ANALYSE - Oorlog is slecht. Wapens zijn slecht. Dat zullen de eerste gedachten zijn van de pacifist die ’s-ochtends de ogen opent. Bij het ontbijt wordt de Amerikaanse wapenindustrie nog even vervloekt. De rest van de dag wordt besteed aan vreedzame activiteiten.
Nu valt er iets voor te zeggen om in de tijd terug te willen tot voor het moment dat de atoombom werd uitgevonden, of het buskruit, of het mes. Maar zolang die mogelijkheid niet bestaat, zou het ook een idee kunnen zijn om met iets meer nuance en kennis van zaken over wapens te spreken. Wapens die in de afgelopen decennia ook lang de vrede hebben gediend.
Verdedigen
Verbazingwekkend aan de pacifistische geluiden over de oorlog in Oekraïne is bijvoorbeeld, dat er geen onderscheid wordt gemaakt tussen verschillende soorten wapens. Wapens zorgen voor oorlog en oorlog is slecht, dus wapens zijn slecht. Dat lijkt de gedachte. Iets meer onderscheid maken tussen verschillende soorten wapens zou helpen voorbij die te simpele retoriek te komen.
Dat een pacifist blij is dat Scholz de Taurus middellange afstandsraket, waarmee Moskou wellicht geraakt zou kunnen worden, niet aan Oekraïne levert, daar kan ik inkomen. Al kun je er ook de Kerch brug mee raken, die de Krim met het Russische vasteland verbindt. Dit wapen zou dus het punt kunnen onderstrepen dat Duitsland en Europa willen dat Rusland de territoriale integriteit van Oekraïne respecteert. Grenzen waar Rusland overigens zelf in 1994 ook voor getekend heeft. Met de pacifisten lijkt Scholz echter bang te zijn dat het afdwingen van die internationale erkende grens van Oekraïne de oorlog doet escaleren. Een misvatting in mijn optiek, maar geen onredelijke misvatting.
Anders is het met de Patriot luchtafweersystemen. Eén van de meest ingrijpende Russische aanvallen zijn de vele honderden raketten en duizenden Iraanse drones die het op Oekraïne afschiet. Patriots blijken uitstekend in staat om die raketten, die veel burgerslachtoffers eisen en waarmee energiecentrales worden uitgeschakeld, uit de lucht te schieten. Toch pleiten die pacifisten niet voor het leveren van meer Patriots aan Oekraïne. Ze willen wapenleveranties stoppen, omdat die de oorlog alleen maar verlengen. Een pacifist kan dus blijkbaar tegen oorlog zijn en tegelijkertijd tegen het verdedigen van gewone mensenlevens die door die oorlog kapotgemaakt worden! Het militair-industrieel-complex, waar de Amerikaanse Patriot-producent Raytheon toe behoort, moet blijkbaar bestreden worden. Ongeacht de burgerdoden. Ongeacht de toekomst van Oekraïne zonder adequate energievoorziening.
De winst van het verlies aan Russische wapens
Rusland heeft sinds de Tweede Wereldoorlog veel wapens geproduceerd en geëxporteerd. Die handel zakte in na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie, maar is onder Poetin weer gegroeid. Tot – waarschijnlijk niet toevallig – enkele jaren voor de oorlog begon. De export daalde sinds 2019 en heeft sinds 2022 een andere bestemming gekregen. Er wordt nu vooral geëxporteerd naar het eigen leger in Oekraïne.
Belangrijk om te realiseren is dat veel van de wapens die Rusland naar Oekraïne stuurt, niet nieuw uit de fabriek, maar uit de opslag komen. Met name aan tanks, gepantserde voertuigen en artillerie heeft Rusland grote voorraden die nu aangesproken worden. Die voorraden bestaan echter vooral uit oudere voertuigen die soms al decennia zonder onderhoud in de buitenlucht kou en regen staan te trotseren. Een deel van die voorraad is onbruikbaar, een deel wordt voor onderdelen gebruikt en een deel kan worden opgeknapt. De Russische oorlogseconomie bestaat, wat betreft tankproductie, vooral uit het weer tot leven wekken van oude tanks. Hetzelfde geldt voor gepantserde voertuigen.
