Redacteur bij Sargasso: P.J. Cokema

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Leukste verkiezingen aller tijden?

23 februari 2010 , 09:58 , door P.J. Cokema

GC heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag onze maandelijkse gast, P.J. Cokema, met samenvatting van een reeks artikelen over de gemeenteraadsverkiezingen, eerder gepubliceerd op zijn eigen weblog.

Met de lokale verkiezingen in zicht, zijn er altijd mensen die zich zorgen maken om de opkomstcijfers. Met wat meer tam-tam of andersoortige campagnes zou daar misschien wat aan te doen zijn. De traditioneel wat lage opkomstcijfers zouden een teken zijn van de lauwe belangstelling voor de gemeenteraadsverkiezingen. Willen politici de opkomst vergroten, dan moeten ze het consumentenvertrouwen manipuleren.

De consument, tevens burger, annex kiezer, verheft zijn democratische luie reet alleen als het vertrouwen in politici diep is gezonken. Als de burger zeer naar zijn zin consumeert, dan is dat een blijk van goedkeuring en vindt men het niet nodig massaal de stembussen te bestormen. Consumentenvertrouwen is de graadmeter.

Of de campagnevoerende kandidaten nu folderen, twitteren of verkiezingsspam in je mailbox dumpen, het maakt niet uit, Het maakt ook niet uit of de vermeende kloof tussen burger en politiek een gapend gat of slechts een stoeprand breed is. De opkomst zal op 3 maart hoe dan ook rond de 60% komen te liggen. Zo?n 1,4% hoger dan bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen.

Flauwekul, zullen deskundigen meteen roepen. De opkomstcijfers zijn, bij alle soorten verkiezingen, vanaf 1970 vooral gedaald, terwijl het consumentenvertrouwen als een jojo op en neer ging. Maar in dit exceldocument kun je zien dat mijn stelling slechts bij 13 van de laatste 36 verkiezingen niet opgaat. Laten we de verkiezingen voor het Europees Parlement buiten beschouwing dan zijn er zelfs maar 8 uitzonderingen op 32 verkiezingen. Kijk maar eens naar de historische opkomstcijfers en die van het consumentenvertrouwen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vorstelijke tekorten

8 januari 2010 , 09:48 , door P.J. Cokema

GC heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag onze maandelijkse gast, P.J. Cokema, met een huiveringwekkende toevoeging aan het laatste weeralarm.

IJsbreker aan het werk (Foto: Flickr/Juska Wendland)

Er dreigt een overschot aan tekorten, nu de vorst regeert. Geen nieuws, zou je zo zeggen, er zijn altijd wel tekorten geweest als er een of andere vorst aan de macht was. Maar Koning Winter zwaait ineens ongenadig zijn scepter, met alle gevolgen vandien.

Een tekort aan treinen. Een beetje stuifsneeuw en de vervoerscapaciteit komt in het nauw. Dan maar met de auto? Oppassen want het strooizout raakt op en dus wordt er maar beperkt gepekeld. Bovendien is er ook een tekort aan accu’s en winterbanden. Met deze tekorten is het een raadsel hoe iedereen na het kerstreces op het werk weet te geraken. Op de een of andere manier lukt dat massaal, wat leidt tot een dreigend gastekort? In de tijd van echte winters, lang geleden, had je nog straatlantaarns op gas. Maar waarom is er nu een tekort aan moderne straatverlichting?

Allemaal tekorten, waar met enige creativiteit een wollen mouw is aan te passen. Meer thuiswerken of extra vorstverlet, als het met trein en auto niet meer te doen is. Wat zand door het zout mengen, overschakelen op houtpulp of pallets op de straten leggen om van huis naar werk te klunen. Kan allemaal nog. Veel bedreigender is een menselijk tekort. Een tekort aan geduld. Dat heeft inmiddels geleid tot talloze vaarverboden. Niet alleen in Friesland, in de hoop weer eens heel Nederland een tochtje langs elf pittoreske stadjes aan te kunnen bieden. Ook in Amsterdam, wil men het volk meer ijspret bieden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Beste politicus aller-Balkenende-tijden

15 december 2009 , 15:48 , door P.J. Cokema

GC heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag onze maandelijkse gast, P.J. Cokema, die de beste politicus van het Balkenende-tijdperk wist te vinden.

