En dan krijgt ergens iemand op Sargasso lucht van de nieuwste (min of meer dan) buzz op muziekgebied. En daar moet dan natuurlijk over geblogd worden. De artieste heet Miso Extra en Wikipedia zegt het volgende over haar. O nee, dat was het punt juist. Miso Extra is nogal obscuur. En nieuw. En google dus weet niet zo goed raad met haar. En dus heeft ze ook nog geen wiki. Dus zet Sargasso, genuanceerd en objectief, maar toch kritisch, als ze zijn, er niet de jongste, hipste, vrouwelijkste hiphopmuziekredacteur (m/v/x) op, maar een oudere, witte, liefhebber van Americana
De Engelse (vader), Japanse, (moeder) rapper, zangeres en producer Miso Extra, kende ik voor ik dit stukje tikje nog niet. Ik had nog nooit van haar gehoord. En ik kende haar muziek ook niet. En nu ken ik nog maar één youtube-video van haar, 1013 – en die valt me niet tegen. Ik vind ‘m eigenlijk wel aardig, toegankelijk. Ik hoor een combinatie van accordeon en hiphop. En dat is erg origineel. Met een lekker ritme. Een stuwende drive. Met Japanse zang, die verderop overgaat in het Engels. En dat is dus ook wie Miso Extra is.