Dat opknappen van oude tanks is nodig, want Oekraïne heeft na meer dan twee jaar oorlog zo’n 80% van het aantal Russische tanks dat in 2022 in operationeel was vernietigd. Dat zijn meer dan 2700 (door Oryx visueel bevestigde) verloren tanks. Ter vergelijking, Frankrijk en Duitsland samen hebben iets meer dan 700 tanks. Met meer dan 11.500 tanks in de opslag kun je wel even vooruit, maar wat er opgeknapt wordt zijn steeds oudere exemplaren. Er zijn zelfs al T55’s gesignaleerd. Tanks die ook in musea te vinden zijn, omdat ze 70 jaar geleden, in 1955 werd geïntroduceerd. Dat geeft te denken over de slagkracht van het Russische leger.
Onder pacifisten hoor je weleens de volgende redenering. Het front beweegt al tijden niet meer, maar aan beide zijden vallen nog steeds talloze doden, dus kunnen we maar beter vrede sluiten. Daarmee wordt over het hoofd gezien dat het traditionele Russische leger, met haar aaneenschakelingen van weinig doordachte aanvallen, zichzelf voortdurend verzwakt. In de talloze aanvallen die de Russen de afgelopen maanden hebben ondernomen, nemen die steeds oudere tanks en gepantserde voertuigen het op tegen de overweldigende aantallen Oekraïense drones. Ze worden met soms tientallen per dag beschadigd of vernietigd en het levert de Russen nauwelijks terreinwinst op. Ook de Russische artillerie en het luchtafweergeschut worden voortdurend door Oekraïense drones onder vuur genomen. Hier zie je de tellingen van Oryx, die een indicatie geven.
De uitputting van de Russische voorraden aan tanks, gepantserde voertuigen en ander materieel is op langere termijn goed nieuws voor Oekraïne en andere geterroriseerde buurlanden. Dat geldt tevens voor de vernietiging van andere dure en moeilijker vervangbare wapensystemen. De honderden neergehaalde gevechts- en verkenningsvliegtuigen, waaronder de A-50’s. Het luchtafweergeschut, zoals de S300 en S400 systemen. Oekraïne is op het moment niet in staat de bezette gebieden te bevrijden, maar wel om het grote machtige Russische leger voor jaren te verzwakken. En hoe zwakker het Russische leger, hoe rooskleuriger de toekomst van haar buurlanden.
Oorlog voeren tegen de wapenindustrie
Terug naar dat militair-industrieel-complex dat volgens de pacifisten bestreden moet worden. Daar is Oekraïne het zonder twijfel mee eens. Het militair-industrieel-complex van Rusland moet worden aangepakt. Zolang Rusland een levendige wapenindustrie heeft en haar leger met wapens kan blijven bevoorraden, blijft het een gevaar.
De pacifisten zouden daarom op de bres kunnen springen voor Oekraïne, door te pleiten voor meer economische sancties om die Russische wapenproductie verder aan banden te leggen. Die productie is namelijk afhankelijk van machines die ze niet zelf maakt, maar voornamelijk uit Europa importeert. Bedrijven omzeilen de bestaande sancties, door machines en reserveonderdelen via Turkije en de Caucasus naar Rusland te transporteren. Dat kan met verdergaande sancties worden ingeperkt. Geen pacifist die daarvoor pleit, terwijl sancties toch heel vreedzame middelen zijn. Het wonderlijke is natuurlijk vooral dat mensen als Ewald Engelen, die regelmatig over dat militair-industrieel- complex beginnen, daarmee louter Amerikaanse wapenproducenten lijkten te bedoelen.
