Aboutblank gaat stoppen
, door
Weer een bloginstituut ten einde? Aboutblank stopt er mee.
P.J. Cokema is het pseudoniem van Peter de Jonge. Hoewel geen fervent voorstander van pseudoniemen, toch deze internet-identiteit aangenomen, omdat er erg veel Peter de Jonges op het world wide web te vinden zijn.
Tot juli 2018 werkzaam geweest in de dak- en thuislozenopvang. Blogt sinds 9 januari 2006 op zijn eigen website Peterspagina (voorheen Codes, keuzes en maakbaarheid). Onder het pseudoniem P.J. Cokema voegde hij zich in 2008 als gastlogger bij GeenCommentaar, waar hij in mei 2011 toetrad tot de vaste groep redacteurs.
Na de fusie met Sargasso verzorgde hij sinds oktober 2011 de wekelijkse rubriek Kunst op Zondag, nu nog 1 tot 2 keer per maand. Daarnaast zijn binnenlands bestuur en de gezondheidszorg de belangrijkste aandachtsgebieden voor zijn artikelen.
Tevens initiatiefnemer van de Blogparel (tot 2014), de blogprijs voor stukjes die lezers eerst doen lachen en vervolgens tot nadenken stemmen.
Tot juli 2018 werkzaam geweest in de dak- en thuislozenopvang. Blogt sinds 9 januari 2006 op zijn eigen website Peterspagina (voorheen Codes, keuzes en maakbaarheid). Onder het pseudoniem P.J. Cokema voegde hij zich in 2008 als gastlogger bij GeenCommentaar, waar hij in mei 2011 toetrad tot de vaste groep redacteurs.
Na de fusie met Sargasso verzorgde hij sinds oktober 2011 de wekelijkse rubriek Kunst op Zondag, nu nog 1 tot 2 keer per maand. Daarnaast zijn binnenlands bestuur en de gezondheidszorg de belangrijkste aandachtsgebieden voor zijn artikelen.
Tevens initiatiefnemer van de Blogparel (tot 2014), de blogprijs voor stukjes die lezers eerst doen lachen en vervolgens tot nadenken stemmen.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 26-11-2022
Kunst op Zondag | Kalender
, door
Goedemorgen! Zelfs als het middag is, zal het voor velen als ’s morgens aanvoelen. Namens de kunstredactie iedereen een goed en mooi nieuw jaar gewenst.
Op verzoek van een van de lezers is de kop aangepast. Het wordt weer voluit Kunst op Zondag. Daarmee komen we de toevallige passanten tegemoet, die misschien denken meer te kunnen lezen over gelovige kinderen, kabelklemmen of smeuïge saxjazz.
Graag vernemen in de reacties je goede voornemens op kunstgebied. Kunst kijken of kunst maken? Je hebt natuurlijk al een kalender, waar je ‘art dates’ op staan genoteerd. De doorsnee kunstkalender is niet meer dan een plaatjesboek. Vandaag een paar daarvan, plus een paar anderen.
We houden het kort, want het jaar is begonnen dus we moeten opschieten.
Boven dit artikel zie je de Chrono Shredder van Susanna Hertrich. Hoef je zelf de blaadjes van je kalender niet af te scheuren.
Nog zo’n kalender die zelf de dagen aftelt. Ontworpen door Patrick Frey.
Oscar Diaz ontwierp een de Inkt Kalender. Cappilair papier absorbeert langzaam inkt en kleurt de dagen.
De Typografische Muur Kalender van Harald Geiser. Deze typograaf roep mensen op gebruikte keyboard toetsen op te sturen. Hij puzzelde er een kalender mee in elkaar. Op youtube vertel hij er meer over.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 10-02-2022
Sargasso 20 december 2021
, door
20 december 2021. In verschillende plaatsen in Nederland zien we al weken mensen van deur naar deur rennen en iets wat op papier lijkt in de brievenbussen van de huizen kieperen. Wie dit tien jaar geleden had gezien, zou op grond van de kleding, haardracht en rugzakjes, de dames en heren voor oude hippies versleten hebben.
