De Rooms-Katholieke Kerk over het Geloof van de Moslims
Gisteren verscheen in het Katholiek Nieuwsblad, een publicatie die in zekere kerkelijke middens als gezaghebbend wordt gezien, een opiniebijdrage van PVV-senator Marcel van der Graaff. In dit schrijven doet hij een aantal boude uitspraken over de verhouding tussen het katholieke geloof en de islam. Doorgaans zou ik dergelijke oprispingen achter mij laten. Echter, drs. M. de Graaff is niet enkel lid van de Eerste Kamer. Hij schreef het stuk namelijk als katholiek theoloog. Mijns inziens is het als katholiek theoloog dat hij dan ook een scheve schaats rijdt door de PVV af te schilderen als ware zij de incarnatie van de sociale leer van de Kerk en een beweging die op één of andere wijze de goedkeuring van de paus zou genieten.
Allereerst claimt de Graaff nogal makkelijk dat een eenvoudig verzet tegen een werkelijke of vermeende afbraak van het zorgstelsel betekent dat de PVV de “partij is waarin de sociale encyclieken van de paus [enkelvoud? JJvP] daadwerkelijk een vertaling krijgen in [het] politiek programma“.
Ware dit zo, dan zou elke partij die zich als sociaal afficheert, “de sociale encyclieken van de paus vertalen”. De claim is dus óf onwaar, óf triviaal. Erger nog: lijkt het een poging van de PVV om zich te afficheren als een partij die op één of andere manier, meer dan anderen, het Rooms-Katholieke geloof politiek vertegenwoordigt, of door de Kerk wordt goedgekeurd.
