OPINIE - U heeft nog een paar dagen om de aanvrage voor een referendum over de orgaandonatiewet te ondersteunen.
Eerlijk gezegd heb ik wel geaarzeld over de ondertekening van de aanvrage van een referendum door Hart voor Democratie. Het initiatief komt uit dezelfde koker als het vermaledijde Oekraïne-referendum van twee jaar geleden. Daarover zaaiden de initiatiefnemers zelf zoveel twijfel dat ik er niet aan mee heb gedaan. Maar in het geval van de orgaandonatiewet vind ik dat we het verzoek niet moeten beoordelen op de aanvrager maar op het onderwerp van het referendum: een wet die in het parlement en in de samenleving veel discussie heeft opgeleverd. Niet alleen over het doneren van organen, maar ook over de vraag hoe ver de overheid mag ingrijpen in de integriteit en autonomie van de burgers.
Maar eerst even over het raadgevend referendum. Het Oekraïne-referendum was een miskleun. De initiatiefnemers hadden eigenlijk vooral een anti-EU agenda. En internationale verdragen zijn veel te moeilijke onderwerpen voor een keuze tussen voor en tegen. Het referendum over de sleepwet heb ik graag gesteund. Ook geen eenvoudig onderwerp. Maar het effect is wel geweest dat er voor het eerst in de geschiedenis een maatschappelijk debat heeft plaatsgvonden over de ruimte die een geheime dienst krijgt. Los van wat er nu verder met de wet gebeurt vind ik dat uit democratisch oogpunt pure winst.
Het referendum over de orgaandonatiewet is nog interessanter. In het parlement is de goedkeuring buitengewoon moeizaam tot stand gekomen. Nog los van de hele voorgeschiedenis bleek er in de Tweede Kamer een meerderheid van één stem. En als een Kamerlid de trein niet had gemist zat ik hier nu niet dit stukje te tikken. In de Eerste Kamer was er eenzelfde nipte meerderheid voor de wet. Het parlement is verdeeld. Zoveel is duidelijk. Is dat dan niet juist een goede reden om de bevolking om raad te vragen? Waar het om gaat is voor iedereen duidelijk te begrijpen: er moeten meer donoren komen en dus moet de werving worden geïntensiveerd; maar mag je ook de organen gebruiken van mensen die niet reageren op herhaald verzoek om toestemming?
Er zijn vele argumenten te bedenken tegen het raadgevend referendum. Hele principiële en meer praktische. Ik vind dat de praktische bezwaren (opkomstdrempel, referendabele onderwerpen) serieus moeten worden genomen. Principiëel zie ik geen bezwaar tegen een raadgevend referendum als noodrem voor een parlement dat onder zijn glazen stolp tot een besluit komt dat door grote groepen van de bevolking niet wordt begrepen. Dat kan toch moeilijk worden gezien als ondergraving van het systeem van de vertegenwoordigende democratie, waar ik ook aan hecht, voor alle duidelijkheid. Parlementariërs zouden dit soort feedback moeten toejuichen. En zeker in het geval van de orgaandonatiewet, die met zoveel moeite door beide Kamers is aangenomen. Het zou tragisch zijn als het referendum zich niet kan bewijzen in een kwestie die er bij uitstek geschikt voor is.
Kan het niet anders?
De verdeeldheid over de orgaandonatiewet heeft eigenlijk alleen te maken met de registratieprocedure. Wie niets van zich laat horen wordt automatisch donor. Met alle zorgvuldigheden die zijn ingebouwd en de erkenning van de rol van de nabestaanden blijft toch het beeld hangen van een staat die ook zonder toestemming kan beschikken over het lichaam van een burger. Ik vind dat een enge gedachte en vraag me af of zoiets grondwettelijk wel mag. Maar wat ik me vooral afvraag is of de registratie van donoren niet op een andere manier kan plaatsvinden. Post, email, internet, televisiespotjes: het zijn in onze drukke, lawaaiige, overgeïnformeerde maatschappij media met beperkingen in de bereikbaarheid. Zijn alle andere wegen grondig onderzocht? Bij de Burgerlijke Stand zitten mensen, die bij de aanvragen voor vernieuwing van een paspoort of rijbewijs een registratieformulier persoonlijk kunnen uitreiken en je, als je het document komt ophalen, vriendelijk kunnen vragen of je het hebt ingevuld. Het is maar een idee. Zo lang niet alle gewone registratiemogelijkheden zijn onderzocht ben ik tegen het automatisme dat iedereen donor is tenzij men expliciet bezwaar heeft gemaakt. Dat is een procedure die een weerstand oproept rond het hele verschijnsel van orgaandonatie en zo zelfs averechts kan werken.
Reacties (51)
Vrijwel helemaal eens met deze schrijver.
