Zomergasten 2023 met Theo en Khadija

Theo Maassen “wil weten wie zij is en hoe het met haar gaat na alles wat er is gebeurd”. Hij heeft het over Khadija Arib, zijn Zomergast van vanavond. Zij wil het vanavond onder andere hebben “over de ‘gevestigde orde in Nederland en hoe het is om daarmee te maken te krijgen”. Dat komt mooi uit. ‘Na alles wat er is gebeurd’ gaat natuurlijk over ‘de dolkstoot’. In anonieme klachten werd ze beschuldigd van machtsmisbruik en zou daarmee een onveilige werksfeer hebben veroorzaakt voor de ambtenaren die de Tweede Kamer ondersteunen. Nog voor het haar persoonlijk werd meegedeeld dat hier een onderzoek zou worden ingesteld, lekte het uit naar de pers. Khadija Arib besloot haar Kamerlidmaatschap vaarwel te zeggen. Ik ben veel gewend, maar de (anonieme) dolkstoten van de laatste dagen, hebben er toe geleid dat ik niet langer wens aan te blijven als Kamerlid. Ik ben bereid veel te verdragen, maar ieder mens heeft zijn  grens. Het betreft hier aanvallen op mijn waardigheid Hoe het is om met de ‘gevestigde orde’ te maken te krijgen, zou zomaar kunnen slaan op dezelfde kwestie. Toen ze in 2016 Kamervoorzitter werd ze geacht een motie van de Kamer uit te voeren om de ambtelijke diensten van de Tweede Kamer te moderniseren. In dat proces zijn blijkbaar menig harde woorden gevallen, een vete tussen ambtelijke top en Arib tot gevolg. Het politieke gedeelte van de Kamerorganisatie, het Presidium, met name de voorzitter, had het volgens Khadija Arib ook op haar voorzien. Tegen het AD zei ze dat ze door de huidige Kamervoorzitter een ‘dolk in mijn rug’ kreeg gestoken. Vera Bergkamp was bovendien eerder al betrokken bij lasterpraat jegens Arib: De vorige dolk was het stuk op de site van RTL Nieuws, toen ik kandidaat was voor het Kamervoorzitterschap. Daar heeft Bergkamp ook een rol in gespeeld In dat artikel van RTL Nieuws werd Arib al beschuldigd van machtsmisbruik. Daarnaast werd gesuggereerd dar Arib er alles deed om de PVV te paaien, omdat ze de steun van die partij nodig had om tot voorzitter herkozen te worden. Arib schreef Stehan Koole (auteur van het artikel) aan. Ook toen hekelde ze de anonimiteit van de klagers. Wie zulke harde anonieme beschuldigingen optekent, moet die natuurlijk wel kunnen onderbouwen en op zijn minst onderzocht hebben. Dat heb je niet gedaan, wat al blijkt uit het simpele feit dat je het artikel al af hebt, en mij nu pas om een reactie vraagt Bovendien vermoedde Arib politieke mechanismen achter de lastercampagne. Ik mag aannemen dat iemand met jouw ervaring, zowel binnen de journalistiek als directies voorlichting, begrijpt dat wanneer personen in Den Haag beschuldigingen uiten en zich bedienen van schadelijke kwalificaties, terwijl er de verkiezing van de Kamervoorzitter