Studium Generale Universiteit Utrecht

208 Artikelen
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Ontmoet befaamde wetenschappers, debatteer met denkers en luister naar schrijvers die hun drijfveren blootleggen. Studium Generale is het podium van de Universiteit Utrecht, waar studenten, docenten en andere geïnteresseerden kennis kunnen maken met alle mogelijke vakgebieden.

Studium Generale biedt iedereen de mogelijkheid kennis te maken met een vakgebied zonder verdere verplichtingen. Een toegankelijk programma op academisch niveau, te volgen zonder voorkennis. Waarom vindt de universiteit dit belangrijk? Omdat academische vorming meer is dan vakinhoudelijke kennis. En omdat de wet bepaalt dat de universiteit aandacht moet schenken aan de samenhang van wetenschappen en aan de maatschappelijke aspecten van wetenschap.

Meer informatie over ons, onze lezingen en ons nieuwsblog vind je op www.sg.uu.nl.
Foto: copyright ok. Gecheckt 24-10-2022

Geobsedeerd door schoonheid

Mooi zijn heeft alleen maar voordelen. Mooie mensen halen hogere cijfers, zijn minder vaak ziek en worden sneller aangenomen bij sollicitaties. Ook is de spermakwaliteit van mooie mensen beter. Zij zorgen dan ook voor meer nageslacht. Daarnaast worden mooie mensen ook als betere mensen beoordeeld. Nienke Vulink, psychiater en hoofd van de afdeling Angststoornissen van het Academisch Medisch Centrum van de Universiteit van Amsterdam, spreekt in de lezing Geloof, hoop en liefde over uiterlijke schoonheid en body dysmorphic disorder.

Uit onderzoek blijkt dat schoonheid al vanaf jonge leeftijd herkend wordt. Zo kijken baby’s van drie maanden oud significant langer naar mooie gezichten dan naar lelijke. De waarneming van schoonheid is ook te meten in de hersenen door middel van een fMRI-scan. Deze scan maakt de hersenactiviteit zichtbaar door middel van een driedimensionaal beeld. Bij het zien van mooie gezichten is er sprake van hyperactiviteit in het beloningscentrum. Ditzelfde circuit wordt geactiveerd bij het nemen van drugs of het hebben van seks. Schoonheid zorgt dus voor genot. 

Schoonheid en de media

De media spelen een belangrijke rol in het creëren van het hedendaagse zelfbeeld. Schoonheid lijkt wel een obsessie te worden. Zo blijkt uit onderzoek dat drie kwart van de vrouwen na het lezen van een modeblad zichzelf lelijker voelt. Door het kijken naar fotomodellen krijgen zij een negatiever zelfbeeld. Bij blootstelling aan beelden van ‘normale’ modellen is de negatieve zelfwaardering kleiner. Het zou dus helpen als modebladen geen beelden van graatmagere modellen meer opnemen, maar in de plaats daarvan gebruik maken van ‘normale’ schoonheden.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-03-2022

De schadelijke invloed van het neoliberalisme

‘It’s morning again in America!’ Zo luidde de verkiezingsslogan van de Republikeinse president Ronald Reagan in 1984. De leus verwees naar de explosieve opkomst van het neoliberalisme, dat volgens Reagan de oplossing bracht voor alle economische problemen. Na de ondergang van Keynes’ theorie, leek het neoliberalisme de ideologie van de toekomst.

Maarten van Rossem doet uit de doeken hoe dit zover is gekomen. Het neoliberalisme is tijdens de conjunctuurpolitiek geïnspireerd op Keynes verdedigd door de Chicago School, een kleine groep van traditionele liberalen. In de jaren ’70, toen bleek dat de conjunctuurpolitiek niet naar wens functioneerde, ontstond er een plotselinge ommezwaai naar het neoliberalisme.