Volgens mij is de nieuwe orgaanwet een heel raar middel om maar de noodzakelijke organen te verkrijgen, want te weinig orgaandonoren op dit moment. Daar moet een andere oplossing voor zijn.
@1: Opkopen in India ?
@2.
Dat gebeurt al, een mensenleven daar vinden veel mensen minder waard dan van een westerling.
Ik ben het niet helemaal eens met dit artikel
Weet de auteur wel zeker dat die alternatieve methodes om potentiële doneren te bereiken inderdaad niet geprobeerd zijn? Mij staat namelijk bij dat dat wel degelijk geprobeerd is. Het is in elk geval niet de eerste keer dat het geopperd wordt.
Ik ben het met de auteur eens dat het onderwerp zich behoorlijk goed leent voor een referendum, maar of er geen andere motieven zijn deze keer betwijfel ik sterk. Ik heb het idee dat er een sterke anti-D66 agenda meespeelt. Het is dé club om je als conservatieve, rechtse herrieschopper tegen af te zetten. Als je ze kan pesten door dit door D66 zo gewenste onderwerp te ondermijnen dan zullen ze dat zeker niet laten.
@4 dan lijkt het mij boeiend te vernemen waarmee u het niet eens bent en waarom. Het doel is toch tot het komen van een discussie en niet het uitwisselen van voors of tegens, waarvoor een referendum weer een passend middel lijkt.
Een voordeel van deze wet is dat het redelijk goed in een ja/nee-vraag is te vangen. Mits enige opkomst, kan je achteraf redelijk goed vaststellen wat ‘het volk’ gewild heeft.
Maar dan nog. Bij iedere toekomstige discussie over vervolgaanpassingen tast het parlement weer volledig in het duister over wat ‘het volk’ daar van zou vinden. En hoelang blijft zo’n uitslag ‘geldig’? Wanneer ‘mag’ je er weer tegenin gaan? Hangt dat af van de marge en de opkomst?
Je denkt dat je om raad vraagt, maar je schept alleen extra verwarring door een niet al te goed gedefinieerde mening aan het debat toe te laten, zonder de mogelijkheid te hebben om die vervolgens nog eens te laten verduidelijken.
“staat die ook zonder toestemming kan beschikken over het lichaam van een burger”
Je bent alleen geen burger meer. Je bent een ex-burger. Want dood.
Blijft over de nabestaanden. Maar wat moeten zij met een lichaam? Een TV, auto of geldelijke erfenis kun je nog aan nabestaanden nalaten, want nog bruikbaar. Tenzij je de nabestaanden organen aan de hoogste bieder wilt laten verkopen, lijkt me een default algemeen hergebruik van organen een prima wet. Een referendum hierover lijkt dan ook bij uitstek geschikt om op de emotionele onderbuik in te spelen. ‘De grote boze overheid is een organen-bodysnatcher!’.
@8:
Dat is wat simpel geredeneerd. Ik ben nu nog wel burger en er wordt mij nu iets gevraagd over iets waar ik een groot belang aan hecht. Dat laat ik me niet zomaar afnemen.
He ja laten we een referendum houden, over organen die bij “een 2e leven” nut hebben en anders worden verbrand of door de wormen e.d. worden opgegeten.
;-)
@9: Maar de vraag gaat over wat te doen met niet-burgers. In die zin wijst #8 je op een onjuistheid in je artikel, die je gebruikt om een bepaald frame te leggen (“de vraag hoe ver de overheid mag ingrijpen in de integriteit en autonomie van de burgers”), waarmee je inderdaad behoorlijk dicht achter de polonaise populisten aanloopt die het nog net iets verder drijven met hun bodysnatchershorror.
@11: Het gaat over de zeggenschap van burgers over wat er met hun lichaam na de dood gebeurt. Je kunt dat een lichaam van een niet-burger noemen, maar dat ontneemt alle grond aan een orgaandonatiewet. Die wet is er en de overheid vraagt mij nu als burger wat ik wil dat er -onder haar gezag!- na mijn dood gebeurt en dat is het onderwerp van het aangevraagde referendum.
@12 Als dat het probleem was, dan had het referendum moeten gaan over een ander aspect, namelijk dat de nabestaanden alsnog een positieve keuze van de stervende kunnen overrulen. Dát is pas een ingreep in de zelfbeschikking.
Het hoofdpunt van de wet gaat er over wat er gebeurt indien iemand helemaal niet “beschikt”: geen keuze maakt. De overheid wil niet dwingen tot donatie, maar tot het maken van keuze omtrent orgaandonatie. En in feite bestond die situatie al. Immers, ook bij een “nee, tenzij” systeem zoals nu nog van kracht is maak je een keuze voor de stervende die die persoon zelf niet gemaakt heeft.
