Redacteur bij Sargasso: P.J. Cokema

P.J. Cokema is het pseudoniem van Peter de Jonge. Hoewel geen fervent voorstander van pseudoniemen, toch deze internet-identiteit aangenomen, omdat er erg veel Peter de Jonges op het world wide web te vinden zijn.

Tot juli 2018 werkzaam geweest in de dak- en thuislozenopvang. Blogt sinds 9 januari 2006 op zijn eigen website Peterspagina (voorheen Codes, keuzes en maakbaarheid). Onder het pseudoniem P.J. Cokema voegde hij zich in 2008 als gastlogger bij GeenCommentaar, waar hij in mei 2011 toetrad tot de vaste groep redacteurs.

Na de fusie met Sargasso verzorgde hij sinds oktober 2011 de wekelijkse rubriek Kunst op Zondag, nu nog 1 tot 2 keer per maand. Daarnaast zijn binnenlands bestuur en de gezondheidszorg de belangrijkste aandachtsgebieden voor zijn artikelen.

Tevens initiatiefnemer van de Blogparel (tot 2014), de blogprijs voor stukjes die lezers eerst doen lachen en vervolgens tot nadenken stemmen.

Foto: Edgar Vonk (cc)

Kunst op Zondag | Lowlands

20 augustus 2017 , 08:00 , door P.J. Cokema

Wat? U zit hier en niet op Lowlands? Dat vermoedde ik al dus ben ik speciaal voor u op de redactie gebleven om Lowlands naar u te brengen. Dat wil zeggen: alleen het kunstgedeelte.

U zegt alles op Lowlands is kunst? Jawel, en van alle kunst staat muziek het meest centraal in Biddinghuizen. Dat krijgt al aandacht genoeg. Het 25-jarige Lowlands programmeert ook theater, dans, film, comedy, literatuur, straattheater, wetenschap en beeldende kunst.

Beeldende kunst. Dat begint bij Lowlands al bij de vormgeving van het terrein en al het pr-materiaal. Ruim 23 jaar was dat in handen van Peter te Bos en kornuit. De torens bij de ingang, mascotte Rapid Razor Bob en Llowdog herinneren nog aan de inbreng van Peter te Bos.

De organisatie is echter overgestapt naar een andere vormgever. Lowlands website is nu gemaakt door Hansje van Halem en daar moet ik u ernstig voor waarschuwen. Zo is het even zoeken naar tekst (‘fuck leesbaarheid, ik wil gewoon iets moois maken’, zou ze in De Volkskrant-paywall- hebben gezegd). Maar de website is toegankelijk zonder waarschuwing vooraf.

Die hangt wel bij de Bijzondere Collecties van de Universiteit van Amsterdam waar tot 1 oktober de tentoonstelling Hansje van Halem: patterns loopt. De universiteit waarschuwt echter geen verantwoordelijkheid te nemen voor klachten als gevolg van flitslichtgevoeligheid. Toegang op eigen risicio voor bezoekers met epilepsie. Voorzichtig dus als u de Lowlands website bezoekt, want u valt midden in de psychedelische patronen van Hansje van Halem.

Quote du Jour

Quote du Jour | Het helpt niet

15 augustus 2017 , 11:50 , door P.J. Cokema

QUOTE - Het AD heeft een concepttekst in handen over het akkoord dat een nieuw kabinet geen verruiming van de regels rond hulp bij zelfdoding zal doen en RTL Nieuws zegt dat ze van ingewijden hebben vernomen dat informateur Gerrit Zalm tekstvoorstellen heeft gemaakt over zaken als regels rond zelfdoding en het onderzoek naar embryo’s. De onderhandelende partijen ontkennen dat er al een akkoord is.

De onderhandelaars worden er niet vrolijker van maar men kan lekken wat men wil, het helpt niet, zegt Gert-Jan Segers van de CU.

Foto: United Nations Photo (cc)

Kunst op Zondag | Verenigde Naties

13 augustus 2017 , 08:00 , door P.J. Cokema

De Verenigde Naties hebben deze dagen weer eens de handen vol aan oorlog en mensenrechten. Wellicht kunt u de VN helpen de nobele doelstellingen te halen door deze vacature te vervullen.

Dat “verenigde” slaat vooral op de vergaderingen. De lidstaten zijn vaak in vergadering bijeen. Verenigd zijn, in de zin van eensgezind, dat gaat de leden een stuk minder goed af. Hoe goed de lidstaten de essentie van de VN begrijpen, valt misschien af te lezen aan de kunstvoorwerpen die ze de VN cadeau hebben gedaan.

