Een dikke huid

Moet haatzaaien bij wet worden verboden? Het verschil tussen Europa en de Verenigde Staten. De Amerikaanse rechtsgeleerde Nadine Strossen debatteerde in Brussel met Europees commissaris voor Justitie Věra Jourová, die de strijd heeft aangebonden met 'hate speech'. In De Volkskrant waarschuwt Strossen voor het gemak waarmee allerlei uit moreel oogpunt onwelvoeglijke uitingen tegenwoordig onder de noemer van 'hate speech' worden gebracht. ‘Het wordt in het dagelijkse spraakgebruik een vergaarbak voor alles wat mensen verfoeien.’ Ze keert zich tegen wetgeving die haatzaaien moet inperken. Volgens haar werkt dat averechts en is het ook een onaanvaardbare vorm van overheidscensuur. Strossen, voormalig voorzitter van de burgerrechtenbeweging American Civil Liberties Union (ACLU), heeft een belangrijke boodschap voor links. Nu claimt populistisch rechts in het debat over haatzaaien de vrijheid van meningsuiting. Alle linkse verontwaardiging over haatdragende boodschappen wordt met een beroep op de uitingsvrijheid even verontwaardigd afgewezen. Rechtse politici presenteren zich 'als martelaar van het vrije woord en dat levert sympathie op. Oppervlakkig gezien lijkt het een overwinning wanneer haatzaaiers geen podium krijgen, maar op de lange termijn helpt het hen juist.’ Daarbij komt dat alle wetgeving op dit gebied vaag en ruim geformuleerd zal moeten worden. Je kunt nu eenmaal geen letterlijke teksten in verbodbepalingen onderbrengen. Het betekent dat wetgeving tegen 'hate speech' een ruime interpretatie mogelijk maakt. En die kan volgens Strossen door de staat, afhankelijk van de politieke wind, naar believen ingezet worden, evengoed tegen links als tegen rechts. Ze geeft het voorbeeld van Franse wetgeving die de veroordeling van een Palestijnse activist mogelijk maakte wegens kritiek op de staat Israël.

Foto: United Nations Photo (cc)

Mensenrechten spreken niet voor zich, ook niet in Nederland

Wereldwijd staan de mensenrechten onder druk. Door overheden, maar ook door toenemende digitalisering. Daar moeten we niet te lichtzinnig over doen, waarschuwt filosoof Maxim Februari.

Ons leven speelt zich voor een steeds groter deel online af. In de digitale wereld laten we sporen na – data, die aan andere data wordt gekoppeld, of wordt verhandeld. Niet alleen bedrijven als Facebook doen eraan mee, óók de Nederlandse overheid maakt in toenemende mate gebruik van digitale systemen. Een schimmige wereld waar onze vrijheden en rechten niet wettelijk vastliggen. Maxim Februari vraagt zich af hoe we de mensenrechten ook daar kunnen waarborgen. Maar om die vraag te kunnen beantwoorden, moeten we eerst onderzoeken wat het nut van mensenrechten nu eigenlijk is. “Laten we het onszelf niet te gemakkelijk maken.”

Wat zijn de tekortkomingen van mensenrechten?

Om te zorgen dat er “nooit meer oorlog” zou zijn, kwam na de Tweede Wereldoorlog in razend tempo de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens tot stand. Men werd het snel eens over welke rechten erin moesten staan, zolang de vraag van het waarom van die rechten maar niet gesteld werd. En die waarom-vraag werd destijds vanwege de grote urgentie ook niet gesteld.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour | De behoeften van het slachtoffer

 

Het gaat er volgens Löfven om de ‘behoeftes van het slachtoffer’ op de eerste plaats te zetten, en om de ‘normen en waarden’ van de maatschappij aan te passen.

In Zweden is er zojuist een wet aangenomen, die penetratie zonder uitdrukkelijke toestemming automatisch aanmerkt als verkrachting. Veel verkrachtingsslachtoffers geven te kennen dat ze te overrompeld waren om zich te verweren of zelfs maar een verbale weigering uit te spreken.

Foto: Roberto Trombetta (cc)

Professioneel omgaan met intieme relaties op de werkvloer

Verontrustend zijn niet de geile verlangens van twee hoofdofficieren van justitie, maar de krachteloze inspanningen van hun collega’s om tegenspraak te leveren, stelt Aart G. Broek.

