Closing Time | Baba O’Riley
, door
The Who – Baba O’Riley
P.J. Cokema is het pseudoniem van Peter de Jonge. Hoewel geen fervent voorstander van pseudoniemen, toch deze internet-identiteit aangenomen, omdat er erg veel Peter de Jonges op het world wide web te vinden zijn.
Tot juli 2018 werkzaam geweest in de dak- en thuislozenopvang. Blogt sinds 9 januari 2006 op zijn eigen website Peterspagina (voorheen Codes, keuzes en maakbaarheid). Onder het pseudoniem P.J. Cokema voegde hij zich in 2008 als gastlogger bij GeenCommentaar, waar hij in mei 2011 toetrad tot de vaste groep redacteurs.
Na de fusie met Sargasso verzorgde hij sinds oktober 2011 de wekelijkse rubriek Kunst op Zondag, nu nog 1 tot 2 keer per maand. Daarnaast zijn binnenlands bestuur en de gezondheidszorg de belangrijkste aandachtsgebieden voor zijn artikelen.
Tevens initiatiefnemer van de Blogparel (tot 2014), de blogprijs voor stukjes die lezers eerst doen lachen en vervolgens tot nadenken stemmen.
Tot juli 2018 werkzaam geweest in de dak- en thuislozenopvang. Blogt sinds 9 januari 2006 op zijn eigen website Peterspagina (voorheen Codes, keuzes en maakbaarheid). Onder het pseudoniem P.J. Cokema voegde hij zich in 2008 als gastlogger bij GeenCommentaar, waar hij in mei 2011 toetrad tot de vaste groep redacteurs.
Na de fusie met Sargasso verzorgde hij sinds oktober 2011 de wekelijkse rubriek Kunst op Zondag, nu nog 1 tot 2 keer per maand. Daarnaast zijn binnenlands bestuur en de gezondheidszorg de belangrijkste aandachtsgebieden voor zijn artikelen.
Tevens initiatiefnemer van de Blogparel (tot 2014), de blogprijs voor stukjes die lezers eerst doen lachen en vervolgens tot nadenken stemmen.
Foto:
Horia Varlan (cc)
Kunst op Zondag | In C
, door
Bent u uiterst goed gestemd vandaag? Mooi, dan staat u in C majeur. Dat wil zeggen: als u in de romantische opvatting gelooft dat aan toonsoorten karaktereigenschappen of gemoedstoestanden kunnen symboliseren.
C majeur, of C groot, staat meestal voor kracht, vreugde, overwinning. C majeur is de lolbroek onder de toonsoorten. Waarschijnlijk ook de meest gespeelde toonsoort, al was dat alleen maar omdat iedereen die muzieklessen neemt als eerste die toonsoort voor zijn kiezen krijgt.
Een misvatting die de wereld niet uit te krijgen is. Iemand die pianoles krijgt zou eerst eens vrij en onbevangen alleen de zwarte toetsen moeten beroeren. Klinkt altijd goed, wat je ook doet. Maar vijf tonen in plaats van de acht die in C majeur zitten. Muziektheoretisch gedacht zit je dan wel in ingewikkelde toonsoorten te vingeren.
Gitaristen zouden in E mineur moeten beginnen. De eerste en laagste snaar is een E en een E mineur akkoord pak je makkelijker dan een C akkoord. Beginnende violisten beginnen het best in A majeur. En sommige blazers worden geleerd misleidend bezig te zijn. Op papier mag er dan een C majeur toonladers staan, in werkelijkheid hoor je een Bes- of een Es toonladder.
Dat is allemaal technische praat. Waarom sfeer, karakter of folkloristisch-psychologische symboliek aan een toonsoort hangen?
Closing Time | Do what you like
, door
Blind Faith in Brubeckstijl.
Closing Time | Gimme Some Lovin´
, door
Traffic — Gimme Some Lovin´
Foto:
Eric Kilby (cc)
Kunst op Zondag | A capella
, door
“Goh, ik zou ook zo graag muziek willen maken, maar ik weet niet welk instrument het best bij me past”. Als ik dat hoor reageer ik altijd met: “Mwah, neem een instrument dat niets kost, altijd overal naar meegenomen kan worden en van nature bij je past: je stem”.
De mogelijkheden van de stem zijn zo veelzijdig, dat het een raadsel is waarom de mens instrumentale muziek heeft uitgevonden. Vandaag puur vocale muziek, ofwel a capella. Zang zonder instrumentale begeleiding. In alle soorten en maten. Pop, jazz, klassiek. Met en zonder human beat box. In groepsverband of solo.
Naturally 7 is een wereldwijde hit met hun a capella r&b. Wat de individuele leden kunnen, demonstreren ze in dit filmpje. Hieronder zingen ze ‘Ready or not’.
Er wordt veel popmuziek a capella gezongen….
Er bestaat zelfs een metal a capella groep. Van Canto zette Metallica’s Master of Puppets op de plaat.
Absolute topper in ‘onbegeleide vocale muziek’ is de uiterst veelzijdige Bobby McFerrin.
Klassiekers zijn, niet alleen vanwege hun repertoire, de Swingle Singers…..
… en de King’s Singers. Jammer dat deze groep iets te vaak zichzelf begeleidt met oubollige humor.
Ook klassiek geschoold is het Juice Vocal Ensemble met hun versie van Sweet Child of Mine (van Guns N’ Roses).
Closing Time | Have I The Right
, door
Honeycombs – Have I The Right (to kiss you).
Closing Time | You’ve Got To Hide Your Love Away
, door
Pearl Jam – Eddie Vedder doet een Beatletje.
Closing Time | Golden Slumbers
, door
Chris Bliss houdt Golden Slumbers, Carry That Weight en The End in de lucht.
Closing Time | Come together
, door
The Edge Effect zingt “Come Together” (The Beatles).
Closing Time | Rollin’ in the Deep
, door
Een veel betere versie van Adele’s Rollin’ In The Deep door a capella groep Straight No Chaser.
Kunst op Zondag | Slow music
, door
Het mag wel een tikje langzamer, luidt het credo van Slow Movement organisaties als Slow Food, Slow Cities en Slow Travel. Alles verandert zo snel dat je continu sprintjes moet trekken om het bij te houden. Da’s niet goed, stelt de Slow Movement, want we dreigen aan onze basale behoeften voorbij te rennen. Doe alles in het juiste tempo, dat wil zeggen: neem er de tijd voor die nodig is om het zo goed mogelijk te doen, in plaats van zo snel mogelijk.
Er bestaat zelfs zo iets als ‘slow music’. Daar wordt van alles en nog wat onder verstaan. Van meditatieve ambient muziek tot mierzoete liefdesliedjes. Van romantische folksongs tot tearjerkers en begrafenismuziek.
Maar goed, langzaam is langzaam en langzaam is een tempo.
In het metronoomfilmpje boven dit artikel hoor je een tergend langzaam tempo van 20 tikken per minuut. Zo langzaam dat het haast niet bij te houden is. De meeste langzame muziekstukken kennen een tempo van rond de 40 tot 60 tikken per minuut.
Slow Song van Joe Jackson heeft een ‘beat’ van 58 tikken per minuut.
Het echte langzame werk vinden we in de klassieke muziek. Ombra mai fu, de openingsaria van de opera Xerxes (Georg Friedrich Händel), heeft in deze uitvoering een tempo van rond de 50 tikken per minuut.