De transformatie werd geleid door de economen en filosofen Friedrich Hayek en Milton Friedman. Volgens hen leidt economische vrijheid tot politieke vrijheid. Het vrijgeven van de markt, zal de oplossing bieden voor economische én politieke problemen. Menselijk interveniëren leidt enkel tot vrijheidsbeperking van de economie. Als de economie niet functioneert zoals men wenst, is de neiging groot om de economische situatie te willen veranderen. Dit resulteert in een planeconomie, zoals bij het socialisme en communisme het geval is; soms gaat dit gepaard met dwang en geweld. De ineenstorting van de voormalige Sovjet-Unie is deels te wijten aan de slecht functionerende planeconomie.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vergeet de financiële crisis, de landbouwcrisis is veel ernstiger

Wist je dat 25 miljoen gezinnen wereldwijd primair afhankelijk zijn van koffie? Daar bedoel ik niet mee dat ze zonder hun dagelijkse bakkie pleur niet wakker worden, maar dat hun leven afhangt van de productie en verwerking van koffie. Koffie is een zogenaamde ‘tropical commodity’ net zoals katoen, suiker, cacao, palmolie en soja. Deze landbouwsectoren zijn gigantisch: in het totaal zijn wereldwijd honderden miljoenen mensen (vooral rond de evenaar) en zelfs hele economieën afhankelijk van de handel hierin. Gezien de schaal is het zorgwekkend dat landbouw misschien wel de meest niet-duurzame activiteit is. Ze zorgt voor enorme uitstoot van broeikasgassen, zoetwatergebruik, verlies aan biodiversiteit, ontbossing en slavernij.

Nu kun je je schouders ophalen en denken dat het wél mensen van werk en eten voorziet. De keerzijde daarvan is alleen dat de wereldpopulatie daardoor ook sterk stijgt. De voedselproductie moet worden verdubbeld maar het huidige systeem maakt onze aarde kapot. Deze sector structureel veranderen is de grootste uitdaging van de toekomst, aldus Lucas Simons tijdens de tweede bijeenkomst People, Planet, Profit en Principles.

People

Niet-duurzame activiteiten hebben vaak vergaande en onvoorziene consequenties, niet alleen voor de natuur maar ook voor mensen. Zo leidt klimaatverandering tot migratie en urbanisatie; zo’n 1 miljard mensen op aarde zijn constant aan het migreren. Dr. Anja Mihr houdt zich bezig met de vraag wie de rechten van deze mensen beschermt. In principe zijn er na de Tweede Wereldoorlog voldoende verdragen, declaraties en wetten opgesteld voor de mensenrechten, maar de implementatie ervan wil nog wel eens mis gaan. Zij ziet dan ook dat er herstructurering van macht en uitvoering nodig is, zeker in tijden van imminente dreigingen zoals klimaatsverandering.

Foto: copyright ok. Gecheckt 07-11-2022

Hitchcock’s onverklaarbaar goede film

Alfred Hitchcocks The Birds is een slechte film. De verhaallijn is mager, er zit nagenoeg geen plot in en alle personages zijn flat characters.  ‘En toch heeft de film een verpletterende indruk op mij gemaakt’, aldus sociaal wetenschapper Jaap Bos. Hoe kan dat? The Birds is de grootvader van de horrorfilm, maar eng is hij niet. Er zitten vierhonderd special effects in de film, maar vergeleken met nu doen die wat lachwekkend aan. Waar zit de kracht van de film volgens hem dan in?

Het verhaal in The Birds is vrij bondig samen te vatten. Melanie Daniels, een mooie, rijke dame, heeft een oogje op Mitch Brenner, een advocaat. Ze komen elkaar tegen in een vogelspeciaalzaak en Melanie besluit Mitch op te zoeken in het rustige dorpje waar hij elk weekend heengaat. Mitch logeert daar bij zijn moeder en zusje. Al gauw blijkt de liefde tweezijdig. Tijdens Melanies verblijf in het dorpje vindt er een toenemend aantal incidenten plaats waarbij vogels mensen aanvallen, met name kinderen. De vogels worden steeds agressiever en vallen in steeds grotere groepen mensen aan. Aan het einde van de film beheersen de vogels het hele dorp. Mitch, zijn zusje, moeder en Melanie ontvluchten als laatsten de tirannie van de vogels. Gehavend na een lange strijd tegen de beesten, rijden de vier aan het einde van de film het dorp uit.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ultrasterk spinnezijde

