgens zijn onzinverhaal nog een keer afsteken bij – ik kan het ook niet helpen – Uitgesproken WNL.
Zoiets is dus niet meer recht te zetten.
@11 Ron Ritzen: De uitleg van Çörüz is misschien kort door de bocht, maar als ik hem zo lees, dan is die voor velen op de goede weg.
Hele volksstammen hebben de indruk dat het strafrechtgebeuren vaak soft en ineffectief is.
De rechters hebben zich in de afgelopen tig jaar vervreemd van grote delen van het stemvee. Ze zijn daardoor kwetsbaar geworden.
“Hele volksstammen hebben de indruk dat het strafrechtgebeuren vaak soft en ineffectief is.”
Maar is het ook waar?
“De rechters hebben zich in de afgelopen tig jaar vervreemd van grote delen van het stemvee. Ze zijn daardoor kwetsbaar geworden.”
Wat een gelul. Rechters zijn de afgelopen tig jaar steeds strenger gaan straffen stelt Ritzen net (en hij staat in een lijn met tal van advocaten en strafrechtdeskundigen die hetzelfde constateren) – precies in lijn met de tendens van de rest van de bevolking. Rechters zijn de afgelopen tig jaar eveneens steeds meer voorrang gaan geven aan de vrijheid van meningsuiting boven wetsartikelen die etnische en culturele minderheidsgroeperingen moeten beschermen.
Dat de volksmeute toch het gevoel heeft dat rechters zo soft zijn komt dan ook vooral door tendentieuze berichtgeving en een gebrek aan knokmentaliteit of mediagewiekstheid door persrechters – zo zie ik persrechters niet terug in de opiniebladen of bij P&W.
@12 alt. johan, Nee hoor, niet kort door de bocht, gewoon fout. De omrekening ‘1 uur taakstraf = 1 dag celstraf’ heeft alleen betrekking op de situatie dat iemand die een taakstraf heeft gekregen en vervolgens denkt “ik kom niet opdagen”. Hij kan rekenen op 1 dag zitten voor elk uur dat hij niet komt opdagen. Het is een stok achter de deur, een sanctie voor iemand die zijn taakstraf niet uitvoert. Het heeft niets te maken met een rechter die een omrekensleutel nodig heeft voor de lengte van de taakstraf.
Dat ‘hele volksstammen’ denken dat het strafgebeuren soft en ineffectief is, heeft te maken met bepaalde media, de makkelijk te framen boodschap en een rechterlijke organisatie die niet adequaat reageert op verhalen die in bepaalde media leven. (Zie jouw opmerking bij @7.)
@13 Prediker. Mee eens. Het OM heeft nu iemand – geloof ik – af en toe bij RTL Boulevard zitten, maar ik vergeet steeds te kijken.
Ach, linkse jongens, ga toch lekker dat boekje kopen als het jullie gelukkig maakt.
Ik lach me echter een bult over het vriendje van Schalken (en van jullie, natuurlijk) die tot de zitting dagelijks op TV was om z’n licht te laten schijnen over die zg. islamitische lente en die sinds de zitting van de aardbodem schijnt te zijn verdwenen.
@16, ja die is karaktervermoord.
De rechter kan het in spraakmakende zaken bovendien nauwelijks goed doen, en dat heeft toch echt met de scoringsdrift en sensatiezucht van de media.
Neem nu de zaak Lucia de Berk. Die werd in de pers afgeschilderd als de heks. Men wist het zeker: zij was een psychopatisch loeder die deze babies had vermoord.
Stel nu dat de rechter had geoordeeld dat er onvoldoende bewijs was – dan kan ik je wel voorspellen wat er dan was gebeurd: chocoladeletterende koppen in de Telegraaf en de Volkskrant. ‘Vrijspraak voor de Heks’. Om vervolgens gretig de woorden van conservatiefrechtse politici op te tekenen: ‘Kuluitspraak van misdadigers knuffelende D66-rechter’.
De rechtspraak is verworden tot voetbalmatches, en dit land kent 16 miljoen scheidsrechters die het zogenaamd beter kunnen. “Heeft die man poep in zijn doppen! Dat wijf is gewoon schuldig!”
Maar als de rechter wel veroordeelt en het blijkt later een dubieus vonnis te zijn geweest of gebaseerd op tunnelvisie, een gebrekkig dossier en bekentenissen die de verdachte zijn ontwrongen door ze psychisch murw te beuken, dan doen ze het evenzogoed fout.
@16 – Tja bij Pauw en Witteman smaalden ze nogal om Moszkowicz die zijn zelfbeheersing verloor en Bertus Hendriks met een ad hominem probeerde zwart te maken.
Het was zo gênant dat Wouter Bos er een aantal uitzendingen later nog op terugkwam: “Ik had het gevoel dat je de controle verloor…” Joh! Zou het?
De Arabische lentestorm is na een half jaar wat geluwd, het Wildersproces (en Bertus’ betrokkenheid daarin) is voorbij. Weet iemand nog of Wilders en die belastingfrauderende ijdeltuit naast ‘m die aangifte van meineed nog hebben ingediend? Want dat is wel als een nachtkaars uitgegaan toen…
@Prediker: dat strenger straffen kan dan zo zijn, maar het is de vraag natuurlijk of het als toereikend wordt ervaren.