@10 “of door de wormen e.d. worden opgegeten.”
Hetgeen vanuit een biologisch/ecologische optiek ook erg nuttig is omdat dat proces weer aanleiding tot nieuw leven geeft.
Maar dat los van de vraag naar de moreel/ethische kant van de donorwet, die wat mij betreft nogal discutabel is.
@10: De beste manier om de organen goed te houden is de donor nog even kunstmatig in leven houden. Dus op het moment dat die leeggelepeld wordt, is die nog niet helemaal dood.
@14:
Ik heb er geen enkele moeite mee.
Zelf heb ik een probleem:
Mijn losse organen kan ik niet doneren omdat de hele naar het Anatomisch Embryologisch Lab. in Leiden gaat.
@15: Dat is toch echt onjuist.
Het lijkt wel alsof voortbouwend op reactie van André Somers, #13, mensen niet gedwongen willen worden tot keuze donatie wel of niet. Maar wél daarover bij een referendum willen stemmen? Nogal vreemd. En volgens mij daardoor niet nodig.
Het lijkt me dat het nogal moeilijk ligt bij bepaalde bevolkingsgroepen die ook al moeite hebben met abortus en euthanasie. Want moreel ethisch, terwijl de andere kant het over zelfbeschikking heeft, meestal voortkomend uit egoïstisch denken, de grote IK.
Nou als dat zoveel moeite geeft en je je stem moet verheffen vanwege vermeende bodysnatching horror, dat geef je toch gewoon aan dat jouw organen onder geen beding gebruikt moeten worden. Dan ben je klaar.
https://www.donorregister.nl/
@18 voorheen had je de keuze om niet te hoeven kiezen. Met de nieuwe wet wordt in dat geval (niet kiezen) de keuze voor je gemaakt. Dat lijkt mij redelijk haaks op het recht op zelfbeschikking staan.
Je kunt dat referendum dus ook zien als gaand over het recht op zelfbeschikking na de dood van de individu (volgens mij het centrale issue). Lijkt mij een iets grotere strekking hebben dan de donorwet en haar uitvloeiselen.
@19.
Als je niets doet. Wel referendum boos doen, maar niet eventjes invullen dat je het liever niet heb. Dat is toch alle vrijheid.
Gewoon een keuze maken, anders wordt keuze voor jou gemaakt. Het lijkt het leven zelf wel.
@19: “Met de nieuwe wet wordt in dat geval (niet kiezen) de keuze voor je gemaakt.”
#13 wijst er terecht op dat dat ook al het geval is in de huidige wet. Alleen welke keuze voor je gemaakt wordt verandert (tot op zekere hoogte, want uiteindelijk hebben zowel in huidige als nieuwe wet je familieleden de uiteindelijke beschikking over jouw organen als je niet zelf een keuze hebt gemaakt).
@20 kennelijk begrijp je mijn argument niet.
@21 Nee, die strekking heeft de wet niet. De mening van nabestaanden wordt daarin hoogstens gerespecteerd.
Daarnaast lijkt een aantal mensen niet te beseffen wat “doneren” inhoudt. Pre-conditie voor doneren is de positieve wilsbeschikking, immers het betreft “GEVEN”. De huidige wet maakt er feitelijk “NEMEN” van. niet een klein detail, omdat iemand nu een negatieve wilsbeschikking MOET afgeven willen je organen niet gebruikt worden.
Onder de oude regelgeving was de zelfbeschikking beter geregeld.
@5: [ Mij staat namelijk bij dat dat wel degelijk geprobeerd is. ]
Mij staat het tegendeel bij. Nooit geen folder bij de verlenging van rijbewijs of paspoort ontvangen. En zo zijn er nog veel meer mogelijkheden bij de arts, tandarts, ziekenhuis, belastingdienst en talloze andere contacten met de overheid.
Men heeft gewoon nooit erg actief aan ledenwerving gedaan of had er geen geld voor over.
@14: Als je begraven wordt volgens de voorschriften, ligt een lijk ten minste vijftig centimeter diep en zo diep komen de wormen niet.
@23.
Nou bij deze, https://www.donorregister.nl/, voortaan beter opletten! Ik heb al heel lang dat geregeld, en heb niet eens een tv. Toch is de info zelfs tot mij gekomen. Dus niet liegen.
@24.
Het duurt niet lang meer of crematie is de meest gebruikte vorm, dus irrelevant. Dan gaan de organen, eventueel nog bruikbaar, domweg in rook op, of in as dat mooi in urn zit.
@8: [ Maar wat moeten zij met een lichaam? ]
Naar de dood begeleiden, rouwen?
Vergeet niet dat je vaak een warm lichaam met hartslag en ademhaling moet achterlaten en uren later een koud lijk terug krijgt. Je kan het gevoel krijgen dat iemand wordt doodgemaakt.
