De eeuwige jeugd, wie droomt daar niet van? Maar zou het eeuwige leven echt wel zo’n zegen zijn? Meer dan één zanger vroeg zich dat af (ik denk natuurlijk aan Freddy Mercury en de soundtrack die hij met Queen schreef voor die B-film over een onsterfelijke buitenaardse ziel verstopt in het lichaam van een Schotse Highlander).
Hartwig Schierbaum, artiestennaam ‘Marian Gold’ – de zanger van Alphaville, dat hierboven wordt gecovered – is er in ieder geval niet jonger op geworden. Als pafferige zestiger, de grijze haren verscholen onder een dikke laag zwarte verf, hijst hij zich nog altijd op podia om zijn beste keelklanken ten gehore te brengen.
Maar al maakt hij nieuwe platen, men wil natuurlijk vooral zijn drie greatest hits horen. En tenzij je Boudewijn de Groot of Frank Boeijen heet en jezelf ziet als kleinkunstenaar, geef je het publiek als slimme performer natuurlijk waar het voor komt.
Vooral in Rusland schijnt Schierbaum populair te zijn. Wat dan weer merkwaardig is, want al heeft deze player zes kinderen bij vier verschillende vrouwen verwekt, dat hele Alphaville was natuurlijk nog gayer dan evenzoveel foute Eurovisiesongfestivalbands.
Affijn, jaren tachtig jeugdsentiment. Voelt u zich ook in enen zo oud?
Reacties (1)
“Maar al maakt hij nieuwe platen, men wil natuurlijk vooral zijn drie greatest hits horen. En tenzij je Boudewijn de Groot of Frank Boeijen heet en jezelf ziet als kleinkunstenaar, geef je het publiek als slimme performer natuurlijk waar het voor komt.”
Gelukkig brengt hij toch ook zijn nieuwere werk ten gehore, want dat is het aanhoren net zo goed waard.