Nu is het niet allemaal echt kunst dat u nu gaat zien, maar we kunnen er wel aan af zien hoe we de houding van de gulle gever ten opzichte van de VN kunnen interpreteren. Een selectie uit de United Nations Art Collection (ook hier te vinden).

Meest bekende en iconische beeld is natuurlijk ’Non Violence’, of ‘The Knotted Gun’ van de Zweedse kunstenaar Carl Fredrik Reuterswärd. Hij maakte het in reactie op de moord op John Lennon. Er staan in negen landen exemplaren en Luxemburg deed in 1988 er een cadeau aan de Verenigde Naties.

U bent nieuwsgierig naar de Nederlandse bijdrage? Geen kunst, maar de ‘Slinger van Foucault’, in de ontvangsthal van de ‘General Asembly’.. Destijds (1955) gemaakt door het Philips natuurkundig Laboratorium. Typisch Nederlands VN-cadeautje: we slingeren wel mee met hoe het draait. Of andersom natuurlijk.

Foto: John Kim (cc)

Toeristenbrug

11 augustus 2017 , 11:00 , door P.J. Cokema

ELDERS - Er zijn plekken op de wereld waar nog gehengeld wordt naar toeristen, terwijl elders men de massa’s het liefst in hun cruiseschepen de zee weer opstuurt. Ook in vakantietijd is de wereld bizar verdeeld en toerismeterreur brengt dat soms aan het licht. Terwijl diezelfde toeristen juist een brug kunnen slaan tussen verschillende werelden.

De nieuwe minister van Cultuur en Toerisme van Turkije, Numan Kurtulmus (bij de recente reorganisatie van het Turkse kabinet gedegradeerd van vice-premier tot minister) propageert toerisme als middel tot meer begrip tussen gemeenschappen. Turkije is daar bij uitstek geschikt voor, vindt de minister (hier geciteerd), niet alleen vanwege de “rijkdom aan een toeristisch en cultureel aanbod”, maar ook door de in zijn ogen niet onbelangrijke “geofysische functie als brug tussen Oost en West met bezoekers uit de hele wereld.”

Een mooie, vredelievende boodschap, die ongetwijfeld meer gezien zal worden als een poging het toerisme naar Turkije weer naar het niveau trekken van voor de couppoging en navolgende repressie. Hoewel dat toerisme weer toeneemt, zijn er voor Turkije nog hele volksstammen te winnen.

Misschien lukt het meer toeristen te trekken als ook thanatoerisme wordt gepropageerd, met geheel verzorgde excursies langs de martelkamers van de veiligheidsdiensten en bezoekjes aan de huidige rechtszaken tegen de vermeende coupplegers.

Foto: Arts SU (cc)

Kunst op Zondag | Grayson Perry

6 augustus 2017 , 08:00 , door P.J. Cokema

Je hebt van die kunstenaars die zelf als kunstwerk rondlopen. De Britse Grayson Perry is er zo een. In Nederland was zijn werk in 2002 in het Stedelijk Musuem te zien en vorig jaar in het Bonnefantenmuseum. Nu loopt er in Londen een tentoonstelling die, afgaand op de titel, gerust een ego-expositie genoemd mag worden: “Grayson Perry: The Most Popular Art Exhibition Ever!” in de Serpentine Gallery.

Grayson Perry wordt alom geroemd om zijn ”sociaal commentaar” op de samenleving. Hij levert die vooral via keramiek (vazen) en textiel (wandkleden). Uiteraard heeft hij zich ook bezig gehouden met Brexit en heeft zijn onderzoek naar de voor- en tegenstanders verwerkt in een paar vazen.

Hij mag dan zeer populair bij kunstmedia zijn, of hij ook populair is bij het doorsnee Britse volk is mij niet bekend. Grayson Perry doet wel vreselijk zijn best geen elitaire kunstenaar te zijn die vanuit de hoogte zijn “sociale commentaar” levert. In bijna elk interview hamert hij er op dat hij toegankelijke kunst wil maken. Iedereen moet het kunnen begrijpen.

En jawel, op het eerste gezicht lijken zijn vazen en wandkleden tamelijk pretentieloze kunstwerken. Bijna kinderlijke, stripachtige van-alles-en-nog-wat afbeeldingen. Maar zijn non-snobistische houding is natuurlijk minstens zoveel pose als zijn openbare verschijning als Claire. Allemaal imagobouw om grotere bekendheid te genereren.

Foto: Tim McCune (cc)

Toerismeterreur

4 augustus 2017 , 08:00 , door P.J. Cokema

ELDERS - In deze periode van vrijwillige werktijdverkorting worden Europese steden zwaar getroffen door een tsunami toeristen. De inwoners van de steden die het meest te lijden hebben zijn het al langer meer dan zat. Toerismeterreur wordt met lokale terreur bestreden (Barcelona) en eisen plaatselijke inwoners hun habitat weer terug (Mallorca).