@25: Nogal simpel om te denken dat het oprichten van een website hetzelfde is als “werving”.
Websites zonder werving worden alleen door toch al geïnteresseerden gevonden.
@2: “omdat iemand nu een negatieve wilsbeschikking MOET afgeven willen je organen niet gebruikt worden”
Dat was eerst, iemand MOET een positieve wilsbeschikking afgeven willen de organen wel gebruikt worden. Zelfde laken een pak, als je niets doorgeeft wordt er een keuze voor je gemaakt.
@27.
Hahaha, dom antwoord, ik werd er op gewezen. Nou help ik jou. Maar goed. Je wilde eerst al niets weten, en nu ben je zelfs ondankbaar.
@25: [ Het duurt niet lang meer of crematie is de meest gebruikte vorm, ]
Dat is het allang, sinds 2003.
[ dus irrelevant. ]
Meer dan 50.000 begrafenissen heden ten dage. 35%. Bij welk aantal/percentage is iets irrelevant?
Dat een lijn dalende is wil ook niet zeggen dat het verdwijnt, in het tempo van de laatste 16 jaar duurt het nog tot 2058 voor de laatste begrafenis zou plaatsvinden. Maar in 2016 vond voor het eerst een minieme stijging plaats. Sommigen denken dat het niet onder de 30% zal zakken.
http://www.uitvaart.org/index/index.php?option=com_content&view=article&id=569:sterftecijfers-en-wijze-van-uitvaart-begraven-of-cremeren&catid=69&Itemid=586
@29: je zou er goed aan doen een paar lesjes marketing te nemen om precies het verschil te begrijpen tussen producten die zichzelf verkopen (nihil) en producten waarvoor geworven moet worden.
Je lijkt bovendien vast te houden aan de misvatting dat ik hulp nodig zou hebben bij het vinden van info over donatie.
Wat? Komt er alweer een referendum? Ik krijg bij dat woord tegenwoordig een misselijk gevoel en vizioenen van Jan Roos. Poetin, bedankt voor het de vernieling inhelpen van onze democratie met je laaghartige KGB-hersenspoelpraktijken.
@30.
Dank je wel hoor, goed uitgezocht. Ten minste toch nog wat nuttigs. Complimenten.
Stond er ook wat bij over orgaandonor, ook niet zeker? Jammer, kan je je weer boos maken, geen info. Hahaha.
@31.
Ik moet niets! Niet gaan zitten janken! Je begon zelf met de onzin dat er niets zou zijn over orgaandonatie etc.
@33: [ dat er niets zou zijn over orgaandonatie etc. ]
Je MOET in ieder geval gaan leren goed lezen of anders toegeven dat je een leugenaar bent.
@24:
Wormen komen wel degelijk zo diep en als zij de vraat/vetering niet verzorgen, verdwijnt de boel wel op een andere manier.
@23: Dat het in uw gemeente niet gebeurt, wil zeggen dat het in de honderden andere gemeentes ook niet gebeurt of getest is?
@0
Je hebt je laten ringeloren. Je noemt nog wel dat het uit dezelfde koker komt als het Oekraiene-referendum, maar dat bezwaar (en dan gaat het niet over de indiener, maar over de motivatie van de indiener) behandel je verder niet. Je kon ook over het Oekraiene-referendum zeggen dat het ‘in principe wel referendabel was’, en dat het ‘ook een eigen discussie behoefde’. Net als dit referendum.
Ik zeg ook dat je je laat ringeloren omdat de argumenten die je brengt typisch van dat soort bangige, slecht geïnformeerde soort argumenten zijn. In de grondwet staat inderdaad iets over de onaantastbaarheid van het lichaam (van de burger). Maar dat houdt op zodra je dood bent, dus grondwettelijk zijn er geen bezwaren. Wettelijk eigenlijk ook niet: in Nederland kennen we alleen wetsartikelen met betrekking tot grafschennis, lijk(en)schennis komt helemaal niet voor. Tussen dat iemand dood gaat en dat hij onder de zoden ligt mag je er veel mee doen.
Wat rest zijn pseudo-/quasijuridische betogen, en aluhoedjesbangmaakverhalen over bodysnatchers. “De term ‘hersendood’ is alleen ingevoerd zodat de overheid je organen kan jatten!” Ja, daarvoor was je dood als iemand zei dat je dood was, dat was zóó veel beter. En dan zijn er nog de hypothethische, schrijnende situaties: iemand die -net 18- overhoop ligt met zijn familie en er nog niet aan toe is gekomen om zijn donorregistratie te regelen komt te overlijden En dat de familie dan kennelijk uit wraak precies het tegenovergestelde doet wat die 18-jarige wil. Maar om je hele wetgeving nou af te laten hangen van een hellend vlak…
In je laatste alinea noem je ook nog hoe de (discussie over de) procedure weerstand opwekt en daardoor averechts werkt, je gebruikt dat als argument om dingen bij het oude te laten. Zou je dat -in een ander recente, maar niet juridische setting- ook zeggen over Zwarte Piet? Of in een historische, wèl juridische setting zeggen over slavernij?
