ONDERZOEK - Gossie…. Een excuusmail van een ambtenaar omdat een Wob-verzoek ergens onbeantwoord is blijven slingeren. Dat gebeurt niet vaak. Dat wil zeggen: dergelijke excuses. Dat rondslingeren, dat is schering en inslag.
En de kwestie? Weet u nog? Op 16 januari schreef ik dat ik de ‘bordendiarree’ langs de snelwegen wel een beetje beu ben. En ik diende een Wob-verzoek in om, kort gezegd, de locatie van alle snelheidsaanduidingen langs de A4 in kaart te brengen. Dat verzoek ging richting minister van Infrastructuur & Milieu. De wettelijke beantwoordingstermijn is vier weken, ergo op Valentijnsdag had er antwoord moeten zijn.
Noppes.
Geen ontvangstbevestiging, geen verzoek om uitstel van de beantwoordingstermijn, laat staan een inhoudelijk besluit. Op 28 februari nog steeds niks, helemaal nada, waarna ik een zogeheten ‘ingebrekestelling’ stuurde. Zeg maar: een dwangsom instelde.
Weer niks. Oorverdovend stil. Nou had ik de dwangsom lekker door kunnen laten lopen à 40 tot 50 euro per dag, tot een maximum van 1260 euro. Makkelijk verdiend. Desondanks de telefoon gepakt en de persvoorlichting van het ministerie gebeld om te vragen wat er toch aan de hand was. Daarop kwam enkele uren later een mailtje terug van de verantwoordelijke jurist van Rijkswaterstaat. ‘Bij de behandeling van uw verzoek zijn twee diensten van Rijkswaterstaat (RWS) betrokken, omdat de A4 zowel in het beheersgebied van RWS West-Nederland Zuid (voorheen RWS Zuid-Holland) als in het gebied van West-Nederland Noord (voorheen RWS Noord-Holland) loopt. Door een intern misverstand – dat voornamelijk aan mij te wijten is – heeft echter geen van beide diensten het verzoek adequaat opgepakt en is eveneens verzuimd u een ontvangstbevestiging te sturen, terwijl dat uiteraard wel gebruikelijk is. Ik wil u mijn verontschuldigingen aanbieden voor de gang van zaken.’
