Je zou het een self fulfilling prophecy kunnen noemen: na jaren van Griekse beschuldigingen dat ze andermans culturele erfgoed afhandig proberen te maken, hebben de Macedoniërs besloten zich inderdaad maar afstammelingen van Alexander de Grote te noemen. Ze mogen toch niet in de Navo en de EU, dus waarom zouden ze nog malen om de lange tenen van de zuiderburen?
De uitbarsting van nationalisme, culminerend in de plaatsing van een groot Alexanderbeeld in de hoofdstad Skopje, zou natuurlijk ook iets te maken kunnen hebben met de presidentsverkiezingen van zondag. De bedoeling is dat die met minder schietpartijen verlopen dan de parlementsverkiezingen van vorig jaar. Het etnisch verdeelde land kan wel een identiteit gebruiken die de bevolkingsgroepen (Macedoniërs, Albanezen, Serviërs) overstijgt.
De bevolkingsgroepen zijn ook intern verdeeld. De twee belangrijkste Macedonische partijen kunnen elkaars bloed wel drinken, en hetzelfde geldt voor de twee Albanese. De verwachting is dat de kandidaat van de zittende regeringspartij gaat winnen. De campagne is vreedzaam verlopen en de deur naar de EU staat nog altijd een beetje open.
Het Griekse veto blijft daar echter als een zwaard van Damokles boven hangen. De man die mag proberen de draad te verstevigen, is niet de nieuwe president, maar de machtiger minister-president, Nikola Gruevski. Die is toevallig de kleinzoon van een Griekse verzetsheld, Nikos Gruios – een vingerwijzing dat identiteit op de Balkan een niet alleen heikel maar ook fluïde punt is. Alexander zal nog even met zich moeten laten sollen.
Reacties (9)
Landen met zoveel groepen moet je opsplitsen. Multi-kul werkt niet.
@1
Ook als ze voor het eerst in de geschiedenis op kandidaten uit andere bevolkingsgroepen gaan stemmen? Dat is toch juist een bewijs dat multiculturele samenlevingen werken? (Mits pragmatisch aangepakt en niet te veel policor-gelul)
Als multi-kul niet zou werken dan zou ook Nederland niet bestaan.
En de Verenigde Staten al helemaal niet.
@ 3,
goedkoop argument. Een staat heeft een grotere kans op voortbestaan wanneer haar bevolking homogeen is, dat is een feit. Wanneer je een heterogene bevolking nastreeft is het aan te raden dat de verschillende culturen met elkaar verbonden zijn (taal, geld, geschiedenis, godsdienst). Is dit niet het geval, dan levert dat vele problemen op die anders voorkomen hadden kunnen worden. Met andere woorden, de Nederlandse multi-kul is bestemd te mislukken.
@5,
Zogauw een land homogeen is, zoals jij voorstelt, en het zit (economisch/maatschappelijk) even tegen wordt er net zo makkelijk naar nieuw onderscheid gezocht.
Dan gaat het er opeens om uit welk dorp je komt, welke dialect je spreekt of dat je wel/niet van karnemelk houdt. En begint de opsplitsing van voren af aan.
Mijn complimenten overigens voor “… dat is een feit.”
Pracht argument.
Een homogene staat is meestal een land waar een meerderheid een bepaalde taal spreekt, godsdienst aanhangt of geschiedenis heeft. Minderheden onderdrukken voor de meerderheid.
Natie is overigens een beter woord dan staat.
@1 Hee, dat zei Ratko Mladic ook!
Je kon wel wachten op zoiets. Griekenland ligt Macedonië al zo lang dwars, dat de Macedoniërs ondertussen lak hebben gekregen aan de gevoeligheid van hun zuiderbuur. Is het niet ook een beetje van de gekke dat een ander land mag bepalen hoe jouw land heet?