De mijnbouw in het hoge noorden groeit en bloeit met steun van Scandinavische regeringen, ten koste van natuur en cultuur. De exploitatie van bodemschatten in Noord Europa breidt zich uit. Na de oliewinning in de Noordelijke IJszee ontdekken Engelse, Australische en Canadese mijnbouwbedrijven de rijkdom van de aarde in Lapland, een gebied bij de poolcirkel dat delen van Noorwegen, Zweden, Finland en Rusland bestrijkt . Tot nu toe zijn er dit jaar 349 projecten aangemeld, volgens de Guardian, waarvan 243 in Finland. Een van de laatste gebieden in Europa met ongerepte natuur dreigt hierdoor verwoest te worden. Datzelfde lot wacht de cultuur van de Samen, een nomadenvolk dat leeft van rendieren en visserij. En van het toerisme, dat ook weinig baat heeft bij industrialisatie van het gebied. Het Arctische gebied zou meer dan een vijfde van de onontdekte olie- en gasvoorraad herbergen alsmede een groot aantal waardevolle zeldzame mineralen, kolen, uranium, goud, diamant, zink, platina, nikkel en ijzererts. Het ontginnen van al die kostbare schatten wordt steeds aantrekkelijker door de klimaatverandering die deze gebieden beter toegankelijk heeft gemaakt. Een pijnlijke constatering: meer kolen en olie exploiteren bevordert de opwarming van de aarde, met als gevolg dat er meer van die grondstoffen aan de aarde kunnen worden onttrokken in gebieden die voorheen vanwege het ijs met rust werden gelaten.
Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat scenario’s uit “Grenzen aan de groei” (Rapport van Rome) uitkomen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Het Instituut of Energy Research (IER) stelt dat angst een belangrijke drijfveer is voor de Duitse ‘Energiewende’. Een energietransitie die, zo wordt verder beweerd, gedoemd is te falen in het reduceren van CO2-emissies indien geen gebruik zal worden gemaakt van kernenergie en schaliegas. Craig Morris stelt echter dat het erop lijkt dat sommige critici zelf bang zijn; bang dat de Duitsers hun energietransitie voor elkaar krijgen zonder inzet van schaliegas of kernenergie.
Het IER schrijft in zijn commentaar Germany’s Angst Over Hydraulic Fracturing and Emissions Targets:
[…] if Germany does insist on meeting its own CO2 goals, banning hydraulic fracturing would close the country off to a source of relatively low-emission energy and make meeting its stated targets more difficult.
Er valt niks weinig af te dingen op die zin, maar veel meer op stellingen elders – te beginnen met de titel.
Beschuldigingen van Duitse angst ploppen op zoals in het spel Whack-A-Mole. Ze zijn gemakkelijk te weerleggen, zeker als we rekening houden met de reactie van andere landen op nucleaire incidenten.
Zorgen over de risico’s van kernenergie speelden een hoofdrol in het Duitse debat na het ongeluk in Tsjernobyl in 1986, toen Duitse ambtenaren het publiek waarschuwden voor de risico’s. In reactie daarop implementeerde Duitsland haar eerste uitfasering van kernenergie – zestien jaar later, in 2002. De regering die de uitfasering implementeerde trad aan in 1998 en besteedde vier jaar aan het plannen en uitonderhandelen van de details van de uitfasering met experts en eigenaren van kerncentrales. Zo’n tijdsplanning klinkt eerder als professioneel, dan als paniekvoetbal.
ACHTERGROND - Vanuit verschillende hoeken werken energie- en bouwbedrijven de laatste jaren aan het realiseren van energiebesparing in de bebouwde omgeving. De initiatieven en nieuwe bedrijven vliegen je om de oren.
In grote lijnen vallen deze initiatieven uiteen in drie categorieën: de eerste categorie focust op het traditionele idee dat inzicht in het energielabel van de woning en het verbruik aanzet tot gedrags- of bouwkundige veranderingen en zodoende tot energiebesparing leidt.
De tweede groep initiatieven focust op directere lijnen met de bronnen die hun duurzame energie opwekken. De derde categorie concentreert zich op de energierekening als financieringsbron voor het realiseren van verdere, structurele energiebesparing.
