LSD mag dan een van de minst gevaarlijke drugs zijn qua directe effecten, voor buitenstaanders is het ook een van de vervelendste drugs. Niet omdat LSD-gebruikers agressief worden of massaal in psychoses terechtkomen, maar omdat ze de onhebbelijke gewoonte hebben om door te blijven gaan hoe fantastisch LSD wel niet is en hoe interconnected de hele wereld is. De oplossing die LSD-gebruikers daarvoor hebben is eenvoudig: iedereen zou LSD moeten doen. Owkee.
You know I really think this a funny thing, [..] the people that I know that have taken acid; we can look out at the other people that haven’t and they can tell us we’re crazy – and we can say “Well you haven’t seen anything yet.”
Reacties (12)
Gronk heb jij enige ervaring met LSD? Ik wel en het is inderdaad fantastisch maar het laatste wat ik iedereen zou adviseren is om het ook te doen; daarvoor moet je toch stevig in je schoenen staan en een goed besef hebben van wat realiteit is en wat niet anders wordt een trip mogelijk zeer onaangenaam.
Niet met LSD, wel met aanverwante psychedelica. Maar voor mensen die zoiets de eerste keer doen zou ik zeggen ‘klein beginnen’, dus niet meteen alle postzegels in een keer opeten. Ten eerste omdat het veel leuker is om de effecten van psychedelica beetje bij beetje te leren kennen, ten tweede omdat je op lagere dosis nog redelijk ‘nuchter’ bent en het bewuster kunt ervaren, terwijl je op hogere doses in een redelijke maelstrom komt.
Maar dat besef krijg je nou net met psychedelica ;-). Maar toen ik eenmaal doorkreeg dat trips letterlijk ‘conscious dreams’ zijn was de lol er wel voor de helft af — want dat kon ik ’s nachts iedere nacht al doen. Maar de dansende chocoladelettervisuals in loopende tunnels met zelfgegenereerde kraftwerkaudio krijg je daar dan weer niet bij.
1) denk niet aan recursiviteit/loops
2) denk niet aan roze olifanten
3) stuur niets
4) zie 1)
@2: Duidelijk geen ervaring :o) Met aanverwante psychedelica ga je leuk trippen, met LSD ben je god. Bijvoorbeeld ik kon met een goede vriend communiceren zonder ook maar één woord te zeggen en we wisten beiden precies wat de ander bedoelde. In je hoofd zie je echt alles, je begrijpt echt alles, je verzint de meest waanzinnige theorieën, je kijkt dwars door alles en iedereen heen. Heb ook geen verschil gemerkt tussen 1 en meerdere postzegels; het werkt of het werkt niet.
Als je op een bankje zit en er rijd een auto langs terwijl je zelf het gevoel hebt dat die dwars door je heen rijdt is het toch handig te weten wat de realiteit is, als je een dansend meisje in een slang ziet veranderen die voor jou staat te kronkelen ook. Ik heb er 2 mensen goed fout op zien gaan die ik met flink praten daar weer uit heb weten te krijgen.
LSD kan je sturen door van omgeving te veranderen; wordt het te heftig dan ga je naar een andere ruimte maar je moet vooral je eigen ding doen en je niet laten sturen door een ander; juist dan gaat het fout.
Van een psycholoog waar ik les van had ooit begrepen dat je jezelf voor gebruik het beste kan laten testen om te kijken of jouw psyche wel in staat is het te trekken.
@3
Nu ben ik nieuwsgierig naar de criteria. Care to share?
@4: Een goed besef hebben van wat realiteit is en wat niet maar daar is niet uitvoerig op ingegaan. Werd binnen de psychiatrie alleen in 1 centrum gebruikt om mensen met een concentratiekampsyndroom te helpen.
Effecten zijn goed te zien in deze film:
With one man climbing a tree to feed the birds.
Tegenwoordig is Ayahuasca helemaal hip. Ook een van de psychedelica. Ik heb het een paar keer gebruikt en ik ben wel enthousiast. Omgeving is belangrijk met een veilige setting.
