Het was half vier ’s nachts. Een meute mensen bewoog net genoeg heen en weer om hun aanwezigheid op de dansvloer te rechtvaardigen. De muziek was zestig jaar oud en nagenoeg ondansbaar, maar men weigerde de dansvloer te verlaten. Die middag had ik gezegd: we gaan dansen. Het was het soort overmoed dat allang niet meer jeugdig is. Rondom overmoed bestaat een soort leeftijdsdiscriminatie. Boven de veertig heet het ineens: wanhoop. Wijn en Daan hadden verdacht enthousiast gereageerd op de term ‘dansen’. Ook zij zijn de veertig gepasseerd. Wijn danst precies zoals hij twintig jaar geleden danste. Ook toen was het niet al te best. Hij moest het vooral van enthousiasme hebben. Je goot er een paar chocomel in en hij danste langer dan het Duracell-konijn kon trommelen. De chocomel is een jaar of tien geleden afgedankt. Tegenwoordig drinkt hij de hele avond ginger ale. Je kunt dat lood om oud ijzer noemen, maar ik vind het troostrijk. Zolang je de moeite neemt om je voorkeuren in suikerhoudende drankjes bij tijd en wijle te herzien, heb je de toekomst nog niet afgeschreven.
Photos of dust storms, strong, turbulent winds carrying large clouds of dust. In a large storm, clouds of fine dust may be raised to heights well over 10,000 ft and carried for hundreds or thousands of miles.
Meer dagelijkse verstrooiing bij The Presurfer.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Planning a road trip to somewhere you’ve never been, and wondering what the scenery would be like? Now you can find out with Google Earth Driving Simulator, a browser based simulator built on top of the Google Earth browser plugin.
You can’t actually drive yourself but the map shows you how to drive. Just enter a starting location and a destination. Click on go, then go to the simulator panel and hit ‘start.’ You can adjust your speed but driving slow will show high resolution imagery and 3D buildings.
Meer bij The Presurfer.
“Smurfen. Ze zijn racistisch, totalitair en seksistisch”. De Franse schrijver Antoine Buéno publiceert in juni het boek Le Petit Livre Bleu, waarin de auteur een serieuze sociologische studie doet naar de Smurfen en hun land ‘ergens hier ver vandaan, waar paddenstoelenhuisjes staan’. De conclusies in het kleine blauwe boekje zijn hard: de Smurfen maatschappij is een totalitaire utopie doordrenkt van stalinisme en nazisme’ (Volkskrant). Ook zijn de Smurfen volgens Buéno seksistisch: Smurfin is de enige vrouw én zijn er duidelijke verwijzingen naar antisemitisme (Gargamel heeft een joods uiterlijk) en racisme (zie: Zwarte Smurfen) in de populaire kinderserie.
Totalitair, utopisch, nazistisch? Over welke politieke beweging hebben we dat vaker gehoord? Precies: de Partij voor Verraad aan de Vrijheid (PVV). Hoog tijd dus om de PVV langs de blauwe meetlat te leggen: hoe groot zijn de overeenkomsten tussen PVV’ers en Smurfen? Sargasso zou JOOP niet zijn als we ons Onwetenschappelijk Bureau deze ochtend niet direct een Quick & Dirty Scan lieten smurfen op dit dilemma. Onze onderzoekers kwamen tot de volgende conclusies:
Grote Smurf – Geert Wilders
Beiden zijn zeer autoritair en paternalistisch. Alle twee zijn ze herkenbaar aan een kuif witte haren, bij de een op zijn hoofd bij de ander aan zijn kin. Beiden worden bewaakt: de een door de Dienst Koninklijke en Diplomatieke Beveiliging de ander door Potige Smurf. Alle twee hebben onbetwitst de leiding over hun volk, niemand durft aan hun gezag te twijfelen behalve de feitelijk machteloze Hero Brinkman en Moppersmurf.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Bijzinnen schrijft brieven aan zijn kinderen.
Lieve Vera
Gistermiddag stonden we in de rij bij het stadion van ADO Den Haag. Jij, Daan en ik. Daan vroeg waarom ik jou had meegenomen. Ik zei dat ik iets zocht om samen te doen. Van je houden is eenvoudig, dat gaat vanzelf. Maar het is niet genoeg. Sterker nog, hoe meer je van iemand houdt, hoe schraler de omgang met die persoon oogt. De liefde moet in activiteit uitgedrukt worden.
Ooit gaat iemand, wellicht jezelf, je de vraag stellen: wat herinner je je van je vader? Som hoor je andere mensen antwoord geven op die vraag. Die antwoorden luiden nooit: ‘Hij kookte zo goed met de schijf van vijf.’ Of: ‘Hij heeft me het belang van mondhygiëne geleerd. Ik herinner me nog als de dag van gisteren hoe we samen een klemzittend stukje kipfilet met een flosdraad wisten te bevrijden.’ Zelfs dit hoor je nooit: ‘Ik herinner me een lieve man met prikkende baardstoppels die goed was in knuffelen.’
Kortom, er moet iets gebeuren.
Voor de gezamenlijke activiteit geldt maar een eis: er moet iets op het spel staan. Een activiteit zonder emotie is amusement en tijdverdrijf. Daaraan hebben we geen tekort.
Het probleem is dat je vader omgaat met emoties zoals de luchtvaartautoriteiten omgaan met flesjes water. Het flesje oogt onschuldig, maar theoretisch kan het ook een explosief zijn. Vanwege die theoretische kans, achten de autoriteiten het wenselijk om elke dag talloze flesjes tegen te houden bij de ingang. Ook je vader voert strenge toegangscontroles uit.
Het enige terrein waar die controles niet bestaan, is voetbal. Wat er ook gebeurt op het veld, het heeft niets met mijzelf te maken. Ik kan niet opgeblazen worden. En dus laat ik op grote schaal verlangens, hoop, frustratie en woede naar binnen smokkelen. Ik doe het niet zelf, het smokkelen, het voetbal doet het. Dat is natuurlijk een illusie, maar eentje waarin ik geloof. Ik word wel beloond om een oogje dicht te knijpen, als een corrupte douanebeambte.
Je vindt het wellicht tragisch, dat je vader alleen iets kan voelen op terreinen die er niet toe doen. Dat zal ik niet tegenspreken. Maar als ik zie wat hartstochten aanrichten bij mensen zonder grenscontroles, dan weet ik dat het alternatief ook zijn bezwaren kent.
Ik zet dus in op voetbal. Je moeder heeft een tijdje geprobeerd je aan het winkelen te krijgen. Wat ik ervaar bij een gestolen overwinning, dat lijken sommige vrouwen voelen bij de vondst van een uitzonderlijk paar schoenen in de uitverkoop. Dat schurkt aan tegen een Goddelijke verschijning, afgaande op hun reacties.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Stewart en Colbert over Bin Laden. Obama verneukt Donald Trump, ‘Ik moet mij ambivalent voelen, mwoah, toch niet‘ en Colbert ‘is as giddy as a schoolgirl who shot Bin Laden in the eye’, ‘It’s funny, because I’m about to kill him’
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.