@Ron Ritzen: Waarom lijken die rechters allemaal van die softe types? Waarom zit er nooit zo’n rouwdouwer als Moskoufiets tussen? Eentje met ballen.
@18 En niet te vergeten de politici, een groep die Ingrid en Henk veel minder betrouwbaar achten dan rechters. Ik bedoel dus die groep die te pas en voornamelijk te onpas roept dat de rechterlijke macht het vertrouwen van de bevolking mist.
@20: Als je burgers hetzelfde dossier voorlegt en laat meekijken in de rechtzaal, dan straffen ze nagenoeg even zwaar als rechters.
Is het van belang hoe iemand eruit ziet? Ze zitten niet voor niets in een zwarte jurk met bijbehorend slabbertje in de rechtzaal.
@19 Prediker, je hebt het nu toch niet over de Man die je van de rechter geen Maffiamaatje mag noemen maar wiens organisatie wel wat wegheeft van Japanse syndicaten die ook niet graag met de maffia worden vergeleken? Toch niet die vent die nooit zijn gebrek aan swing etaleert als schoothondje van een massamoordenaar? Dat ventje dat het doet met een blonde lellebel die haar not ver impressive boezem even schikt voor de tvkijkerts? Die man die heul niet de belasting voor een miljoen of zo heeft getild, want hij vind alles onder de tien miljoen maar een fooi? Die zo’n groot ego heeft dat de Nasa geen spacecraft meer nodig heeft om Mars te kunnen bereiken?
Gelukkig maar, ik dacht bijna toch net dat je het over der Max had. Das een hele opluchting.
*wacht op dagvaardiging vanwege belediging en beroept zich op vrijheid van Meningsuiting*
“dat strenger straffen kan dan zo zijn, maar het is de vraag natuurlijk of het als toereikend wordt ervaren.”
Wat moeten ze doen? Drie jaar cel geven voor een fietsendiefstal? Twintig jaar cel voor een verkrachting?
Overal gewoon standaard de maximumstraf geven voor elk vergrijp? Gewoon, omdat het kan?
@22 Ron Ritzen: Misschien hebben we gewoon een paar rechters nodig die reclame gaan maken voor de doodstraf. Dat lijkt me een effectieve methode om van het soft-imago af te komen.
Soms hoor je wel dat strenger straffen niet helpt tegen recidivisme, maar dan vraag ik me dan altijd af of ze wel gekeken hebben naar de ultieme zware straf, de doodstraf.
@24 Zie hier een staaltje van onze softe rechtspraak: een opgedrongen tongzoen wordt sinds een aantal jaren veroordeeld als verkrachting.
@20 – En vrouwelijke rechters, mag dat?
Laat maar, ik weet wel dat het figuurlijk bedoeld was. Natuurlijk wil jij vrouwelijke rechters niet discrimineren. Zolang ze maar optreden als autoritaire mannen, dan is het goed.
Vanwaar trouwens die amechtige bewondering voor die “ballen”? Gaan de “ballen” onze maatschappelijke problemen oplossen?
Een beetje zoals in de islamitische wereld dus. Nee, geen sharia natuurlijk, maar wel een beetje sharia.
@24: In Engeland, met de rellen, zie je nu ook dat er voor sommige lichte vergrijpen extreem zwaar gestraft wordt. Gewoon om een voorbeeld te stellen.
@ron: nu je hier toch loopt te reaguren, even een schaamteloze topichijack: kun je hier even naar kijken, en dan specifiek de comment van Jacco van Renesse (even ctrl-F doen, staat redelijk bovenaan). Relevante paragrafen:
Tijdens het inchecken werd ze vooruit door het poortje geduwd door iemand achter haar. Toen ze zich omdraaide om er iets van te zeggen bleek dat de (gekleurde) mede-inchecker niet gediend was van kritiek op zijn handelen en pakte haar vast en gooide haar met een zwiep op de grond voordat ze überhaupt iets had kunnen zeggen. Bij de val kwam ze met haar hoofd hard op de grond terecht, wat tot gevolg had dat ze een bloedende hoofdwond had toen ze probeerde overeind te krabbelen.
Mijn vrouw werd aangeraden om aangifte te doen bij politiebureau Eendrachtsplein, een halte verder. Geheel overstuur is ze bovengronds naar het bureau gelopen en daar wachtte haar de volgende verrassing: het werd haar óntraden om aangifte te doen, want als de dader gepakt werd en het werd een zaak dan zou de dader over al haar gegevens beschikken.
Nou *dacht* ik dat je al sinds tijden anoniem aangifte kon doen, maar verdomd: dat is maar recent het geval. In vroeger tijden scheen het zo geweest te zijn dat alleen bij aangiftes tegen Bruinsma-types je anonimiteit gegarandeerd werd. En dan nog.