Het is vijf keer sterker dan staal en vier keer sterker dan de kunstmatig gefabriceerde vezel kevlar: spinnenzijde. Tegenwoordig is het ook mogelijk om kleding te maken van dit materiaal. Zo slaagden de kunstenaar Simon Peers en modeontwerper Nicholas Godley erin om van zijde van 1,2 miljoen spinnen een gouden cape te maken. Het inwinnen van de zijde is een zeer tijdrovende klus. Het duurde dan ook vier jaar voordat de cape af was. Elke dag werden er duizenden Golden Orb spinnen verzameld. Deze zijdespin produceert een goudkleurige draad, vandaar de gouden kleur van de cape. Na het onttrekken van het zijdespinsel werden alle spinnen weer losgelaten in de natuur. Volgens Godley voelt de cape als niets wat je eerder voelde, zo zacht, licht en toch heel sterk. Het kledingstuk is tot en met 5 juni 2012 te zien in het Victoria and Albert Museumin Londen.

Naast het maken van kleding biedt spinnenzijde nog meer mogelijkheden. Zo werkte de Nederlandse kunstenaar Jalila Essaïdi samen met het Dutch Forensic Genomic Consortium aan een project waarin kunst en wetenschap elkaar ontmoeten. Door menselijke huidcellen te isoleren op een filter en hierop een opperhuid van transgene spinnenzijde te kweken, creëerde zij een kogelwerende huid. De huid is in staat om een kogel van 2,6 gram met een snelheid van 329 meter per seconde tegen te houden. Essaïdi wil met haar kunstwerk de maatschappelijke discussie uitlokken. Hoe ver kunnen we gaan met genetische manipulatie? Wat is veiligheid in de tijd van biotechnologie? En is het gewenst om de mens tegen alle gevaren in de wereld te beschermen door genetische manipulatie? Essaïdi won met de kogelwerende huid de Designers & Artists 4 Genomics-Award in 2011. Haar werk werd onlangs tentoongesteld in Naturalis in Leiden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nederland geluksland

Geluk is lange tijd een ondergeschoven kindje geweest in de wetenschap. Er werd geen onderzoek gedaan naar geluk, het idee dat het leven niet per se leuk hoefde te zijn speelde hier ongetwijfeld een belangrijke rol in. Werken, dat moest je doen! Tegenwoordig is geluk een belangrijke lijn van onderzoek, zegt prof. dr. Paul Schnabel, directeur van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP), tijdens zijn lunchlezing voor de serie Geloof, hoop en liefde. Geluk en onze gelukservaring zijn belangrijke waarden geworden in de Nederlandse samenleving. Hoe staat ons bruto nationaal geluk er eigenlijk voor?

Het gelukkige kikkerlandje

Nederlanders zijn een gelukkig volk. 66 tot 82 procent van de bevolking geeft aan gelukkig tot erg gelukkig te zijn (CBS/SCP, 2010), dus we mogen niet klagen. Sterker nog, we zouden eigenlijk wel eens wat dankbaarder mogen zijn dat wij het geluk hebben toevallig hier te leven. Aan de hand van Geert Hofstedes Cultuurdimensies laat Schnabel zien dat Noordwest-Europa een gunstig cultuurklimaat heeft voor een positieve geluksontwikkeling. We scoren hoog op individualisme, passen ons makkelijk aan wanneer problemen zich voordoen, we hebben een verzorgingsstaat, een informele cultuur en langetermijnperspectief.