Nou, in grote eenstemmigheid mag Alexander Pechtold zich politicus van het jaar noemen. Zowel het publiekspanel van EenVandaag, als de parlementaire pers waren het roerend eens. Enige dwarsligger was de Tweede Kamer, die om een of andere onduidelijke reden Mark Rutte alle lof toezwaaide.

Balkenende heeft nog krap anderhalf jaar te gaan en daarom leek het me wel aardig eens te kijken wie de beste en slechtste politicus van het Balkenende-tijdperk is. Om dat te bepalen heb ik een uiterst simpele methode gebruikt. Alle uitslagen van EenVandaag, Tweede Kamer en de parlementaire pers verzameld, voor zover dat te vinden was. Alleen het jaar 2002, de aftrap van het Balkenende epoche, ontbrak. Maar van 2003 tot nu was het wel te vinden (Bronnen: EenVandaag, NOS, Wikipedia).

De drie beste en de drie slechtste op een rij gezet. Vervolgens elke nummer één 3 punten toegekend, de nummers twee uiteraard 2 punten en de nummers drie kregen 1 punt. De parlementaire pers is in 2005 gestopt met het benoemen van een slechtste politicus. Geeft niet, want dat zou de uitslag vooral in positieve zin beïnvloeden. Tja, en toen maar alles opgeteld. Tot slot de punten die politici verdienden met de waardering ‘slechtste’ afgetrokken van hun ‘beste’ score.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verkiezingen 18 november: Armoede

16 november 2009 , 15:07 , door P.J. Cokema

GC heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag levert onze maandelijkse gast, P.J. Cokema, een bijdrage aan de reeks over de gemeenteraadsverkiezingen van onze redacteur Eurocraat.

“Op 18 november vinden er in zes gemeentes al gemeenteraadsverkiezingen plaats, in verband met herindelingen. GC kijkt vooruit naar de interessantste van deze verkiezingen,” zo leidde Eurocraat zijn reeks over bijzondere gemeenten in. Een herindeling moet positieve gevolgen hebben. In de eerste plaats natuurlijk de afslanking van de overheid in het algemeen. En de lokale voordelen in het bijzonder? Mag ik u vandaag de vier armste fusie-gemeenten van Nederland voorstellen? Voor een dubbeltje geboren en nog steeds geen kwartje geworden. Misschien is een stemadvies voor de verkiezingen in maart op zijn plaats?

Als criteria voor het begrip ‘armste fusie-gemeenten’ heb ik het gemiddeld inkomen per inwoner als uitgangspunt genomen. Landelijk ligt dat rond de 21 duizend euro. De vier gemeenten met het laagste gemiddelde inkomen per persoon zijn Reiderland (11.000 euro), Pekela, Dantumadeel (elk 11.100 euro) en Eemsmond (11.200 euro). Reiderland, Pekela en Eemsmond zijn sinds 1990 fusie-gemeenten, Dantumadeel al vanaf 1984. Het zal u niet verbazen dat in deze noordelijke oorden de gemeenteraden worden gedomineerd door linkse partijen. Of wat daarvoor doorgaat. Gerekend over het aantal zetels van al deze vier gemeenten, heeft de linkervleugel 53% in bezit, de rechterflank neemt 27% voor haar rekening en 20% wordt bezet door lokale partijen. In de verhoudingen is er dus een verschil van 26% in het voordeel van links.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Niet antwoorden een misdaad?

7 oktober 2009 , 09:34 , door P.J. Cokema

Elke maand levert P.J. Cokema een artikel voor GeenCommentaar. Deze maand een stuk dat al eerder gepubliceerd was op zijn eigen weblog.

