Nee, dat is juist het tegenovergestelde. Slimmer zou het zijn om huizen te bouwen die dertig jaar meegaan zonder gebreken, en dan van ellende instorten. Veel goedkoper, en dat maakt het stadsplannen wel zo makkelijk. Over 200 jaar wil niemand meer in zo’n kuthuis uit 2007 wonen, en ook niet op die plek, die dan volkomen anders is.
Het ging over het zuinig omgaan met materiaal. Dan is iedere dertig jaar weer nieuw materiaal gebruiken toch wel erg inefficient.
En sinds wanneer zijn grachtenpanden kuthuizen?
#3
richard
Steeph,
In Japan kopen mensen geen huizen, maar de grond. Als je je huis wilt verkopen, dan levert het meer op door het eerst tegen de grond te bulldozeren. Een japanner bouwt in principe zijn eigen huis.
Een japans huis gaat gemiddeld 23 jaar mee, een engels huis 75 jaar.
Het zijn ook van die krakkemikkige houten skeletbouwdingen. Het staat ook vrij snel, in een maand of 2. Een huis kost zo’n 8-10m yen, dat is zo’n 60.000 euro.
Deze huizen hebben bv ook geen centrale verwarming, maar alleen gas/kerosine verwarming in de woonkamer. De woonkamer is trouwens ook de slaapkamer van de ouders. Tocjtige kouwe ongeisoleerde boel hoor.
Het verandert wel met de tijd, tegenwoordig is er veel appartementbouw en dat is natuurlijk beton. (Ziet er niet uit hoor)
De actie van de japanse regering is om af te komen dat een huis na 25 jaar tegen de vlakte gaat, en dat japanners dus in ‘2de hands huizen’ willen wonen. Want dat willen ze ook niet.
#4
Steeph
@richard: Thx, interessante achtergrond informatie. Geeft wat perspectief aan dit punt (voor mij).
Ik ben er ook nog niet over uit. Is het wel efficenter om een huis te bouwen dat 200 jaar staat? Lijkt me dat er veel meer bouwmateriaal en energie voor nodig is, terwijl de constructie latere innovaties in de weg kan staan (die herenhuizen, hoe goed zitten die qua isolatie bv?), of er grote renoveringen nodig zijn (die misschien even veel energie/grondstoffen vergen als een nieuw minder duurzaam huis).
Wat dat betreft zie ik dan meer in die piepschuimhuizen, waarvan ik vermoed dat ze niet zo heel lang meegaan.
#7
Bismarck
En verder (ik vind het toch wel interessant) dat blijkbaar etnische grenzen op taalkundige basis niet zo heel perse samenvallen met ethnische grenzen op genetische basis.
Zie bijvoorbeeld de Sami en de Finnen, die allebij van Finoegrische stam komen (en taalkundig zo’n beetje het dischst bij elkaar liggen). Blijken die Sami donkerharig te zijn en de Finnen juist de blondste rakkers (en rakkerinnetjes) van de wereld!
#8
mescaline
goeiebulle @richard
#9
InvertedPantsMan
Het is stof waar ik me beroepsmatig veel mee bezig houd. Somige mensen bestempelen stenen huizen als duurzaam, omdat ze heel lang mee kunnen gaan en de hoge energiekosten van de bouw dus met veel gebruiksjaren kunnen rechtvaardigen. De praktijk toont echter aan dat in werkelijkheid huizen stteds minder lang aantrekkelijk zijn voor mensen, dwz de wensen van wonening zoekenden veranderen steeds vaker en daar wordt door de markt op gereageerd door verbouwing maar veel vaker nog sloop en herbouw. Een extreem voorbeeld hiervan is het afdanken van de Zwarte Madonna puur om economische redenen. Met het gebouw zelf was weinig mis. Iedereen die zich een beetje in de toekomst verdiept weet dat er veel te veranderen staat en dat de wonigwens dus meeverandert de komende decennia. De ware duurzaamheid van een gebouw is natuurlijk de ratio van het beslag dat het legt op energie en materiaal en de lengte van de gebruiksduur. (Het energiegebruik tijdens de bewoning buiten beschouwing latend. In dit licht ben ik geneigd te stellen dat het tegenwoordig veel meer zin heeft low impact architectuur in te zetten als we uit kunnen gaan van een korte levensduur. (gemiddeld genomen over alle woningen) Een voorbeeld hier van is bijvoorbeeld strobouw.