Dit is bijvoorbeeld al een heel verschil met het zuiden van Europa. In Portugal zijn ze het minst tevreden met het eigen leven, terwijl Nederland en Denemarken erg hoog scoren. Respectievelijk wordt er een 7,9 en een 8,2 gegeven voor het eigen tevredenheidsgevoel (2010). Alleen tegen de treurigheid aan de Donau (Hongarije) is geen kruit gewassen, zegt Schnabel. Harde, maar ware woorden. Het cijfer voor tevredenheid met het leven zit in Hongarije al jaren onder de 6,0.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De gouden jaren van het kapitalisme

Sinds drie jaar domineert de economische crisis de politiek en de media. Het faillissement van de bank Lehman Brothers in de VS wordt aangewezen als de directe aanleiding. De implosie van de kredietmarkt bracht het financiële systeem in Amerika in gevaar, waarna de crisis zich als een olievlek over de wereld verspreidde. De oorzaakvan de crisis is echter minder duidelijk voor wie geen doorgewinterde econoom is.

Maarten van Rossem draagt in de eerste lezing van de serie Kapitalisme een duidelijke oorzaak aan voor het ontstaan van de crisis: het neoliberalisme dat in het marktmechanisme de oplossing voor alle economische problemen ziet. Als je de markt laat functioneren zonder inmenging door bijvoorbeeld de overheid, zal de economie zichzelf herstellen. Dit idee werd uitgedragen door Alan Greenspan, die tot 2006 voorzitter was van de invloedrijke Federal Reserve System in Amerika. Privatisering, liberalisering en deregulering zijn de stokpaardjes van het neoliberalisme. Dat dit niet altijd functioneert, is zichtbaar bij de problemen in de thuiszorg en spoorwegen sinds ze geprivatiseerd werden. Desondanks is het neoliberalisme nog altijd de motor achter economisch beleid in het Westen. Dat was echter niet altijd het geval. Sinds dertig jaar wordt het neoliberale marktmechanisme gehanteerd. Daarvoor kenmerkte de economische geschiedenis van de twintigste eeuw zich door de conjunctuurpolitiek van Keynes.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

Schitterende schimmels en gevisualiseerde virussen

Een borstkankercel die lijkt op een octopus en nanomateriaal dat lijkt op de Grand Canyon. Dit waren inzendingen voor de International Science & Engeneering Visualization Challenge, een jaarlijks terugkerende wedstrijd die wordt georganiseerd door het tijdschrift Science en de National Science Foundation. Doel van de wedstrijd was om wetenschappelijke interesse in de maatschappij te stimuleren door wetenschap op een zo mooi mogelijke manier in beeld te brengen. Een beeld zegt immers vaak meer dan duizend woorden. Iedereen kon meedoen, maar de competitie is vooral populair onder wetenschappers en studenten.

De wedstrijd leidde tot een grote collectie van ingezonden foto’s. Zo ontving de National Science Foundation onder andere een foto van de huid van een onrijpe komkommer, een filmpje van borstkankercel en een 3D-tekening van het hiv-virus. De wedstrijd bewijst dat wetenschap kan leiden tot heel esthetische beelden.

Dun plakje muizenoog

Afgelopen week zijn de winnaars bekend gemaakt. Er waren vijf categorieën: fotografie, illustratie, informatieposters, interactieve media en video’s. Neuroloog Bryan Jones van de Universiteit van Utah won in de categorie fotografie. Hij maakte een foto van een dun plakje muizenoog. Door de oogbal vooraf te behandelen met speciale antilichamen krijgt het de kleuren rood, groen en blauw. Op de foto zie je dat het oogwit groen en de oogspieren lichtroze gekleurd zijn.

Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Orde in chaos

In 1961 opperde wiskundige en meteoroloog Edward Lorenz dat de vleugels van een vlinder in Brazilië een tornado in Texas kunnen veroorzaken. Deze metafoor hanteerde hij om aan te geven dat een minuscule verandering in zeldzame gevallen enorme gevolgen kan hebben. Wanneer en of dit gebeurt, weet je niet. De beste wetenschappers kunnen het niet voorspellen. Volgens Jaap van Ginneken, massapsycholoog, vallen zulke gebeurtenissen buiten het heersende credo in de wetenschap ‘meten is weten, weten is voorspellen en voorspellen is beheersen’. Wat daarbuiten valt, beschouwden wetenschappers tot voor kort als ‘grillige’ aspecten van hun onderzoeksgebied. Inmiddels kunnen we er meer over zeggen. Bij de eerste lezing van de reeks De zwerm legde Van Ginneken de orde bloot die onder een schijnbare chaos schuilt.