Groep 1: Energielabel leidt tot energiebesparing
Tot deze groep reken ik het programma Meer Met Minder en voorlichtingsorganisatie MilieuCentraal. Op basis van inzicht in het energielabel of berekeningen op basis van kengetallen rekenen ze je voor wat je kunt besparen door een maatregel te treffen. Wanneer ik de testjes of vragenlijsten van dit soort sites invul, word ik meestal wat droef. Op basis van onze woning en gezinssituatie overschatten ze ons energieverbruik schromelijk en de berekeningen van mogelijke besparingen kloppen dus ook zelden. Met als dieptepunt de site die me aanraadde een zonneboiler te installeren, terwijl ik bij woningkenmerken in had gevuld dat we een zonneboiler hebben…
Groep 2: Directere lijnen met energiebronnen
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
… want zodra de klimaatverandering weer inzet, gaat de opwarming van de aarde de rest van de eeuw door. Dat is althans de conclusie van twee nieuwe studies.
The slowdown in global warming since 1997 seems to be driven by unusually powerful winds over the Pacific Ocean, which are burying heat in the water. But even if that happens again, or a volcanic eruption spews cooling particles into the air, we are unlikely to see a similar hiatus.
ACHTERGROND - Burgemeester Aboutaleb van Rotterdam sprak zich uit voor het behoud van Midden-Delfland als ‘metropolitaans park.’ Daarmee wil hij voorkomen dat we het landelijk gebied tussen Rotterdam en Den Haag volbouwen zodat er ruimte blijft voor recreatie en ontspanning. Een loffelijk streven van de burgemeester waar Jozias van Aartsen bij aanhaakte en zich vanuit Den Haag achter zijn collega schaarde.
Wie dacht dat beide burgemeesters zich écht hard zouden maken voor het groen van het gebied, komt bedrogen uit. De aanleg van de ‘missing link’ A4 Delft-Schiedam is nog in volle gang (zie foto) en een volgend project is in de maak.
De Blankenburgtunnel moet de A15 met de A20 verbinden. Grote aanjager is de Rotterdamse Haven. Bij monde van voormalig directeur Hans Smits gold het zelfs als een ‘topprioriteit’. Deze tunnel komt boven de grond bij Vlaardingen in – u begrijpt het al – een tamelijk ongerept natuur- en recreatiegebied dat onderdeel uitmaakt van datzelfde groene Midden-Delfland.
Het is altijd prettig asfalteren in het groen. Daar is nog volop ruimte.
Met zijn uitspraken bedoelde Aboutaleb niet dat aanleg van die Blankenburgtunnel niet door zou mogen gaan, of zelfs maar ter discussie stond. Een woordvoerder van de gemeente Rotterdam: ‘Net als het groen van Midden-Delfland is deze westelijke oeververbinding voor onze stad van groot belang. Er zijn geen redenen om de noodzaak of de inpassing van de tunnel nu ter discussie te stellen.’
RECENSIE - Na een mailwisseling met de redactie van het Trouw-katern Letter en Geest, waarin een voorpublicatie van Jaffe Vink’s boek Wie is er bang voor de vooruitgang? verscheen, ben ik Vinks boek deze zomer zowaar gaan lezen. Ik zag aanvankelijk geen reden dat te gaan doen, omdat de eerste de beste fact check van een willekeurige bewering van Vink, namelijk dat de zure regen een overtrokken hype zou zijn, opleverde dat Vink selectief winkelde in de kennis, de kennis niet begreep, en blijkens een interview met Vrij Nederland kennelijk bewust een onderzoeker verkeerd citeerde.
Maar allez, de Trouw-katernredacteuren waren enthousiast (al konden ze me niet duidelijk maken waarom) en her en der waren er naast kritische recensies ook zeer positieve reacties, blijkens Vinks eigen website.
Misschien is het omdat Vink oprichter en katernredacteur van Letter en Geest is geweest dat de huidige reactie zo positief was, maar ik moet bekennen: na lezing begrijp ik het enthousiasme nog steeds niet. Op één punt na: Vink kan voortreffelijk schrijven: puur tekstueel is lezing van Wie is er bang voor de vooruitgang? een genoegen.