Ze zijn onmiskenbaar oud. Zoveel verraden de lijnen in de gezichten en de vlekjes op de handen wel. Maar hippies? Wat een hippie is weet niemand meer, maar de term is in de geschiedenis vastgeroest en doet het nog steeds goed als denigrerend vooroordeel. Vandaag echter wordt….., wacht even, daar gebeurt wat.
“Ik heb een reactie! Ik heb een reactie!”. Een van de brievenbuslopers holt naar zijn maat en houdt iets wat op een papiertje lijkt omhoog.
“Hoe bedoel je, een reactie?’, vraagt zijn maat.
“Hier, dit hing aan de deurknop van dat huis daar. Overduidelijk een reactie op het pamflet van gisteren. Lees maar”.
De twee zetten het op een lopen en na enige minuten stormen ze een gebouw binnen, al roepend: “De first is binnen! De first is binnen!”.
First is Engels voor eerste en het herhalen van zinnetjes lijkt een cultuurtje in de groep, want alom hoor je “Wat? Wat?” en “Echt waar? Echt waar?”. Eentje houdt het op “Huh? Huh?”.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Zorgpremies, appels en peren.
, door
Wie een zorgverzekering bij Achmea heeft. kan volgend jaar 6 kilo appels of peren minder kopen. Anders gesteld: de jaarpremie voor de basisverzekering zou bij Achmea 9 euro omlaag kunnen, hetgeen overeenkomt met de genoemde hoeveelheid appels of peren. Of met 4 hele broden, of 10 liter melk. Op jaarbasis, dus het gaat nergens over. Hier kunt u stoppen met lezen.
Bij andere verzekeraars zou de premie ook omlaag kunnen, maar dat scheelt bij sommigen slechts 3 kilo appels of peren en bij één verzekeraar maar 1 kilo.
Kunnen de premies wel omlaag en vallen de prijzen wel te vergelijken met appels en peren?
Natuurlijk vallen zulke zaken niet 1 op 1 te vergelijken. Maar omdat Achmea eigenaardige bokkensprongen maakt, is het altijd leuk even eigenaardige rekensommetjes te maken.
Achmea baarde opzien door een meerderheidsbelang te kopen in Independer, de website waar je zorgverzekeringen en andere financiële producten kunt vergelijken. Wat Achmea daar voor moet betalen, wordt onder de pet gehouden. Het mag wel verondersteld worden, dat die zaak niet uit de privézakken van het Achmeabestuur zal worden betaald.
Transparantie is niet de sterkste kant van Achmea. De Achematak die beleggingsverzekeringen verkoopt is veroordeeld door de rechter, omdat een klant onvoldoende is geïnformeerd over kosten en risico van het product. Achmea mag nu 75 procent van de schade betalen.
Het ministerie van Financiën zit moedermaatschappij Eureko op de huid over het leningen- en beloningsbeleid. Eureko voldoet niet aan alle eisen van transparantie. Zo is de vertrekvergoeding van bestuursleden nog niet gemaximeerd op één keer het vaste jaarsalaris en publiceert Eureko geen gegevens over het beloningsbeleid op de website, meldt RTL Nieuws.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 26-11-2022
KOZ | Hommage
, door
In de vorige KOZ beloofden we een hommage. Sargasso’s 10-jarigheid is de aanleiding. KOZ (Kunst op Zondag) is wat jonger. Zes jaar lang wordt, met wat onderbrekingen, hier elke zondag kunst geëxposeerd.