Ruimdenkender pacifisten daarentegen zouden zelfs de aanvallen kunnen steunen die Oekraïne af en toe uitvoert op fabrieken die wapens produceren. Zoals recent een onderzoeks- en productiefaciliteit van een producent van elektrische onderdelen voor o.m. vliegtuigen en luchtafweergeschut. Wapens gebruiken om de wapenproductie te stoppen lijkt me de meest vredelievende manier waarop je wapens kunt inzetten. Een strategie die uiteindelijk op vrede aanstuurt.
Oekraïense wapens en de drone-oorlog
Pacifisten die spreken over het militair-industrieel-complex, hebben het over de Amerikaanse wapenindustrie, niet over de Russische. Dat er überhaupt in Oekraïne zoiets bestaat daar zijn ze zich waarschijnlijk niet bewust van. Terwijl 17% van de Sovjet-wapenproductie in Oekraïne plaatsvond en 25% van het militair wetenschappelijk onderzoek. Bij het uiteenvallen van de Sovjet-Unie werkten er 2,7 miljoen mensen bij de 1840 defensiebedrijven. Sinds 1991 is er natuurlijk wel iets veranderd, maar op dit moment is Oekraïne alweer 10 jaar in oorlog en zeker sinds februari 2022 is de productie zoveel mogelijk opgeschroefd. Ook de productie van geavanceerde wapens, zoals de Neptune. Een lange afstandsraket die qua bereik vergelijkbaar is met de Brits-Franse Storm Shadow/Scalp en de Amerikaanse ATACMS. De raket die van het vlaggenschap van de Russische Zwarte Zeevloot, de Moskva, tot onderzeeboot wist te degraderen.
Mensen zoals Jelle van Baardewijk in dit gesprek bij De Nieuwe Wereld, lijken te denken dat het Oekraïense leger alleen nog kan vechten door de massale westerse wapensteun. Als dat waar was dan zou het Russische leger meer vooruitgang hebben geboekt in de vele maanden dat de Republikeinen de Amerikaanse wapensteun ophielden. Er waren toen grote tekorten aan artilleriegranaten, maar toch hield Oekraïne stand. Hoe dat kwam? Drones. Oekraïne maakt er ondertussen tienduizenden per maand en soms is één FPV-drone genoeg om een Russische tank uit te schakelen. In de drone-oorlog tussen beide landen lijkt Oekraïne de overhand te hebben. Met haar lange afstand-drones kan ze ondertussen doelen tot 1500 km vanaf de grens bereiken.
Trage en gedoseerde militaire steun
De westerse wapensteun voor Oekraïne is aanzienlijk. De pacifist, die elk wapen teveel vindt, denkt zelfs dat die steun immens is. Zij ageren tegen wat ze als de westerse consensus zien van politici die vinden dat Oekraïne koste wat het kost verder moet kunnen vechten en moet winnen. Maar die consensus bestaat niet.
In de afgelopen twee jaar is duidelijk geworden dat de wapensteun, gezien de schaal van dit conflict, zeer gematigd is en veel te traag. De belangrijkste politici, met name de regering Biden en bondskanselier Scholz, lijken er – bang voor een Russisch verlies (?) – geenszins op uit om Oekraïne te laten winnen. Over elk geavanceerd wapen wordt maanden geaarzeld voordat het uiteindelijk toch aan Oekraïne geleverd wordt, zoals bij de tanks. De V.S. hebben er uiteindelijk 31 aan Oekraïne geleverd, terwijl ze er duizenden in de opslag hebben. Over F16’s werd eerst lang geaarzeld en sinds besloten is ze te leveren duren de voorbereidingen zo lang, dat velen het zien als een vertragingstactiek van het Witte huis. Ze vliegen nog steeds niet boven Oekraïne. Meer Patriotsystemen lijken eindelijk te komen, nadat eerst een groot deel van de energievoorziening door Russische raketten moest worden vernietigd.