Reacties (9)
Nee, dat is juist het tegenovergestelde. Slimmer zou het zijn om huizen te bouwen die dertig jaar meegaan zonder gebreken, en dan van ellende instorten. Veel goedkoper, en dat maakt het stadsplannen wel zo makkelijk. Over 200 jaar wil niemand meer in zo’n kuthuis uit 2007 wonen, en ook niet op die plek, die dan volkomen anders is.
Het ging over het zuinig omgaan met materiaal. Dan is iedere dertig jaar weer nieuw materiaal gebruiken toch wel erg inefficient.
En sinds wanneer zijn grachtenpanden kuthuizen?
Steeph,
In Japan kopen mensen geen huizen, maar de grond. Als je je huis wilt verkopen, dan levert het meer op door het eerst tegen de grond te bulldozeren. Een japanner bouwt in principe zijn eigen huis.
Een japans huis gaat gemiddeld 23 jaar mee, een engels huis 75 jaar.
Het zijn ook van die krakkemikkige houten skeletbouwdingen. Het staat ook vrij snel, in een maand of 2. Een huis kost zo’n 8-10m yen, dat is zo’n 60.000 euro.
Deze huizen hebben bv ook geen centrale verwarming, maar alleen gas/kerosine verwarming in de woonkamer. De woonkamer is trouwens ook de slaapkamer van de ouders. Tocjtige kouwe ongeisoleerde boel hoor.
Het verandert wel met de tijd, tegenwoordig is er veel appartementbouw en dat is natuurlijk beton. (Ziet er niet uit hoor)
De actie van de japanse regering is om af te komen dat een huis na 25 jaar tegen de vlakte gaat, en dat japanners dus in ‘2de hands huizen’ willen wonen. Want dat willen ze ook niet.
@richard: Thx, interessante achtergrond informatie. Geeft wat perspectief aan dit punt (voor mij).
Here is an old link, from pre-internet days (2002)
Ik ben er ook nog niet over uit. Is het wel efficenter om een huis te bouwen dat 200 jaar staat? Lijkt me dat er veel meer bouwmateriaal en energie voor nodig is, terwijl de constructie latere innovaties in de weg kan staan (die herenhuizen, hoe goed zitten die qua isolatie bv?), of er grote renoveringen nodig zijn (die misschien even veel energie/grondstoffen vergen als een nieuw minder duurzaam huis).
Wat dat betreft zie ik dan meer in die piepschuimhuizen, waarvan ik vermoed dat ze niet zo heel lang meegaan.
En verder (ik vind het toch wel interessant) dat blijkbaar etnische grenzen op taalkundige basis niet zo heel perse samenvallen met ethnische grenzen op genetische basis.
Zie bijvoorbeeld de Sami en de Finnen, die allebij van Finoegrische stam komen (en taalkundig zo’n beetje het dischst bij elkaar liggen). Blijken die Sami donkerharig te zijn en de Finnen juist de blondste rakkers (en rakkerinnetjes) van de wereld!
goeiebulle @richard
Het is stof waar ik me beroepsmatig veel mee bezig houd. Somige mensen bestempelen stenen huizen als duurzaam, omdat ze heel lang mee kunnen gaan en de hoge energiekosten van de bouw dus met veel gebruiksjaren kunnen rechtvaardigen. De praktijk toont echter aan dat in werkelijkheid huizen stteds minder lang aantrekkelijk zijn voor mensen, dwz de wensen van wonening zoekenden veranderen steeds vaker en daar wordt door de markt op gereageerd door verbouwing maar veel vaker nog sloop en herbouw. Een extreem voorbeeld hiervan is het afdanken van de Zwarte Madonna puur om economische redenen. Met het gebouw zelf was weinig mis. Iedereen die zich een beetje in de toekomst verdiept weet dat er veel te veranderen staat en dat de wonigwens dus meeverandert de komende decennia. De ware duurzaamheid van een gebouw is natuurlijk de ratio van het beslag dat het legt op energie en materiaal en de lengte van de gebruiksduur. (Het energiegebruik tijdens de bewoning buiten beschouwing latend. In dit licht ben ik geneigd te stellen dat het tegenwoordig veel meer zin heeft low impact architectuur in te zetten als we uit kunnen gaan van een korte levensduur. (gemiddeld genomen over alle woningen) Een voorbeeld hier van is bijvoorbeeld strobouw.