Laten we het er nu niet over hebben dat het wat vreemd is dat een partij die stelselmatig vragen en debatten uit de weg gaat, een aanklacht indient tegen een minister die hetzelfde gedaan zou hebben. Laten we ook even vergeten dat dit kabinet ontelbare keren van ambtsmisdrijven beschuldigd had kunnen worden, omdat de PVV niet de eerste en enige is, die ontevreden is met bepaalde antwoorden.

Laten we kijken of die aanklacht nog ergens toe zal leiden. Volgens staatsrechtgeleerde Tijn Kortmann, in het NRC, is de aanklacht misplaatst. Ontevreden met een antwoord? Aan het werk en doorvragen. Is dat niet genoeg dan over tot de motie van wantrouwen. De heer Kortmann wijst op artikel 68 van de Grondwet, waarin staat dat het geven van informatie aan de Kamer verplicht is, mits niet in strijd met het belang van de staat. Ik kan me voorstellen dat Van der Laan dat belang van de staat meegenomen heeft in zijn antwoord aan de PVV. Ook kan ik me voorstellen dat Kamerleden dat belang van de staat wat al te rekkelijk geïnterpreteerd vinden.

In een heel andere kwestie, de zaak Mink K., heeft de Hoge Raad in 2003 al wel eens beslist dat het recht van het parlement op inlichtingen zo fundamenteel is, dat “de minister slechts bij hoge uitzondering, en alleen met toereikende motivering, kan weigeren de Kamer in te lichten wegens strijdigheid met het belang van de Staat” (aldus de Wikipedia).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Fietsen naar een gezonde economie

13 september 2009 , 10:50 , door P.J. Cokema

GC heeft ruimte voor gastloggers. Hier de maandelijkse bijdrage van P.J. Cokema. Op zijn eigen weblog belichtte hij onderstaand thema weer op geheel ander wijze en tapt speciaal voor GC nu uit een ander vaatje.

Fietsend naar werk (Foto: Flickr/Almost-Normal Photography)

GC-redacteur Eurocraat joeg ons de stuipen op het lijf door te suggereren dat we op ons 95ste wel afgeschreven kunnen worden. Een boekhoudkundig efficiëntere oplossing voor onze vergrijzingskosten. Dat is natuurlijk loos alarm, want er wordt hard gewerkt aan onze huidige gezondheid en daarmee “aan een lang leven van een goede kwaliteit, aan duurzame arbeidsdeelname en aan maatschappelijke participatie.”

Bovenstaande quote komt uit een advies van de SER van vorig jaar, betreffende de gezondheidsbevordering van werknemers. En daar wordt al heel wat aan gedaan. Maandag 14 september kun je je in het zweet werken op de “Fiets naar je werk-dag“. Die staat meer in het kader van een gezonder milieu, maar fietsen is wel bewegen. Het valt heel toevallig samen met de start van de “Nationale Traploopweek“. Een van de vele initiatieven om mensen op en rond het werk in de fitste conditie te krijgen.

Niet alleen de SER gelooft in preventie als middel tot een lang leven van goede kwaliteit. Ook het SCP wees in een rapportage over Neerlands sportgedrag op de voordelen. “Meer bewegen loont” en doen we dat niet dan dragen we al gauw zo’n 677 miljoen aan zorgkosten bij. Sporten op je werk of daarbuiten zouden dus nu en later de zorgkosten kunnen verkleinen. Bovendien leeft een gezond mens langer en daarmee moet werken na je 67ste dus niet zo’n groot probleem zijn. Die 677 miljoen die het SCP heeft becijferd, is wel na aftrek van de kosten die sportblessures met zich meebrengen. Anders zou een ongezond en bewegingloos leven rond de 900 miljoen kosten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Beeldende standpunten

29 augustus 2009 , 10:10 , door P.J. Cokema

GC heeft ruimte voor gastloggers. Op de valreep van augustus, de maandelijkse bijdrage van P.J. Cokema, die uw beeldend standpunt over onderhavige kwestie vraagt.