Niet chaotisch

Het weer is niet het enige fenomeen waarbij een kleine verandering het hele systeem kan doen kantelen. Overal waar massa’s zijn, kan dat voorkomen. Denk aan mensenmassa’s, dierenzwermen of virussen. Als er veel eenheden interacteren waardoor patronen ontstaan die zelf weer de groep beïnvloeden, zoals bij massa’s het geval is, kun je spreken van ‘complex adaptieve systemen’. Dr. Van Ginneken noemt er een aantal kerneigenschappen van.

Er is sprake van synergie, wat inhoudt dat processen gelijk gaan lopen en elkaar versterken. Denk aan een voetbalsupporter die begint te zingen, wat de drempel voor ander verlaagt om ook te gaan zingen, wat op zijn beurt anderen weer makkelijker aanzet, enzovoort. Je ziet dan een nieuw patroon ontstaan: alle supporters zingen. Deze opkomst van een nieuw patroon wordt ‘emergentie’ genoemd. Het systeem is zelforganiserend, wat met een duur woord autopoièsis heet. Iedereen zingt hetzelfde lied en iedereen zingt synchroon. Dat een systeem complex is, betekent dus niet dat het chaotisch is.

Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Functionele wreedheden

Is de staatsterreur van Assad in Syrië goed te praten vanuit de machiavellistische ethiek? Als het zo is dat de slachting van tientallen, zo niet honderden burgers tegelijk door de machthebbers te verantwoorden is met Machiavelli in de hand, dan moet er toch iets mis zijn met de schrijver van Il principe. Een interessant punt dat Joep Dohmen Maarten van Buuren voor de voeten werpt in hun discussie na afloop van de lezing over Machiavelli in de serie Levenskunst van Studium Generale Utrecht.

Functionele wreedheden

‘Het doel heiligt de middelen’, zo is de politieke filosofie van Machiavelli samen te vatten. Assads doel is de macht behouden, net zoals ‘il principe’ (de vorst), en hij doet dat door extreme middelen in te zetten. Kan dat geoorloofd zijn? De vraag is of de aard van het doel wat uitmaakt. Volgens Maarten van Buuren wel. Zeker uit het latere werk van Machiavelli, de Discorsi, spreekt de overtuiging dat een doel in dienst moet staan van de republiek, anders gezegd: het volk. Op die gronden kun je wreedheden van dictators afkeuren.

Niettemin staat Machiavelli bekend als een meedogenloze denker, die niet terugschrikt om wreedheden onder sommige omstandigheden verstandig te noemen, de beste keus, of zelfs ‘functioneel’. Het zijn smakelijke anekdotes die Van Buuren opdist, bijvoorbeeld over Cesare Borgia, de Italiaanse gruwelheerser die model stond voor Il principe. Meedogenloos was Machiavelli wellicht, maar dan vooral in de zin dat hij zich niet liet leiden door de heersende moraal; in zijn handelen noch in zijn denken.

Foto: copyright ok. Gecheckt 12-10-2022

Stambomen en mobiles

Een gastbijdrage van Jelle Reumer, directeur van het Natuurhistorisch Museum Rotterdam en paleontoloog.

Zelden waren Wetenschap en Kunst zo met elkaar verweven als in de periode van renaissance tot en met verlichting. Sindsdien zijn ze uit elkaar gedreven: wetenschappers specialiseerden zich ad absurdumen kunstenaars staarden meer en meer naar de eigen navel.