Eerder waren er al wat ludiekere rolkofferacties in Venetië (2014) en Amsterdam (2015). Andere getroffen gebieden zijn onder andere: Ibiza, Dubrovnik, Berlijn en Santorini.

Massatoerisme staat vooral tijdens komkommertijd in de belangstelling. De rest van het jaar zijn de pittoreske kinderhoofdjes verborgen leed. Dat wil zeggen: vertrapt door zoveel voeten dat het niet meer (om aan) te zien is.

De UNESCO dreigde Venetië op de lijst van bedreigd erfgoed te zetten, als de lokale autoriteiten geen maatregelen nemen tegen de gigantische cruiseschepen die de Italiaanse lagune overvaren. Daar moet de UNESCO nog mee oppassen, want een prachtig stukje wereld op de erfgoedlijst zetten kan averechts werken en juist toeristen trekken, zoals het Australische Fraser eiland overkomt. Venetië op de lijst van bedreigde soorten zetten, zou niet alleen gondelliefhebbers trekken maar ook ramptoeristen.

Airbnb wordt als een van de oorzaken van groeiend massatoerisme gezien. In Berlijn mogen particulieren niet langer hun stulpje als Airbnb aanbieden. Wie daar toch op betrapt wordt riskeert een boete van maximaal 100 duizend euro. De overheid ziet blijkbaar geen goede manier deze wet uit te voeren want de Airbnbsector groeide verder.

Foto: Sharon Mollerus (cc)

Kunst op Zondag | Zwart Wit

30 juli 2017 , 08:00 , door P.J. Cokema

Zwart of wit, je ziet het er niet van af. Mwah, hier en daar een beetje misschien. Het doet er ook niet toe.

Romare Bearden – Spring Way, 1964.

Romare Bearden – Autumn Lamp, 1983.

hier de hoek om a.u.b.

Ellsworth Kelly, Red, Yellow, Blue II, 1965.

Ellsworth Kelly – Curve XX!! (“I Will”), 1981.

Frank Stella – Concentric Square, 1966.

Frank Stella – Hooloomooloo IV, 1994.

William T. Willimas, Trane, 1969.

Sam Gilliam – April 4, 1969.

Sam Gilliam – Red Hot New Haven, 1987.

Harvey Quaytman – Moon Fancy, 1969.

Harvey Quaytman – Untitled, 1991.

Al Loving – Untitled, circa 1975.

Jack Whitten – Mask of God I (For Joseph Campbell), 1987.

Jack Whitten – E Stamp VI Vouvray (For Harvey Quaytman), 2008.

Deze Kunst op Zondag kwam tot stand door vrije associatie naar aanleiding van dit artikel over deze tentoonstelling.

Foto: Alexandre Dulaunoy (cc)

Europa op vakantie

28 juli 2017 , 08:00 , door P.J. Cokema

ELDERS - Europa wordt deze weken geteisterd door een tsunami aan vrijwillige werktijdverkorting. Hoewel, vrijwillig? De schoolvakantie 8 juli tot 4 september) is van overheidswege opgelegd. De bouwvakvakantie is sinds 1981 geen verplicht nummertje meer, het advies is wel in de schoolvakantie het werk neer te leggen (24 juli tot en met 25 augustus). De politiek gaat daar braaf in mee (7 juli tot en met 11 september).

In andere Europese landen gelden grofweg dezelfde perioden. Ofwel: voor wie graag ziet dat Europa op haar gat ligt moeten dit gouden tijden zijn.

Vakantie is een beleving en biedt de mogelijkheid Europa te ervaren. De meeste vakantiegangers doen in deze periode een of meerdere Europese landen aan en kunnen dus zien waar van Europese eenheid sprake is of juist van Europese diversiteit.

Bijvoorbeeld: op de 14e juli kun je in Frankrijk dezelfde futloze braderietjes aflopen, die ook onze Koningsdag kenmerken. Men is in Frankrijk wel veel verder met het idee van centraal georganiseerde en uitgevoerde vuurwerk. Hele dorpen lopen uit om het spektakel te bekijken en de collectieve oh’s en ah’s verhogen het pittoreske sfeergevoel.

Braderietjes hetzelfde, vuurwerk een heel verschil. Is dat kenmerkend voor de Europese eenheid?

Waan van de dag

Experiment stopgezet: geen kuikentjes in blender

23 juli 2017 , 11:44 , door P.J. Cokema

NIEUWS - De Gentse feesten beleven vandaag de laatste dag. al een week lang konden bezoekers stemmen of een kuikentje in een blender vermalen zou worden op niet. Beangstigend veel mensen stemden voor. De politie liet via Twitter weten dat dit onderdeel, hoewel volslagen fictief, is stopgezet.