Levend stanbeeld in actie (Foto: Flickr/Mike Willis)

Dit weekend wordt in Arnhem het World Statues gehouden. Twee dagen lang wordt de hele stad volgeplempt met levende standbeelden. U kent ze wel. De van top tot teen geverfde artiesten, ware meesters in de stilstand, slechts van echte standbeelden te onderscheiden door het gebrek aan duivenpoep op het hoofd en het feit dat ze toch ineens een onverwachte manoeuvre uitvoeren.

Ik vind het knap. Zo’n festivalletje geeft een mooie gelegenheid de ware kunstenaars van de mindere goden te onderscheiden en verrast te worden door een enkele sublieme originaliteit. Hoeft geen groot gebaar te zijn. Lang voordat de levende standbeelden gemeengoed waren in winkelcentra en toeristische pleinen, had de VPRO een hele leuke dagafsluiting. Je zag De Denker van Rodin. De seconden tikten weg en plotseling schoot de elleboog van de knie en het beeld raakte even uit evenwicht. Een geweldige vondst, naar mijn mening. Jammer dat het filmpje niet op het internet is te vinden. Misschien weet een van de lezers of het ergens nog te achterhalen is?

Wat ik wel een beetje mis bij de vele levende standbeelden, is dat er nauwelijks een ‘statue with a statement’ bijzit. De meeste echte standbeelden hebben dat meestal wel. Historische figuren en herdenkingsmonumenten zijn minstens het statement van belangrijkheid. We mogen niet vergeten wat een persoon of periode heeft betekend. Zo’n statement hangt ook aan de beelden van heiligen die roerloos de gevels van kathedralen versieren. Gevels die ook beeldjes bevatten, die religieuze mores symboliseren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wat water ons bindt, wat water ons scheidt

30 juli 2009 , 10:48 , door P.J. Cokema

Dolle boel bij de Gay Pride (Foto: Flickr/FaceMePLS)

Het is de komende dagen een drukte van belang in en rond het Nederlandse water. Dat water wat ons zo bindt, maar ook zo uit elkaar kan drijven. Want water is niet alleen de gemeenschappelijke vijand van droge voeten. Het dwingt ook tot gepoliticeer, waarover later meer.

Zolang het water zich koest houdt, doen we er graag leuke dingen mee. En daar staat de agenda dezer dagen dan ook vol mee. Een ander stukje Neerlands trots, groente en fruit, dobbert van vrijdag tot en met zondag rond in het Westlands Varend Corso. Wie dat te gezapig vindt, gaat de spectaculaire reddingacties van de Katwijkse Reddingsbrigade bekijken, want op water kunnen we ook heel stoer zijn. De meer sportievere geesten doen vanaf zaterdag natuurlijk een week lang mee aan de Sneekweek en wie niet van varen houdt, maar wel op een andere manier het water wil trotseren, doet een poging kampioen fierljeppen in Linschoten te worden.

Een en al gezellige gezamenlijkheid? Juist op dat element dat ons kleine landje zo groot heeft gemaakt? Wereldwijd worden we geroemd om hoe wij het water beheersen. We houden het buiten beroemde dijken, we reguleren het strak met polders en kanalen. En voor verstandig en schoon gebruik hebben we zelfs een royaal waterhoofd, dat overal met respect wordt ontvangen. Zo schoon en verstandig gaat het er echter niet overal aan toe. Ditzelfde weekend wordt het water misbruikt in een voormalig VOC-bolwerk. De luisterrijke gay-pride bootjes gaan feesten in de Amsterdamse grachten. Dat op zich is niet het misbruik van onze nationale natte trots. Dat hoort juist bij die trots. Maar, zoals iedereen inmiddels weet, het CDA vaart mee!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Regelgedrag

23 juni 2009 , 15:11 , door P.J. Cokema

GC heeft ruimte voor gastloggers. P.J. Cokema neemt die ruimte elke maand. Wij geven hem die ruimte nu alweer voor de 17e keer.