En dan over de motivatie van de indiener. Bij het Oekraiene-referendum was dat: ‘we willen de kont tegen de krib gooien tegen het eerst mogelijke stukje EU-wetgeving!’ Als je denkt dat dit referendum wèl nobele motieven heeft, dan heb je niet opgelet. Dit hele referendum was niet levensvatbaar als de referendumwet referendabel zou zijn. De motivatie is nu gewoon: ‘lekker de kont tegen de krib gooien omdat we ons speeltje kwijt zijn!’ Mocht het referendum doorgang vinden, dan zal een deel van de kiezers (en commentators) dit ook zo opvatten.
Dus misschien had de donorregistratiewet wel een eigen referendum verdiend. Maar dit referendum is dat niet.
@35: Dan moet je wel in een zeer humusrijke grond begraven worden en veelal is het (opgehoogde) humusloze zandgrond.
Dan moet je nog wachten tot de kist verrot is en intussen doen de lichaamsbacteriën al het werk.
https://www.uitvaart.nl/infotheek/artikelen-en-rapporten/verzorging-overledenen/de-fysieke-kant-van-de-dood
@36: Ik heb in meerdere gemeenten gewoond. Ook familie en vrienden wonen in vele andere gemeenten.
Gemeenten zijn ook zelf niet direct belanghebbenden dus waarom die kosten maken? Zoiets moet je landelijk opleggen.
@38:
Die uitvaart-infotheek brengt het “netjes”.
Maar ik/we dwalen wat af van het onderwerp. :-)
Ik houd het min of meer bij #10 en vind dat “GeenStijl referendum” overbodig.
@40: Ja, er zijn maar weinig sites met een “sappige” beschrijving.
Ook geen webcam in een kist gevonden.
Maar de meeste vertellen toch wel dat de zachte lichaamsdelen al na een paar maanden zijn opgegeten door de bacteriën. Tenzij uitzonderlijke omstandigheden zoals balsemen of zéér droge (woestijn-) grond en dergelijke.
@5: over
Dit artikel geeft een mooi overzicht over de hele problematiek.
Daarin lees ik dat de mensen die zich tot nu toe hebben laten registreren geen afspiegeling vormen van de Nederlandse bevolking. Vrouwen zijn vaker donor dan mannen, ouderen vaker dan jongeren. Lager opgeleiden en allochtonen zijn nauwelijks vertegenwoordigd. Ik vermoed dat de wijzen waarop de overheid tot nu toe mensen heeft proberen te bereiken bij de deze laatste groepen niet goed werkt. Dat kan betekenen dat juist mensen uit deze groepen de kans lopen op ‘niet gereageerd=automatisch donor’. Daarbij moet ook gedacht worden aan mensen die aan de rafelrand van de maatschappij terecht zijn gekomen vanwege psychiatrische problemen of anderszins en die het contact met de samenleving helemaal verloren hebben. Ook voor die categorie lijkt me het automatisme van de wet ‘wie zwijgt stemt toe’ niet juist.
@37: ik probeer, zoals gezegd, de aanvrage voor het referendum te beoordelen los van de achtergronden van de aanvrager. Ik zie nu overigens ook geen motieven die deze aanvrage gelijk zouden stellen met die over het associatieverdrag met Oekraïne.
Ik realiseer me wel dat iedereen die het referendum graag wil afschaffen gebaat is bij valse motieven, maar ze zijn nog nergens aangetoond.
Over je stelling dat ik geen rechten meer heb als ik dood ben verwijs ik naar @9:
Ik wil overigens niet dat alles bij het oude blijft, zoals je hebt kunnen lezen. Ik pleit voor een andere manier om mensen over te halen orgaandonor te worden.
Iemand die dood is bestaat niet meer. Wie moet er dan nog toestemming geven afgezien van de nabestaanden? Als iemand te beroerd is om bij leven bezwaar te maken, dan zal het als hij dood is al helemaal geen probleem zijn.
Wat het referendum betreft, als je tegen de wet bent dan lijkt bezwaar maken mij een eenvoudigere handeling dan gaan stemmen. Dan ben je van het gedoe af. En als je voor bent dan hoef je ook niet te gaan stemmen, de wet is er immers al door. Er is dus geen enkele reden om een referendum te houden of om er aan mee te doen. Maar wie wil, die doet maar.
@43.
Nou, we zijn het een keer eens. Veel ophef om niets.