Zo moet je deze rubriek vooral zien: Sargasso’s kunstgalerie. Musea hangen de professionele kunstliefhebber uit, galeriehouders zijn vaak hobbyisten. De duizenden galerietjes zouden graag de hele wereld over de vloer krijgen, maar weinigen halen broodwinning uit hun exposities. Naast de vele galeries die door uitvoerende kunstenaars zelf worden gedreven, zijn er de galeries die door kunstliefhebbers worden gerund.
Dat is KOZ. Een wisselende expositie, niet ingericht door professionele conservatoren, maar door liefhebbers van kunst in de breedste zin van het woord.
KOZ is een beetje vreemd verschijnsel op Sargasso. In tegenstelling tot alle andere content, zijn afleveringen met diepgaande duiding of informatieve analyses beduidend in de minderheid. Een titel, een naam van een kunstenaar kan er nog net af. KOZ is vooral een hommage aan de kunst zelf. Kunst spotten en doorgeven. De lezers maken er zelf wel wat van.
Kunst op Zondag zou er zonder Sargasso’s redacteur Steeph en zijn assistentconservator Crachàt, niet zijn geweest. In 2006 verscheen de eerste aflevering en de eerste reactie was meteen positief: “Goed initiatief. Vasthouden, elke zondag iets of iemand uit de schilderkunst. Tis toch een weinig troost, zo tussen de bedrijven door. En, zonder aandacht kwijnt ieder en alles weg. Dan lijkt het leven al verloren, een doodgeboren kind, en al te vergeefs”.
De eerste van Steeph.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Alweer een prijs?
, door
Wat aanvankelijk een grappige reactie leek op een commentaar van een Dutch Bloggies jurylid, begint een serieuze aangelegenheid te worden. De derde jaargang van de Blogparel is gestart.
Nadat Sargasso in 2006 twee Dutch Bloggies won en deze blogaward in 2010 het licht uit deed, lijkt elke kans om gelauwerd worden wel verkeken. Maar daar was ineens die Blogparel. In 2009 won onze Perik de tweede prijs met zijn stukkie “Nederlanders vinden controle gezellig”.
Het aardige was dat de Blogparel ook reaguurders in het zonnetje wilde zetten. En jawel, onze mescaline en Yevgeny Podorkin wonnen in de categorie reacteurs de tweede en derde prijs. De laatste doneerde zijn prijs aan Sargasso, die het doorsluisde naar de stichting Tigris, een project ter bescherming van de Amur tijger in Rusland en het grensgebied met China en Noord-Korea.
Helaas bestaat de categorie reacteurs niet meer. Maar de hoofdprijs van de Blogparel 2010 ging naar Iamzero, wiens bijdragen op zijn eigen stek en op Sargasso verschenen. Sargasso-redacteur Carlos behoorde overigens ook tot de genomineerden met zijn I am the walrus.
De Blogparel 2011 kent twee nieuwe categorieën. Eén voor debutanten en één voor eenmalige projecten. De prijsuitreiking zal, net als bij de vorige editie, in maart plaatsvinden op het Blogbal, Ook al een equivalent, maar dan van het Boekenbal en eveneens een initiatief ter ondersteuning van volhoudende en goed schrijvende bloggers.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Uitslag van het Jaar
, door
Applaus! De Mens van het Jaar is gekozen. We zochten een betere kandidaat dan Elseviers Man van het Jaar, Mark Rutte. We vroegen ons af of er naast BN’ers van het jaar ook onbekenden van het jaar zijn, die een titel verdienen. Misschien wel onmogelijk omdat er al zo veel vorkheftruckchauffeurs, secretaresses of sportui van het jaar zijn.
Toch vonden onze lezers 22 kandidaten, waar we 16 genomineerden uit wisten te halen en de Verkiezing van het Jaar kon van start.
Zoals dat gaat bij vrije online verkiezingen, ontstond er een bizarre lijst genomineerden. Johan Cruyff heeft, voor zover wij weten, nooit iets betekent voor het Amazonewoud. José Cláudio Ribeiro da Silva wel, maar kreeg de kans niet ook Ajax uit de misère te helpen.