Het geintje was onderdeel van Datakamp, waarmee het illustere Cirq bezoekers de impact van sociale media in real life lieten ervaren. Hier een verslagje van de NOS.

Foto: Tim Jokl (cc)

Kunst op Zondag | Schoolbord

23 juli 2017 , 08:00 , door P.J. Cokema

Al associërend kom je nog eens ergens. Tijdens mijn zoektocht in het virtuele naar werk van Kader Attia kwam ik bovenstaande foto tegen. Een pot met couscous, gebruikt door Kader Attia in “Untitled (Ghardaïa)”. En een pot met krijtjes, gebruikt door Joseph Beuys bij lezingen die hij in het museum Tate Modern heeft gehouden.

Beuys kalkte tijdens die lezingen hele schoolborden vol, die uiteraard ook bewaard zijn gebleven. Met name zijn lezingen in de 70’er jaren, waarin hij er zeker over was dat

Only art is capable of dismantling the repressive effects of a senile social system that continues to totter along the deathline: to dismantle in order to build A SOCIAL ORGANISM AS A WORK OF ART.

Joseph Beuys – ‘I Am Searching For Field Character’, 1973/74.
For the lecture: ‘The Social Organism – A Work of Art’, Bochum, 2 March 1974.

U snapt het al: al associërend kwam ik dus op de B van

Bord. Bordkrijt. Om precies te zijn Schoolbord, in het Engels ‘Blackboard’. Wat bij mij een stukje nostalgie oproept, omdat ik in een grijs verleden een onderwijzersopleiding heb genoten (jawel, genoten,want dat was toen leuk) waar één van de vakken ”bordschrijven en tekenen” was.

Foto: Borya (cc)

Hoe lang mag oma leven?

19 juli 2017 , 08:00 , door P.J. Cokema

COLUMN - We houden onze moeder in leven, omdat de kinderen niet zonder oma kunnen. We hebben het wel eens voorzichtig aan ze voorgelegd. Hoe zouden jullie het vinden als oma er niet meer is? Nou, het huis was te klein. Hysterisch gebrul van dochterlief en onze zoon trok spierwit weg. Hij is vier, maar al een hele vent, Hij huilt nooit. Ook nu niet, maar die gelaatskleur sprak boekdelen.

Dus blijft moeder leven, net zo lang tot ze in de RIVM voorspellingen valt. Veel stelt het niet meer voor. Ze is volslagen dement, niet in staat zelfstandig uit de rolstoel te komen en het eten moet er in gelepeld worden. Toch vinden de kinderen haar aardig. Dochtertje speelt met haar zoals ze met haar poppen speelt. Ze kletst maar wat aan tegen oma, die het wonderwel met iets van een glimlach ondergaat. Zoontje zit sprakeloos stil en kijkt onafgebroken naar haar gezicht, terwijl hij alleen haar linkerhand vasthoudt.

Oma is lief, zeggen de kinderen. Ja, dat is dan weer wel een zegen. Voor ze aftakelde was ze een enorme ‘bitch’. Niets en niemand deugde en dat liet ze goed weten ook. Maar dat veranderde al bij de eerste tekenen van dementie. Gek, dat sommige ziektes iets te voorschijn halen dat je bij gezond leven niet eerder bij de patiënt zag.

Foto: Danny Choo (cc)

FBI waarschuwt voor slim speelgoed

18 juli 2017 , 11:11 , door P.J. Cokema

COLUMN - Hou het slimme speelgoed van uw kinderen in de gaten, want dat speelgoed houdt u in de smiezen. In een bericht op haar website waarschuwt de FBI voor de risico’s van slim speelgoed. Met internet verbonden speeltjes kunnen gehackt worden, met vervelende gevolgen van dien.

Geen loos alarm en veel te laat, want eerder bleken de pratende poppen Barbie en Cayla zo lek als mijn roddelende buurvrouw en waren gegevens van 124.730 Nederlandse kinderen gehackt uit met internet verbonden speelgoed van het bedrijf Vtech.

Voor Nederlandse consumenten zal het een volstrekt overbodige waarschuwing zijn, want hier volgt iedereen, mediawijs als wij allen zijn, natuurlijk al lang het advies op dat de Consumentenbond gaf in het rapport Internet of Toys: een nieuw speelveld. Dat advies luidde: niet kopen!

Goed, die blauw getande praatpoppen gaan dus niet mee op vakantie. Nu nog zonder slimme vakantiespulletjes op stap en u bent beter uitgerust dan ooit.

Vorige Volgende