Waarschuwing zonder toezicht (Foto: Flickr/Jackie Kever)

De kredietcrisis leidde hier en daar tot de verzuchting dat bankiers hun gedrag eens moeten veranderen. Dat zou dan afgedwongen kunnen worden door strengere regels. Een opvatting die wel vaker door de samenleving rond waait. Nou, reken maar nergens op. “Structurele mentaliteitsverandering als gevolg van regelgeving blijkt lastig te realiseren.” Tot die conclusie komen Nyenrode Business Universiteit en organisatieadviesbureau Seeder DeBoer na een ondervraging van zeventien Nederlandse banken. De bankiers bekenden dat de regels nauwelijks invloed op hun handelen hebben gehad. En de regels hebben zeker de kredietcrisis niet voorkomen. Zolang “rol en macht van de aandeelhouder niet veranderen, zal maximalisatie van de winst dominanter blijven dan regelgeving en sanctionering.”

Onwil? Recalcitrante eigenwijsheid? Of zijn de regels wel in orde, maar ontbreekt het aan adequaat toezicht? Zonder voldoende toezicht heb je niks aan regeltjes, geloven diegenen die weinig vertrouwen hebben in de zelfregulering van mensen en bedrijven (wat is het verschil eigenlijk tussen die twee?).

Het is precies als in het verkeer. Mensen passen hun snelheid pas aan, als het toezicht daadwerkelijk functioneert en er na elke trap op het gaspedaal een fikse boete in de bus flikkert. Dat is ook onderzocht en “uit een evaluatie van geïntensiveerd politietoezicht (…) bleek dat snelheidsovertredingen daalde van 30% naar 15% op 80 km/uur wegen en van 15% naar 8% op 100 km/uur wegen over een periode van 5 jaar,” lezen we op de website van de RIVM. Opmerkelijk ander feitje: “De voorrangsregeling van het langzame verkeer heeft niet geleid tot een gunstig effect op de verkeersveiligheid.” Een jaar na invoering was er zelfs sprake van 5% meer ongevallen tussen gemotoriseerd en langzaam verkeer. Verrek! Zou die regelgeving zo’n slecht resultaat gehad hebben, omdat men vergeten is een toezichthoudende diender op elk kruispunt te zetten?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nederland in de internationale schijnwerpers (2)

26 mei 2009 , 09:35 , door P.J. Cokema

GC heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag komt P.J. Cokema, zoals beloofd, nog terug op zijn gastlog van vorige week maandag.

Ik had beloofd op het gastlogje van vorige week maandag terug te komen. Uiteraard met de bedoeling een boeiend overzicht van alle creatieve vondsten te presenteren, die Nederland zouden doen schitteren in de internationale schijnwerpers. Op de vraag met welk klimaatvriendelijk en schoon idee Nederland die glansrol kon vervullen, kwam slechts één reactie. Het artikel was ook gelinkt op Nujij.nl en daar reageerden toch nog vier lezers.

Deze ongewoon lage respons kan klimaat-moeheid zijn, of een totaal gebrek aan innoverend denken. Ik hou het er voorlopig maar op dat de lezer van GC de internationale schijnwerpers liever niet op dit land gericht zien. Ook niet als er een goed ideetje wordt gelanceerd. Zo trots op Nederland is men hier blijkbaar niet. Het kan ook zijn dat men gedacht heeft dat internationale belangstelling nergens voor nodig is, omdat het op milieu- en klimaatgebied al erg goed gaat hier. Gewoon doorgaan en verder geen aandacht aan besteden. Dat kan aardig kloppen.

Neem de twee reacties die te maken hadden met de elektrische auto. Hier op GC opperde Mark het idee alvast langs de snelwegen honderd tankpunten voor de elektrieke kar te plaatsen. Op Nujij.nl wees ene Yaerav op het succes die de TU Delft bij de zonne-auto-races weet te behalen. De reacteurs waren misschien geïnspireerd door het testritje dat minister Eurlings met een elektrische auto maakte en, opgelucht dat-ie er geen voetgangers mee had geraakt, uitriep dat hij vele miljoenen wil uittrekken voor Nederlandse bedrijven die de motoren voor elektrische auto?s ontwikkelen. Het idee van Mark moet geen probleem zijn. Een volautomatisch batterijwisselsysteem en oplaadstation, zou consumenten kunnen stimuleren over te gaan tot de aanschaf van een elektrische auto. In Japan staat een model dat in luttele minuten de auto weer oppimpt. De bestuurder kan gewoon in de auto blijven zitten. Makkelijker dus en sneller dan benzine tanken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nederland in de internationale schijnwerpers

18 mei 2009 , 10:07 , door P.J. Cokema

GC heeft altijd ruimte voor gastloggers. Vandaag weer onze maandelijkse gast P.J. Cokema, die uw bijdrage vraagt om belangstelling uit heel de wereld te ontlokken voor dit nederige landje.

