‘Partner NSA-journalist had levensbedreigende informatie’
Wij van WC-eend…
Duitsland was deze maand in de ban van de tragische geschiedenis van Gustl Mollath, de klokkenluider die gek werd verklaard en zeven jaar opgesloten zat in psychiatrische inrichtingen. Hij is nu vrijgelaten in afwachting van de herziening van zijn proces. Ongeloof en afschuw wekte het vijf kwartier durende gesprek op Duitse televisie vorige week donderdag in het programma van Reinhard Beckmann met Mollath, zijn advocaat, een journalist van de Süddeutsche Zeitung en een psychiater. Een voor een werden de fouten en nalatigheden van justitie en de psychiatrie besproken. Mollath vertelde zijn verhaal kalm, feitelijk en vrijwel zonder enige emotie. Was dat nu de gewelddadige, paranoïde man waarvoor de maatschappij beschermd moest worden? Hoe kon dit gebeuren in een ontwikkeld land als Duitsland? Het verhaal van Mollath begint in 2002 als zijn vrouw hem aangeeft bij de politie. Hij zou geweld tegen haar gebruikt hebben. Het echtpaar staat op het punt om te scheiden. In het proces dat volgt beschuldigt Mollath zijn vrouw en de bank waar zij werkt van fraude. De HypoVereinsBank zou grote sommen zwart geld naar het buitenland doorgesluisd hebben. Hij wordt niet geloofd, maar paranoïde verklaard.
Wij van WC-eend…
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
OPINIE - In de week dat Google ronduit zei dat Gmail-gebruikers geen privacy moesten verwachten, in het jaar van Snowden en de NSA, in het tijdperk van Google Glass, kochten wij een nieuwe fotocamera. Met ingebouwde zoomlens die optisch tot vijftig keer en digitaal tot honderd keer vergroot. U kunt op Flickr zien wat 50x zoom betekent voor een dorpje op vier kilometer afstand (gemeten in Google Maps). Dat is geweldig leuk natuurlijk, als je zoals ik een beetje een uitzicht hebt om te verkennen.
Maar je hoeft het niet op vier kilometer afstand te zoeken. Dit is een auto op 250 meter afstand van mijn badkamerraam (een uitsnede; opklikken voor origineel formaat); deze man weet niet eens dat ik besta, laat staan dat hij mijn camera gezien heeft – zo’n telelenskanon heeft het ding niet. Ik zal u de blik in de keuken van de buren op 50 meter afstand besparen.
Het punt is dat we kunnen piepen over Google Glass, bezwaar kunnen maken tegen Gmail en kunnen protesteren tegen PRISM totdat we een ons wegen (of totdat de Amerikanen “ineens” met een terror alertkomen natuurlijk), maar dat iedereen inmiddels met een cameraatje van zo’n vijfhonderd euro de houdbaarheidsdatum van het biertje van de overbuurman kan lezen. Bij wijze van spreken – maar dat is nog maar een kwestie van tijd want vijf jaar terug was mijn “oude” cameraatje met 10 keer zoom nog da bomb.
DATA - Dat de criminaliteit dalende is, schreven we al eerder. Dat de criminaliteit onder niet-westerse allochtonen sneller daalt dan bij andere groepen bleek vandaag uit de nieuwe CBS cijfers.
Aan de hand van een grafiek met vier groepen er in is deze omslag duidelijk zichtbaar:

Natuurlijk hadden bepaalde groepen begin deze eeuw een stevige ‘voorsprong’ opgebouwd, maar nu lijkt het er toch op dat ze die in rap tempo beginnen kwijt te raken. De achterliggende factoren bij deze trend kunnen we niet zo makkelijk uit de cijfers halen. Maar wat wel zichtbaar is, is dat de daling onder de groep 12 tot 18-jarigen het sterkst is (van alle groepen). Hier is sprake van bijna een halvering in vijf jaar tijd!
Je zou kunnen speculeren dat het beleid met betrekking tot deze groep goed werkt.
Update (18:00 uur): De verkeerde grafiek stond oorspronkelijk in het stuk. Daar ging het om percentage van de bevolkingsgroep. Nu staat het aantal per 10.000 inwoners uit die bevolkingsgroep er wel. Excuses
Update (22:00 uur): Nadere analyse van de cijfers (zie ook de reacties, waarvoor dank) laten zien dat de daling onder niet-westerse allochtonen niet zo heel veel sterker is dan die bij het totaal. De grafiek geeft daarom een vertekend beeld. Wat niet wegneemt dat de overrepresentatie van de groep niet-westerse allochtonen wel al enige jaren dalende is, alleen niet zo snel.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Gezien de kop bij dit artikel: Europese journalistenbond hekelt ‘misbruik’ antiterreurwet, is Nu.nl er in ieder geval nog niet helemaal uit.
Want partner zijn van een journalist die een grootschalig afluisterprogramma blootlegt, kan natuurlijk best op hetzelfde neerkomen als vliegtuigen, treinen en ambassades opblazen, nietwaar?
Naast de ‘War on Terror’, nu ook een War on Journalism?
