Beggars and Choosers

Op weblog Den Cayente geeft Ariën Rasmijn voor de Wereldomroep aldaar zijn visie op het leven op Aruba en de lokale politiek. Rasmijn (33) is journalist op Aruba. Sargasso plaatst met toestemming in de zomermaanden deze posts van Rasmijn.

Deze week ben ik op vakantie, wat min of meer inhoudt dat ik achterstallig papierwerk aan het regelen ben. Aruba is een en al red tape. Voor alles, van een pasfoto tot een verzekeringskaart, moet je lang in de rij staan. En dus ging ik vanochtend vroeg naar het bevolkingsregister (CENSO) om een nieuwe id-kaart aan te vragen.

Eenmaal daar aangekomen zag ik kandidaten van CURPA, MSI en PPA voor de deur van het gebouw mensen ronselen om voor hen te tekenen. Een buitenparlementaire partij heeft 513 handtekeningen nodig om mee te kunnen doen aan de verkiezingen. Je mag maar een keer voor een partij tekenen, maar er was geen sprake van dat de partijen over firmanten gingen ruzieën. Er waren toch genoeg voor iedereen en het was te heet.

Soit, de regels zijn zoals ze zijn. We maken er het beste van onder het afdak van CENSO en lopen af en toe binnen om in de airco af te koelen, zullen ze wel gedacht hebben. Binnen stond PPA-leider Benny Nisbet bij zijn loket. Zijn partij doet het goed, althans in deze race. Met nog een week te gaan heeft PPA zo’n 230 handtekeningen. Dat is een stuk meer dan de concurrentie. MSI had gisteren iets van 37 handtekeningen, MSI zat rond de 40. Ik heb getekend voor een van de drie. Omdat ik vind dat als je het graag wilt, je moet kunnen meedoen aan de verkiezingen. Of je uiteindelijk die kans ook waard bent, daar beschikt het volk uiteindelijk over.

Ondertussen heeft Richard Visser…

…laten weten dat hij alleen kan garanderen dat hij vier jaar in het parlement blijft als hij minister wordt. Mocht het zijn dat hij geen minister wordt, dan stapt hij waarschijnlijk uit de Staten. Wint de AVP de komende verkiezingen niet, dan is er weinig dat Richard Visser nog zou motiveren om alsnog zijn stemmers te vertegenwoordigen en oppositie te voeren. Tegen RNW zei hij deze week dat hij al zijn lopende projecten heeft laten vallen omdat Aruba hem nodig heeft en niet andersom. Kijk, zo win je stemmen…

Visser, die in 2005 helemaal vanuit nummer 29 in het parlement werd gestemd (een heleboel mensen stemden dus op hem), stapte amper een jaar na die verkiezingen ook al uit het parlement. Zijn moeder was ziek en het ging hem er te hard en confronterend aan toe in de Staten. Intussen heeft hij een paar cursussen gevolgd over volksgezondheid en wil hij graag gaan voor die portefeuille. Tijdens het congres van AVP vorige week liet hij weten dat hij ’samen met commerciële partners’ aan de gezondheidskar wil trekken. Dan snap ik ‘m wel. Als parlementariër heb je dan weinig te winnen.