De landen die voor wapensteun zijn worden dus getemperd door de voorzichtige Biden en Scholz. Zij willen niet dat Oekraïne wint, maar dat ze niet verliest. Daar tegenover staan landen als Finland, de Baltische staten, Tsjechië, het Verenigd Koninkrijk en sinds kort ook Frankrijk. Zij doorzien de bluf van Poetin, kijken minder angstig naar dit conflict en vinden dat Oekraïne moet winnen.
Tot slot
Onder pacifisten hoor je wel de afkeer voor wat een nieuwe wapenwedloop wordt genoemd. De groeiende defensiebudgetten in het westen zouden dat illustreren. En ja die budgetten groeien en nee, dat is geen bewijs voor een nieuwe wapenwedloop. Het is namelijk oorlog en dat betekent dat er veel, heel veel wapens vernietigd worden. Het opschroeven van de defensie-uitgaven zal er in de eerste plaats voor zorgen dat wat aan het front vernietigd wordt, ook vervangen kan worden. De grote vraag is daarbij wel of de veranderende oorlogvoering in voldoende mate doordringt tot westerse ministers van defensie en militaire leiders. Met name de immense hoeveelheid drones vraagt om een ander soort verdediging. Er worden oude Gepards naar Oekraïne gestuurd en modernere Skyrangers waarvan er nog maar weinig geproduceerd zijn. Het zijn bovendien relatief dure systemen vergeleken met de drones van 1000 euro, die in steeds grotere zwermen elk wapen aan het front kunnen uitschakelen.
Oorlog is een tijd van innovatie en dat is niet perse een geruststellende gedachte. Het voordeel voor Oekraïne in deze oorlog is dat de talloze bedrijfjes die bezig zijn met het ontwikkelen van steeds innovatievere drones, anders dan in Rusland, niet centraal aangestuurd worden. Die decentrale markt-achtige opzet zorgt ervoor dat Oekraïne sneller kan inspelen op veranderingen aan het front. Zo is ze sinds kort in staat met FPV-drones de veel duurdere Russische verkenningsdrones aan te vallen. Een vleugje goed nieuws uit de drone-oorlog.
Angstaanjagend aan die ontwikkeling is echter het vooruitzicht van de beschikbaarheid van dergelijke wapens in een open samenleving als de Europese. Want anders dan houwitsers, of tanks, zullen dergelijke wapens, net als vuurwapens, particulier verhandeld gaan worden. Dat zal niet zonder gevolgen blijven. Denk aan criminelen die op de zwarte markt radiografisch bestuurbare precisiegranaten aanschaffen om aanslagen mee te plegen. Denk aan een doorgeschoten complotdenker die de overheid verantwoordelijk houdt voor gefabuleerd wereldleed en met zo’n drone een politicus omlegt. Met de eenvoud in het gebruik van deze nieuwe wapens en de aantallen die nu geproduceerd worden, levert deze oorlog gevaren op waar we waarschijnlijk niet op voorbereid zijn.
Reacties (23)
Dat kan met verdergaande sancties worden ingeperkt. Geen pacifist die daarvoor pleit
Daarvan zou ik graag een onderbouwing zien.
Zelf denk ik dat de EU geen sancties tegen Turkije oplegt omdat Erdogan zo lief is asielzoekers tegen te houden.
Overigens denk ik dat de oorlog in Oekraïne uitstekende reclame is voor de defensie-industrie in Europa.
Hoe langer de oorlog duurt, hoe meer de bevolking hier uit wil geven aan defensie.
(al denk ik niet dat de oorlog opzettelijk gerekt wordt. Ik denk dat politici hier gewoon bang zijn voor een conflict met Rusland, of dat het geld kost om Oekraïne te helpen).
