Henk en Ingrid weten het beter
Henk en Ingrid weten het beter
Stuur alle Turken terug naar Marokko
[qvdd]"De heer Cohen is de bedrijfspoedel van het kabinet-Rutte. Hij mag een keer tegen een boom aan plassen en hij mag een keer blèren. Maar thuis springt hij weer op schoot bij premier Rutte." Aldus Geert Wilders. Allereerst, wat is in godsnaam een bedrijfspoedel? We zullen vandaag zien of dit staaltje fact free politics weer gaat werken. Tot nu toe wel. De media berichten vooral over het poedelincident en het feit dat Cohen a) stuntelig optreedt en b) continu onder vuur ligt. De totale idiotie van de opmerkingen van Wilders raken zo weer uit zicht. Wat een meester.
Henk en Ingrid weten het beter
Stuur alle Turken terug naar Marokko
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Een snelle analyse van het woordgebruik van de troonrede leert dat in 2011 opvallend vaak wordt gesproken over de ‘regering’ en de ‘overheid’. Daarnaast zijn woorden als ‘economie’ en ‘economische’ dit jaar veel aanwezig. Gezien de centrale boodschap van het kabinet-Rutte dat de financieel-economische problemen moeten worden opgelost door stevig te snijden in de overheidsuitgaven en -regulering, komt dit natuurlijk niet echt als een verrassing.
Prinsjesdag in crisistijd, een mooi moment om je druk te maken over een afbeelding op een dik honderd jaar oude koets. Daarop te zien: een jonge koningin Wilhelmina aanvaardt geschenken van haar Surinaamse en Indonesische onderdanen. Inzet van de discussie: hoe we ons het beste schuldig kunnen voelen over die periode, door de afbeelding weg te moffelen of door er juist nadrukkelijk naar te kijken.
Pramoedya Ananta Toer, guerillastrijder tegen de Nederlanders, later politiek gevangene onder het regime van Suharto en Indonesiës belangrijkste schrijver en intellectueel van de twintigste eeuw, zou er vermoedelijk wat genuanceerder tegenaan kijken. In zijn romancyclus rond de jonge nationalist Minke laat hij zijn hoofdpersoon verliefd zijn op de jonge koningin. Een mooi ambivalent beeld. Uiteraard veroordeelt Toer het kolonialisme, maar de eigen machtsstructuren van de Javanen (waar de Nederlanders dankbaar gebruik van maakten) waren ook niet fraai. Zijn eindoordeel is dat de Nederlandse koloniale overheersing veel slechts, maar ook veel goeds gebracht heeft voor Indonesië.
Ook voor de slavenhandel geldt dat het geen cultuur is die door westerlingen naar Afrika gebracht is, maar een bestaande cultuur die door Europese slavenhandelaren werd uitgebuit. Dat betekent niet dat het minder erg was, maar wel dat de daders niet alleen westerlingen waren, maar ook lokale heersers. De pracht en praal van het Ashanti koninkrijk was zelfs grotendeels gebaseerd op slavenhandel.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Laat de financiële sector een groter deel van de rekening betalen
Ewout Irrgang gooit maar even een ideetje op…
[qvdd]Het incasseringsvermogen wordt op de proef gesteld.
Aldus de koningin. Een vrolijke troonrede was het niet en dat was natuurlijk ook wel te verwachten.
Ik heb Geert Wilders niet kunnen ontdekken in het publiek, maar hij zal ongetwijfeld wat nors hebben gekeken. Weinig over integratie. Nauwelijks veiligheid. De blik internationaal gericht. Veel maatregelen die Henk en Ingrid in de portemonnee zullen raken. De troonrede laat wat dat betreft zien dat de politieke wind toch anders is gaan waaien en dat is voor Wilders geen best nieuws.
Maar buiten deze (voorspelbare) economische nadruk heb ik weinig nieuws kunnen ontdekken. De bankenbelasting vanaf 2012, maar die hing al in de lucht. Meer inzicht in onderwijsprestaties van scholen is interessant, maar hier geldt wel: eerst zien, dan geloven. Of heb ik iets over het hoofd gezien?
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Bart Voorzanger, met een stuk dat eerder op zijn eigen weblog verscheen.
Bij discussies over bestuurlijke wantoestanden in het islamitisch onderwijs lijkt het al snel te gaan om een tegenstelling tussen de islamitische gemeenschap en de rest van Nederland. Dat snijdt om twee redenen geen hout. Zelfverrijking en corruptie komt overal voor, en de schade die voortkomt uit zulke wantoestanden in het islamitisch onderwijs raakt eerst en vooral de al even islamitische ouders en hun kinderen, en het personeel van de scholen.
Laten we eerlijk zijn. Islamitische schoolbestuurders die zichzelf onrechtmatig verrijken, doen weinig anders dan bijvoorbeeld de bestuurders in het uiterst reguliere hoger onderwijs die zichzelf exorbitante onkostenvergoedingen toekennen en die voor een belangrijke vergadering een dag of wat op kosten van de zaak naar bijvoorbeeld de Franse Rivièra trekken omdat je daar zo heerlijk ontspannen kunt overleggen. ’t Verschil is vooral dat die oerhollandse beroepsbestuurders net iets beter weten wat wel en niet kan. Islamitische amateurbestuurders weten dat niet, en gaan dus over juridische schreven waar anderen keurig binnen blijven. Het ongewone is niet zozeer hun zelfverrijking als wel hun onhandigheid. Al moeten we daarbij natuurlijk blijven bedenken dat het in alle gevallen om uitzonderingen gaat.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Hoe onverwacht :-)
De uitkomst van de testosteron-studie voelde wel een beetje als een schop in de ballen. Zodra een man vader wordt, daalt zijn testosteron-niveau aanzienlijk. Bij zorgende vaders, die braaf snotneuzen vegen, luiers verschonen, de Oei ik groei spellen, zondag gaan zwemmen met hun kroost en trouw hun papadag voor zorg gebruiken, daalt het testosteron-niveau nog veel sneller. Zijn zorgende vaders mietjes?
Intengendeel. Zorgende vaders zijn juist mannelijk, bikkelhard en sterk.
Echte mannen zoals Donald Draper – uit de serie Mad Men – gingen fijn een sigaar roken en whiskey drinken in de wachtkamer, terwijl vrouwlief (Betty Draper) in de kraamkamer lag te zwoegen. Met het gevaar in algemeenheden te vervallen, mannen hadden het vroeger in zekere zin wel makkelijker (als je de bestaansonzekerheid even niet meerekent). Ze waren vroeger vooral verantwoordelijk voor het materiële welzijn van zijn gezin. Nu is daar ook de veranwoordelijkheid voor het emotionele welzijn bijgekomen.
Je moet behoorlijk stevig in je schoenen staan om werk en zorg te combineren – dat is echt niet voor iedereen weggelegd. Voordat je op kantoor bent, heb je al een halve dag erop zitten en zoals iedere vader weet, het houdt niet op als je thuiskomt, dan begint het pas.
[qvdd]
Wat Abvakabo betreft, bevindt Agnes Jongerius zich tot uiterlijk maandag in blessuretijd.
Abvakabo-voorzitter Corrie van Brenk zaagt nadrukkelijk aan de poten van FNV-voorzitter Agnes Jongerius. Ondertussen trekt de karavaan verder.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.