GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag, 17 mei, is de Internationale Dag tegen Homofobie. De europarlementariërs Kathalijne Buitenweg en Michael Cashman doen een oproep aan de voorzitter van de Europese Commissie, José Manuel Barroso, om niet te zwichten voor de druk van homofobe politici in sommige nationale hoofdsteden.
Volgend jaar zijn er Europese verkiezingen en treden een nieuw parlement en een nieuwe Europese Commissie aan. Het lijkt erop dat het u niet snel genoeg kan gaan. De ambitie waarmee u begon als Commissievoorzitter is uitgedoofd. Jarenlang heeft u de besluitvorming over een algemene discriminatierichtlijn getraineerd. En nu kondigt u een voorstel aan dat alleen discriminatie op basis van handicap bestrijdt. Voor gelijke behandeling ongeacht etnische afkomst of sekse hebben we al vrij goede wetgeving. Maar subtiel weigert u om homodiscriminatie aan te pakken.
Herinnert u het zich nog? Uw speech voor het voltallige parlement in oktober 2004? Wij hadden een stevige confrontatie achter de rug met beoogd eurocommissaris Buttiglione. Een meerderheid van de parlementariërs had er geen vertrouwen in dat deze man, die homo?s zondig vond, zijn recht van initiatief zou gebruiken om de Europese antidiscriminatiewetgeving te verstevigen. Om het bestaande verbod op discriminatie op de arbeidsmarkt uit te breiden naar de markt voor goederen en diensten, zoals een lening van een bank of het huren van een huis. U probeerde het tij nog te keren. U stond voor ons in Straatsburg, met de hand op het hart, pal voor onze wensen.
Ook u wilde af van de hiërarchie in discriminatiegronden. Want waarom is discriminatie op basis van ras, etniciteit en sekse in meer gevallen verboden dan homodiscriminatie? U roemde uw team als Commissie voor gelijke kansen. U zei dat u een algemene antidiscriminatiewet ging voorstellen die ook discriminatie op grond van seksuele voorkeur zou omvatten.
Het Europees Parlement omarmde die toezegging, maar stuurde de heer Buttiglione terug naar Italië. Met een andere bezetting heeft u daarna onze zegen gekregen. Kennelijk was het een vergissing dat wij u vertrouwden, want u weigert uw belofte na te komen. Meer dan tien keer heeft het parlement u gemaand om met het wetsvoorstel te komen. Altijd was er wel wat. Er moesten impactstudies komen en juridische adviezen. En nu gaat u een richtlijn voorstellen die alleen gehandicapten beter beschermt? Hoe belangrijk dat ook is voor mensen met een handicap, wij denken dat velen van hen het rottige gevoel zullen krijgen dat u hen uitspeelt tegen andere mensen die in het dagelijks leven tegen discriminatie aanlopen.
Uw woordvoerder zei dat we de ?politieke realiteit? maar moesten accepteren. Die van uw gebrek aan moed? U verwacht misschien dat een algemene antidiscriminatierichtlijn zal stuklopen op een veto van onwillige lidstaten? Maar over die horde hoeven we pas later te springen. Zonder voorstel van uw Commissie hoeven de nationale regeringen überhaupt niet met de billen bloot. Dan is het onmogelijk om politieke strijd en overtuigingsarbeid te leveren. U maakt het de homofobe politici in sommige hoofdsteden wel erg makkelijk. Als uw voorgangers bij voorbaat de handdoek in de ring hadden gegooid, dan had Europa nu geen interne markt gehad, geen koplopersrol bij milieubescherming.
Wij geven het niet op. Als u met het aangekondigde magere voorstelletje komt, zullen wij proberen om het te verbeteren. In het Europees Parlement en via nationale regeringen zullen wij ervoor vechten dat ook homodiscriminatie strenger wordt aangepakt, evenals discriminatie op grond van leeftijd en geloof. Want burgers mogen verwachten dat politici zich aan hun beloften houden.