Interessant stuk. Wat ik me wel afvraag: waar zitten die pacifisten, en hoeveel zijn het er? Het lijkt me momenteel tot een behoorlijke niche. De linkerzijde van het politieke spectrum is al lang om, qua uitgaven aan defensie en steun aan Oekraïne. De tegenstanders daarvan zitten aan de extreme rechterkant (en worden vaak gesteund door Rusland), maar die zou ik niet als ‘pacifist’ om schrijven.
Ik zie ze wel zo hier en daar, op social media. Maar ik geloof niet dat het er heel veel zijn. En soms is het niet makkelijk om te zien of ze nou aan de verre linker- of juist de verre rechterkant zitten. Het is het kringetje van anti-vax en coronacomplotten, of de directe omgeving daarvan.
Even verder denkend begon ik me af te vragen of we pacisfisten in de Tweede Kamer hebben. Misschien bij de PvdD? Al dacht ik niet dat die tegen steun aan Oekraïne zijn.
De pacifisten, in de zin van we willen geen wapens leveren aan Oekraïne want we willen ‘vrede’, zitten zowel ter linker- als ter rechterzijde. Ter rechterzijde bij FvD, PVV, Ja21, BBB, ter linkerzijde bij SP, Denk, Bij1, PvdD. In meer of mindere mate.
Zie bijvoorbeeld de stemming over deze motie begin dit jaar:
https://www.tweedekamer.nl/kamerstukken/moties/detail?id=2024Z01966&did=2024D04534
Ook binnen links loopt dus een breuklijn op dit onderwerp, en die is niet marginaal, zeker niet als je ook buiten Nederland kijkt. Hier een overzicht van europese opinie op dit onderwerp:
https://www.euronews.com/my-europe/2024/03/28/should-the-eu-continue-to-support-ukraine-our-poll-finds-europeans-are-in-favour
Verlies je de nuance niet een beetje uit het oog? Een stem tegen een motie ‘om Oekraïne zo lang als nodig en minimaal op hetzelfde niveau militair te steunen’ is niet hetzelfde als helemaal geen wapens willen leveren. En dus ook niet noodzakelijk pacifisme.
In mijn reactie hierboven had ik overigens wel de SP over het hoofd gezien. Daar zit inderdaad wel een vleugel die vrij radicaal tegen wapenleveranties is. Maar of dat te maken heeft met principieel pacifisme, of dat er ook andere overwegingen meespelen, is niet heel duidelijk.
FvD, PVV, Ja21, BBB zijn geen pacifisten, ze willen gewoon niet dat Oekraine wint. Jij mag raden waarom.
De PvdD was vóór die motie, BIJ1 was er helemaal niet bij, want zit niet in de 2e Kmr. Bepaald geen precisiedrone, waarde reageerder….
Deze motie is een voorbeeld. Er zijn veel meer moties geweest, en het verschilt per stemming waar de lijn precies getrokken wordt. Oppositie tegen wapens voor Oekraïne bevindt zich op een spectrum.
Laten we het positief zien. Dat cerridwen nu zelf de voorbeelden aandraagt die zijn bothsideristische bullshit ontkrachten is wel zo makkelijk. Want in dit geval heeft hij heel duidelijk aangetoond dat de PvdD niet pacifistisch is en/of tegen het leveren van wapens.
Volgens mij is dé pacifist genuanceerder dat hij/zij in dit artikel wordt weggezet: de naïeveling die geen oog heeft voor de “harde werkelijkheid”. Over het mantra dat er gevochten moet worden om erger te voorkomen, valt ook heel veel te zeggen. Voor mij is de vraag of de vernietiging (de hel van een oorlog) te rechtvaardigen is, de enige juiste vraag. Voor de vrijheid? Welke vrijheid? Wiens vrijheid, wiens leven?
Het perfecte voorbeeld van de linkse ‘pacifist’ laat weer van zich horen.
Het lijkt mij dat ‘naïeveling’ nog de positieve kwalificatie is voor de door jou gehuldigde standpunten over de Russische agressie in Oekraïne.
