Sebastian Piñera is de gloednieuwe president van Chili. Het is de eerste keer sinds dictator Augusto Pinochet in 1990 aan de kant geschoven werd dat het rechtse kamp het land mag gaan regeren. Groot zullen de verschuivingen in het beleid niet zijn: Piñera heeft beloofd vast te houden aan een fors deel van het sociale beleid van zijn populaire voorganger Michele Bachelet, die haar maximale termijn erop had zitten.
Het is dan ook niet zozeer rechts dat gewonnen heeft als wel links dat verloor. Omdat Bachelet constitutioneel zich niet meer verkiesbaar mocht stellen, schoof de linkse coalitie ‘Concertation’ Eduardo Frei naar voren, die eerder al zes jaar president was. Dat leverde veel gemor in eigen kring op, met dissidenten die een eigen kandidaat naar voren schoven. Toen het nog tussen Frei en Piñera ging, sloot het linkse front zich, maar toen was het te laat.
Piñera is een miljardair die zijn landgenoten rappe economische groei beloofd heeft. Hij strijdt echter tegen de bijnaam de Berlusconi van de Andes. Frei heeft geprobeerd Piñera belangenverstrengeling aan te wrijven, vooral wegens diens mediabedrijven, maar het heeft er toch de schijn van dat de nieuwe president eerder vergeleken moet worden met Michael Bloomberg, de multi-miljardair die burgemeester van New York is.
De vraag is natuurlijk in hoeverre Piñera een trend gaat zetten in Latijns-Amerika. Het gematigd linkse blok in Chili liet zien hoe je sociaal beleid en een stabiele economie kunt verenigen. Nu schuift het verder naar rechts. In Brazilië, dat dezelfde lijn als Chili volgt, zijn deze verkiezing op de voet gevolgd, met het oog op de eigen verkiezingen in het najaar, als zich een vergelijkbare strijd tussen gematigd links en rechts zal afspelen.
Reacties (5)
Volgens BBC World vanmorgen is Piñera eerder een liberaal dan een conservatief.
En Frei is nu juist van oorsprong een conservatief, die naar ‘links’ is geschoven en christendemocraat is geworden. Misschien schuift Chili door deze keuze dus juist eerder naar links dan naar rechts…
Maar wel raar vind ik het om in het artikel te lezen, dat Pinera de eerste conservatieve president wordt sinds Pinochet, maar dat komt waarschijnlijk omdat ik moeite heb de fascist Pinochet als een conservatief te zien. OK, fascist is misschien wat overdreven, maar daar stond hij wel dichter bij dan bij het conservatisme.
Waarschijnlijk een economische liberaal onder druk van de Chicago School ideeën die voor het eerst zijn geprojecteerd op Chili in de jaren 70/80. Hij zat bij een christen-democratische partij, en connecties met de Opus Dei, dat zijn geen gezellige liberale jongens.
Hij heeft zijn fortuin trouwens vergaard met het opzetten van een creditcard maatschappij begin jaren 80.
@2: Ik sta wel een beetje te kijken. Meen ik mij te herinneren dat Pinochet zijn militairen de straat op stuurde om van vrouwen die broeken droegen de broekspijpen open te laten snijden, moet ik me toch enorm vergist hebben, want Pinochet, dat was geen conservatief. Dat even los van het feit dat facisme en conservatisme veel overeenkomsten hebben.
@4: idd hebben conservatisme en fascisme best wel veel overeenkomsten, maar die overeenkomsten komen wel vanuit een totaal andere invalshoek in hun theorieën.
Conservatieven zijn gericht op behoud (van hun positie, van hun maatschappij, enz), terwijl fascisten tot gedeeltelijk dezelfde conclusies komen uit angst voor het vreemde.
En Augusto was ook volgens mij geen conservatief, dus kan Pinera ook nooit de eerste conservatieve president sinds Pino worden.
@3: die Friedman liberalen hebben Chili economisch pas echt aan de rand van de afgrond gebracht. Zouden de Chilenen zo´n kort geheugen hebben, of is Pinera een wolf in) schaapskleren gewone liberaal?