Vandaag is de laatste dag van de Top 2000 en de Snob 2000. In de Snob 2000 staat voor het eerst een nummer van dEUS op 1, ‘Instant Street’, volgens wiki een ‘underground’ hit. Ik zal wel een barbaar zijn maar ik kende het niet, en ik vind het – op de laatste minuut na – ook niet zo bijzonder, eigenlijk. Doe mij dan maar die rockopera uit die andere lijst. Misschien is het tijd voor een bekentenis: de meeste nummers in de Snob 2000 zijn óók niet echt mijn smaak, en dat maakt mij vast totaal ongeschikt als commentator, maar goed. Wie weet stem ik volgend jaar mee voor de lijst.
Maar er staat genoeg moois in, zoals het nummer ‘Only Shallow’ (plek 108) van My Bloody Valentine, de pioniers van de shoegaze. Hun album Loveless (1991) is ook prima muziek om het nieuwe jaar mee in te gaan, voor iedereen die de sterke neiging voelt om te midden van alle herrie en ruis mompelend naar de grond te staren. Cheers!
Reacties (9)
Ik vind die lijst ook helemaal niet zo “snob”. Ik vraag me ook van verscheidene bands af waarom mensen daar nou op stemmen? Waarom stem je b.v. op een band die ook allang in de top 2000 staat, en in alle andere top-weet-ik-veels. Dat is toch niet snob?
Verder vind ik de lijst vooral ook weer heel erg eenzijdig. Het is vooral weer gitaargeorienteerd.
Boeiend of de lijst wel snob genoeg is. De snob lijst is vooral interessant om nieuwe muziek te leren kennen, soms van top2000 bands ja. Die top 2000 nummers ken ik onderhand wel.
Ik geef toe dat het gitaargehalte wel hoog is. Heb ik dan weer het geluk dat dat mijn straatje is :-)
Het is altijd beter dan de vergelijkbare lijst bij ‘jongerenzender’ Stubru. De jongste twee artiesten in die top tien zijn al jaren dood.
https://stubru.be/stem/detijdloze/lijst
Eens met #0 en #1 – ik ben wel van de gitaarherrie, maar vind de snob niet per se beter dan de top – beide genoeg mooie liedjes, maar ook genoeg saaie meuk.
Leuk liedje dit trouwens.
Laat ik nog maar eens een open deur intrappen. Het zijn generatie-lijstjes. De Top 2000 wordt gedomineerd door de smaak van de babyboomers. Natuurlijk komt niet alles in die lijst uit de jaren ’60 en ’70, maar de meeste recentere nummers gebruiken wel hetzelfde – hoe heet het? – muzikale idioom. De Snob 2000 is de muziek van de generatie die opgroeide met punk, new wave, grunge, indie. En met Sargasso iets later in hun leven.
Daarna kwam de generatie van de hiphop. Die zouden ook best hun eigen lijstje kunnen beginnen. De Hop 2000, misschien? Al is die naam wel erg sturend. Want er was meer dan hiphop alleen.
Generatielijstjes, ouderen, jongeren, het wordt pas vervelend als je een heleboel (gelukkig wel een paar…) namen van eindejaarslijstjes niet kent.
Trip Shrubb – Dat Luit Van Freverts Hoff
Abul Mogard – Black Dust
Divide And Dissolve – Oblique
Lingua Ignota – Pennsylvania Furnace
Richard Skelton – Nectar Of The Fifth
Godspeed You! Black Emperor – “GOVERNMENT CAME” (9980.0kHz 3617.1kHz 4521.0 kHz)
Mia Zabelka & Icostech – Circadian Disrupt | Revisiting Narcolepsy (feat. Joshua Trinidad)
Microcorps – XEM feat. Gazelle Twin
Helm – Repellent
My Disco – Irreversible
Stigma – Listening Now
Margenrot – Nazani
Emeka Ogboh – Danfo Mellow
Nonexistent – Untitled 3 (Auburn Vacuum)
Tape Loop Orchestra – Disappearing
Machinefabriek – Sister
Ik ben al zover heen dat het me niet eens meer stoort dat ik bijna niks uit die lijstjes ken.
Zou het tijd worden om geraniums te gaan kopen?
En nog meer te ontdekken muziek
https://www.gonzocircus.com/het-beste-van-2021-de-geluidsarchitect/
Ik ben dan wel 60+, toch heb ik dit jaar meer naar de Tijdloze van StuBru geluisterd. Iets meer avontuur dan de Top 2000. Meer goede nummers uit de back-catalogue van grote artiesten en veel jong aanstormend talent als Sam Fender en The War On Drugs.
Ik vraag me eerlijk gezegd ook af, hoe lang de formule van de Top 2000 nog werkt. De Top 2000 is eigenlijk een ontkenning van wat popmuziek nu juist zo boeiend maakt; Opwinding en verwondering over de voortdurende vernieuwing van muziek door opeenvolgende generaties in een steeds veranderende cultuur.