Het is Orwelliaans: je zegt dat je voor vrede bent, maar in de praktijk beloon je gewapende agressie.
Ach, u vindt mij kort gezegd een onbenul. Mag ik vragen hoeveel doden en gewonden er nu geteld zijn. Mag ik u wijzen op de totale vernietiging van steden en infrastructuur. Mag ik u wijzen op de duur van de oorlog. Mag ik u vragen wat juist dat betekent voor de mensen die het ter plekke raakt. Welke beloning wacht hen: een mijnenveld of zo? Zeker Rusland is begonnen en mag niet beloond worden. Maar dat kan anders en ik denk effectiever. Via boycots en steun voor de oppositie, wat langer duurt maar over jaren meer loont. Ondertussen stapelen de bodybags en de haat en het wantrouwen. Ondertussen leeft men in oorlogsgebieden in een inferno.
Het “schaakspel” wat hierboven beschreven is (wel informatief overigens) laat het lijden klinisch buiten beschouwing en levert op het einde slechts een wapenstilstand, het begin van een volgend conflict.
Dat is precies wat jij doet als je vindt dat Oekraïne niet mag terugvechten.: Rusland belonen voor zijn agressieve gedrag.
En als we naar jou gaan luisteren gaan er nog veel meer mensen en infrastructuur kapot. Jij faciliteert de agressor doordat je weigert de slachtoffers te verdedigen. Waar ligt jouw grens? Mogen we wel terugvechten als Rusland de Letse grens overschrijdt, of is artikel 5 van de NAVO een dode letter voor jou?
En trouwens, hoe lang duurt die oorlog eigenlijk al volgens jou?
Onzin: met een boycot, sancties en diplomatie en vooral heel veel steun voor oppositie, gaan er niet nog meer mensen en infrastructuur kapot, juist het tegendeel is waar.
Ook ik vind dat Poetin bestreden moet worden, kies voor andere “humanere” middelen. De “gehaktmolen” werkt niet, vernietigt slechts.
Dat doen we al. Werkt het?
Welke oppositie? Navalny? Prigozhin? Deze fijne lieden?
Laten we eens kijken hoe die mensen en infrastructuur precies kapot gaan. Dat gebeurt doordat Rusland raketten en drones afvuurt op Oekraïense steden. Het meest effectieve wat we daartegen kunnen doen om deze schade te voorkomen is de inzet van luchtverdedigingswapens (bijvoorbeeld de Patriot) die deze raketten en drones uit de lucht schieten vóórdat ze inslaan in een appartementencomplex.
Waarom ben jij tegen deze uiterst effectieve oplossing?
En tot slot nog de twee vragen die ik in mijn vorige post stelde, en die je niet beantwoorde:
– Wanneer is de oorlog volgens jou begonnen?
– Is er een grens waarna je gewapende verdediging wel gerechtvaardigd vindt? De grens van de NAVO? de EU?
* Zeker werkt de boycot, Gazprom staat op het punt van omvallen, Poetin moet een beroep doen op Noord Korea, geld van tegoeden (de rente daarop) wordt ingezet, we zijn niet meer afhankelijk van Russisch gas, maar het kan zeker nog beter, nog uitgebreider, nog gezamenlijker. Op de Apec staat Poetin er hoe langer hoe meer alleen voor. (Regeringsleiders haken af.)
Het Westen moet zich op de Aziatische landen richten, alhoewel die nog te veel zaken doen met Rusland, zitten zij niet op een failliet Europa en America te wachten.
Werkt de oorlog? Neen, er wordt nergens vooruitgang geboekt. Er zijn enkel lijken, mijnenvelden en ruïnes. Een kernramp dreigt.
