Redacteur bij Sargasso: P.J. Cokema

Foto: © Sargasso logo serie Nieuwe politieke partijen

Welke beunhazen en boeven willen de politiek in?

23 augustus 2012 , 13:00 , door P.J. Cokema

In een serie van zes artikelen presenteren we de nieuwe politieke partijen. Waar komen ze vandaan? Wie zijn de mensen achter de partij? We geven historische duiding en deden bizarre ontdekkingen. En voor wie in het stemhokje eens een nieuwe politieke keuze wil maken, eindigen we de serie met Sargasso’s stemadvies. Vandaag deel 5: wordt het vertrouwen in de politiek ook door ‘nieuwe politici’ geschaad?

Potentiële Kamerleden en kandidaat-bewindslieden doen er verstandig aan eventuele misstappen uit het verleden te vermelden in de geloofsbrieven die ze moeten overhandigen voor ze beëdigd worden. De politieke carrière kan immers snel afgelopen zijn als er nadien zaken aan het licht komen die een smet werpen op het vertrouwen in een politicus en dus in het vertrouwen in de politiek.

Verzwijgen van zaken en opgave van valse cv’s leiden geregeld tot vertrek van Kamerleden of bewindslieden. Maar ook zaken waarbij sprake is van immoreel geacht gedrag of justitiële maatregelen kunnen kersverse politieke carrières abrupt doen eindigen. Ook al stammen de kwesties uit een verder verleden.

Een strafblad is daarbij geen beletsel. Volgens de kieswet mogen ook mensen met een strafblad zich verkiesbaar stellen en beëdigd worden. Vragen uit de Tweede Kamer om hier verandering in te brengen, hebben niet tot aanpassing van de Kieswet geleid.

Foto: copyright ok. Gecheckt 26-11-2022

Kunst op Zondag | Paralympics

19 augustus 2012 , 08:00 , door P.J. Cokema

Hebben we alle zomersporten nu wel gehad? Nee, de Paralympics komen er aan (25 augustus tot 9 september). De ‘London Cultural Olympiad’ presenteert met het programma Unlimited natuurlijk kunstenaars die wat missen.

Blinde kunstenaars beeldhouwen, dove kunstenaars dansen, ontarmde kunstenaars voet- of mondschilderen. Soms bepaalt de handicap het vak dat de kunstenaar beoefent. Rolstoelers kunnen bijna alles.

Waarom hebben ze in Londen “onze” Rob Scholte niet uitgenodigd?

In de Boterhal in Hoorn kun je tot 26 augustus nog niet eerder vertoonde zeefdrukken en viltstifttekeningen van hem zien. Hier doen we het met een fragment van ‘Après nous le déluge’, de enorme wand- en plafondschilderingen die hij in de negentiger jaren maakte in het in Japan nagebouwde Huis ten Bosch. Dat was wel voor hij in een rolstoel belandde. Werk van na die tijd vind je op zijn website.

In Londen mag curator Priscilla Sutton (Australië) haar ‘Spare Parts’ tentoonstellen. Al eerder vertoond in Brisbane (2010), toen de eenbenige Sutton op het idee kwam haar oude protheses door kunstenaars te laten bewerken. Ze riep gehandicapten op hun oude protheses door kunstenaars te laten recyclen.
‘One step a head’ van Charlie Tuesday Gates, op de afbeelding boven dit artikel, is een van de resultaten. Hieronder links ‘Born of a diabolo’ van Tim Rix en rechts ‘Mr Chips goes to Washington’ van Giles Kilham.

Foto: © Sargasso logo serie Nieuwe politieke partijen

Tussen hemel en aarde

16 augustus 2012 , 14:00 , door P.J. Cokema

In een serie van zes artikelen presenteren we de nieuwe politieke partijen. Waar komen ze vandaan? Wie zijn de mensen achter de partij? We geven historische duiding en deden bizarre ontdekkingen. En voor wie in het stemhokje eens een nieuwe politieke keuze wil maken, eindigen we de serie met Sargasso’s stemadvies. Vandaag deel 4: een breed spectrum aan spiritueel geïnspireerde politici dient zich aan.

Religieuzen

Het christelijk deel van het electoraat kan al jaren uit een redelijk stabiel aanbod van politieke partijen kiezen. Met name na de fusie van het GPV en de RPF in de ChristenUnie, waren er niet veel nieuwe partijen meer die zich aanboden en ook daadwerkelijk aan verkiezingen deelnamen.

In de periode 1948 – 1977, tot het verkiezingsjaar waarin KVP, ARP en CHU als CDA verder gingen, deden er gemiddeld zes christelijke partijen per verkiezing mee. Gemiddeld vijf partijen haalden ook zetels. In de periode daarna, tot de vorming van de ChristenUnie in 2002, deden er gemiddeld 4,6 christelijke partijen mee. Gemiddeld vier partijen behaalden zetels.

Vanaf de intrede van de ChristenUnie tot en met de verkiezingen van 2010, daalde het gemiddeld aantal deelnemende christelijke partijen tot 3,3 en gemiddeld drie haalden ook zetels.

Kunst op Zondag | Vrouwen

12 augustus 2012 , 08:00 , door P.J. Cokema

Vrouwen. Wat we ook doen, het verschil met mannen krijgen we nooit de wereld uit. Een verschil dat op schitterende wijze is te benutten, in plaats van een ‘schitterend ongeluk’ te zijn. Het schiet ook niet op als het dichtstbijzijnde mysterie wordt gepasseerd om een karretje op het veel verder gelegen Mars te parkeren.

Tsss, zult u reageren, maar galante ridders hebben bedacht dat zoiets ongepast is jegens vrouwen en dus verboden moet worden. Het is ook diep triest, en de mens onwaardig, dat welk verschil dan ook, wordt gemanifesteerd in maatschappelijke ongelijkheid en bizar gedrag.

In de kunst gaat het niet anders. Er is een glazen plafond, als je in aanmerking neemt dat in de top 40 duurst geveilde schilderijen geen één vrouw voorkomt en in de top15 rijkste kunstenaars op de dertiende plaats maar één vrouw staat.

En vrouwen zijn nog steeds een apart thema.

Variërend van Penseelprinsessen, een project dat de ontwikkeling van schilderende vrouwen uit de 19e eeuw in beeld brengt, tot het instellen de Theodora Niemeijer prijs, omdat “vrouwelijke kunstenaars, in vergelijking met hun mannelijke collega’s, nog steeds in de minderheid zijn in tentoonstellingen en museale collecties”. Van het thema ‘Art Decoding Violence’ op de Biennale Donna, de enige vrouwenkunst biënnale tot een rondreizende tentoonstelling “Vrouwen, een leven vol pijn”, een kunstzinnige confrontatie over vrouwelijke genitale verminking.

Foto: © Sargasso logo serie Nieuwe politieke partijen

Nieuwe democratie

9 augustus 2012 , 14:00 , door P.J. Cokema

In een serie van zes artikelen presenteren we de nieuwe politieke partijen. Waar komen ze vandaan? Wie zijn de mensen achter de partij? We geven historische duiding en deden bizarre ontdekkingen. En voor wie in het stemhokje eens een nieuwe politieke keuze wil maken, eindigen we de serie met Sargasso’s stemadvies. Vandaag deel 3: hoe nieuwe partijen de kloof tussen burger en politiek denken te overbruggen.

De huidige nieuwe politieke partijen komen zonder uitzondering voort uit onvrede over hoe de gevestigde partijen politiek bedrijven. Twee opvattingen spelen daarbij een rol: politici luisteren slecht en de invloed van de burger is, afgezien van de verkiezingen, minimaal. Hoe denken de nieuwe partijen daar verandering in te brengen?

Van de elf nieuwe partijen besteden er vijf aandacht aan hoe een nieuwe democratie er in hun optiek uit zou moeten zien.

Opvallende tegenvallers

Eerst drie partijen die het opvallend af laten weten qua visie op die nieuwe democratie:

Van de Politieke Partij NXD is nog steeds niets bekend. Er is nog nergens een programma gesignaleerd. De partij doet in slechts één kieskring mee (Amsterdam), dus valt er ook geen concrete politieke vernieuwing van te verwachten.

Het Democratisch Politiek Keerpunt (DPK) vermeldt niets concreets over politieke en bestuurlijke vernieuwing. Dat is enigszins merkwaardig, omdat in deze partij TON (Trots op Nederland) en de OBP (Onafhankelijke Burger Partij) zijn gefuseerd.

Foto: copyright ok. Gecheckt 24-11-2022

Kunst op Zondag | Polders

5 augustus 2012 , 08:00 , door P.J. Cokema

Sargasso duikt deze zomer de polder in. Per aflevering van de zomerserie vertelt een lezer over zijn of haar favoriete polder. De redactie van KOZ ontdekte een paar opvallende expressies van het poldermodel.

De Nederlandse polders zijn internationaal beroemd. In het buitenland oogsten de polders misschien zelfs meer bewondering dan binnen de dijken. Pas als de overheid besluit die prachtige polders weer terug te geven aan het water, mogen sommige polders zich weer in enige belangstelling verheugen.

Net zo min als huidige generaties een idee hebben van het plakje varken op hun brood, zo weinig realiseren zij zich hoe de grond onder hun voeten is drooggelegd en droog wordt gehouden. Dat geldt waarschijnlijk het meest in de polders, waar de weidse blik is gevinexeerd.

Zoals Nesselande, de laatste gerealiseerde wijk in de Prins Alexander polder, waarmee Sargasso’s polderserie van start ging. Nesselande kent een Laan van Magisch Realisme, een Laan van Avant-garde, een Laan van het Surrealisme en een Laan van Dada, omgeven door straten die naar kunstenaars uit deze stromingen zijn genoemd. Aan de zo karakteristieke vinex-bebouwing zie je dat kunstzinnig elan niet af. Planologen en architecten hebben hier een enorme kans gemist.

Wordt dat goedgemaakt worden door het kunstenplan “De zeespiegel en de polder”? Uitgevoerd door het Centrum Beeldende Kunst Rotterdam (CBK), op verzoek van de deelgemeente Prins Alexander. Het CBK heeft het poldermodel hoog en laat bij elke kunstenplan voor de openbare ruimte onderzoek doen naar de locatie en naar wie er (gaan) wonen, alvorens kunstenaars een opdracht toe te bedelen. Dat ging goed en ‘Hydra’ van Moritz Ebinger rees op uit het water van het Rietveldpark.

Foto: © Sargasso logo serie Nieuwe politieke partijen

De zwe(r)vende politicus

2 augustus 2012 , 14:00 , door P.J. Cokema

In een serie van zes artikelen presenteren we de nieuwe politieke partijen. Waar komen ze vandaan? Wie zijn de mensen achter de partij? We geven historische duiding en deden bizarre ontdekkingen. En voor wie in het stemhokje eens een nieuwe politieke keuze wil maken, eindigen we de serie met Sargasso’s stemadvies. Vandaag deel 2: rondzwervende politici.

Politici hebben veel werk aan de zwevende kiezer. Elke verkiezing weer moeten de politieke partijen zo’n twintig tot dertig procent van de kiezers hun kant op zien te krijgen.

Maar niet alleen de kiezer blijkt te zweven, ook veel politici blijken van partij te wisselen.

Het komt maar zelden voor dat een nieuwe politieke partij ook echt nieuw is, in die zin dat de partij wordt opgericht door mensen die uitsluitend een partijloos verleden hebben. Oprichters en leden van nieuwe partijen zijn grotendeels in twee groepen te verdelen. Volksvertegenwoordigers die in conflict zijn gekomen met de partij waarvoor ze in parlement, provinciale staten of gemeenteraden zijn gekozen en burgers die na één of meerdere lidmaatschappen van bestaande partijen besluiten voor zichzelf te beginnen.

De meest recente en bekende voorbeelden van de eerste groep zijn Hero Brinkman (PvdA, PVV, OBP, DPK), Geert Wilders (VVD, PVV) en Rita Verdonk (PPR, PSP, VVD, TON), Anton van Schijndel (VVD, groep Van Schijndel, groep Eerdmans (ex-LPF)/Van Schijndel, EénNL) en Pim Fortuyn (PvdA, VVD, Leefbaar Nederland, Leefbaar Rotterdam, LPF).

Foto: copyright ok. Gecheckt 03-03-2022

Kunst op Zondag | Zand

29 juli 2012 , 08:00 , door P.J. Cokema

Wanneer is een kunstje ook Kunst? Een discussie waarvan we eens moeten zeggen: zand erover?

In de vorige afleveringen van Kunst op Zondag zijn diverse zomerexposities aan bod geweest. De associatie “zomer – strand – zand” is gauw gemaakt, al is het op sommige dagen niet meer dan een verlangen.
Wie met de vingers wat door het zand zit te harken, zal het beeld niet snel kunst noemen, net zo min als zandkasteeltjes niet tot grootmeesterlijke architectuur gerekend wordt. Uw zandbeelden krijgen ook weinig kans ontdekt te worden als kunst, want het vervliegt, of spoelt weg en daarmee ook uw potentiële eeuwige roem als kunstenaar.

Er worden met zand wel dingen uitgehaald, waarvan niet snel gezegd kan worden dat uw vierjarige zoontje het ook kan. Het is knap wat er op de vele zandsculptuurfestivals te zien is. De bouwers worden zandkunstenaars genoemd, die het tegen elkaar opnemen op wereldkampioenschappen of op het Europees Kampioenschap, dat van 25 tot en met 31 augustus in Zandvoort wordt gehouden.

De Nederlander Martijn Rijerse en de Belgische Hanneke Supply, samenwerkend als 2shape, wonnen goud op het Wereldkampioenschap in Federal Way (USA) met “Distance gives perspective”.

Wie je niet op zo’n kampioenschap zal zien is amateur Matt Dribble, die als Sandcastle Matt zijn kunstjes op Flickr exposeert. Hij druppelt nat zand op palmbladeren en stokken en tart de zwaartekracht met zijn bizarre sculpturen.
Sandcastle Matt 1.

Foto: © Sargasso logo serie Nieuwe politieke partijen

De ratrace naar het Binnenhof

26 juli 2012 , 14:00 , door P.J. Cokema

Sargasso voorspelt dat hooguit zestien van de vijftig geregistreerde politieke partijen op de stembiljetten van 12 september zullen verschijnen.

In een serie van zes artikelen presenteren we de nieuwe politieke partijen. Waar komen ze vandaan? Wie zijn de mensen achter de partij? We geven historische duiding en doen bizarre ontdekkingen. En voor wie in het stemhokje eens een nieuwe politieke keuze wil maken, eindigen we de serie met Sargasso’s stemadvies. Vandaag deel 1: wie zijn de Hollandse Nieuwe?

Ratrace

Er staan vijftig politieke partijen ingeschreven bij de Kiesraad. Tien daarvan zitten al in de Tweede Kamer. In januari waren er bij de Kiesraad nog maar eenentwintig partijen ingeschreven. In april, een week voor de val van kabinet Rutte, waren dat er zevenentwintig.

Daarna barstte het pandemonium los. Op 19 juni registreerde de Kiesraad nog vijftien nieuwe partijen en leek het erop dat er vijftig partijen aan de ratrace naar het Binnenhof mee zouden doen.

Dit is geen record. Bij de vorige verkiezingen stonden eenenzestig partijen geregistreerd en deden er uiteindelijk negentien mee. Het topjaar was 1989: vierenzestig partijen ingeschreven bij de Kiesraad, vijfentwintig deelnemers, waarvan er zeventien nog niet in de Tweede Kamer zaten.

Kunst op Zondag | Te koop

22 juli 2012 , 08:00 , door P.J. Cokema

In Dirkswoud staat een soort ‘winkel van Sinkel’. Met de meest uiteenlopende artikelen. Zo bont dat het de nieusgierigheid wekt. Maar de eigenaar is een stuk chagrijn. Even binnenlopen om wat rond te snuffelen is er niet bij. “Kijken is kopen”, brult hij tegen iedere nieuwsgierige.

Veel kunst wordt bekeken. Meestal op plaatsen waar dat ook de bedoeling is. In een museum koop je hooguit een boek met reproducties van het werk dat je net hebt bekeken. Op kunstbeurzen en in galeries is het wel de bedoeling dat je kunst koopt. De vraag van vandaag: kopen Sargasso-lezers wel eens kunst?

De eigenaren van ‘Talent voor Kunst’ verkopen kunst online. Ze zijn niet de enigen. Er zijn talloze galeriehouders die via internet kunst aan de mens proberen te slijten. In het Belgische Baarle-Hertog kun je de komende week nog langs bij F1rts Choice, ‘Talent voor Kunst heeft ruim honderd kunstenaars gevraagd afstand te doen van hun meest geliefde werk. Alsof kunstenaars werk maken om zelf te houden?

Van vijftig kunstenaars hangt nu keuze te koop. Na een mail van Sargasso hebben de organisatoren de namen van de vijftig kunststenaars door gegeven en een tiental afbeeldingen van de werken toegestuurd. Kijk en vertel eens: zou je dit werk kopen?

Kunst op Zondag | Glas

15 juli 2012 , 08:00 , door P.J. Cokema

De meest transparante kunstenaars zijn glaskunstenaars. In en rond Neerlands epicentrum der glaskunst zijn een paar leuke tentoonstellingen te bezichtigen.

In Fort Asperen, even onder Leerdam, kun je een kijkje nemen in ‘De wereld van de glasblazer”. Bernard Heesen, glasblazer van de Oude Horn heeft samen met de dichter Arjen Duinker een encyclopedie geschreven, getiteld ‘de wereld van de glasblazer, van Aandacht tot Zwelgen”. Een aantal kunstenaars en vormgevers krijgen elk in het fort een ruimte waar ze geheel naar eigen inzicht elementen uit de encyclopedie verbeelden. Vandaag vroeger werk van een paar van de genodigden.

Hans Bentem, van wie momenteel ook werk te zien is in het Haags Gemeentemuseum, is bekend van groot glas. Vaak ruig werk. In het Eschermuseum in Den Haag hangen een aantal eigenaardige kroonluchters.
Maria Roosen, bekend van opvallende glassculpturen.

In de KOZ-aflevering Voetbalplaatjes ook al hier te zien: Zoro Feigl. Met deze installatie maakt hij “solargraphs”. Via de glazen bollen brant het zonlicht figuren in de houten blokken.

Op de cultuurcampus Vleuterweide bij Utrecht staat de Zingende Toren van glasblazer Bernard Heesen.

De in Japan geboren en in Nederland wonend en werkende Simsa Cho doet met glas de meest uiteenlopende dingen. Hier zijn ‘Techni Shoe’.

Nieuwe politiek: het mag geen naam hebben.

14 juli 2012 , 13:00 , door P.J. Cokema

Raad van State geeft Beter Nederland gelijk, de Kiesraad schrapt Nederland Beter.

Al die nieuwe partijen, veertig stuks, willen een veel beter Nederland dan de gevestigde partijen bieden. Twee van die nieuwkomers drukken dat ook uit in hun naam. De een heet Beter Nederland, de ander Nederland Beter (NLB). De Raad van State heeft de voorkeur voor een Beter Nederland, want de NLB mag geen naam hebben, maar wel met een blanco lijst meedoen. Een politieke uitspraak, want ergens gelooft de Raad niet dat Nederland beter wordt?

Bij de registratie van partijen kijkt de Kiesraad wel of de naam door de beugel kan. In de voorwaarden staat dat de Kiesraad een registratie kan afwijzen als “de aanduiding is verwarrend omdat hij geheel of in hoofdzaak overeenstemt met een reeds geregistreerde aanduiding van een andere politieke groepering, of met een aanduiding waarvoor reeds eerder een registratieverzoek is ingediend”, of “op dezelfde dag bij het centraal stembureau een verzoek wordt ingediend tot registratie van dezelfde of nagenoeg dezelfde aanduiding”.

In juni weigerde de Kiesraad de naam “Occupy Politiek”. Te misleidend, vond de Kiesraad omdat het teveel aan de Occupybeweging doet denken. De indieners hebben geen bezwaar gemaakt tegen deze afwijzing.
De lokale partij “Vereniging Keerpunt 2010” in Grave diende bij de Raad van State een bezwaar in tegen de naam Democratisch Politiek Keerpunt, de fusie van Trots en OBP (Onafhankelijke Burger Partij). De Raad wees het bezwaar af.