Wereldwijd het nieuws halen. Normaal gesproken zou elk land daar trots op zijn, ware het niet dat in veel gevallen gescoord wordt met flink wat ellende. Nederland is, wat dat betreft, redelijk gespaard gebleven: geen eng virusje van één of ander dier geëxporteerd, geen gewelddadige twisten met buurlanden. Slechts een enkele automobilist die het op de koningin gemunt had en drie flink falende euro-toppers trokken de internationale belangstelling.

Bij de start van Balkenende IV propageerde het kabinet een grote glansrol voor Nederland op het internationale podium. De coalitiegenoten waren het roerend eens met elkaar dat “Nederland een belangrijke rol kan spelen bij het bevorderen van ontwikkelingen ten goede in de wereld”. Neerlands internationale rol werd zelfs gebombardeerd tot de eerste en belangrijkste pijler van het kabinetsbeleid. De regering verklaarde dat “als we een betere wereld willen, dan zullen we daaraan zelf concreet moeten bijdragen”. Onder andere voor een schoner milieu en meer energiezekerheid. Het schiet op die gebieden nog niet echt op. Het kabinet roffelde zich op de borst dat veel van de onderliggende doelstellingen in 2011 gehaald gaan worden, maar dat blijkt meer de verdienste van de economische krimp vanwege de kredietcrisis dan het schuifelende beleid van het kabinet.

Nee, dan onze zuiderburen. In de pittoreske stad Gent gaan ze één dag per week vegetarisch eten, om vaart te zetten in het halen van de klimaatdoelstellingen. De Gentenaren menen dat één dag vleesloos eten genoeg is om onze ecologische voetafdruk in positieve zin bij te stellen. De Gentse veggiedag gaat, dankzij BBC News, nu heel de wereld rond.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Paasvraag

13 april 2009 , 10:03 , door P.J. Cokema

Het is weer tijd voor de maandelijkse inzending van PJ. Cokema, die uw paascontemplatie wenst te verstoren met een prangende vraag.

Waarom accepteren schapen als makke lammetjes de hun toegewezen herder? Ook een schaap heeft zo zijn individuele behoeften, voorkeuren, dromen en wensen. Schapen zijn net mensen. Dus wat houdt een schaap tegen, zijn eigen herder te kiezen?

Waar is mijn herder? (foto: flickr/saracino)

Tegen de tijdgeestelijke stroom in, wil ik hier een pleidooi houden voor een renaissance van het polytheïsme. Het wordt tijd een paradoxale ontwikkeling in de geschiedenis te corrigeren. Het is tenslotte raar dat, waar de mensenmassa zich steeds verder individualiseerde, de massa aan goden en godinnen is gereduceerd tot pakweg een stuk of vier geesten.

De behoefte aan meerdere goden is nooit weggeweest. Het eerste bewijs daarvoor is dat binnen de paar overgebleven hoofdstromen het altijd een gewoonte is geweest, zich op te splisten in tal van variaties op het thema. Hoewel men over een en dezelfde god sprak, had men blijkbaar toch heel verschilllende opvattingen over de godsbeleving. Men wilde wel monotheïstich worden, maar men is nooit tot een eensgezinde monomanie gekomen.

Het tweede bewijs: daar waar men de religie helemaal opgaf, kozen velen voor een goddelijke verering van tal van andere zaken. Van de mammon tot het voetbal, van popidolen tot internethypes. Het maakt niet uit wat men wil geloven of aanbidden. De drang op te gaan in gemeenschappen van min of meer spirituele aard zit diep.