ELDERS - Terwijl veel Europeanen over en weer van elkaars gastvrijheid genieten levert de ontvangst van immigranten van elders ook deze zomer weer de nodige problemen op.
Malta weigerde vorige week een Libische tanker met 102 vluchtelingen toe te laten, ondanks een dringend verzoek van de Europese Unie. Volgens Malta had de tanker de vluchtelingen opgepikt nabij de Libische kust en zou het schip ze dus in Libië moeten afleveren. Uiteindelijk heeft Italië de groep opgenomen.
Het is het zoveelste incident dat er op duidt dat er iets mis is met het immigratiebeleid van de EU. Het kleine eiland Malta zit in de frontlinie van de immigratiestroom uit Afrika. Per hoofd van de bevolking komen nergens ter wereld meer vluchtelingen aan dan in Malta. Tot nu toe zetten 17.000 illegale migranten er het afgelopen decennium voet aan de grond. Het zou omgerekend hetzelfde zijn als er 2,7 miljoen migranten in Groot-Brittannië zouden aankomen, schrijft Jessica Abrahams in The Guardian. Malta kan die vluchtelingenstroom niet aan, dat weten alle Europese politici. Maar intussen verandert er weinig in het EU-beleid om tot een rechtvaardiger verdeling van de opvang van immigranten te komen.
Italië, Griekenland en in mindere mate Spanje hebben net als Malta onevenredig grote problemen met de opvang van immigranten die in deze landen bovenop de toch al ernstige economische crisis komen. De eenzijdige druk van met name Afrikaanse migranten op de landen aan de Middellandse Zee wakkert in al die landen reeds bestaand racisme aan. In Griekenland zien we dat in de populariteit van de neonazi’s van de Gouden Dageraad. In Italië werd onlangs de zwarte minister Cécile Kyenga het slachtoffer van onverbloemd racisme. Maar ook in noordelijke landen woekert de xenofobie en het racisme. Ook daar ontbreekt het aan een doeltreffend beleid om immigranten te behoeden voor de gevolgen van discriminatie en openlijk geweld. Wat te denken van de apartheidspolitiek in het Zwitserse Bremgarten? Of van de uitzetting van met vervolging bedreigde Pakistaanse vluchtelingen uit Oostenrijk, ondanks alle protestacties? De oproep die de paus begin vorige maand deed bij zijn bezoek aan het Italiaanse eilandje Lampedusa, waar ook veel bootvluchtelingen stranden, lijkt nog nog niet gehoord te worden in de gelovige achterban.
COLUMN - Eind vorig jaar hoorden we voor het eerst over etalagepoppen die het winkelend publiek observeren. De zogeheten EyeSee paspoppen zijn uitgerust met camera’s – die, heel slim, in de poppenogen zijn verborgen – en beschikken over gezichtsherkenning. Winkelketens die de poppen gebruiken, kunnen op die manier ongemerkt hun potentiële klanten volgen en hun gedrag analyseren. Welke routes lopen mensen door de winkel, waar blijven klanten het langste hangen, komen dezelfde klanten vaker terug, hoe vaak komt een klant in de winkel voordat hij of zij iets koopt.
Dat voelt eigenlijk al betrekkelijk akelig. Maar dat het nog stukken onsmakelijker kan, bewees een bedrijf in Londen. In het centrum van die stad worden mensen sinds kort heimelijk gevolgd door de prullenbakken die her en der op straat staan.
Het bedrijf Renew plaatste kort voor de Olympische Spelen van 2012 honderd afvalbakken in het centrum, en rustte die uit met digitale advertentieschermen. Via een internetconnectie konden de advertenties snel worden ververst of aangepast, en konden adverteerders zodoende handig inspelen op de sportuitslagen.
Deze zomer heeft Renew twaalf van deze afvalbakken, allemaal gepositioneerd langs een drukke winkelstraat, opgewaardeerd. Het bedrijf voorzag ze van software die via wifi contact probeert te maken met de mobiele telefoons van de mensen die voorbij lopen. De afvalbakken lazen het unieke nummer uit dat elke mobiele telefoon (het MAC-adres) en bewaarden dat. Op die manier volgden de afvalbakken de route, het wandeltempo en het patroon van de voorbijgangers: bij welke etalages stopten ze, in welke winkels gingen ze naar binnen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Generaal Amr, een hoge beambte van de Egyptische politie, sprak met Le Monde over de problemen in het land de aanpak van de Moslimbroederschap. Hij staat niets minder voor dan grootschalige politieke zuiveringen.
We zijn met negentig miljoen Egyptenaren, en er zijn niet meer dan drie miljoen Moslimbroeders. We hebben hooguit zes maanden nodig om ze allemaal te liquideren of gevangen te zetten. Dat is geen probleem, we hebben dat al eens gedaan in de negentiger jaren.
We zijn wat laat, maar we willen zeker weten dat iedereen dit leest en dan denkt “1984 wasn’t meant to be an instruction manual”
Johnny Cummings is de homoseksuele burgemeester van een dorpje van krap 400 zielen in het hartland van Amerika: Vicco, Kentucky. En het opmerkelijke is: vrijwel niemand in het mijnwerkersdorpje schijnt daar problemen mee te hebben.