Enthousiasme over de inhoud is echter niet ontstaan. Dat komt vooral omdat me in het geheel niet duidelijk is geworden welk punt Vink nu eigenlijk wil maken. Het boek fladdert heen en weer tussen anti-foulings-middel tributyltin, zure regen, de zegeningen van de uitvinding van de lift, de voedselvoorziening van India, de ‘smeerpijp’ aan het Winschoterdiep, en de Club van Rome, waaraan Vink een pesthekel blijkt te hebben.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Zo schrijft nu.nl:
Waterbedrijf Vitens maakt zich grote zorgen over de winning van schoon drinkwater. De bodem, die de afgelopen jaren al is aangetast, is vogelvrij geworden door tal van graaf- en booractiviteiten. […]
De afgelopen jaren hebben industriële vervuiling, (dier)geneesmiddelen en overbemesting de bodem al aangetast. Nu dreigt volgens Declercq verdere verslechtering door allerlei (proef)boringen voor onder meer de winning voor schaliegas en warmteopslag. […]
De directievoorzitter zegt dat bedrijven die naar schaliegas willen boren niet zo veilig kunnen werken als ze beweren. ”Wij als waterbedrijven weten als geen ander dat elke pijp ooit gaat lekken.”
DATA - Terwijl hier de koude augustus de lange reeks warme maanden doorbreekt, blikken we nog even terug op juli. Maar dan wereldwijd. Weer een top 10 plaats. Het wordt wat gewoon.
Mocht u nog steeds een “pauze” zien in de opwarming, besef dan dat de warmte niet alleen in de lucht gaat zitten. Juist in de oceanen komt veel warmte terecht. Kijk gerust naar het tweede plaatje onder deze link. De grafiek past niet eens meer.
Dat maakt sommige mensen tot alarmist. Begrijpelijk. Maar ook lastig. Want het ontkennerskamp zal dat misbruiken.
Maar goed, terug naar de feiten en alle genuanceerde onderzoeken rond het klimaat. Hier eentje over de rol van virussen in de algengroei. En gezien de rol van algen in het absorberen van CO2, zeer relevant.
En nog eentje voor de discussie over het groeiende ijs van Antarctica. Dat groeit dus alleen in oppervlak op zee. In volume krimpt het, en stevig.
Het overzicht van de wereldwijde temperatuurafwijkingen is gebaseerd op de metingen van UAH MSU, RSS MSU, GISS, Hadcrut4, NCDC en JMA. We nemen daar maandelijks het gemiddelde van en bepalen ook nog het lopende gemiddelde over alle metingen van 36 maanden (drie jaar) , 132 maanden (elf jaar) en dertig jaar. Let op: het gaat hier om gemiddelde afwijkingen over meerdere reeksen met verschillende referentieperiodes. Getallen bieden dus alleen een indicatie van de trend.
NIEUWS - Tenminste, dat concluderen het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) en DNV GL (voorheen KEMA) in een gezamenlijk onderzoek naar het potentieel van zonnestroom in Nederland:
Het energienet kan de explosieve groei van het aantal daken met zonnepanelen niet aan. Als de groei zich zo doorzet, dreigt het netwerk op dagen met veel zon overbelast te raken omdat er te veel stroom wordt geproduceerd. Het is hierdoor niet mogelijk alle daken vol te bouwen met zonnepanelen om af te stappen van gas en olie uit bijvoorbeeld Rusland of steenkool- en kerncentrales. […]
Als het totale geschikte dakoppervlak van woningen en andere gebouwen vol wordt geplaatst met zonnepanelen, levert dit een opgeteld vermogen van 66 gigawatt op, terwijl de huidige distributienetten slechts tot 16 gigawatt zonnestroom kunnen verwerken.
Hoewel dit per jaar voldoende stroom genereert voor de hele gebouwde omgeving in het land, kan deze elektriciteit niet worden opgeslagen. Zonnepanelen zouden dan moeten worden omgebouwd om op zonnige dagen juist minder energie op te wekken dan mogelijk is.
Op zich is het bemoedigend dat het hele dakoppervlak voldoende is voor onze huidige elektriciteitsbehoefte. Maar elektriciteit zou niet kunnen worden opgeslagen? Hoeveel oogkleppen hebben deze onderzoekers opgehad? Hebben ze al eens van batterijen gehoord?
Nu zijn batterijen waarschijnlijk niet de meest ideale manier om elektriciteit op te slaan, maar er zijn meer manieren om energie op te slaan. Je kunt bijvoorbeeld elektriciteit gebruiken om water om te zetten in waterstof en zuurstof, welke stoffen je weer kunt gebruiken om met een brandstofcel elektriciteit op te wekken
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.