aanstaande is, het doorgaans geen neutrale buitenstaanders betreft die geen belang hebben bij de toekomstige samenstelling van de Tweede Kamer Wat volgde was een aaneenrijging van blunders, zo kenmerkend voor de bestuurscultuur van de laatste jaren. Het onderzoek werd opgeschort na kritiek dat de ambtelijke top van de Kamer (belanghebbende omdat daar de klachten vandaan kwamen) de opdrachtgever voor het onderzoek is. Sterker nog: de ambtenaar die zelf klachten indiende zou het onderzoek gaan leiden. Inmiddels is recherchebureau Hoffmann ingeschakeld en nu al weer acht maanden bezig. Follow the Money schrijft dat het nog steeds een niet onafhankelijk onderzoek is. Bovendien onzorgvuldig en in strijd met zijn eigen onderzoeksprotocol voor ongewenst gedrag op de werkvloer. En “de beginselen van hoor- en wederhoor die Hoffmann zegt te hanteren, worden met voeten getreden”. Bij publiek en kiezers was Khadija Arib altijd populair. Theo Maassen zou haar kunnen vragen of haar vertrek uit de politiek definitief is, of dat ze in november op de kandidatenlijst van PvdA/Groenlinks zal verschijnen. Dat zal, denk ik,  sterk van afhangen van hoe ze ‘de gesel en de hoon van de tijd’ heeft  verdragen. Misschien verlaat ze de politieke slangenkuil voorgoed en geeft ze zichzelf, in overdrachtelijke zin. een dolkstoot: Want wie zou de gesel en de hoon van de tijd verdragen, (…) de onbeschoftheid van een ambtenaar, en de verachting waarmee onbenullen je geduldige werk belonen, wanneer je rust kan vinden met een simpele dolkstoot? (uit Shakespeare’s Hamlet, monoloog ‘to be or not to be’) Krijgen we vanavond een verslag van een heftige politieke thriller? Of wordt het toch wat luchtiger? Op de website van de VPRO schreef Theo Maasen: Als ik haar bezig zag als Kamervoorzitter dacht ik altijd: volgens mij zou ze een goeie stand-upcomedian zijn. Ze is ontzettend gevat, charmant, voor niemand bang, heeft charisma en heeft een specifieke achtergrond waardoor ze op een hele eigen manier naar Nederland kijkt Ze heeft bepaald geen podiumvrees. De stand-upcomedy bewaarde voor de Tweede Kamer. Twee keer acteerde ze wel in serieuze producties. In 2008 in een theaterstuk over geschiedenis van Zuid-Afrika. Daarin waren ook rollen toebedeeld aan andere politici, zoals Ella Vogelaar, Ed van Thijn en Femke Halsema. In 2019 trad Arib op, ook weer met andere politici, in een re-enactment van een Kamerdebat uit 1919, over het vrouwenkiesrecht. We gaan vanavond zien op welke wijze Khadija Arib ons zal boeien. Bij de VPRO op NPO2, om 20.20 uur. We nodigen u uit om tijdens de uitzending  hieronder in de reacties uw indrukken met ons te delen. Kijken op het vakantierooster en met een blik op de ziekenboeg, ziet het er naar uit dat er morgen geen Sargasso-recensie zal zijn.