Toen ik 18 werd kreeg ik een brief waarin mij gevraagd werd of ik donor wilde worden. Wat kun je als overheid – naast campagne voeren – nog meer doen dan? Met het uitgeven van een formulier bij de burgerlijke stand bereik je ook nog steeds niet iedereen. Dat de nabestaanden alsnog het laatste woord hebben lijkt mij meer dan voldoende. Blijft over een klein deel van de bevolking dat geen nabestaanden heeft bij overlijden en ook geen keuze heeft gemaakt. Sorry, maar ik vind de gezondheid van levende zieken toch belangrijker.
En ik vind het pure winst dat er nu ook veel nee-kiezers zijn. Dan is dat tenminste duidelijk. Het enige alternatief dat ik kan bedenken is het verplichten van registratie, maar zie niet hoe je dat moet handhaven.
@45: [ Wat kun je als overheid – naast campagne voeren – nog meer doen dan? ]
Nog meer campagne voeren.
Vroeger moesten omroepen leden werven. En daar werd elke gelegenheid voor gebruikt, er ging geen dag voorbij dat je op tv niet tien keer werd gevraagd lid te worden.
Organen doneren is geen populair onderwerp, dus daar moet je nog veel meer je best voor doen en een permanente campagne voor voeren.
@28 “iemand MOET een positieve wilsbeschikking afgeven willen de organen wel gebruikt worden”
… en dat is nu de essentie van “doneren” : de positieve wilsbeschikking om iets te geven. Dát en niets anders.
Ook u besluit autonoom om iets in een collectebus te doen… te doneren dus. Het is niet de regering dan die bepaalt dat er automatisch 25 euro van uw rekening overgemaakt wordt.
In die zin is er geen enkel verschil in de donatie aan de collectant of de organen. Het is de combinatie van vrijwillig en de positeive wilsbeschikking.
Helaas lijken een flink aantal mensen van mening dat een overheid mag bepalen wat er na iemands overlijden met de organen van de overledene mag gebeuren. Dat is volgens mij uitdrukkelijk NIET aan de overheid. Vandaar dat ik deze wet zo abject vind.
@42
Met alle respect, je hebt weinig verstand van de ‘juridische realiteit’, waardoor ook #0 tot stand is gekomen. Als je reageert met ‘voor je stelling dat ik geen rechten meer heb, verwijs ik je naar #9″, dat is wel haast een affront. In #9 zeg je, op de reactie van #8 (Je bent een ex-burger): ‘dat is te simpel geredeneerd’. Nogmaals: weinig verstand van de juridische realiteit. In #9 doe je namelijk geen eens een uitspraak die kijkt naar de juridische kant van een wet (wat de stelling ‘je hebt geen rechten meer’ impliceert), maar kijk je naar de politieke kant van een wet.
De juridische realiteit lijkt ogenschijnlijk veel op de werkelijkheid zoals wij die beleven, maar is een stuk platter. Je kunt het kenmerken als een wetenschappelijk model dat probeert dingen te verklaren, en dat gebruikt wordt om recht te spreken. Binnen een model zijn sommige dingen makkelijk (‘identiteiten’: het is zo, want het is zo), sommige dingen zijn dan weer heel moeilijk omdat je met een beperkt aantal variabelen zoveel mogelijk wil verklaren. Sommige dingen zijn echter simpel, en hoewel Cheradine Zakalwe het a-juridisch zegt (maar in navolging van jouw terminologie in #0), is het volgende het geval. Op het moment dat je overlijdt, houd je op een (natuurlijk) rechtspersoon te zijn. Je hebt geen rechten en plichten meer. Dat is niet ‘simpel geredeneerd’, dat is zo. Daarmee zijn al jouw rechtshandelingen uit het verleden niet meteen nietig (niet bestaand en geacht worden nooit bestaan te hebben), maar jouw lijk heeft geen rechten. Hoogstens hebben anderen rechten en plichten ten aanzien van jouw lijk. Jij bent niet meer iemand die kan bezitten, jij bent dan bezit; van jouw erfgenamen.
Jouw lichaam vervalt, net als jouw bezittingen, aan jouw erfgenamen. De overheid kan daaraan eisen stellen.
Je bent je dus helemaal niet bewust van de juridische kant van de wet, maar dramt door met ‘er wordt mij nu iets gevraagd over iets waar ik een groot belang aan hecht.’. Wat dat ‘iets’ is, is overigens niet geheel duidelijk: je organen, je recht op inspraak in een wet, je donorregistratie…
Om het nog maar even te noemen, op de uitspraak uit jouw #0: ” Ik vind dat een enge gedachte en vraag me af of zoiets grondwettelijk wel mag.” Jij bestaat dan niet meer, de grondwet gaat daar niet over. Het enige artikel dat misschien relevant had kunnen zijn is artikel 11 over onaantastbaarheid van het lichaam. En ook daar staat dat dat ‘behoudens bij of krachtens de wet te stellen beperkingen’ is. Maar voor de duidelijkheid: dat artikel is niet van toepassing want je bent niet meer de ‘een ieder’ uit de grondwet.