* Er is nog steeds oppositie in Rusland. En ja die worden vakkundig gedecimeerd. Neemt niet weg dat juist zij (helden) heel veel steun verdienen, niet in de steek moeten worden gelaten. Net als de oppositie in het buitenland. Er zijn ondergrondse bladen, er zijn docenten die de herschreven geschiedenisboeken behandelen zoals je die moet behandelen: niet; er is een omaatje die zich verkiesbaar heeft gesteld voor een gouverneurschap (zij is voor vrede), waar men geen raad mee weet, 1984 van Orwell, is plots een heel populair boek, er is cyberspionage … kortom niet alle Russen lopen blindelings achter Poetin aan. Dat is een potentieel van verzet.
* We zijn het er over eens dat de Russen (al 10 jaar terug) zijn begonnen. Dat is niet het punt. En inzet van luchtverdediging kan zeker verdere schade (deels) voorkomen. Echter je hebt het dan over een enkel facet van de oorlog. Het geheel is per saldo hier en nu een uitzichtloze slachtpartij, dat is waar ik mij tegen keer. Meer en effectievere wapens kunnen het verloop van de oorlog beïnvloeden, dat is hierboven betoogd, ik bestrijd dat niet, ik vind het een verkeerd onmenselijk, gruwelijk middel. Ik vind het een middel wat het zaad zaait voor een volgende oorlog. Ineffectief op de lange termijn, terwijl dit anders kan, dat is mijn betoog. Dit los van de kans op escalatie.
* Om te beginnen moet het streven altijd zijn om oorlogen te voorkomen. Daarnaast zou het fantastisch zijn als er een wereldpolitiemacht zou zijn. (Ooit min of meer het idee achter de VN inzet.) Je gewapend verdedigen? Wanneer doe je dat? Ik weet dat niet, de vraag is voor mij gelukkig hypothetisch. Ik weet wel dat Jan Soldaat aan de andere zijde ook niet op zijn haar dood zit te wachten. Ik weet wel dat ik mij altijd af zal vragen welke belangen er gediend worden. Ik weet wel dat ik mij tegen onrecht probeer te verzetten. Dat kan op vele manieren, ook zonder geweld.
Maar dat Gazprom op omvallen staat is niet jouw doel van de boycot, dat is dat de oorlog stopt. Werkt dat? Nee, zoals je zelf constateert.
Wie is de oppositie, en hoe zouden die aan de macht moeten komen volgens jou? Op welke termijn gaan die een eind aan de oorlog maken?
Dat is wel relevant lijkt me, want in 2014 is geprobeerd wat jij voorstelt, en dat heeft niet geleid tot duurzame vrede. Waarom zou dat deze keer dan wel zo uitpakken?
Dus betere luchtverdedigingswapens vindt jij een onmenselijk en gruwelijk middel? Raketten die een Russisch vliegveld kunnen raken van waar Russische raketten op woonwijken worden afgeschoten vindt jij een onmenselijk en gruwelijk middel?
Het onthouden van wapens die burgers beschermen tegen de gruwelen van de oorlog, dat lijkt mij nu bij uitstek onmenselijk en gruwelijk.
Misschien maar wel die luchtverdediging inzetten toch? Een alternatief waarmee om de Russische raketten te stoppen heb je niet. Dus waarom ben je daar tegen?
Dus Russische raketten uit de lucht schieten voordat ze inslaan zaait het zaad voor de volgende oorlog? Welke oorlog zou dat zijn volgens jou?
Hier ligt de kern van je morele falen. Die vraag is allerminst hypothetisch, want we worden geconfronteerd met Russische agressie die ook ons in Nederland raakt. Het feit dat je de vraag niet wil beantwoorden, laat een onvermogen zien om je te verbinden met de mensen voor wie die vraag niet abstract is maar een van leven of dood, en een onvermogen om je te verdiepen in de feitelijke situatie en die op je in te laten werken.
Dus nogmaals: Rusland valt Letland binnen. Vind jij dat wij Letland gewapend mogen verdedigen? De kans dat dit scenario reëel wordt is helaas beangstigend groot. Je kan je er maar beter op voorbereiden.