Door: Foto: Schermafbeelding website VPRO Zomergasten 2023 Khadija Arib. foto © reinier van brummelen

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Cameraman Hoyte van Hoytema vertelt in Zomergasten wat film is.

Recensie Zomergasten: op zoek naar de ziel van Hoyte van Hoytema

RECENSIE - ‘Je moet filmen zoals een kat op een tafel springt: met precies genoeg moeite’, zei Robby Müller ooit, cameraman van onder andere Paris Texas, Breaking the Waves en Dead Man. Müller was een soort mentor van Hoyte van Hoytema, de tweede Zomergast van presentator Theo Maassen. Dat deze uitspraak Hoyte uit het hart is gegrepen, zou je niet zeggen als je denkt aan de spierballencinema van Interstellar, Spectre en Tenet, films waarbij Hoytema achter de camera zat. Maar toch, als je ‘m drie uur lang hoort praten over zijn vak, kun je niet anders dan hem op z’n woord geloven. Kennelijk kun je een krachttoer als Tenet, die zich voor een groot (en vrij onnavolgbaar) deel achterstevoren afspeelt, voor een groot deel op gevoel filmen, zonder storyboard.

Al sinds zijn veertiende, gegrepen door de magnetische sfeer van bijvoorbeeld Miami Vice (waaruit we een scène zien als eerste fragment) wist Hoyte dat hij iets met film wilde doen. Tot tweemaal toe werd hij afgewezen door de Nederlandse filmacademie (op welke gronden komen we helaas niet te weten). De filmacademie in Polen (dezelfde waar Roman Polanski en Kristov Kieslowski op hadden gezeten), wilde hem wel hebben. Daar maakte hij kennis met Tarkovski (diens Zerkalo was een belangrijke inspiratiebron voor Interstellar – iets waaraan wat mij betreft ook wel wat meer woorden vuil gemaakt hadden mogen worden) en werd zijn liefde voor techniek en geknutsel verder aangewakkerd. Hij heeft de school niet afgemaakt. Zonder diploma maar overtuigd van zijn eigen kunnen ging hij terug naar Nederland, in de verwachting met luid gejuich ontvangen te worden. Maar dat bleek niet zo te zijn: niemand zat te wachten op de net niet aan de Poolse filmacademie afgestudeerde cameraman Hoyte van Hoytema. Hij schreef talloze brieven, maar kreeg zelden reactie.

Foto: Schermafbeelding website VPRO Zomergasten 2023 Hoyte van Hoytema. foto © reinier van brummelen

Zomergasten 2023 met Theo en Hoyte

Zomergasten vorige week: De kop ging er af met een nieuwe eindredacteur, nieuw decor en nieuwe presentator. Overwegend positieve kritieken, vooral over Theo Maassen. En helaas wat tegenvallende kijkcijfers.

Nu is VPRO’s Zomergasten niet bedoeld om kijkcijferkanon te zijn. Omdat dat in de zomervakantie ook niet kan. Veel mensen nemen in deze tijden ook vakantie van de televisie. Alleen een verregende zomervakantie kan de cijfers wat hoger doen uitvallen.

Dagblad Trouw vogelde vorig jaar uit dat het programma de laatste tien jaar de kijkcijfers zag teruglopen. Van gemiddeld 650.000 in 2011, naar 420.000 in 2021.  Het gemiddeld aantal kijkers tussen 2002 en 2022 is 531.000.

Wij keken naar de cijfers van de laatste acht seizoenen en jawel, het gemiddelde blijft dalen: 473.021. Met een kijkcijferscore van 493.000 deed de eerste uitzending met Theo Maassen het dus iets beter.

Debutanten

Geen slecht Zomergastendebuut, maar niet zo goed als het debuut van Wilfried de Jong, bij wie Theo Maassen ooit Zomergast was en van wie hij ‘24 uur met…’ overnam. De kijkcijfers per debuut van de Zomergasten presentatoren (voor zover we konden achterhalen:

Wanneer Presentator Gast Cijfers 25-jul-10 Jelle Brandt Corstius Jan Marijnissen 837.000 28-jul-13 Wilfried de Jong Hans Teeuwen 812.000 22-jul-12 Jan Leyers Henny Vrienten 603.000 23-jul-17 Jeanine Abbring Rosanne Hertzberger 549.000 27-jul-08 Bas Heijne Ronald Plasterk 542.000 30-jul-06 Joris Luyendijk Jeltje van Nieuwenhoven 509.000 23-jul-23 Theo Maassen Thomas Hertog 493.000 31-jul-16 Thomas Erdbrink Dyab Abou Jahjah 484.000 26-jul-09 Magriet van der Linden Viktor en Rolf 407.000

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Closing Time | Troy

De eerste single van haar debuutalbum uit 1987. Wat was ze jong in deze clip. Vol brandende woede, pijn, verdriet.

O’Connor was ook literair geschoold (het onderwijs was dan ook een stuk beter vroeger). Zo verwijst het refrein naar twee regels van de Ierse dichter William Butler Yeats:

Why, what could she have done, being what she is?
Was there another Troy for her to burn?

No Second Troy

Foto: Schermafbeelding website VPRO Zomergasten 2023 Theo Maassen foto © reinier van brummelen

Zomergasten 2023 met Theo en Thomas

De VPRO ontvangt weer zes Zomergasten. Met een nieuwe gastheer / presentator: Theo Maassen.

Waarom heb jij hier ja op gezegd, toen je werd gevraagd?
Theo Maassen: ‘Nou, gevraagd… Ik heb mezelf nogal opgedrongen.’

Oh wacht, zo begon het interview met Theo Maassen, tien jaar geleden, vlak voor hij zijn ‘24 uur met…’ ging presenteren. Daar zag hij wel een mooie toekomst in :

Ik wil dit heel graag, ik wil hier góed in worden en ik hoop ook echt dat ik dit tien jaar kan blijven doen.