Je keuze om de aanvrage los te zien van de aanvrager is een beetje naïef. Zou je dat ook zeggen bij het referendum dat de inwoners van de Krim voorgelegd kregen? En natuurlijk kun je de aanvrage los zien van de aanvrager, maar zelfs voor de evenwichtigheid van #0 had ik informatie en bezwaren ten aanzien van die aanvrager er wel bijgezet. Geenstijl is een bron van desinformatie, en of je zelf hebt bedacht dat de nieuwe donorwet ‘misschien grondwettelijk niet mag’ of dat je dat toch onbewust hebt opgepikt bij de Roze buren, ik weet het niet. (Wat ik wel weet, nogmaals, is dat ook GS zeurt over dat het ‘grondwettelijk niet mag’, en dat je ‘fysieke integriteit, zoals grondwettelijk beschreven geschonden wordt’. Dat is niet waar en typerend voor het gebrek aan verstand aldaar.)
Oh, is dat wel zo?
Eerste link: “GeenStijl kaapt donorwet:”
Tweede link: “Website GeenStijl, die de aanvraag voor de volksraadpleging indiende, ziet graag dat het raadgevend referendum blijft…”
Derde link, nota bene de site van de organisator, GeenPeil zelf:
“Deze kans gaat ook over het redden van het referendum zelf. De drumroll van de democratische inspraak blijft nooit onopgemerkt en roffelt heel lang na in de Haagse Wandelgangen.”
Sorry, Jos, maar je bent een wegkijkert. En laat ik dan ook nog maar even de verdere propagandacampagne van GeenStijl noemen, die volgens het AD ‘geen standpunt inneemt’:
Deze wet heeft geen probleem met de grondwet, mensenrechten of welke andere wet. Dat bezwaar kan dus de deur uit. De aanvrager en de motieven van de aanvrager doen er wèl toe: net zoals het Oekraiene-referendum niet over Oekraiene ging, maar over ‘de EU’, gaat dit referendum niet over donoren, maar over de referendumwet, waarbij ook een paar achterlijke ‘bodysnatcher’-aluhoedjesideen van stal worden gehaald, wat minder te doen heeft met feitelijke accuratesse, maar met complottheorieën over ‘dat de overheid je komt halen!’
En dan nog je eerste punt in #42 over minderheden die kennelijk niet te vermurwen zijn een keuze te maken (raar genoeg veel dezelfde minderheden die ook niet stemmen). Tot op een zekere hoogte: fuck ze. Ze zijn geïnformeerd, ze krijgen volgens de nieuwe wet meerdere brieven thuisgestuurd: ‘kun je nou alsje-alsjeblieft dit formulier invullen’ en als ze dan nog niks doen kunnen hun nabestaanden nog altijd bezwaar maken. Als die mensen geen keuze willen maken, dan is het dus kennelijk hun keuze dat er keuzes over hen gemaakt wordt, over hun rug heen. Geduld en inschikkelijkheid gaan ook maar zover, als zij afzien van hun recht om iets te vinden en te regelen, dan is dat hun probleem. Daarmee verbeuren ze hun recht niet (nogmaals: als je dood bent, heb je geen rechten meer). Het is zoiets als vinden dat als je te beroerd bent om je belastingformulier in te vullen, dat je dan meer geen belasting hoeft te betalen: onzinnig.
Er is een maatschappelijke noodzaak in dezen en de overheid heeft middelen om daarin iets te betekenen. Het krachtigste middel is de wet. Die is nu gebruikt, na decennia discussie, en nadat de wet van 1996 niet het beoogde doel kon bereiken. Nu, Jos, hoeveel jaren moeten er voor jou nog overheen gaan voordat je concludeert: ‘de huidige praktijk werkt niet, dit is de enige manier waarop het zou kunnen werken.’ Of, om op je sentiment te spelen: Hoeveel mensen die wachten op een donor moeten er nog lijden en sterven voordat jij zegt: nu is het genoeg?
@48: [ De aanvrager en de motieven van de aanvrager doen er wèl toe: net zoals het Oekraiene-referendum niet over Oekraiene ging, maar over ‘de EU’, gaat dit referendum niet over donoren, maar over de referendumwet, ]
A hoeveel stemmers weten dat?
B hoeveel stemmers gaan dan anders stemmen dan wanneer ze dat niet wisten?
