Gezien de overmatige aanwezigheid van harige mannen in mijn Closing Times ben ik nu even in de zangeressen gedoken. Noem het een thema, ik vind een beetje houvast altijd wel lekker voor de inspiratie. Een vrouw die zeker niet mag ontbreken is Donna Summer. Veel meer dan haar grote hits ken ik eigenlijk niet van haar, maar dat zijn ook niet voor niets grote hits natuurlijk. Sowieso een prachtige stem met een groot bereik.
Ze maakte veel sexy disconummers, maar State of Independence is onvervalste gospel. En hoewel ik totaal niet religieus ben, is dit wat mij betreft haar beste nummer ooit. Overigens is het een cover van de symphonic-rock-helden Jon&Vangelis (wist ik ook niet, zo leer je nog eens wat). Deze uitvoering met een groot orkest, op Night of The Proms 2005, onderstreept wat een rijk nummer het is. Prachtig!
Reacties (13)
Donna is lekker, origineel klinkt toch een stuk beter, als 15 jarige echt grijs gedraaid
deze ook:
Hartelijk dank voor het onder de aandacht brengen van deze wonderbaarlijke dame, Karin. In dat „State of Independece” hoor ik altijd „ze komme niet, ze komme wel”. Maar dat is kennelijk mijn Hollandse geest die stoïcijns alleen hoort wat hij horen wil. Volgens de lyrics is het „shablamidi, shablamida”. En ik ben (in zéér beperkte mate) gek op gospel. Het mysterieuze wat er in doorklinkt fascineert mij dan weer en daar zijn zwarten dan weer beter in dan ik als Hollandse bleekscheet. Wat volgens mij bewijst dat zwarten dichter bij de natuur verkeren dan blanken. (Oei, wat een generalisaties weer, schaam schaam)
https://www.youtube.com/watch?v=z1Abfmg3k7g
Hier ontmoet Nederlandse horkerigheid Donna Summer (lang leve de VPRO). Tijdloze televisie zoals ze die tegenwoordig niet meer maken. Wat betekent dat zelfs tijdloos maar tijdelijk is;-) Oh ja en lang leve de anarchie!
@2: “ze komme niet, ze komme wel”, Mama appelsap?
https://entoen.tv/leukste-mama-appelsap/
@3
Ik heb het soms al met Nederlandse teksten:
https://www.youtube.com/watch?v=hz8jiiBrcZs
Met dat vreemde accent van hem verstond ik aanvankelijk niet „Maar in de kleur van je hart” maar „Maar in de kleur van je haar”. Dan is de tekst een beetje onbegrijpelijk;-)
Soms is het hilarisch: http://www.kissthisguy.com/ (Er zijn meer van die sites)
@2: Hier komt de mosterd vandaan.
Gelet op het weelderige kapsel van Donna, denk ik toch dat voor Karin het thema ‘harig’ wel eens een blijvertje kan zijn.?
Misheard lyrics is de officiële term voor dit verschijnsel. Er is altijd iemand bezig om orde te scheppen in ons hoofd. Totdat je Donna Summer heet en Sjef van Oekel tegenkomt natuurlijk.
Blijf ik nog even hangen in dit stukje vreemde tekst:
Huh? The flame of Oroladian? Wie is dat nou weer? Het schijnt Griekse wortels te hebben, oro voor berg en ladi voor olijf. Olijfberg? Bergrede? Het schijnt in ieder geval de essentie van het woord te zijn die naar onafhankelijkheid voert.
En daar luistert een mens dan al weer 40 jaar naar.
@1: Van I Feel Love word ik ook altijd erg blij inderdaad…komt mij altijd een beetje voor als het eerste house-nummer ever, maar dat zal wel onzin zijn.
@2: Haha ja arme Donna. Wel hilarische tv inderdaad.
En met gospel* is nix mis hoor, komt veel vaker voor dan je in 1e instantie doorhebt. Luister maar naar Lenny Kravitz of Prince. Ben zelf ook best wel gecharmeerd van The Lighthouse Family, gaat over nix anders dan God, maar het blijft toch lekkere luistermuziek. Die zijn inderdaad allemaal donker. Maar ook mijn helden George Michael en Queen kunnen er wat van. Vergeet niet dat het overgrote deel van de mensheid in reli-omgeving opgroeit en ook later gelovig blijft.
*Afhankelijk van je definitie van gospel natuurlijk. Ik vind alles wat over God gaat in die categorie vallen en niet alleen wat in de vnl. zwarte kerken wordt gezongen.
@5: Proest! Je zou wel eens gelijk kunnen hebben…alhoewel voor morgen weer een heel andere dame op het programma staat.
Maak uw al dan niet harige borst maar nat heren…ahum, daar krijg ik dan vast wel weer andere dubbelzinnigheden over te verduren, gezien de begeleidende text haha… Ach, na het thema harig is het thema nat misschien ook wel een logisch vervolg.
Maar ik heb nog wel een dame met buitengewoon weelderig kapsel in de stal (niet die van morgen), waar ik nu maar eens een leuk nummertje van ga opzoeken. Ik denk dat het weer een cover gaat worden, niet omdat ze zelf nix te melden heeft of omdat het origineel niet goed is, maar gewoon omdat ik het een erg toffe uitvoering vind. Maar wie weet, we gaan het zien. Ze heeft ook een prachtig nummer over een rivier hahaha….
@7: I feel love wordt gezien als de eerste electronic dance music en daarmee ook als het eerste begin van house:
https://en.wikipedia.org/wiki/I_Feel_Love
Als I Feel Love speelt, constateer ik altijd een verhoogde neiging mijn teerbeminde te bespringen, maar de praktijk is gek genoeg dat we dan vrijwel altijd voor of na de maaltijd met messen en hete pannen of vaatwasborstels in de weer zijn…
@11: Hahaha…je kunt het gas gewoon uitzetten en de messen neerleggen hoor! Behoudens kroost is er werkelijk geen enkele reden om het bespringen van je beminde uit te stellen. Nou ja, jicht misschien. Of chagrijn van de betreffende beminde. Maar dat zou bij het horen van Donna’s heerlijke gekweel op de tonen van Giorgio als sneeuw voor de zon moeten verdwijnen.
Goh, had ik nog bijna de hit der hits gemist. Soi is toch wel het summum van jeugdherinneringen. Maar @1, volgens mij was het origineel een versie van 6 minuten oid: https://youtu.be/3XcKN0XbCbU