Bas Eijckhout mag veel voor het milieu betekenen, maar dat doet Geert Wilders weer op zijn eigen manier. Willie Smits redt apen in het tropische woud van Borneo, Maxime Verhagen werkt ook in een jungle en stuurt iedereen met een kluitje in het riet.
En zoals dat ook gaat bij online stemmen: er is flink gelobbyed. Blijkbaar kreeg GroenLinks als eerste deze verkiezing in de smiezen en startte een campagne voor Bas Eijckhout. Dat hadden de fans van de andere kandidaten natuurlijk ook moeten doen, want al snel had Bas een fikse voorsprong.
Een paar dagen later kreeg een aanhangers van Remco Hemmelder deze verkiezing ook in de gaten en twitterde en mailde er meteen op los.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Brainstormsessie extra ingrepen
, door
Na de ministerraad van vrijdag wilde premier Rutte niets zeggen over de extra ingrepen die nodig zouden zijn, want het kabinet vaart op het CPB. Vanaf dat bootje waren depressieve cijfers verzonden: de economie heeft flink last van de decemberblues. Extra bezuinigingen zijn waarschijnlijk nodig, schreef het CPB, maar laten we de cijfers van januari en februari 2012 afwachten.
Rutte was het daar mee eens. Eerder deze week zei zijn penningmeester dat het niet de vraag zal zijn òf er extra wordt bezuinigd, wel hoe en waar het mes er in gaat. Wat De Jager betreft mag dat een creatieve brainstormsessie worden en is niets taboe.
De Jager doelde natuurlijk op roeptoeters die absolutie voor de HRA (hyptotheekrenteaftrek) eisten. Zulke taboes kunnen wij natuurlijk ook in het leven roepen. Bijvoorbeeld een taboe op reeds door bezuinigingen getroffen onderwerpen. De 200 miljoen extra bezuinigingen op de publieke omroepen, die VVD-kamerlid Van Miltenbrug voorstelt, is dan een schot voor de boeg dat doel zal missen.
Niets is taboe, dus om de brainstormsessie wat op gang te brengen, zijn er vast meer losse flodders af te vuren.
Neem bijvoorbeeld de bankenbelasting, volgens Donners nieuwe werkplek een visieloos misbaksel. Het kabinet ziet het als een bijdrage aan “het bestrijden van perverse prikkels in het beloningsbeleid”. Als de bedoelde bedrijven hun bestuurders toch bonussen uitkeren van meer dan 1x het jaarsalaris, dan volgt een belastingaanslag van 5 procent op de winst.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 24-11-2022
KOZ | Interactiviteit
, door
In de volgende KOZ een hommage aan een van de leukste kunstgaleries van Nederland. Vandaag sluiten we eerst nog even aan bij de vorige afleveringen over licht en schaduw. Daarin was ook kunst te zien, waarbij de kijker een actieve rol was toebedeeld.
Hoewel de traditionele “je mag er naar kijken maar aankomen niet”-kunst onuitroeibaar is, zijn er al jaren kunstenaars die het publiek uitnodigen (c)(re)actief deel te nemen aan hun kunstwerken. Grofweg zijn er twee stromingen. Eén waarbij kunstenaars gebruik maken van ‘hardware’: sculpturen en installaties van allerhande materiaal, waar de toeschouwer door kan lopen, iets in beweging kan zetten of mee spelen. En er is de ‘software’-stroming. Hedendaagse technologie en media lijken oneindig veel mogelijkheden te bieden aan interactieve kunst.
Vooropgesteld dat een weergave van interactieve installaties hier op het scherm weinig recht doen aan de werkelijke presentaties, vandaag een willekeurige greep uit de collectie.