COLUMN – In zijn editie van 15 mei jl. onthulde NRC een vermeend schokkend gebeuren. ‘In de top van het Openbaar Ministerie zijn de onderlinge verhoudingen ernstig verstoord geraakt als gevolg van een intieme relatie tussen twee hoofdofficieren van justitie, die jarenlang verzwegen zou zijn.’ De betrokkenen, Marianne Bloos en Marc van Nimwegen, zeggen desgevraagd zich ‘bewust te zijn van de verantwoordelijkheden om onderscheid te maken tussen onze partnerrelatie en de werkrelatie. Daar gaan we professioneel mee om’.

In zijn column in het NRC van zaterdag 26 mei besmeurt Youp van ’t Hek het OM en de ‘hitsige officieren van justitie in Van der Valk-bedjes’ met pek. Het is ook niet aannemelijk dat een dergelijke wederzijdse betrokkenheid geen verlokkelijke bijwerkingen heeft. Al werd enig onderzoek van de sociaal-psycholoog Dan Ariely recentelijk in twijfel getrokken, met de volgende uitspraak kan hij geen uitglijder maken en krijgt Van ’t Hek alle gelijk.

‘Sexual arousal is familiar, personal, very human, and utterly commonplace. Even so, we all systematically underpredict the degree to which arousal completely negates our superego, and the way emotions can take control of our behavior.

[Dan Ariely, Predictably Irrational; The Hidden Forces that Shape Our Decisions. London, 2009, pp. 99]
Foto: Martin Krolikowski (cc)

‘Beierse politie mag bijna alles’

ELDERS - De Duitse deelstaat Beieren heeft de politiewet opnieuw aangescherpt. Volgens critici krijgt de politie de meest vergaande bevoegdheden sinds 1945.

De CSU-meerderheid in het parlement van Beieren had er dinsdag geen moeite mee om na een recente wetswijziging in 2017 de bevoegdheden van de politie nog verder te verruimen. De voor-stemmers waren niet onder de indruk van de demonstratie op Hemelvaartsdag in München tegen de nieuwe wet waaraan volgens de organisatoren 40.000 mensen deelnamen. De oppositie van SPD en Groenen kondigde stappen aan bij het Grondwettelijk Hof. Rechtenstudenten van de Universiteit van München gingen hen al voor.

‘Beieren maakt van de politie een mag-bijna-alles autoriteit’ schrijft commentator Heribert Prantl in de Süddeutsche Zeitung. Tot de nieuwe bevoegdheden horen onder meer preventieve DNA-analyse, zonder enig bewijs van een misdaad en zonder tussenkomst van de rechter aftappen, het gebruik van undercoveragenten, videobewaking, ‘body-cams’,  zeer ruime mogelijkheden voor opsporing via het internet en de verlenging van voorlopig arrest tot drie maanden. De grens tussen de geheime dienst die alleen inlichtingen verzamelt en de politie die opspoort en arresteert lijkt met de nieuwe wet te verdwijnen. Prantl:

Es gibt der Polizei Befugnisse, wie sie bisher der Geheimdienst hat. Es gibt ihr Waffen, wie sie das Militär hat. Es gibt ihr Eingriffs-und Zugriffsrechte, wie sie in einem Rechtsstaat nur Staatsanwälte und Richter haben dürfen. Das neue Polizeigesetz macht aus der Polizei eine Darf-fast-alles-Behörde.

Quote du Jour | Maakt AI een eind aan de Verlichting?

The Enlightenment started with essentially philosophical insights spread by a new technology. Our period is moving in the opposite direction. It has generated a potentially dominating technology in search of a guiding philosophy.

Vooropgesteld dat Henry Kissinger in een rechtvaardige wereld inmiddels achter de tralies had gezeten vanwege de bombardementen op Cambodja en wat dies meer zij – hij heeft wel een punt dat zelflerende algoritmen de komende decennia steeds meer ons leven gaan bepalen.

Foto: Michael Panse (cc)

‘Nederland is geen antisemitisch land’

ONDERZOEK - Deze week is de presentatie van een rapport over Antisemitisme en immigratie in West-Europa. Daphne Meijer van Een Ander Joods Geluid las het deel over Nederland.

Er gaat bijna geen dag voorbij zonder dat het begrip ‘antisemitisme’ voorbij komt, in de meest uiteenlopende contexten en voorzien van de meest uiteenlopende betekenissen. Vast pandoer is de bewering dat de Syrische vluchtelingen die sinds een aantal jaren in ons land asiel hebben aangevraagd, allemaal antisemitisch zijn geïndoctrineerd. Als zodanig zouden zij een gevaar vormen voor de Joden in Nederland. Maar is dit zo?