Links heeft de psychedelica ook ontdekt :) : https://www.vox.com/2018/10/17/17952996/meditation-psychedelics-buddhism-philosophy-tribalism-oneness
Overdreven natuurlijk. Misschien is lsd niet voor jou. Maar hoe weet je het door niet te proberen? Eet die psychedelica!
En gronk.. alsjeblieft zeg.. ’toen ik door dat het dit of dat was’. Niemand weet precies wat er gebeurd. Er is onderzoek nodig. Meer mensen die gebruiken. Ontdekken. Ik noem DNA? De mannen van Facebook en Google? Zucht..
Hoewel er eigenlijk maar 1 middel is dat écht onderzocht moeten worden op haar surrealistische uitwerking in het brein en dat is DMT.
Rook het, vlieg, ontdek en laat het universum je verrassen
@5:
Jammer is dat want een goed besef van de realiteit hebben klinkt leuk, maar wat is dat dan eigenlijk?
LSD is een leuke drug die ik altijd afraad want gevaarlijk. Diegenen die werkelijk nieuwsgierig zijn gaan zich aan mijn mening niks gelegen laten liggen en de party-heads die wel eens wat anders willen proberen schrik je al snel genoeg af als je gewoon wat scenario’s van een bad trip schetst en hoe sommige mensen daar nooit meer uit komen.
@8: Zoals ik in 1 ook al schreef zou ik het ook echt iedereen niet aanraden; je moet stevig in je schoenen staan.
Over een bad trip is goede documentatie te vinden zelfs op den wiki:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bad_trip
De laatste keer dat ik LSD heb gebruikt (ruim 30 jaar geleden) bleef dat goedje 3 dagen werken; de eerste 2 dagen waren leuk, de derde dag begin je je toch een beetje zorgen te maken. Maar kan goed relativeren en zit over het algemeen goed in mijn vel, heb die ongeveer 10 keer dat ik het heb gedaan dan ook nooit problemen gehad.
Mensen die wel problemen krijgen hebben vaak al psychische problemen, dan kan LSD behoorlijk confronterend zijn en je moet goed blijven (suiker) eten maar dat geld ook voor bijvoorbeeld wiet en MDMA. Van een te lage suikerspiegel kan je je behoorlijk bedonderd voelen en daardoor gaan denken dat je dood ga.
@2/@9: Het typische van pyschedelische phenethylamines/amfetamines, tryptamines en LSD is dat bij visuele/audio-hallucinaties het onderscheid tussen ‘hallucinatie’ en ‘realiteit’ meestal wel duidelijk blijft, in tegenstelling tot deliriants zoals datura / alkoloiden in de lijn van scopolamine, atropine etc, waarbij je serieus denkt dat je een half uur tegen een familielid hebt zitten praten terwijl het de tafel was.
Zelf had ik daar nooit moeite mee; ‘smeltende’ discotheekverlichting? Drugeffect. Bewegende fractalkubus in m’n schoot? Drugeffect. Opeens in een tropisch oerwoud staan in een discotheek? Drugeffect. Dat de weg opeens een halve meter op en neer gaat en de huizen aan de straatkant als een malle vervormen en gezichten hebben? Kwaliteitsspul.
Het risico van psychedelica zit ‘m wat mij betreft niet in dat je hallucinaties niet van echt kunt onderscheiden, maar eerder dat ’t -onder andere- ook met je temporele centrum loopt te fucken. Wat wij zien als ‘werkelijkheid’ is niet statisch, maar wordt continu door je hersenen bijgewerkt, en soms ook retroactief aangepast.
Neem bijvoorbeeld het verschijnsel dat je ‘wat zeg je?’ zegt en net op dat moment begrijpt wat iemand zei terwijl je voorheen ‘whargarblrabarber’ hoorde.