Een voorbeeld van analoge interactiviteit. Doet denken aan het apenkooien op gymnastiekles. Robert Morris, hier bekend van zijn observatorium in de Flevopolder, creëerde in het Tate Modern te Londen zijn “Bodyspacemotionthings”. Het ontaardde in een speeltuin, die na vier dagen werd gesloten, wegens de overstelpende drukte.
Een ander voorbeeld van opgaan in kunst is “Sway’d”, een interactieve installatie in de openbare ruimte. Ontworpen door Daniel Lyman, die ongetwijfeld zijn inspiratie ontleent aan de ‘Penetrables’ van de overleden kunstenaar Jesús Rafael Soto.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 11-02-2022
Verkiezing van het Jaar
, door
Wij denken aan alle mensen van het jaar de Mens van het Jaar toe te kunnen voegen. Omdat er wel betere alternatieven zijn dan Elseviers Man van het Jaar. Maar zouden er na alle vaklieden van het jaar, zoals vorkheftruckchauffeurs en verpleegkundigen, nog kandidaten te vinden zijn? Zouden er behalve BN’ers van her jaar ook onbekende mensen zijn die zo’n eervolle vermelding verdienen?
Die vraag leverde 22 inzendingen op. Voor Sargassos Mens van het Jaar hebben we daar 16 nominaties uit kunnen halen. Onderaan dit artikel kun je stemmen op jouw Mens van het Jaar. Volgende week donderdag de uitslag.
Wie haalden het niet?
Om te beginnen: Mark Rutte, opgevoerd door RobH. We zoeken immers een beter Mens van het Jaar? Verder: Stefan de Walle, genoemd door kilgoretrout, omdat enige motivering ontbrak. Indirect probeerde Bismarck deze inzending te ondersteunen, maar daarmee zouden ook fictieve personages toegelaten worden. Dat doen we niet. Daarmee valt ook een Gerrie uit Maaskantje van Dr. Banner af.
In de categorie fictieven waren twee inzendingen die wel met enige motivering werden ondersteund. Merkozy van Teun was een aardige poging man en/of vrouw in één op te voeren. Vooralsnog gaat het hier om gescheiden eenheden. We wachten wel tot een chirurg in staat blijkt Angela en Nicolas tot één geheel aan elkaar te naaien.
Foto:
Jason Krugman Living Objects Fair use copyright ok. Gecheckt 24-11-2022
KOZ | Kunstlicht
, door
Eigenlijk ging het in de vorige KOZ net zoveel over licht als over schaduw. Onlosmakelijk met elkaar verbonden verschijningen. Of kunst iets toevoegt aan de verlichting van de wereld, daar wordt verschillend over gedacht. Er zijn kunstenaars die letterlijk een poging doen ons bij te lichten.
Licht schilderen.
De oud Hollandse meesters zijn wereldberoemd om hun lichte streken. Het winterse licht van Hendrick Avercamp.
Een oude meesters in het licht.
De techniek van licht schilderen gaat met de tijd mee. Bij light painting of light drawing komt geen kwast meer kijken. De fotocamera, lichtvanger bij uitstek, wordt al vanaf 1914 gehanteerd om vormen te vangen, die door combineren van sluitertijd en licht ontstaan. Gjon Mili, fotograaf voor het magazine Life, bezocht in 1949 Picasso, die met een kleine zaklamp aan het werk ging. Mili hield de sluiter open.
Nieuwe meesters in het licht.
Jörg Miedza en Jan Wöllert, het Duitse duo van LAPP-Pro, maken Light Graffiti.
Het nieuwe lichtschilderen is overigens een kunstje dat ook binnen jouw handbereik ligt. Zie wat de Japanner met zijn i-phone doet.
Licht en architectuur.
Door de vele lichtreclames valt het nauwelijks meer op, maar in de openbare ruimte is ook nog echt kunstlicht te zien. De Nederlander Peter Struycken is een van de hedendaagse meesters van licht.
Occupy Beursplein ontruimd.
, door
Occupy Beursplein ontruimd.