Ah, die goede oude tijd, toen je een bandje leerde kennen doordat iemand je een bandje (dus: een cassettetape, voor de jongeren onder ons, dit) gaf. Zo maakte ik ooit kennis met Helloween, in hun absolute topperiode, ten tijde van de twee Keeper of the Seven Keys albums.
Het is een blauwdruk voor wat later (voornamelijk Duitse) powermetal gaat worden: epische, lange en bij vlagen briljante nummers, zoals het pareltje dat u hier kunt luisteren. Afgewisseld met (soms wel erg blije) meezingers. Een prima combinatie.
Reacties (2)
Michael Kiske, wat een zanger. En ook nu nog, decennia later, is zijn stem nog fenomenaal (nu hij weer samen met Helloween optreedt, met de huidige zanger erbij. Kiske is die kale): https://www.youtube.com/watch?v=VAVeG4KS0JM
Na zijn vertrek bij Helloween ben ik de band eigenlijk vergeten, ik kon niet veel met het stemgeluid van zijn opvolger.
@1 Ja, die tour was ik heel graag heen geweest, kwam helaas niet uit. En Helloween heeft na Keeper deel 1 & 2 gewoon wat minder boeiend werk uitgebracht, begon m.i. met het vertrek van Kai Hansen.