Psychedelica zorgen ervoor dat je ‘dieper in de box’ kunt kijken van je eigen brein, terwijl het bezig is. Met visuele/audio-effecten is dat best aardig. Maar als ’t met je tijdsperceptie loopt te fucken, kan dat ervoor zorgen dat je opeens een digitale klok even achteruit ziet lopen. Of dat je iets twee keer, drie keer ziet gebeuren. Gooi daaroverheen dat je brein altijd verklaringen zoekt en opeens kan zoiets stukken minder tof zijn.
Wat mij wel stoorde aan psychedlica is dat het op de lange termijn ook aan m’n oorzaak-gevolg logica zat te frutten. En daar kun je wel een beetje mal van worden. Heb dat eens proberen uit te leggen aan een (qua trips stevig doorgewinterde) vriend, en net op dat moment reed er in de achtergrond een hinderlijk knetterend brommertje langs. ‘DAT! Dat je synchroniteitsgaten krijgt!’. Hij lachen, en bevestigen. Want inderdaad, dat soort dingen herkende-ie wel.
Ik zie dat soort effecten — en bad trips die lang na-ijlen — niet als een teken van ‘onderliggende psychische problemeń’, maar eerder als de tennisarm of de runners knee van psychedelica. Gegegen voldoende trips, ga je vanzelf een keer tegen een mentale blessure of slijtage oplopen.
Desondanks zou ik het iedereen aanraden, om eens een keer mee te maken hoe het is om de kleurverzadiging van je visuele systeem op +20 te zetten. Of dat je achtertuintje opeens kilometers diep is.
@6: Ik ben toch wel een beetje verrast dat je een paar ayahuasca-sessies hebt gedaan. Dat zijn toch niet bepaald lichte ervaringen.
Qua links/rechts heb ik het idee dat ‘liberals’/progressieven minder moeite hebben met drugs (d66 zat in ieder gaval vroeger bv. veel meer op de volksgezondheid/vws-lijn: het gebeurt toch wel, dus zorg dat druggebruik veilig is door drugstesten zo makkelijk mogelijk te maken). Bij de linksconservatieve SP hoef je niet aan te komen met vrije verkoop van paddo’s ed. Daar moeten ze helemaal niets van hebben.
En wbt linkse drugswalhalla’s: van een hippie-zweed van mijn leeftijd heb ik begrepen dat de zweedse overheid er geen probleem had om op een rave (waar iedereen kneiterhigh was van de acid) binnen te vallen met politie en drugshonden, en iedereen met een beetje verwijdde pupillen af te voeren naar het politiebureau waar een arts bloed afnam om dat te analyzeren of ze onder invloed waren….
@10: Herkenbaar maar geinig; bij visuele effecten denk jij wel drugeffect, bij cognitieve effecten kennelijk niet, dan denk ik ook; ha leuk drugseffect.
In de psychiatrie ooit een volwassen man door de gang zien kruipen die aangevallen werd door hordes kabouters, ik heb nog nooit iemand zo doodsbang gezien. Door medicatie zie je het klinisch beeld van een psychose vrijwel nooit meer maar zoiets maakt echt indruk.
In de psychiatrie heet dat niet het onderscheid tussen ‘hallucinatie’ en ‘realiteit’ maar het wegvallen van het referentiekader; als je niet meer weet wat een glas is en wat een granaat is kan elk glas een bom zijn en andersom.
Dat kan je trouwens bij iedereen opwekken; als iemand 3 dagen lang geen enkele prikkel krijgt begint iedereen te hallucineren; eerste symptoom: het wegvallen van elk gevoel van tijd.
Ik heb nog nooit gehoord van mentale blessure of slijtage door LSD gebruik of je moet met mentale blessure bedoelen de mogelijke reactie op een negatieve ervaring zoals dat blauwtje dat je oploopt waardoor je voortaan toch iets voorzichtiger bent. Bad trips zijn vrijwel altijd het gevolg van geen onderscheid kunnen maken tussen een hallucinatie en realiteit.