Geenstijl is niet heel Nederland en veel mensen kunnen en zullen gewoon zelf nadenken. Zelf was ik dit aspect al volkomen vergeten en ik zal ook gaan stemmen alsof het puur over de donorwet gaat.
Als het referendum volwassen had kunnen worden dan waren er op den duur veel minder “gemene” initiatiefnemers geweest, maar onze laffe politici kunnen daar niet op wachten.
@49
Weten wat? Over dit referendum? Waarschijnlijk te weinig om de kwalijkheid van GS te doorzien, te veel om twijfel te zaaien over een uitkomst.
Verkeerde vraag. Hoeveel mensen worden gemotiveerd om te stemmen (en hoeveel voor en hoeveel tegen) wanneer ze dit weten?
Verder: vergelijk het met het lezen van de Telegraaf (of een ander blad dat jij misschien verafschuwt). Van al het nieuws in de wereld, krijg je van de Telegraaf precies dat nieuws op die manier (waarop ze het brengen). Waarom?
Van alle aangenomen wetten die (dus) referendabel kunnen zijn, worden alleen die wetten in een referendum aan de orde gesteld. Waarom die? Het gaat me om het stellen van de vraag, niet zozeer het antwoord. Het gaat om het besef dat ook in de keuzes die jou voorgelegd worden al een impliciete bias ten grondslag kan liggen. Ik hoef alleen aan te tonen dat die bias bestaat. Dat heb ik gedaan: niet alleen heeft Geenstijl een geschiedenis van pollfucken, het heeft ook gewoon bij het Oekraiene-referendum toegegeven dat het dat heeft gedaan om oneigenlijke redenen, en ook nu weer geeft GeenPeil zélf toe dat ze een oneigenlijke reden hebben. Als Bart Nijman nou alleen had proberen de neutraliteit te varen en het standpunt innam: ik ben tegen die wet, maar het niet te laten draaien om de referendumwet zélf, dan was de motivatie oprecht, maar bevooroordeeld geweest. Nu is het precies andersom: Bart Nijman doet het voorkomen alsof hij onbevooroordeeld is, maar het is het hem wel te doen om de referendumwet.
Nee, Geenstijl is niet heel Nederland, dat zal ik ook niet beweren. Maar ik denk dat jij onderschat hoe makkelijk mensen te beïnvloeden zijn, en dat jij overschat ‘hoeveel mensen gewoon zelf kunnen nadenken’. Dat ze het kunnen, betekent nog niet dat ze het doen. En zelfs als ze het doen, betekent nog niet dat ze de kritische vragen stellen die wérkelijk kritisch zijn.
Ik moest hierbij, op een analoge manier, denken aan dit onderzoek: Amerikanen kunnen wel kiezen, en ze kunnen zelfs kiezen wie het beste voor hun groep is. Maar kijk je naar beleid, dan zie je wie er duidelijk het meest profiteert en het minste te lijden heeft onder de verkozen personen van het Amerikaanse volk, en vice versa.
Geenstijl heeft nu al twee keer geprobeerd een overheidsgefinancierde pollfuck te doen, en elk van de twee is op hun eigen manier gefaald. Geenstijl wil de onderwerpen kiezen waarover jij je druk maakt, om vervolgens hun mening over dat onderwerp door te drukken, terwijl Geenstijl ‘officieel’ geen standpunt inneemt, anders dan ‘referenda vinden we belangrijk’.
In zekere zin kun je dat Geenstijl niet eens kwalijk nemen, het is een relblog, het is clickbait in het groot en roze, het is hoe ze geld verdienen. Een referendum over een onderwerp waar jij een referendum over wil hebben: TSJAKKA! Mensen komen deels onvermoed langs op jouw site om zich te ‘verdiepen in het onderwerp en de argumenten’, en ze blijven er voor de fantastische verhalen die je vervolgens ophangt over ‘hoe het echt zit’: EUrabie, cultuurmarxistische volksvermenging en Nederland als bodysnatcherstaat.
@50: [ Maar ik denk dat jij onderschat hoe makkelijk mensen te beïnvloeden zijn, en dat jij overschat ‘hoeveel mensen gewoon zelf kunnen nadenken’. ]
Oh, ik heb geen hoge pet op van de beïnvloedbaarheid van mensen. Ze laten zich nu dus heel makkelijk misleiden door de leugen dat alleen opt out voor voldoende organen kan zorgen. Politiek is te vaak een strijd tussen leugens.
Dat er onvoldoende handtekeningen voor het referendum zijn binnengehaald laat al zien dat de invloed van Geenstijl veel kleiner is (geworden) dan je denkt. En dat hoort bij het gewennen aan de mogelijkheid van een referendum.
Maar ja, onze politici blijven als zich als Galliërs in een dorpje verzetten tegen meer democratie die in de meeste landen om ons heen heel normaal is.