En toch kunnen wetenschap en kunst veel van elkaar leren. Neem de reconstructie van stambomen, een wetenschap die de laatste decennia dankzij fraaie computerprogramma’s een hoge vlucht heeft genomen. In de beroemde stamboom van het leven die Ernst Haeckel in de negentiende eeuw publiceerde stond de mens nog trots bovenaan, vlak boven de gorilla en de orang-oetan aan een boomtak die Apen heet. Helemaal onderaan de boom vinden we de Oerdieren, die een flinke dikke stronk vormen waar de rest van het dierenrijk op rust. De mens, dat mocht maar duidelijk zijn, was na Darwin weliswaar van zijn voetstuk gestoten als Kroon der Schepping, maar een positie als Kroon der Evolutie kwam er voor in de plaats.

Tegenwoordig heet het maken van stambomen ‘cladistiek’. Door allerlei kenmerken van soorten van een beoordeling te voorzien (bijvoorbeeld ‘aanwezig’ of ‘afwezig’, oftewel + of – dan wel 1 of 0) en die aldus gescoorde kenmerken in de juiste statistische software te gieten, kun je gevisualiseerde verwantschapsrelaties maken, zogenaamde cladogrammen, die sterk op ouderwetse stambomen lijken. En ook bij cladogrammen staat helemaal aan het uiteinde van het schema, dat is meestal rechts op het papier, de soort of het geslacht waar het om gaat. Een cladogram over de verwantschappen tussen mensen en mensapen laat bijna altijd de mens aan het uiteinde zien. Toch een beetje de Kroon op de Evolutie dus. En dat terwijl de chimpansee als hij dat zou kunnen beoordelen ongetwijfeld zichzelf als de Kroon zou beschouwen. En dat zou de gorilla ook, en de kapucijneraap, de spitsmuis en de pissebed of de oorworm. Er is niet zoiets als een Kroon op wat-dan-ook. Maar die cladogrammen staan muurvast gedrukt op papier of beeldscherm.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zijn wij ons brein (12)?

In de vorige aflevering van Marian Joëls zagen we dat stress een goed voorbeeld is van een fenomeen waarbij omgeving, ‘geest’ en lichaam nauw op elkaar betrokken zijn. Deze keer is hoogleraar Taalbeheersing Ted Sanders aan het woord. Bepaalt onze taal hoe we denken of andersom?

‘Als ik ’s avonds de fietsenstalling bij het station in mijn woonplaats uitfiets, kom ik langs een toonbank waarachter meestal een besnorde man van een jaar of 45 staat. Hij werkt daar. Als ik voorbij kom, zeg ik: “daaag” en hij antwoordt “daaag”. Zeg ik “tot ziens”, dan zegt hij ook “tot ziens” en zeg ik “fijne avond”, dan wenst hij mij ook een fijne avond. Ik ben dit quasi-experiment gaan uitvoeren omdat het me op was gevallen dat hij in het spitsuur tegen een voorbijtrekkende rij fietsers binnen 15 seconden vijf verschillende groeten achter elkaar produceerde: “daaag”, “groetjes”, “tot ziens”, “fijn weekend”, “houdoe” (u hebt nu een idee van de regio waar we ons bevinden).’

Papegaaien

‘Waarom doet die man dat? Imiteert hij simpelweg de mensen die hem aanspreken? En hoe bijzonder is het taalgebruik van deze man? Het antwoord op de laatste vraag is: dit is niet bijzonder. Zo doen taalgebruikers dat voortdurend, al wordt het verschijnsel in dit geval nogal op de spits gedreven omdat de man in een context verkeert waarin hij in zeer korte tijd op verschillende gesprekspartners reageert. In de taalwetenschap noemen we dit verschijnsel waarbij taalgebruikers voortdurend hun bijdrage optimaal proberen af te stemmen op de gesprekspartner: speaker alignment (Pickering & Garrod, 2006). Interessant is dat het niet alleen op lexicaal niveau speelt (woorden imiteren), maar bijvoorbeeld ook op grammaticaal en fonetisch niveau: in een gesprek gaan mensen dezelfde constructies gebruiken en hun gesprekstempo aanpassen aan hun gesprekspartner.’

Vorige Volgende