* De boycot, de sancties hebben dus geen zin volgens jou?
* Je hebt zeker de duizenden gemist die Navalny de laatste eer bewezen?
* Hoe lang het duurt voordat de oppositie een einde aan de oorlog maakt, hangt ook af van de effectiviteit van sancties en de steun die zij krijgen. In ieder geval heeft het wapengekletter geen einde aan de oorlog gemaakt, juist niet. Ik heb al aangegeven dat dit tijd kost, en verkies dat boven vechten omdat dit “humaner” is. Daar reageer je niet op.
* Wat is er in 2014 geprobeerd? Ik heb het niet over enkel een goed gesprek voeren?
* Ik zeg (wel goed lezen) dat een goede luchtverdediging kan helpen, maar dat je slechts een deel van het oorlog voeren benoemt. Je beschuldigt mij (ook verderop in de laatste reactie) opnieuw van het mede schuldig zijn aan het leed wat de mensen overkomt. Dat is, ik zeg het net, een heel zwak argument.
Ik pleit niet voor nog meer slagkracht, voor nog meer meedogenloos ingrijpen. Volgens mij doe jij dat? En dat brengt geen ellende, alleen een witte duif?
* Ik heb wel een alternatief om de oorlog te stoppen, maar jij herhaalt slechts dat dit geen alternatief is, dat je dit geen middel vindt. Waarom niet? Uiteindelijk, ik heb dit vaker in andere lijntjes betoogd, eindigt deze verschrikking aan de onderhandelingstafel. Wie zijn dan de winnaars, wie de slachtoffers? Wat rechtvaardigt al die doden en gewonden? Wie vaart er wel bij? Heb jij daar een antwoord op? Vertel het de moeders.
* Als je denkt in vijandbeelden is een volgende oorlog zo gestart. Als je “verliest”, als je vele doden te betreuren hebt, als je naar het stenen tijdperk bent gebombardeerd, is er haat. Ik laat de boel liever heel. In alle opzichten.
* De vraag over Letland is wel hypothetisch. Ik kan jou ook de vraag stellen wat jij zou doen als jouw zoon of dochter, gesteld dat je die hebt, voor de Wagner groep gaat vechten. Het antwoord zegt niets. Ik blijf erbij dat mijn verzet bij misstanden in principe geweldloos kan en moet zijn en effectief kan zijn. De reden, heb ik al gegeven.
* Mij moreel falen verwijten (en jezelf dus als standaard neerzetten) is op zijn zachts gezegd nogal arrogant. Misschien zou je dit standpunt wat moeten matigen en misschien zou die matiging bij meer mensen, waaronder Poetin, geweld kunnen voorkomen?
Prettige dag nog.
Goede analyse en onderbouwing van de oorlog in Oekraïne. Jammer dat daarbij een karikaturale pacifist te kakken gezet moet worden.
Ik vind dat de aandacht voor de oorlog teveel gericht is hoe de gewapende strijd met materieel beïnvloed kan worden en te weinig aandacht is voor diplomatie en andere beïnvloeding (buiten economische sancties).
Als nederland andere landen wil overtuigen om geen wapens (of onderdelen daarvoor) aan Rusland te leveren, mag Nederland natuurlijk geen onderdelen voor F16’s aan Israel leveren.
(en nee, dan mag nederland ook niet onderdelen terugsturen naar magazijn van een leverancier zodat die leverancier zijn eigen voorraad (of de omgekatte Nederlandse onderdelen?) naar Israel stuurt).
Op welk deel van mijn bericht reageer je, Co?
Diplomatie is er altijd. Alleen gebeurt dat meestal, vanwege allerlei gevoeligheden, buiten de publiciteit. Dat je er niets over hoort of leest hoeft dus helemaal niet te betekenen dat er niet wordt gezocht naar diplomatieke oplossingen. Hoogstwaarschijnlijk wordt dat wel degelijk geprobeerd.