Hij wist wel wat voor gasten hij in  het programma wilde.

Heb je een verlanglijstje?
‘Ik zou graag een kok willen, een schrijver, en een humorist zoals Gummbah of Kamagurka. Uitblinkers. En politici. Rita Verdonk! Er moet ook een zekere urgentie zijn. Bij Ali B bijvoorbeeld is het dat hij zo’n fenomeen is.

Het werden drie jaren. Zijn verlanglijstje werd redelijk gehonoreerd. Ali B. in de eerste aflevering, twee schrijvers, twee en een halve humorist en een politicus waren te gast. Die politicus was Fred Teeven, een variant van Rita Verdonk, dus verlanglijstje vervuld.
Kamagurka ontbrak, maar dat wordt in de vijfde uitzending van Zomergasten 2023 goed gemaakt.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | 750

Dit is nummer 750 van Sargasso’s wekelijkse kunstrubriek. Een jubileumpje dat verandering met zich meebrengt.

We gaan dit niet uitgebreid vieren zoals we dat vijf jaar geleden bij de 500e editie deden. Kunstenaars stuurden hun 500e werk in, dat we in vier afleveringen, Koz 1 tot en met Koz 4, presenteerde.

Wat we wel doen: even heel wat anders.

Ondergetekende neemt een ‘Kunst op Zondag sabbatical’. Voor nog onbepaalde tijd. De inspiratie is een beetje op. Het concept voor mijn bijdragen is ruimschoots uitgemolken. Het wordt tijd eens na te denken over andere concepten. Daar zijn wel ideeën over, die vragen tijd om nader uit te pluizen.

Dit stukje is dus mijn 434e en laatste bijdrage aan Kunst op Zondag. Het geeft me ook wat meer ruimte voor ander schrijfwerk voor Sargasso.

Voor Kunst op Zondag zal collega Wilma haar maandelijkse bijdragen blijven verzorgen. Een mogelijk nieuw item wordt haar tentoonstellingstips. Daarin niet de tentoonstellingen van de grote musea die aan publiciteit geen gebrek hebben, maar vooral de kleinere musea, kunstroutes en galeries.

Het ligt in de bedoeling één keer per maand een drie tot viertal tentoonstellingen uit te lichten. De eerste tips gingen vorige week online. Laat onder dat artikel weten of dit idee navolging verdient.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Closing Time | Blood of Eden

Oké, eigenlijk is dit een nummer van Peter Gabriel en Sinéad O’ Connor mag het refrein meezingen. Maar dat doet ze wel lekker.

Voor wie het zich afvraagt: 1992, meer dan dertig jaar geleden. Voelt u zich al een oude zak worden? Ik nog niet, maar dat is waarschijnlijk zelfbedrog.

Closing Time | Incantation

Het is al weer een tijdje terug dat we hele lompe old school death metal hadden hier. Zonde, eigenlijk. Daarom nu een lekker moppie Incantation, met als belangrijkste herkenningspunt de strot van de zanger, die een intens diep en laag gegrom voortbrengt. Verder is het heel prima, wat rommelige, snelle en afwisselende muziek. Voor de liefhebbers van obscure death uit begin jaren ’90 uit de VS – er móeten er gewoon een paar van zijn op deze site. Toch?

Closing Time | Up There Down There

Ze wordt wel de hogepriesteres van de punk poëzie genoemd. Maar ze is thuis in tal van genres, waaronder de bluesrock.

Rock was getting too slick for its own good when Patti Smith burst on the scene and tore it apart.

She shrieked and howled literate yet street-savvy lyrics, unflinchingly confronting topics from religion to the Beat movement.

Rock & Roll Hall of Fame

Patti Smith is niet enkel een overtuigende rockzangeres, maar ook een echte dichter. Versregels als hieronder zouden niet hebben misstaan in een bloemlezing van Amerikaanse poëzie, tussen Allen Ginsberg en Campbell McGrath.

Vorige Volgende