Dit lijkt me nou typisch zo’n henk-en-ingrid-ergernisdingetje. En zoiets als dit lijkt me eigenlijk heel simpel te verhelpen: justitie krijgt wel de NAW-data van het slachtoffer, de dader en z’n verdediging niet. Ja, ik snap de gedachte achter valse aangiftes of aangiftes tegen de verkeerde personen, maar de politie die slachtoffers wegstuurt vanwege dit soort issues… dat deugt ook niet.
@28 Alt Johan, in de VS zijn er ook staten waar je met een paar gram marihuana 25 jaar de bak in wordt gegooid. Gewoon om een voorbeeld te stellen. Lost dus niets op.
Wat wel wat op lost is het weren van radio en tv in de rechtszaal. En al helemaal die verschrikkelijke life uitzendingen. De vrije pers is instrumenteel in het polariseren van alles, inclusief onze imho zeer neutrale en achtenswaardige rechtspraak.
@25 – Te beginnen met de doodstraf natuurlijk. En niet alleen voor de moord op overheidsdienaren natuurlijk. In het geval van pedofielen en verkrachters zou het de minimumstraf moeten zijn.
Nee, niet stenigen, dat is wreed. Gewoon netjes ophangen.
@27 Harm: vrouwen?, ja dat kan. Er zijn legio vrouwen die – om het zomaar eens te zeggen – de broek aan hebben .
@30: 25 jaar de cel in voor een paar gram marihuana dat is nergens voor nodig. Daar is in Nederland weinig animo voor te vinden.
Voor diefstal en vermogensdelicten vind men in Nederland vaak dat de straffen te laag zijn.
@29 Gronk: triest, maar zoals je feitelijk – en terecht – aangeeft: een zaak voor de politiek.
@30 – Afgezien nog van het feit dat dit soort wetgeving politiek misbruikt kan worden.
Timothy Leary werd geflikt (en bevrijdt door de Weatherman en naar Algerije gesmokkeld) en wat is er uiteindelijk geworden van Cheech en Chong?
Nog meer softe rechters: een 72-jarige man die een moeder met kind uitschold, werd in 2005 veroordeeld voor bedreiging met zwaar lichamelijk letsel.
@19: Het was toch zo dat Schalken rood werd van gene vanwege de overdreven poging van Bertus om hem vrij te pleiten? Daarmee ging Bertus af, niets anders.
@23: Wat ben jij een lul.
@32 – Ja dacht ik al, alt.johan discrimeert vrouwen niet,
zolang ze zich maar gedragen als mannen.
@35, net een imposante pagina Leary gelezen. Wistikniet (ben nog te jong). Geinig dat hij zijn zelf ontworpen psychologie test voor inmates zo wist te beantwoorden dat hij tuinier mocht worden. Jammer dan weer dat ze geen stuff verbouwen in gevangenissen daar. Dank voor de tip!
@36, Ron Ritzen: Over de rug van een bejaarde proberen een tough imago aan te meten. Ik denk niet dat het volk daar intrapt.
Disclaimer: ik ken de details en omstandigheden van de betreffende zaak niet om er een nauwkeurig oordeel over te vellen.
@34: ja, maar! Ik ken dit soort zaken vooral van de categorie ‘burenruzies’, waarbij de hufterige buurman uit wraak nog even een kras zet op de auto van de buurman die aangifte tegen ‘m heeft gedaan. Dat soort dingen vallen wat mij betreft in de categorie ‘sociaal gezeik’ waar de politie eigenlijk alleen kan bemiddelen tenzij de boel echt fout loopt. Maar voor overduidelijke zaken (camerabeelden!) met daders waar je als slachtoffer verder geen relatie mee hebt is zoiets IMNSHO een procesfout.
Maar vooral: dat het dan nog tot in 2010 moet duren voordat daar iets aan gedaan wordt. Dat d’r blijkbaar helemaal geen communicatie is tussen de werkvloer van de politie en de politiek.
Ik durf d’r wel een kratje malt op in te zetten dat ‘de burgers’ helemaal niet willen dat d’r strenger gestraft wordt, maar dat d’r meer zaken worden aangepakt. En daar zit ‘m ook de ‘mismatch’ in tussen henk&ingrid en ‘de elite’, die dit soort miskleunen goedredeneert.
@41 +1
@39 – Timothy Leary wordt als wetenschapper en schrijver sterk onderschat. Voor degenen die de psychelische ervaring serieus nemen gaat het om verplichte literatuur.
@40 En dat is het probleem met veel zaken. Haal de context weg en je krijgt bijvoorbeeld dit: Een man van 31 pleegde ontucht met een ernstig lichamelijk en geestelijk gehandicapt. van 13. Hij bleek ook te beschikken over duizenden kinderpornografische afbeeldingen. Daarop waren erecties, penetraties en andere seksuele handelingen te zien, met hoofdzakelijk jongetjes. In één geval met een baby. Straf: 100 uur werkstraf met 8 maanden voorwaardelijke celstraf.
Met (wat meer) context: http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage.aspx?snelzoeken=true&searchtype=ljn&ljn=BE0049&u_ljn=BE0049.