Als je een keer begint met drugs, heb je meer nodig. Zeggen ze. Maar dat hangt natuurlijk van de drug af. We gaan nog even door met drugs in de Closing Time.
Het origineel van Drug me, van de Dead Kennedys is ook heel mooi, maar de cover-versie van Sepultura (toen ze nog goed waren) vind ik toch net wat beter.
Reacties (5)
Kan iemand me even melden onder invloed van welke drug ik dit soort muziek ga maken? Dan blijf ik eraf.
Kom, de laatste albums van Sepultura zijn geweldig! De eerste met Green waren wennen, en hoorde je een band die op zoek was naar een nieuw geluid, maar vanaf Dante XXI viel het op z’n plaats en brengen ze het ene na het andere geweldige album uit.
@1 Als ik de tekst zo bekijk krijg ik de indruk dat je juist GEEN drugs moet gebruiken om deze muziek te maken. Kijk maar wat je doet met deze informatie =D
@2 Fair enough. Ik ben grotendeels afgehaakt na Chaos AD, die toch wel al minder was dan Beneath en Arise, maar Dante XXI heb ik nog gekocht uit nieuwsgierigheid en dat was idd best een prima album. Maar Roots was dik poenie, zoals dat tegenwoordig blijkbaar heet, en live vind ik het nog steeds doodzonde dat er nog steeds maar 1 gitarist is; dat doet echt geen recht aan het oude werk (en de stem van Green is ook niet overal even geschikt voor).
Maar: heb je nog suggesties van nummers / platen die ik MOET luisteren, van na Dante XXI?
Losse nummers kan ik je niet aanraden (ik luister heel ouderwets nog hele albums en geen losse nummers), maar het album A-Lex uit 2009 luister ik geregeld met veel plezier. Erg goede thrash.
Live is het inderdaad jammer dat er nog maar 1 gitarist is, en Green speelde ooit ritmegitaar maar stopte omdat hij zich wilde focussen op zang, jammer dat er geen (live)gitarist voor in de plaats kwam.
@4 Ik check ‘em uit, dank! En goede gewoonte, hele albums luisteren. Voegt m.i. vaak toch wat extra’s toe.