Op 17 mei vindt de officiële presentatie plaats van het onderzoeksrapport Antisemitism and Immigration in Western Europe Today: is there a connection? Findings and recommentations from a five-nation study. Deze studie werd in vijf landen verricht, in opdracht van de Berlijnse Stichting Erinnerung Verantwortung Zukunft.  Wetenschappers deden onderzoek in vijf West-Europese landen: België, Duitsland, Frankrijk, Nederland en het Verenigd Koninkrijk.

Leo Lucassen, hoogleraar sociale geschiedenis en migratiestudies in Leiden en onderzoeksdirecteur van het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis, onderzocht samen met turkologe en antisemitisme-onderzoeker Annemarike Stremmelaar de situatie in Nederland. Hun bevindingen zijn zeer de moeite waard, maar hun rapport lijdt helaas ook aan het euvel dat het niet geschreven is voor enkel de Nederlandse lezer, maar voor de Europese lezer. En van deze Europese lezer kan niet worden verwacht dat hij weet hoe onze maatschappij in elkaar zit, met onze ingewikkelde en elkaar overlappende migratiegeschiedenissen en diverse beleidsmaatregelen om migranten te rubriceren en vervolgens te integreren. Er wordt kortom veel achtergrondinformatie gegeven die voor sommige Nederlandse lezers al lang en breed bekend is.

Foto: jvdgoot (cc)

Advocaten zonder grenzen

OPINIE - In Overloon bouwt de Stichting Beperking zonder Grenzen Land van Cuijk een speeltuin. De Stichting, geheel gerund door vrijwilligers, heeft een brief gekregen van een advocatenbureau waarin hen gesommeerd wordt de naam te wijzigen. De advocaten schrijven namens Artsen Zonder Grenzen en beroepen zich op het merkenrecht. De stichting gaat nu maar voor een andere naam. ,,Wij willen ons sponsorgeld niet opofferen aan advocaatkosten, ” zegt Theo Weenink, een van de vrijwilligers. De proceskosten kunnen bij verlies in de tienduizenden euro’s lopen.

Volgens een woordvoerster van Artsen zonder Grenzen  heeft Stichting Beperking zonder Grenzen Land van Cuijk ‘een nette juridische brief’ gekregen. ,,Dat doen we bij iedereen die iets in de naam heeft zitten met ‘zonder grenzen’.

Volgens haar moet die term als beeldmerk worden gezien. ,,Als anderen een naam kiezen die daar te veel op lijkt, kunnen we die partijen daar op aanspreken. Het komt zelden of nooit tot een rechtszaak, we komen er onderling altijd uit.”
Het bericht leidt tot verontwaardigde reacties op de site van De Gelderlander: ‘Advocaten zonder grenzen’, ‘Arrogantie zonder grenzen’. Lezers kondigen aan hun donatie voor AzG stop te zetten. Waar de organisatie dan weer op reageert met de mededeling dat er geen donatiegeld voor deze advocaten is ingezet. Ze doen het gratis. En ze gaan heus geen proces voeren. Ze dragen het initiatief een warm hart toe en ‘zoeken graag een passende oplossing’.

Whatsapp gaat data delen met Facebook

Nederlandse WhatsApp-gebruikers hebben deze week een berichtje gehad over nieuwe gebruiksvoorwaarden. De meeste zullen het bericht vrijwel ongelezen hebben doorgeklikt, maar toch stond er één zin in die zeer de moeite van het lezen waard is. „We willen in de toekomst nauwer samenwerken met andere Facebook-bedrijven.” Daarmee geeft Facebook-dochterbedrijf WhatsApp aan dat het data uit de berichtenapp ondanks eerdere beloftes toch wil delen met het moederbedrijf, vermoedelijk voor advertenties. En veel gebruikers hebben daar nu dus ja tegen gezegd. Wie WhatsApp wil blijven gebruiken, heeft ook geen andere keuze dan de voorwaarden te accepteren. Dat terwijl Facebook-topman Mark Zuckerberg bij de overname van WhatsApp in 2014 expliciet beloofde om geen WhatsApp-data te gebruiken voor advertenties.

Quote du Jour | Aanpassen of wegwezen

De dame in het gezelschap komt met een statement. “Wil je vrede krijgen, dan moeten hun ook meewerken. Maar dat doen ze niet. Het is hier altijd een vissersdorp geweest. Hier pikken ze geen vreemdelingen die stampij maken.”

In de Scheveningse wijk Duindorp hebben ze het niet zo op ‘buitenlanders’. Wie zich niet ‘aanpast’ wordt gewoon weggepest. Dat noemen ze daar geen racisme, maar ‘geven en nemen’.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende