De NRC, de economische crisis en de verwende jeugd
De krant is een meneer zeggen ze wel eens, maar gisteren was de NRC een ouwe heer.
In het redactioneel van 23 mei 2011 over de verkiezingen in Spanje en elders in Europa stelt zij dat er een trend is waar te nemen:
Partijen die nu in crisistijd verantwoordelijkheid dragen, worden gestraft.
Volgens NRC-Handelsblad is hiervoor een “simpele verklaring”:
Veel burgers voelen zich niet verantwoordelijk voor de economische crises en geven liever de schuld aan de regeringspartij die voorhanden is. Maar er is meer aan de hand. In Spanje werden de verkiezingen overvleugeld door het jeugdprotest dat, als een kopie van de beweging in Egypte, de pleinen van de grote steden bezet houdt. De boodschap van dit protest is vooral: Tegen! De jongeren zijn tegen de twee grote partijen die afwisselend regeren en meer of minder corrupt zijn. Ze zijn tegen een gedereguleerde economie die hun flexibele arbeidscontracten wegsnijdt en ook geen betaalbare woningen produceert.
Dat oogt een beetje verwend.
Dat zittende regeringen worden afgestraft voor de slechte economie is een natuurlijk een open deur. Maar wat wordt er bedoeld met “liever de schuld geven”, en welke verantwoording moet de burger dan nemen?
In Spanje is de nood op dit moment heel groot met een werkloosheidspercentage van maar liefst 21%. De reden dat de werkloosheid zo hoog is is dat een implosie van de huizenmarkt in Spanje heeft plaatsgevonden. Deze is het gevolg van de monetaire politiek van de ECB. Ook de oplossing van deze crisis wordt door het zelfde monetaire beleid geblokkeerd. Het land moet “als straf” voor het wanbeleid van die zelfde ECB hard bezuinigen waardoor de economie alleen maar verder krimpt. Is het vreemd dat burgers hun ongenoegen uitten over het dereguleren en bezuinigen die de crisis alleen maar erger maken?
Keith Olbermann was lange tijd een van de weinige echt linkse commentatoren die op de Amerikaanse (kabel-)TV te zien waren. Bij de zender MSNBC nam hij als een van de weinigen in de Amerikaanse media duidelijk stelling tegen de oorlog in Irak. Totdat hij vorig jaar plotseling opstapte.